Ou bokke het die hardste horings? (1)

deur Fantasma

Daar is ‘n gesegde (idioom) wat lui: Hoe ouer die bok, hoe harder die horing. Die geleerdes en taalkundiges sê dit verwys na die volgende: Hoe ouer ‘n mens is, hoe meer ervare is jy of meer wysheid het jy. Dan is daar die idioom: Ou bokke lus mos na groen blaartjies, wat weer verwys na die feit dat; ouer mans vry graag na jonger vroue.
Nou vra ek myself af, hoekom sal die idioom wat verwys dat ouer bokke hou van groen blaartjies presies sê wat dit is: ou mans hou van jong meisies. Maar die idioom wat sê dat ouer bokke het die hardste horings nou skielik verwys na ervaring en nie na presies wat dit sê nie – harde horings (harde penisse). Read more “Ou bokke het die hardste horings? (1)” →

Kan ‘n man dan nie?

deur Wille Will

My meenthuis se voordeur swaai skielik oop. Ek lê op my rug op ‘n divan wat reg oorkant die voordeur is.
Ek is geklee in ‘n sweetpakbroek en ‘n golf hempie. Kaalvoet. Sopas ‘n wegneemete vanaf Something Fishy ge-eet en het die wyn, wat oor was na die ete, in ‘n bierglas geskink, wat nou op die vloer langs my divan op die vloer staan. Ek, wou ek ‘n vinnige uiltjie knip. Read more “Kan ‘n man dan nie?” →

Oom skryf mos stories?

deur Geriatrix

“Oom skryf mos stories, né?” sê-vra buurman se kleindogter.

Buurman is ‘n afgetrede boer en hy weet hoe om vir tekorte voorsiening te maak, so toe die president nou onlangs laat weet dat hy weer die ou volkie gaan toespreek, het buurman direk die sleepwa aan die bakkie gehaak en laat wiel stad toe om seker te maak dat hy genoeg ‘voer vir die lammerooie’ in sy skuur het.  So sit hy, sy kleindogter en ek toe die middag op sy stoep net na die verkeersmanne wat langs die nasionale pad onder die enkele bome sit en slaap verby is op pad na die plaaslike eetplek wat hoender en skyfies bedien – elkeen met iets paslik in die hand.

Buurman leun nuuskiering vorentoe, want dit is een aspek van my lewe waarvan hy nie bewus is nie.  Ek begin verduidelik dat ek in die jare van jeug my hand aan dierestories gewaag het en selfs daarin geslaag het dat die plaaslik streekskoerant een van my stories gepubliseer toe kleindogter wat regoor my met ‘n uiters kort rompie sit haar bene so effens uitmekaar skuif om te wys dat sy niks onder die rompie dra nie en so ewe liefies sê: “Dit is nie waarna ek verwys nie!”

Buurman skuif vorentoe om te hoor en ek weet voor my siel hier kom groot marakas, want sy verwys sekerlik na die keer toe hy langer in die stad moes oorbly.

Nou hoe de hel gaan ek hier uitkom?  Gelukkig stap die hond net op daardie oomblik verby en stamp met sy stert kleindogter se glas van die klein tafeltjie af.  Jy sien net dop, ys en glas trek en dit is amper soos die gesegde van wat die vinnigste vierhandige spel is soos ons keer, maar helaas, alles lê op die grond.  Buurman vlieg op om ‘n lap te gaan haal sodat kleindogter haar kan afdroog en terselfdertyd kry hy ook geleentheid om haar glas te gaan vul – toe kon ek amper weer asemhaal.

“Jou klein bliksem, jy gaan maak dat buurman my ernstige leed aandoen, of dalk nog erger!”

“Nee oom, jy het mos die storie geskryf oor die keer toe oupa langer in die dorp moes bly en ek toe by jou oornag het; toe lees van my vriende dit, en herken my na aanleiding van die verwysing na my studies met 50 mans, nou wil hulle alles hoor en nog beter hulle wil die ou man ontmoet wat glo so goed kan spyker.  Nou het ek jou in ‘n hoek en al wat jy moet doen, is om prakties te kom bewys wat jy geskryf het.”

In die tyd wat dit buurman neem om alles reg te kry, verduidelik sy vir my dat sy en ‘n paar van haar vriendinne gereël het dat ek een naweek na die universiteitsdorp kom, hulle het ‘n huis beskikbaar wat aan een van hulle se ouers behoort en al wat ek moet doen, is om op te daag en te wys waar Dawid die wortel begrawe het.

Gelukkig kom buurman terug met die hervulde glase en die gesprek gaan toe verder oor hoe die president ons nou bedonner – gelukkig niks meer van my gewaande skrywerstalent nie.  Kleindogter tref toe via die telefoon en epos reëlings en ek kry volledige aanwysings hoe om daar te kom.  Net kort voor ek sou ry, laat kleindogter my weet dat die huis nou nie meer beskikbaar is nie – daar is egter ‘n ander verwikkeling; haar oupa hou nog by sy ou gewoontes om na die skeertyd see toe te gaan en hulle vertrek oor ‘n paar dae vir minstens twee weke.

Sy en van haar maters wil vir ‘n week in oupa se huis kom oorbly; maar sy reël dat hulle vroeër kom en dan sal hulle eers by my aankom.  Sy verduidelik ook baie mooi wat alles in plek moet wees.  Sy het met haar oupa gereël dat die ‘voer vir die lammerooie’ beskikbaar sal wees.

Vroeg die oggend stop kleindogter se motor by my ander hek, ek het soos ‘n jakkals twee hekke en dié hek gee toegang tot die agterplaas sodat niemand kan sien wie by my kuier nie.  Stap nader en hier klim drie jong dames uit die kar; die een wil mooier wees as die ander een en almal lyk besonder spykerbaar.

Hoe kies ‘n man nou tussen drie sulke aantreklike aanbiedinge?  Ons besluit dat aangesien kleindogter al haar beurt gehad het die keuse tussen die ander twee lê oor wie eerste gaan begin.  Dit loop toe op die ou einde op ‘n vuurhoutjietrekkery uit.  Ek neem die gekose enetjie aan die hand en begin stap na my den toe – kleindogter spring my voor en sit sommer die grootskerm TV aan en weet watter kanaal om te kies.

Een twee drie en almal van ons is poedelkaal.  Ek verkyk my aan die jong poesies; al drie meisies se lywe is nog slank en hulle borste staan punt in die wind.  Een van die vriendinne is kaal geskeer, maar kleindogter en die ander een het nog hulle bossies.  Soos die geluk dit wou hê, is die een sonder ‘n bos die een wat eerste in die ry staan.  Ek begin haar te vry, stadig en teen ‘n afgemete pas soos ek gewoond is, maar sommer gou is dit duidelik dat hierdie studente nie baie tyd mors nie; ek was nog besig om haar lyf te verken toe sy my omdop en wydsbeen oor my gaan sit.  Ek kyk nog na die mooi pramme toe sy haar bene oopmaak en haar kaalgeskeerde poes oor my voël druk sodat hy sommer al die pad tot onder ingly.  Soos wafferse cowgirl ry sy my bloots en binne oomblikke voel ek hoe sy saamtrek en dan met ‘n gejuig kom.  My voël is nog mooi styf en hy kyk so ewe verbaas toe hy skielik in die lug rondhang.

Voor my voël nog daaraan kan dink om slap te word, spring die ander vriendin op, maar in plaas van haar pramme na my gesig toe te wys, draai sy haar rug op my en elke keer as sy haar lyf oplig, kan ek haar poepholletjie sien.  Kleindogter moet dit baie eroties vind, want die volgende oomblik het sy haar vinger in vriendin se gat en sy gebruik haar vinger om my voël te stimuleer.  Met die dat kleindogter oor my lyf buk om vriendin se bruin gaatjie te masseer, is haar doos oor my gesig.  Wie kan nou so ‘n geleentheid laat verby gaan?  Terwyl vriendin my spyker, beweeg kleindogter haar vinger op-en-af in vriendin se hol en stimuleer sommer my voël ook terwyl ek haar poes met my mond ondersoek.

Ongelukkig (of is dit gelukkig?) kan mens nie sulke stimulasie lank volhou nie en ek skiet my skoot in vriendin se doos terwyl vriendin haar holletjie stimuleer – sy kom toe van die al die beweging en toe kom kleindogter ook – dit was nou ‘n behoorlike gekommery!

Ander vriendin staan vir ons en kyk terwyl sy haarself vinger en ook met ‘n gejuig kom.

Ons gebruik toe die geleentheid om eers ontbyt te maak en dit sommer so poedelkaal te geniet.  Die hele tyd speel die TV op die kanaal wat kleindogter gekies het; dit is duidelik dat die girls nogal hou van wat hulle sien.  Ek moet erken dat was vir my ‘n verrassing, want ek nie geweet dat dames ook daarvan hou om porn te kyk nie.  Ek vra hulle toe hieroor; seker die grootste fout wat ek in my lewe gemaak het!  Hulle beduie dat omdat ek ‘n man is en dink dat vroue nie van seks hou nie of glad nie porn kyk nie ek uit de oude doos is.  As straf besluit die drie dat ek elkeen van hulle minstens drie keer moet spyker soos op die kanaal vertoon – hulle sal kies.

Hulle het die hele spektrum oor die kanaal gedek; en sommer ‘n paar kanale gekry waarvan ek nie eens bewus was nie.  ‘n Mens het net soveel energie en ek was bly toe hulle voorstel dat ons breek om iets te ete te maak.  Met die glip een na die kar toe en kom terug met wat vir my soos ‘n toksak lyk.  Sy sit die sak op die vloer neer en begin uitpak.  Dit lyk soos ‘n klomp bande en gespes; toe hoor ek dit is nou eintlik ‘n seksswaai en dat dit vrylik op die internet beskikbaar is.  Hulle het die toerusting gekoop, maar nog nie geleentheid gehad om dit te toets nie.

Ons sit en bestudeer die instruksies en sien die opdrag in rooi hoofletters dat die swaai nie aan ‘n binnedeur gebruik moet word nie, maar wel teen ‘n soliede buitedeur.  Die agterdeur is ‘n entjie van die den af en ons gooi toe sommer die toue wat aan die punt geknoop is oor die den se deur.  Jy maak dan die deur toe en die stroppe is in die deur vasgeknyp – die knope keer dat die stroppe oor die bokant van die deur gly.

Die stelsel lyk amper soos die harnas wat die bergklimmers dra as hulle teen die rotse afseil.  Kleindogter klim eerste in die harnas in; haar bene pas in die harnas en sy hang aan die stroppe sodat haar dosie so mooi uitstulp.  Sy gebruik die stroppe en die harnas om haar dosie beskikbaar te stel – vriendin trek my aan my voël nader en rig dit op die teiken.  Soos my voël ingly, haak kleindogter haar bene om my heupe en begin my voël soos wafferse kenner te ry.  Vriendin gebruik die geleentheid om kleindogter heen en weer te skommel terwyl my piel in en uit gly – jong dit is nou ‘n ander ervaring!

Later maak kleindogter haar bene los van my heupe, vou hulle so effens na agter en druk met haar voete teen die deur om haar poesie oor my piel te laat gly.  Probeer soos ek wil, kan ek nie sien hoe hierdie posisie sonder die swaai uitgevoer kan word nie!

Ons wissel; dan is dit een van die meisies in die harnas; dan weer ‘n ander een of ek, ons skommel te lekker.  Die meisies het ook mekaar in die swaai gevry; die swaai gee hulle geleentheid om posisies te probeer wat andersins nie moontlik sou wees nie.  Hierdie masjien is nou regtig sy prys werd, want die genot wat dit gee, is meer as die paar rand werd wat dit kos.

Terwyl ons met nuwe ywer die verskillende posisies uittoets, ek dink dit was kleindogter en vriendin met die kaalgeskeerde poesie wat op die swaai besig was terwyl ander vriendin en ek op die mat spyker kom ons agter hoekom die instruksies duidelik sê dat die hangbande oor ‘n soliede deur moet hang.  Ons hoor ‘n slag wat sekerlik deur die hele dorp gehoor kan word en hier lê die twee meisies in ‘n ineengevlegte knoop op die grond en daar is ‘n yslike gat in die deur.  Gelukkig het nie een seergekry nie en na elkeen sy of haar ledemate getoets het, gaan die orgie voort.  Ons het toe maar die swaai na die soliede agterdeur geskuif en voortgegaan.

Selfs die jongetjies moes naderhand erken dat hulle ook nou genoeg gehad het – toe ruim ons die den op en ek vervang die gebreekte deur.

Later die dag ry hulle by die hek uit, draai na die ander kant van die dorp toe en ry toe ewe rustig by buurman se huis in.  Hulle gaan groet al die bure en verduidelik dat hulle vir so ‘n week of wat in buurman se huis bly terwyl hy by die see is.  Gereëld soos klokslag nooi hulle my en van die ander bure teen skemerdonker oor om buurman se ‘voer vir die lammerooie’ te toets om te kyk of dit nog nie verval het nie – maar geen woord oor stories of swaaie nie!

Die persoon wat my help met die skoonmaak van die huis het die volgende dag ingekom; die spul so gekyk en kwistig lugverfrisser gespuit, die mure en die vloer afgewas en ook hardop gewonder hoekom die deur wat nou by den is dan nou vernis is terwyl die ander een wit geverf was.

Haai oom

deur Geriatrix

Taalversorging deur Lusman

Kyk, as daar twee dinge is wat my moermeter onmiddellik in die rooi laat draai, is dit iemand wat my roep deur “Haai” te skreeu of iemand wat ‘n toeter vir my druk.

Dit is Woensdagmiddag. Hoewel ons nou nie meer die Boeing as aanduiding van die virusrisiko kan gebruik nie, kyk ons nou maar of die verkeersmanne van ons dorp teruggekom het en by hul geliefkoosde eetplekkie kom aansit het. Dan weet ons dis veilig om ‘n knertsie te geniet.

Dis juis sulke tyd waar ek hier op die stoep sit (in die verre platteland het ons nog stoepe). Ek is besig om so ‘n ietsie vir die siel te geniet toe ek hoor: “Haai oom”.

Nog voor my moermeter tot diep in die rooi kan draai, gaan die dametjie by die hek voort: “Weet oom dalk waar my oupa-hulle is?”

Toe herken ek haar aan haar stem: dit is buurman se kleindogter wat op universiteit is. Ek kyk hoe haar lyf verander het. Sedert ek haar laas as ‘n verstrengeling van arms en bene gesien het, het sy rondings gekry op die plekke wat saak maak. Sy lyk nou sommer heel skaflik – soos iets uit ‘n boek.

En asof sy nie weet hoe koud dit nog hierdie tyd van die jaar by ons is nie, het sy ‘n kort rokkie en ‘n bloes met ‘n lae hals aan. Dit is ook baie duidelik dat sy dit nie nodig ag om haar borste te ondersteun nie – hulle staan sommer vanself so punt in die wind.

Almal op die dorp weet buurman gaan Woensdag stad toe. En hy is dan net so voor die Boeing gewoonlik oorgaan weer tuis. Maar vanoggend het buurman my gesê dat sy vrou een of ander prosedure moet ondergaan en dat sy daarvoor een nag in die hospitaal moet oorbly. Hulle sal sommer by sy dogter in die stad oorbly en môreoggend terugkom.

“Jong, jy weet mos jou oupa-hulle gaan elke Woensdag stad toe.”

“Ja oom, ek weet. Maar hulle is mos altyd hierdie tyd weer terug en ek wou hulle kom verras.”

“Nou het ons ‘n probleem. Hulle kom eers more terug, want jou ouma moet een of ander prosedure by die hospitaal ondergaan. Ek het ook nie die sleutel vir hulle huis nie en die dame wat die gastehuis bedryf, is weg see toe. Jou ouers bly te ver vir jou om nou weer terug te ry.”

Buurman het my vertel dat sy ingenieurswese swot. Ek vra toe oor hoekom sy in die middel van die termyn nie by die universiteit is nie. Sy sê die plek is gesluit weens die pandemie en hulle studeer nou aanlyn of so iets.

Ek beduie toe vir haar dat sy dan maar vanaand by my moet oorbly. Sy kan môre as haar oupa kom, by hulle gaan bly. Hier is ‘n spaar bed en alles.

Sy aanvaar my voorstel. Ek sê toe vir haar daar is natuurlik een voorvereiste. Sy vra toe effe agterdogtig wat dit sou wees.

“Jy sal vanaand en môreoggend moet kos maak. Want dit is een ding wat ek nie kan doen nie. En ‘n man word darem gou moeg vir tjops en sousboontjies.”

“Dis mos nou nie ‘n probleem nie! Ek sal graag kos maak, oom.”

Sy kom sit langs my op die bank. Ek bied haar van die goeie rooi aan. Omdat ek nie weer onkant gevang wil word nie, is daar meer as genoeg van elke denkbare vloeistof. So ek hou maar ons glase vol.

Sy vertel my sy is al in haar derde jaar van die studies. Ek het ook baie lank terug ingenieurswese gestudeer, maar die dinge waarvan sy praat, is totaal bokant my vuurmaakplek. Ek sukkel om die gesprek aan die gang te hou.

Gelukkig staan sy op en wys sommer met die buigslag hoekom sy nie ‘n bra hoef te dra nie. Die prammetjies staan rotsvas, nie te klein nie en ook nie te groot nie – net reg!

Sy maak kos en ek staan in die kombuis vir haar en kyk. Dit moet net by kyk bly, neem ek my voor, want sy is immers buurman se kleindogter. Kook is erg dors werk en ek hou maar die glase gevul.

Sommer in ‘n japtrap is die kos gereed. Ons gaan sit op die bank in die sitkamer waar my TV, hoëtrou en ander goeters is. Ek gebruik eintlik die sitkamer net as ‘n den en hier kom baie selde ander mense.

Die program wat ons kyk is nou nie van die heel beste nie, maar dit is darem iets om te kyk.

Onvermydelik moet ek op ‘n stadium toilet toe gaan, want teen dié tyd het ek darem ‘n hele klompie wyn agter die blad.

My TV dien ook as skerm vir my ander kykgewoontes. Die modem en my rekenaar is alles hier op een plek.

Terwyl ek weg is, besluit sy om na ‘n ander program te soek. Onvermydelik kliek sy op een van daardie kanale wat mens nou nie regtig vir die kinders wil wys nie. Ek het vroeër in die dag na die kanaal oor die internet gekyk en toe so ongeveer halfpad gestop om iets anders te gaan doen. Die paartjie op die skerm was toe al goed op pad om te doen waarvoor hulle betaal word.

Terug in die sitkamer sien ek hoe sy aandagtig na die toneel op die skerm kyk. Ek wil nog probeer om die ding af te skakel, maar sy klou aan die afstandsbeheer vas.

“Dit lyk tog veel beter op die groter skerm as op my foon,” sê sy so ewe. “Ek het al hierdie een gesien en een van my vriende het gesê dat die dametjie hom nogal baie aan my laat dink. Wat dink jy, oom?” Sy pluk haar bloes af sodat ek die jong borsies nou mooi kan sien. My een oog is op die skerm en die ander oog op die skouspel hier voor my. Sy trek nogal baie op die meisie op die skerm, gaan dit deur my gedagtes.

“Jou maatjie is reg. Die meisie in die video trek nogal op jou. Maar jy is baie meer sexy. Jou borste staan ook vir my meer ferm as hare en jou gesig is meer aantreklik as hare.”

Ek voeg by: “Ek weet net nie of die kommentaar in die video waar een van die kommentators skryf: ‘That is not a bush, it is a roof for her special cave’ ook op jou van toepassing is nie.” Ek glimlag skalks vir haar as ek dit sê.

“O, jy lees ook die kommentare!  Nou kyk self.” Sy kyk vinnig vir my, so asof sy my uitdaag.

Ek sien haar hand vat-vat so aan haar rompie se soom. Wragtag, daar pluk sy haar broekie sommer so saam met die rompie af. Hier is nou een van die bes gevormde poesies voor my en haar haartjies is net mooi gesny sodat dit ‘n dakkie vorm – te mooi man!

Sy sê dat dit nogal lekker is om die enigste vrou in ‘n groep van ongeveer 50 te wees – sy kan kies en keur watter een van ‘n hele klomp jong manne sy wil naai. Maar met die inperking kry sy glad nie meer kans nie, want almal woon nou die klasse aanlyn by. By haar pa op die plaas gaan dit nie veel beter nie. Daar is nie meer jong boere in die omgewing nie en die wat dalk nog kan werk, is so vrek bang vir haar pa dat hulle dit nie eens op die plaas waag nie. Sy het vroeg in April die laaste keer ‘n voël in haar gehad. En sy is nou so jags dat mens met haar kan toor.

“Kom sit hier en trek jou klere uit,” beveel sy.

Ek voeg die daad by die woord. Sy kyk die ou verrimpelde orgaan so half verbaas aan. Jy moet weet, sy is net gewoond aan jong piele wat onmiddellik op aandag spring. En hier is nou ‘n ou wat baie lanklaas dit kon regkry om redelik regop te staan.

Ek beduie toe vir haar van hoe dinge met ouer wordende mans werk, en ook dat daar mankemente is wat jou van die vermoë tot ‘n ereksie beroof. Ek self het seker twee jaar laas die ou man kon kry om net effens op aandag te staan, laat staan nog te gaan grotkruip. Ek kan dalk nie meer haar dosie se wande met my voël rek nie, maar met my hande en my tong is daar niks verkeerd nie. Ek sal haar graag vry! maak ek dit sommer prontuit vir haar duidelik.

“Alte graag,” is haar antwoord.

Ons twee val op die bank neer. Sy wil sommer dadelik my hand na haar genotgrot toe bring, maar ek keer. Die jong manne op universiteit vry miskien so, maar hoe ouer ‘n man word en hoe meer ervaring hy opdoen, hoe meer tyd spandeer hy. Want tyd is nodig om alles wat ‘n punt kan maak, ‘n punt te laat maak. En alles wat glad en nat gemaak moet word, moet glad en nat gemaak word. ‘n Man het mos meer as net ‘n piel om te gebruik. Jy het hande met gevoelige vingers, jy het jou tong en wie weet wat nog.

So begin ek dan vry op die manier wat ek oor die jare vervolmaak het. Altans, ek dink ek het dit vervolmaak. Want nog nie een van die vele meisies wat ek oor die jare geken het – die ouwêreldse woord ‘beken’ is eintlik beter, maar ek weet nie of dit regtig hier pas nie – het nog een keer oor my tegniek gekla nie.

Een hand begin bo by haar hare en die ander een gaan al die pad na haar voete toe. Ons Suid-Afrikaanse boeremeisies het nou maar eenmaal nie daardie fyn voetjies van die Engelse rose nie. Maar ek vind darem my weg so tussen die tone deur tot by haar enkels en dan stadig op teen die kuite. Dit is duidelik dat sy nog steeds aan atletiek deelneem, want haar bene is slank en glad.

Sy dra haar ligbruin hare effens lank. Ek speel daarmee sodat dit oor haar parmantige borsies hang. Die tepel wat vir my deur die haregordyn loer, begin al hoe meer prominent word. Alhoewel die versoeking groot is, bly my hand nog weg daarvan.

Haar lippe kom sommer so asof vanself nader. Ek begin haar hard soen. Hoe meer ek haar warm lippe bewerk, hoe groter maak sy haar mond oop en begin met haar tong ook in my mond vroetel. Ek kyk af na die lang pad wat elkeen van my hande nog moet voltooi om by die eintlike teikens uit te kom. Ek kan sien hoe sy mik om die genotgrot meer bereikbaar te maak. Hy – of is dit sy, ek weet nooit nie – begin al die lippies beweeg asof dit wil saampraat. Nee jong, my girl, jy gaan nog lank wag voor ek jou wys hoe ‘n ou man nou eintlik met dié plekke omgaan!

Sy sit ook nie stil nie en probeer lewe in die meneer blaas. Maar jare se skade word nie in een oomblik herstel nie. Ongeag hoe hard sy probeer, is daar geen teken van lewe nie. Sy probeer elke toertjie wat sy op universiteit geleer het, maar die ou man sit rustig op die kantlyn en kyk.

Albei my hande kom stadig maar seker nader aan hulle onderskeie teikens. Buurman se kleindogter begin om na haar asem te snak. Die reuk van muskus hang swaar in die lug.

Sjoe, daardie twee puntige borsies is nou regtig die moeite werd om mee te speel. Dis te lekker om te sien hoe die puntjies sommer sulke mooi geronde punte word. My mond het intussen effens afgeskuif en doen nou sy werk op die prammetjies. Ek het al meisies met borste van elke denkbare grootte gehad en elkeen se pramme was besonders, maar hierdie enetjie het regtig geweet hoe om hulle te gebruik!

Sy vra dat ek my mond asseblief moet afskuif ondertoe. Sy kan nie meer uithou nie. Nou wie is ek om so ‘n versoek te weier? My tong beweeg van die een punt na die ander, dan weer terug en stadig langs haar gladde magie af. Ek kan haar afwagting aanvoel soos my mond afbeweeg. Met my vingers en mond beweeg ek nader na die afdakkie toe. Die reuk van haar poesie word al hoe skerper.

Jong, ek het nou een maal ‘n broertjie dood daaraan om die poesie van bo af te benader. Vir my is daar net een pad en dit is al langs die been op tot amper daar. Dan ‘n effense voelery met die een vinger, net om seker te maak alles is nog op die regte plek – en dan weer terug. Sy moet my amper smeek dat my hand daar moet kom.

Ek maak toe so en dit maak haar nog meer gretig. Want ek kan sien hoe sy die teiken nader na my hand toe probeer bring – net vir my hand om dan weg te trek.

So speel ons lekker tot ek dit nie meer kan hou nie en stadig my langste vinger in die ingang plaas. Sy is so nat soos kan kom en my vingers gly sommer vanself al die pad in. Ek leer haar my kom-nader-beweging. Die klein mannetjie in die boot steek ook sy koppie uit om te kyk wat nou hier aan die gang is.

Sy het nog al die tyd my slap voël òf in haar hand òf in haar mond. Maar dit help alles net mooi niks; daar is geen beweging nie. Hy het dalk so ‘n paar millimeter gegroei, maar is nog so slap soos pannekoekdeeg. Daar is geen manier waarop ek eers sy kop by die grot se ingang kan inkry nie. Want het jy al probeer om ‘n stuk wol deur ‘n naald se oog te druk?

Met die verloop van tyd het ek gewoond geraak aan hierdie situasie. Daarom probeer ek maar om die meisie so veel moontlik te bevredig – haar lekkerkry word dan sommer ook myne.

Nou gaan van julle manne dink ek lieg – wat ek seker verdien. Want ek vertel so baie stories. Maar, anders as wat julle sou wou glo, is daar nou meteens tekens van lewe in die ou man!  Die eerste wat ek hiervan bewus word, is toe haar oë so groot soos pierings word en sy afkyk na die wonderwerk wat hier in haar hand gebeur. Vir seker die eerste keer in twee jaar is die ou man regop. En nie sommer net regop nie; hy staan soos ‘n skewe vlagpaal in die wind! Ek het al amper vergeet hoe groot die ou regtig is.

Ek kan sien hierdie jong student het ook lanklaas so ‘n meneer gesien. Sy druk my plat op my rug en klim wydsbeen oor my meneer. Ek hoop en bid dat hy my nie nou in die steek gaan laat nie. Maar hy hou!

Sy trek haar lippies so effens oop en laat sak hulle stadig op die skag af. Net soos ek haar netnou geterg het, so terg sy my nou. Die lippies sak so effens verder af. Net as ek haar probeer nader trek, beweeg sy amper al die pad terug. Die vlagpaal soek hier in die lug rond na daardie plek van die groot lekkerkry.

Sy sak weer af en sit die ou man so saggies op die plek waar hy wil wees. Daardie gevoel van sagte warmte het ek baie lanklaas gehad – wens dit wil vir altyd aanhou! Ek het nou alle besef van tyd verloor en geniet net die stadige beweging in die sagte warmte in. Skielik laat sak sy haar hele lyf en die ou man gly tot diep in die genot in.

Sy begin haar bewegings versnel en dit word al hoe lekkerder. Ek kan sien dat sy dit geniet, want die een orgasme na die ander spoel oor haar heen. Met ‘n gil wat my bure etlike huise hiervandaan sekerlik moet hoor, kom sy.

Sy klim stadig af en die ou man glip stadig uit – nou nie meer so styf soos netnou nie, maar darem nog.

Haar hande en mond probeer die ou man se vulkaan tot uitbarsting bring, maar al wat uit hom voortkom is so een of twee treurige druppels.

My meneer weer eens slap, hou ons toe maar aan om te ontdek wat daar nog te ontdek is … en nog van die wyn te drink.

Later het ons gaan stort en poedelnakend in my bed geklim. Ek is nou nie meer seker nie, want ‘n man se geheue is mos nie meer so goed nie. Maar ek dink ons het minstens nog een keer in die nag gespyker – en baie beslis net voor sy opgestaan het om ontbyt te gaan maak. Elke keer het die ou man saamgespeel en hoewel hy miskien nie so hard soos van die manne op universiteit was nie, kon hy haar goed bevredig.

Buurman het toe soos beloof die volgende dag huis toe gekom en sy kleindogter is soontoe.

Na so twee dae is sy toe terug universiteit toe. Sy het darem in die verbyry gewaai.

Buurman kom die middag so net na Boeing-tyd by my aan. Oor die paslike voggies praat ons oor sy kleindogter. Hy bedank my dat ek vir haar slaapplek gegee het – hy weet mos dat ek nog al die jare die spaarkamer het. Sommer so terloops sê hy, hy weet nie of hy hom verbeel nie, maar sy kleindogter lyk vir hom baie gelukkig. Sy blom sommer amper soos ‘n jong vers wat die eerste keer bul gevat het, sê hy.

Hy kyk vir my en dit lyk half of hy wil knipoog. Ek kyk vir hom terug, maar sê niks. Ek dink net hoe hoeveel goeie herinneringe ek gaan hê as iemand my weer met “Haai oom” gaan groet.

Die trippie

deur Bospatrys

Wat ’n naweek! Ek moes ‘n seminaar oor die Suid-Afikaanse voëllewe in die Mokala Wildtuin naby Kimberley gaan bywoon. Die hoogtepunt sou ook ’n uitstappie wees om van die voëls in die omgewing te soek. Daar was nog ’n paar voëls in daardie area wat ek nog nie op my kerfstok het nie en ek was eintlik opgewonde oor die vooruitsigte.

Met die karavaan gehaak en die kameras gelaai het ek die rit Kimberley toe aangepak. Aangesien ek al in my sewentigs is probeer ek om nie meer as so 350km op ’n dag te ry as ek karavaan sleep nie. As wewenaar probeer ek gewoonlik ook om êrens langs die pad ’n bietjie opwinding te soek om my sekslewe op te kikker. Ek was vol hoop dat daar op die seminaar iemand sal wees om die aande draagliker te maak, maar ek het eintlik al geleer dat voëlkykers as ’n reël gefokus is op geveerde voëls en dat ’n mens maar droëbek sal huis toe gaan.

Vir my eerste stop het ek in ’n karavaanpark in Bloemfontein bespreek sodat ek daar nog ’n bietjie geselskap kan soek.

By die karavaanpark aangekom is ek baie flink en professioneel gehelp deur ’n baie aanvallige donkerkop jongdame. Sy het ’n baie stywe t-hempie aangehad wat nogal hard moes werk om  twee pragtige tiete in toom te hou. Sy het heelwat gesels en het nogal baie belanggestel in die feit dat ek alleen op reis is. Ek het my staanpleknommer gekry en sy het vir my op ’n kaart gewys waar dit is en ook verduidelik waar ’n restaurant was wat ’n vinnige ete teen ’n billike prys kon voorsit.

Ek was amper by die kar toe sy my roep. Sy kom vinnig nader en ek kan sien dat sy effens ongemaklik is. Sy kyk my in die oë en sê: “Oom vir R500 sal ek jou na my skof afsuig, as jy belangstel.”

Ek kyk weer mooi na haar en besef dat benewens die mooi tiete, sy bene het wat tot onder haar arms kom met die mooiste paar boudjies om alles af te rond. Sy sal miskien ’n bietjie beter lyk as sy so 3-4 kilogram vetjies afskud, maar vir my lyk sy steeds baie seksie.  Nou kyk, ek is ’n sucker vir ’n BJ, maar vanaand soek ek ietsie meer. Ek reageer dus deur te sê: “As dit net ’n BJ is sal ek jou R300 gee, vir R500 moet jy my suig en naai wanneer ek net-nou stort.”

Sy sug en ek besef dat dit nie iets is wat sy gereeld doen nie. Haar lyftaal sê ook vir my dat sy effens verleë is, maar dat sy dit oorweeg omdat sy die geld werklik nodig het. Sy stem in en ons spreek af dat sy na my karavaan toe sal kom wanneer ek terug is van die restaurant af. Sy het my uitnodiging om saam te gaan eet van die hand gewys.

Ek was skaars terug by die karavaan toe sy klop. Ek gooi my handdoek oor my skouer en kies koers na die badkamer en is baie dankbaar dat die karavaanpark een van die meer modernes is waar elke karavaan ’n private badkamer het.

Sy druk die deur met haar voet toe en begin om die t-hempie uit te trek. Haar kant-bra sukkel om daai twee pragtige tiete in toom te hou. Onder haar knielengte denim het sy ’n baie fyn deurtrekkertjie aan en ek voel hoe my voël teen my onderbroek beur. Ek begin om my hemp los te knoop, maar sy gryp my voor die bors en pluk my nader vir ’n baie passievolle soen. Haar tong speel met myne en toe ons opkom vir asem pluk sy my hemp af sodat die knope oral spat. Sy gryp my gordel en begin om my broek los te maak.  Sy is duidelik so jags soos tien. My onderbroek was skaars op my knieë toe sy afbuk en my in haar mond neem. Hierdie meise mag maar! My knieë knak van die lekker en ek soek met my een hand haar klit terwyl die nader een haar tiete begin knie. Haar tepels is stokstyf en ek rol dit tussen my vingers en sy kreun van lekkerte. Haar poesie is sopnat en ek het haar klit skaars gevryf toe sy die eerste keer kom!  Ek voel hoe my eie orgasme opbou, maar ek trek dadelik terug, want ek wil nie nou al kom nie. Sy kry die boodskap en help my om my broek behoorlik uit te trek en om die stortkrane oop te draai. Ek draai haar om en druk haar teen die muur. Ek vat altwee tiete so van agteraf stewig vas. Sy buig effens vooroor en met haar een hand lei sy my na haar poesie. My piel glip maklik in en ek begin ritmies pomp. Sy stoot terug na my toe en ek laat sak my hand en kry weer haar klit in die hande en bewerk dit. My orgasme is nou naby en ek voel hoe haar poesie begin saamtrek om my voël. Ons kom saam. Sy redelik heftig en ek effens meer bedees. Ek bly in haar en hou haar nog ’n rukkie vas. Sy draai om en vat die seep en begin was. Eers haarself en toe vir my.

Ons droog af en loop net so kaal na die karavaan toe en sy maak vir ons koffie. Uit die gesprek oor die koppe koffie lei ek af dat sy ’n enkelouer is met ’n kleuterdogtertjie en dat dit finansieël baie druk gaan. Die werk by die karavaanpark betaal nie baie goed nie, maar dit was al wat sy kon kry na haar egskeiding. Haar lamlendige man betaal nie onderhoud nie.  Daar is egter vooruitsigte op ’n pos wat beter betaal, maar vir tyd-en-wyl moet sy maar volhou met die joppie by die karavaan park. Ek gee haar ’n duisend rand en ons kom ooreen dat ek op pad terug weer ’n nag of twee sal oorstaan.

Sy erken dat sy die seks baie geniet het en dat sy dit eintlik nodig gehad het en ek sit met ’n breë glimlag op my bakkies, want sover verloop my trippie baie goed.

Die volgende oggend toe ek die karaavan haak maak die ou buurvrou by die karavaan langsaan ’n snedige opmerking oor ontugtige ou mans! Haar man lag hardop toe ek vir haar sê dat sy minder van ’n ou suurknol sal wees as iemand haar ook ordentlik naai!

Oud, maar nog nie koud

deur Bospatrys

Ek het ’n paar jaar gelede afgetreë en ’n huis gekoop in een van hierdie nuwerwetse leefstyloorde. ’n Leefstyloord is eintlik maar net ’n mooi naam vir ’n aftree-oord. Noem dit net wat jy wil, maar almal wat hier bly is oud! Die reëls bepaal dat jy ouer as vyftig moet wees om hier te mag bly. Nou ja, synde stewig in my sewentigs pas ek dus goed in.

Die oord is in die bos met pragtige natuurskoon en heelwat wild. Dit is ’n hele entjie van die dorp af en daarom baie rustig en stil met uitstekende sekuriteit. Dit is een van die groot redes hoekom ons hier kom bly het.

Ek is gelukkig nog gesond en kan nie kla nie, want anders as meeste van die ander manne hier in die oord, kry ek nog gereeld ’n behoorlike pielstyf. Nou nie soos in my jong dae toe ek my 303 daaraan kon ophang nie, maar styf nietemin. Ongelukkig is seks met my vrou nie meer moontlik nie, want haar gesondhied is nie meer so goed nie. Sy was op haar dae ’n onderkleremodel wat gereeld in Milaan en Parys gewerk het. Haar sterk punt was haar pragtige tiete en selfs nou dat sy in haar sewentigs is, is hulle nog mooi, al hang hulle nou so effens.

Weens een of ander toestand word sy nie meer nat nie en al gebruik ons ’n smeermiddel is penetrasie erg pynlik. Dit maak dat sy nie eintlik meer belangstel in seks nie. Ek is dus meestal op myself aangewese, maar as ’n uitsondering sal sy my so nou en met haar mond uithelp. Gelukkig hou ek van draadtrek en sy gee ook nie om as ek dit doen terwyl ek met haar tiete speel nie. Daar is darem ook die ou blonde meisietjie by wie ek teen betaling gaan kuier wanneer ek stad toe gaan vir besigheid.

Wat talent aanbetref is hier nie veel nie en die paar weduwees wat hier woon is regte kloosterkoeke.

Hier is heelwat sport- en ontspanningsgeriewe, maar ek is nou nie vreeslik sportief nie. Ek stap gereeld op van die wandelroetes wat hier in die groen dele uitgelê is. Ek geniet veral die een roete, want nie net is dit besonder mooi nie, maar dit is effens moeilike terrein sodat nie te veel van die mense dit meer kan stap nie. Dit is dus stil. Op die een gedeelte het ek ’n plekkie ontdek waar jy agter ’n klomp groot rotse en tussen die bome totaal alleen kan wees. Ek breek dus gereeld hier weg en trek dan kaalgat uit en spandeer ’n uur of twee so op my eie in die son. Dit eindig noodwendig altyd in ’n lekker draadtreksessie, maar dan kan ek weer vir die volgende paar dae die normale roetine hanteer.

My buurman is net so oud soos ek, maar het ’n heelwat jonger vrou. Hy is amper 35 jaar ouer as sy.  Ek onthou die skandaal wat oral in die koerante was oor die maatskappydirekteur wat sy 18-jarige sekeretaresse op die paal gesit het. Dit het hom sy huis, helfte van sy skatte en sy vrou gekos. Hy het die eerbare ding gedoen en met die meisie getrou. Hulle is baie gelukkig en hulle  twintgjarige dogter is beeldskoon.

Sy vrou is nou 39 en hy het al teenoor my gebieg dat hy dit nie meer kan opkry nie. Selfs met die hulp van ’n handvol blou pilletjies kom hy nie reg nie. Dit bekommer hom, maar op die oog af lyk dit nie of dit haar plan nie. Sy is baie seksie en hou haarself in goeie vorm deur tennis te speel en gereeld te gym. Sy is nie groot gebou nie en het die mooiste paar boudjies waaraan jy kan dink. Die paar tiete wat sy onder haar klere wegsteek lyk verruklik en ek droom van ’n kans om hulle te sien.

Een oggend pak die behoefte my weer en ek stap vinnig en doelgerig na my plekkie toe om weer lekker kaalgat te ontspan. My piel is sommer klaar styf net aan die gedagte daaraan. Toe ek die plek nader verbeel ek my ek hoor ’n geluid maar is nie seker nie. Na nog ’n paar tree hoor ek ’n gekreun. Ek dog iemand het geval en seergekry en stap vinnig om die rots. Die gekreun is nou baie duidelik en toe ek opkyk sien ek ’n paar opgetrekte bene en ’n poesie met drie vingers wat verwoed in en uit beweeg. Dis buurvrou! Haar oë is bot toe en sy is nog nie bewus van my nie.

Ek word nog stywer en raak van al my klere ontslae en begin myself streel. Haar tiete betower my heeltemal. Haar nippels is stokstyf en haar tiete is baie mooier as wat ek ooit kon droom. Ek staar skaamteloos. Sy raak bewus van my en maak haar oë oop. Ek vra haar of ek maar mag kyk.  Haar enigste reaksie is dat sy vir my piel kyk en nie vir een oomblik ophou om haar poesie te bewerk nie. Dit is duidelik baie lekker, want al wat sy kan doen is om instemmend te knik. Ek voel my orgasme naderkom en toe my liggaam begin ruk van die lekkerkry sien ek dat sy ook by fyndraai is. My orgasme is intens en ek moet my piel nog vir ’n hele rukkie streel voordat dit bedaar. Teen die tyd is sy ook oor haar hoogtepunt en leun sy net terug teen die rots agter haar.

Ek kan nou kalm vir haar kyk en besef dat daai lyfie heelwat meer seksie is as wat ek ooit kon droom. As sy op 39 so lyk moes sy as jong meisie onweerstaanbaar gewees het en kan ek verstaan waarom buurman oor die tou getrap het.

Daar word nie veel gepraat nie en na ongeveer ’n halfuur stel sy voor dat ons maar aantrek en huis toe stap. Op pad kom ons ooreen om meermale so te ontmoet. Sy maak dit duidelik dat kyk en draadtrek al is wat ooit gaan gebeur – ek kan kyk, maar vat en/of naai is totaal uit. Sy hou ook daarvan om te kyk daarom sal dit haar ook pas. Ons werk ’n kode uit sodat ek kan weet wanneer sy wil ontmoet en ons kuier minstens eenkeer ’n week, maar soms meermale so saam

Hierdie proses het vir ’n paar maande so aangegaan en eendag toe ek om die rots stap was sy soos gewoonlik reeds kaalgat en sy het rustig met haar klit gespeel. Nadat ek uitgetrek het, het sy opgestaan, haar rug op my gedraai en teen die klip geleun. Haar bene was wyd oopgesprei en haar poesie sopnat. Ek het die uitnodiging aanvaar en my hande om haar lyf gesit en daai verruklike tiete begin brei. Ek was in die sewende hemel en tot breekpunt toe styf. Ek rol haar tepels tussen my vingers en druk in haar in. Sy is stywer as wat ek verwag het en ek naai haar ritmies en hard. Ek voel hoe sy saamtrek en besef dat ek nie lank gaan hou nie. Sy ook nie en ons kom gelyktydig. My knieë is lam en my asem jaag maar my piel bly styf. Sy staan steeds teen die rots maar sak dan op haar knieë en neem my in haar mond. Uiteindelik staan sy op en soen my innig en sê saggies, dankie. Haar oë is vol trane en ek besef dat die situasie met haar man haar meer pla as wat op die oog af duidelik is. Ek hou haar vir ’n rukkie styf vas. Sy druk my weg en begin aantrek en voor ek kon roer stap sy weg.

Daarna het ons maar weer op die ou roetine teruggeval en ek het nog nie weer die geleentheid gehad om haar te naai nie. Gelukkig het ek baie tyd en geduld!

Tegniek

deur Geriatrix

Die hele ding het ontstaan uit ‘n uitnodiging van verlangse familie, om die waarheid te sê so verlangs dat ek tot vandag toe nog nie mooi weet hoe ons familie is nie. Dit terloops, ek het ‘n prominente professionele lewe en is geweldig besig. Uit die bloute laat my pa my weet dat hierdie verlangse familielid ‘n byeenkoms van die familie reël en dat ek (later gehoor dit is as gevolg van my beroemdhied?) ook daarheen genooi is. Die byeenkoms vind op ‘n plattelandse dorp plaas en daar is beloftes van baie skaapvleis – ek het in elk geval die naweek vry en ek neem die uitnodiging aan.

Daar gekom bly ek by die verlangse familie oor omdat ek alleenlopend is. Die familiebyeenkoms is soos te wagte uiters vervelig en hoewel van die ouer mense bly is om van die verlore familie raak te loop, is ek tot in my siel verveeld. My gewaande beroemdheid is ook totaal verlore op hierdie
mense – hulle stel in totaal ander goed belang as dié waarmee ek my daaglikse brood verdien. By die verlangse familie is ‘n ou balie – en nou bedoel ek oud, want die man is verby die Bybelse ouderdom van 70 en is op pad na 80 toe. Sy vrou is onlangs oorlede en omdat sy familie van die verlangse familie was, is die ou man ook gevra om oor te kom. Hy woon ook op dieselfde dorp as die verlangse familie.

Op een of ander duistere manier raak ek en die ou man en ‘n paar bottels rooi van die res van die geselskap geskei. Om een of ander nog meer duistere rede vind ons dat ons nogal gemeenskaplike idees deel en ons twee klets die hele middag deur. Namate die middag vorder, raak die mense al
hoe minder en toe ons sien, is net die ou balie en ek oor; heeltemal eerlik teen dié tyd lekker onder die invloed van die rooi gevaar.

Uit die bloute sê die ou balie: “Ek kan jou nie spyker nie, want my tyd daarvoor is verby, maar wat ek
wel kan doen, is om jou behoorlik te vry.”

Dalk is dit die oormaat rooies of dalk die manier waarop hy dit gesê het, maar ek stel dadelik belang. Hoewel ek baie verhoudings gehad het, en sommige redelik ernstig, het nie een uitgewerk nie en uit die aard van my werk is dit net nie moontlik om ‘n vaste verhouding aan te knoop nie. Ek hou van spyker, maar hou nie van die thank you man, thank you mam, sorry Sam soort van ding nie.

Ons sit saam op ‘n rusbank in die sitkamer van die verlangse familie; net ons twee, want al die ander mense het of na hulle eie huise vertrek of het gaan slaap. Die ou balie sit sy hand op my skouer; ek dink eers, helder oordag hierdie man is al ver op die lewenspad en sy vel is seker die ene plooie, maar sy hande is verbasend slank en glad.

Toe sy hand oor my kaal arm beweeg, gaan daar ‘n tinteling deur my lyf – kyk ek is al gevry en gespyker so ek weet waarvan ek praat, maar hierdie gevoel was totaal anders, ek kan voel hy weet wat hy doen!

Hy is nie haastig nie – dalk is dit iets wat met die ouderdom gekom het; ‘n gewone jong lat sou teen die tyd al minstens sy hand op my bloes of dan selfs onder my bloes gehad het, maar die ou balie neem sy tyd en beweeg stadig en sensueel al langs my kaal arm op en af. Dan is sy ander arm om
my skouers en die lang vingers begin om by die mou van my bloes in te beweeg. Meteens verstyf sy vingers, want hy kom agter dat ek nie ‘n bra aan het nie. Die vingers beweeg al hoe vinniger, maar meer seker in die rigting van my tepel – wat teen die tyd reeds regop staan in afwagting op sy
vingers. Sy aanraking is nie die harde vinnige gegryp van ‘n bronstige jong man nie, maar eerder dié van iemand wat weet waarna ‘n vrou smag – daardie terloopse aanraking – het dit werklik gebeur of verbeel ek my? Dan weer die punte van die vingers wat langs die rondings af beweeg en sommer so terloops op die puntjie luier om net weer weg te beweeg.

Sy een hand beweeg stadig – hel kan die man dan nie haastig raak nie! – langs my maag af. Teen die tyd is ek al redelik nat aan die onderkant van my lyf, maar die bliksem bly huiwer! Sy vingers raak aan my naeltjie en ek probeer om hom in die regte rigting te stuur, maar sy hande gaan terug na my
– en nou is ek eerlik – die dinge waarmee hy nou speel is nie meer my borste nie, maar my pramme en daardie klein ronde heuweltjie wat so orent staan, is nou nie meer ‘n tepel nie, maar sommer ‘n nipple! (Een van die sprekers het genoem dat die familieplaas se naam eers Pramkop was, maar dat
dit later om polities korrekte redes verander is.)

Kan hy dan nie sien dat ek sy hande en sy lippe op my pramme soek nie? Nie net om hulle te omvou nie maar hard te druk!

Sy hand vind die grens van my broekie se soom – hier markeer die bliksem tyd en voel so al met die rek langs. Vergeet die blessit rek en druk jou hand in man! Maar nee , dit bly aan voel al om die hele omtrek van die rek, van voor by my naeltjie tot agter by die gleuf van my boude. Sy vingers gly langs
die gleuf van my boude af en hy vorm my boude in sy hande, maar dit is so ver as die ou balie gaan.

Teen die tyd kan ek al skreeu van die lus, maar ek durf nie want daar is mos nog ander mense in die huis. Stadig, jirre het die man dan geen besef van wat hy aan my doen nie, beweeg sy vingers af na my bossie. Hy raak net-net aan die bossie en skram dan weer weg – net om na ‘n kort rukkie weer terug te kom. Nou is ek nie meer seker of hy regtig aan my bossie raak nie, want sy vingers is al weer op ‘n ander plek!

Die middelvinger beweeg al met die bossie af en kry dan die spleet. Hy raak aan die verhewe ertjie, of het hy? Ek weet nie of die donder wel aan my klit geraak het nie! Hy is soos die skim – jy weet nie of hy wel daar is nie en of jy jou net verbeel nie! Dan glip sy lang vinger al met die gleufie langs en vind die lippies. Die vinger maak die lippies effens oop en dan gaan dit weer verby na my bruin gaatjie toe. Gaan hy wragtag sy vinger in my bruin
gaatjie druk? Ek hou nie daarvan nie! Nee die middelvinger kom weer terug en gly oor die gleufie en (verbeel ek my) glip so effens in – dit is maklik, want die gleuf is sopnat en sy hele hand kan sommer inglip sonder dat ek daaroor dink.

Dan maak die middelvinger so ‘n ‘kom bietjie hier’ beweging – reg waar dit saak maak! Teen die tyd is ek so nat en jags dat ek nie meer weet of ek kom of gaan nie maar die ou balie hou aan. Sy duim beweeg na die bopunt van die voutjie toe en doen aan die klein ertjie wat die klein ertjie nog nooit ervaar het nie! Dan druk hy ook sy ander hand in en die hand se wysvinger werk op ‘n ander plek as die eerste een, maar die duime werk saam om die klein ertjie oefeninge te gee wat hy nie geweet het moontlik is nie. Uit die hoek van my oog vang ek die horlosie aan die muur – die ou balie
is al meer as ‘n uur besig en ek het telling verloor van die kere wat ek gekom het! Ek smeek hom op te hou (regtig?) maar hy gaan het aan en aan en aan.

Teen die tyd is ek so moeg dat al wat ek wil doen, is gaan slaap. Ek kyk na die ou balie. Hy het wragtag nog al sy klere aan en hoewel ek probeer om sy slap voël regop te kry, gebeur daar niks. Al wat hy sê is: ‘ek het maar geleer om te vry, want na die prostaatkanker met my klaar gespeel het, kan ek nie meer spyker nie.”

Die professor en die tweedejaar

deur Arauna

Professor Johannes du Toit verwonder hom elke jaar aan die eerstejaartjies op die kampus. Veral natuurlik die damesstudente. Nog altyd het hy maar ‘n oog gehad vir ‘n mooi vrou. Veral dan die sexy skraal jongmeisies wat die kampusterrein versier. Noem dit nou maar ‘n “fetish” of wat jy ook wil, maar vroue wat meer lyf het as wat hulle moet hê kon hom nog nooit beïndruk. Minder is beter. Natuurlik binne normale afmetings. Darem nou nie so maer dat jy die ribbes kan tel nie. Slank tot gemiddeld.

Dis begin Februarie op kampus. Die eerstejaars word verwelkom deur die kanselier en professor du Toit sit en sweet onder die toga in sy pak en das deur al die woorde wat hy al uit sy kop ken na jare se elke jaar se verwelkoming. En die pappies en mammies wat bekommerd en trots luister na die gerusstellende stem van die kanselier.

Dis toe dat hy haar raaksien. Lank en slank. As sy sou wou kon sy seker ‘n loopbaan as model gevolg het. Blonde, natuurlike hare, te ver om die kleur van die oë raak te sien. Maar vir ‘n paar oomblikke hou sy en haar oë mekaar gevange. Dan kyk hy skuldig weg. Miskien kon sy iets van ‘n begeerte en verlange in sy blik gewaar? Dis al so lank dat hy en Mara, sy vrou, nie meer intiem verkeer nie. Selfs al begin het om in aparte kamers te slaap. Hy steur haar in die nagte met sy rondgeweeg en pogings om toenadering te soek, wat telkens begroet word met ‘n “Uh uh.” Wat NEE beteken.

Daarna sien hy haar nog weer dikwels op kampus. En elke keer hou hulle oë mekaar gevange. Sy groet telkens baie vriendelik soos dit van eerstejaars verwag word. Hy merk op dat sy mooi ferm borste het. Nie te groot, nie te klein. Net so dat hy met sy hand een bors kan toevou.  Een oggend op pad na die biblioteek sien hy haar aangestap kom. En sowaar, so tien treë van hom val haar boeke onder haar arm op die plaveisel. Met opset? Johannes is ‘n absolute gentleman en help haar die boeke optel. Toe sy afbuk sien hy haar pratige tieties. Genoeg om enige man se toeretelling op te jaag, wat nog die van ‘n uitgehongerde professor.

“Dankie, prof,” stamel sy vervaard en bloos skielik bloedrooi.

Hoekom? Wou sy dat Johannes haar help en haar raaksien? Miskien ‘n geselsie aanknoop? Maar Johannes is self te oorbluf om iets te sê of te doen. En wat sê ‘n professor aan ‘n eerstejaar damesstudent? “Kom drink ‘n koffie saam met my?” Universiteitsetiket is streng. Proffies en studente sosialiseer nie met mekaar nie

So gaan die jaar verby. Enkele toevallige bymekaar verbyloop vind tog plaas. Telkens glimlag sy baie vriendelik en groet opgewek. Is dit toevallig dat sy na die hoofgebou loop as Johannes na die Biblioteek loop??

Toe breek die volgende nuwe jaar aan. En, verrassing, sy sit in die tweede ry in sy klas. Later gaan hy die naamregister na. Naomi van Achterbergh. Hollandse afkoms. Dit verklaar die blonde hare en grysgroen oë wat hy darem intussen agtergekom het sy het.

Na so twee weke keer sy hom voor by die deur toe al die studente uit is met donderende lawaai en hy met sy aktetas in sy hand ook wil terugstap na sy kantoor.

“Ja juffrou van Achterbergh?” vra Johannes.

“Hoe weet u my van, stamel sy?” Effe verboureerd en tog so ongekunsteld en opreg. Hy som haar op as ‘n plat op die aarde mens met geen vertoon, soos wat jy soms by meisiestudente kry.

“Ek het die naamregister nagegaan,” sê Johannes.

“Professor ek verstaan die konsep van ‘n Machvelliaanse regeeropset, soos ons vanoggend oor gepraat het in die klas, nie. Kan ek u kom spreek?”

“Seker juffrou, stap sommer saam as jy nou ‘n periode af het.”

By sy kantoor gekom bemerk Johannes dat sy ‘n dun bloesie aan het wat haar bra met die wonderlike tiete wys. Nie heeltemal duidelik nie, maar net genoeg om ‘n roering in sy broek te veroorsaak. En dat sy ‘n besonder styfspannende broek aan het (Wat is dit? Johannes ken nie die besonderhede van vrouedrag nie, maar het al gesien dat baie van die meisies op kampus dit dra.) Kleredragreëls is deesdae so verslap dat omtrent enigiets toelaatbaar is om te dra. Net omtrent hy doseer nog konsekwent met baadjie en das en langbroek. Netjies. Niemand kan iets op sy voorkoms sê nie.

Hy laat haar oorkant hom by die lessenaar sit en begin verduidelik. Maar vir ‘n verklaarbare rede kan hy nie konsentreer. Die verklaarbare rede is dat hy intens bewus is van haar teenwoordigheid, haar parfuum wat hy ruik. Wanneer laas het Mara (bitter, sê die naam en ongelukkig moet hy sê, sy het ‘n bitter persoon geword) parfuum gedra? Johannes sien al meer van Naomi van Achterberg se borsgleufie. Sy voël weet dit ook. Dis warm in die kantoor. Johannes staan op om die lugversorger aan te sit en sy baadjie uit te trek.

Nou sien Naomi ook die bult in sy broek. Hy wend geen poging om dit weg te steek nie, want hy is nie daarop ingestel om iets wat hy nie aan gewoond is te probeer verberg nie. Hierdie jong tweedejaar, dalk ‘n sentimeter langer as hy, het gevoelens en begeertes in hom wakker gemaak wat hy nie eers meer geweet het hy nog het nie. Maar, magtig, hy is amper sestig jaar oud en sy is … hoeveel? Twintig? Een-en-twintig? En hy is in ‘n magsposisie. Professor. Sy ‘n tweede jaar. Die universiteit duld geen intieme verhoudings tussen dosente en studente nie.

Johannes kom sit weer by die studeertafel. Sy stem dreun voort. Maar hy merk op dat Naomi die boonste twee knope van haar bloesie intussen oopgeknoop het, (vanweë die hitte?) en dat haar lieflike tieties al meer sigbaar is.

En dat sy al meer oor die tafel leun om sy skets wat hy ter illustrasie op ‘n stuk papier teken, te volg. Dis toe dat dit gebeur …

Sy druk teen sy hand en dis soos ‘n elektriese skok wat deur hom gaan. Hulle kyk op van die skets op die tafel en hul oë ontmoet. Twee mense, man en vrou, vasgevang in mekaar se emosies en onuitgesproke begeerte na mekaar. Want dis vir Johannes duidelik dat sy hom wil hê. Haar hele lyftaal en blik in die oë sê dit. Hard en duidelik. En dit moet vir haar duidelik wees dat hy haar ook wil hê. Die hartstog lê vlak in sy hortende asem, stamelende woorde en blik van begeerte. En die groot bult in sy broek.

“Naomi, Naomi,” fluister hy skor.

“Professor du Toit,” kom dit ook skor. “Hoe weet jy my naam?”

“Mos gesê ek het gaan uitvind in die presensielys,” prewel hy. “Maar nee, nee. Jy sal my op my naam moet noem, want wat nou gaan gebeur sal beteken dat ons op voornaam terme met mekaar sal praat. Noem my net Johannes.’

“Goe .. goed, prof, ek bedoel Johan … Johannes.”

Hy loop om die tafel en dan is sy in sy arms.  Hy kom agter dat sy wel effe langer as hy is.

Johannes sê: “Trek uit jou skoene dat ons sien of ons nie ewe lank is as jy daardie paar hakskoene uit het nie.”

Sy gehoorsaam gewillig en as hy haar weer in sy arms neem is hulle absoluut op ooghoogte. Hy het intussen ook vinnig van sy skoene ontslae geraak. Hulle oë hou mekaar steeds gevange.

En hulle liggame dors na mekaar. Hy begin haar soen. Versigtig, soos dit seker gepas is vir die eerste keer dat minnaars mekaar sal soen. Maar dan ontplof dit. Haar mond gaan oop en sy suig sy tong in haar mond. Begin daarmee speel. Heen en weer, heen en weer. In en uit … soos ‘n voorspel van wat later met hulle meer intiemer dele sal gebeur. In en uit, heen en dwars.

“O bliksem,” snak Johannes na asem, “die deur. Laat ek gou die deur van my kantoor sluit. Netnou stap een van my kollegas hier in.”

Piet Rympies het juis die gewoonte om sommer sonder aankondiging die deur oop te draai en in te stap as hy gou een van sy gedigte aan jou wil voorlees en jou kommentaar daarop wil hoor.

Dan is sy weer in sy arms. Hy voel haar borste teen sy breë bors. Hy is nogal trots op sy liggaamsbou en spiere vir sy ouderdom. Hy hou hom fiks deur gereeld te gym en gholf te speel. Vir nege-en-vyftig  is hy nie in ‘n slegte fisiese toestand nie. En hy voel hoe sy met haar onderlyf teen hom aandruk.

Skielik begin sy snik. Huil sy, wonder Johannes?

“Wassit?” vra hy sag.

“Ek is bang,” kom dit.

“Hoekom?”

“Dat ek pregnant sal raak. Ek gebruik nie voorbehoedmiddels nie. Het jy … he … het jy … van daai … dinge … goeters, man.Jy weet waarvan ek praat.”

Johannes weet waarvan sy praat. Maar hy is nie daardie tipe man wat met kondome in sy sak rondloop net ingeval ‘n “los gelukkie” oor sy pad kom nie. Hy kan haar wel gerusstel:

“Moenie worry nie,” sê hy. “Ek is infertiel, ek kan nie ‘n vrou swanger maak nie.”

“Wa … wat is infertiel?”

“Onvrugbaarheid. My spermtelling is te laag om ‘n vrou te bevrug. Ek kan jou nie pregnant maak.”

“Ek wil jou in my hê. Nou, nou!” kerm-smeek sy.

“Gee kans … dat ons net eers bietjie mekaar vry. En …en uit … uitrek..”

Johannes kan nie meer helder dink nie. Hierdie beeldskone jong vrou het hom al sy nugterheid as akademikus laat verloor. Dis nou nie meer sy brein wat werk nie, maar die testosteroon wat deur hom pomp.

“Ek is, ek is … nog … nog …’n virgin,” kom dit van Naomi. “Ek wil my virginity weggee … aan … aan jou.”

“Wat ‘n voorreg,” fluister Johannes. Meer net maar om iets te sê. Hy is so meegevoer en oorbluf oor alles wat so skielik gebeur het dat niks eintlik meer saakmaak. Net die begeerte om sy staalvoël in haar vagina te kan kry.

Hy begin met haar bloesie se knope vroetel. Maar hy is heeltemal onhandig en sy vingers bewe so dat hy niks kan regkry. Sy sien wat sy intensie is en word skielik heeltemal kalm. Sy trek haar effe deurskynende bloes uit, maak self die bra los en laat dit op die vloer val. Dan die styfspannende oefenbroek wat sy aanhet. Hy sou in elk geval nooit dit kon afkry nie. Nie in die toestand waarin hy is nie. Toe staan sy heeltemal nakend voor hom. Ja, sy is regtig blond wat sy het ‘n landing strip by haar pubiese area wat geel skaamhaartjies vertoon.

“Vat my, vat my. Maak van my ‘n vrou. Hier is my maagdelikheid. Dis joune.”

“Ek wil hê jy moet my uit my klere help, asse … asseblief.” Johannes kan eintlik nie meer praat nie, net fluister.

Sy is verbasend kalm en behendig om hom baie gou van sy hemp en das, langbroek en onderbroek te verlos.

“Sjoe … lyk dit so … so lank … en regop? Mag ek … ek … aan hom vat?”

“Jy kan alles doen wat jy wil, Naomi. Sit, sit hom in jou mond en suig daaraan.”

Sy buig af en doen wat hy sê sy kan doen. Wanneer laas het ‘n vrou sy piel soos ‘n suigstokkie gesuig? Eintlik nog nooit nie, want Mara was te “ordentlik” om so iets te doen. Dit voel hy gaan enige oomblik ontplof, maar hy kry dit tog reg om hom in te hou.

“Nou my beurt,” sê Johannes, en lei haar na die mat en laat haar lê. Sy opgefrommelde broek dien as kussing. Dan liefkoos hy haar hele liggaam. Suig aan haar nipples en dryf gaandeweg af ondertoe..

“Ja, ja, asseblief, soen my ook daar.”

Johannes is maar te bereidwillig om aan haar versoek te voldoen. Die smaak van haar natheid is vreemd aangenaam. Dis ook die eerste keer dat hy ‘n vrou daar soen. Mara het absoluut stokstyf geword as hy maar in daardie rigting met sy mond wou beweeg.

“Joh . .. Johannes … kom in my. Ek wil jou in my voel.”

Stadig beweeg hy oor en word ontvang deur haar oopgesperde bene en die erekte nipples van haar borste wat teen sy bolyf skuur. Stadig kom hy nader met sy stywe voël. Sy is ‘n maagd. Hy moet haar nie seermaak nie.

Maar toe gaan dit makliker as wat hulle altwee gedink het. Hy stoot tot diep in haar. En dan moet hy doodstil bly, wat as hy nou terugtrek gaan hy verseker kom. So lê hy seker vir ‘n minuut net stil in haar. Twee liggame, een in lus en liefde. Jare se nie-intimiteit kan nou nou met absolute eenwording ervaar word.

“Gaan jy net so lê?

“Ek is bang dat ek sal kom as ek beweeg, maar kom ons kyk hoe dit gaan.”

Dit gaan wonderbaarlik goed. Hy is jare gelede vanweë mediese redes besny en dit help hom om nie so gou te ejakuleer. Stadig, teer, maar tog met absolute passie beweeg hy vorentoe en agtertoe. Skielik sidder sy onder hom. Het sy gekom? Johannes weet nie, want haar oë is toe en dit lyk asof sy in ekstase is.

“Wonderlik, dankie. Ek het al ‘n orgasme gehad as ek masturbeer, maar die is anders … baie beter,” sê sy onder hom. Sy is nou so ontspanne en kalm dat Johannes nie kan glo dis haar eerste keer nie.

En toe pomp hy haar met al die ingehoue jagsheid en onthouding van jare se geen seks met ‘n vrou. Dit ontplof in sy kop en in sy lyf. En hy skiet sy saadsak leeg in haar. En sy kom weer onder hom. Gelukkig is sy mond oor haar mond en sy tong in haar mond om die gille van eksase effe te demp. Want net toe lui die sirene om die volgende periode aan te kondig.

Gelukkig het Johannes geen verdere lesings of verpligtinge daardie dag nie. So lê hy en Naomi rog ‘n ruk in mekaar om die golwe van beide se orgasmes te laat bedaar.

Dan trek hy sy effe sagter penis uit haar en gaan lê langs haar op die mat en hou haar vas en soen haar. Met ongelooflike teerheid en amper versigtig soos ‘n breekbare poppie.

“Dankie Johannes. Dankie. Ons moet seker ons kleertjies aantrek en regmaak?’

“Ja, Maar ek hoop nie dis die einde van jou en my vriendskap nie.”

“Kan ek dus maar weer my studieprobleme met jou hier in jou kantoor kom bespreek?”

“Natuurlik … maar ons sal versigtig moet  wees dat dit nie agterdog wek nie.”

“Ons sal wel iets uitwerk,” fluister sy sag terug.

“Sê net vir my, was jy regtig ‘n virgin?”

“Ja, regtig.”

“Maar hoe het ek dan so maklik in jou kon kom sonder pyn of … of bloed …of iets?”

“Ek doen ballet en ry perd. Moontlik het my virginity al lankal geskeur van die ballet of perdry?”

“Onthou jy verlede jaar se verwelkoming van die eerstejaars?” vra Noami. “Ek het jou toe al daar raakgesien.”

“Meisie … en ek vir jou,” antwoord hy. Dat ‘n oomblik se vasgevange blik van twee siele tog uiteindelik kon uitloop op die ontmoeting van twee uitgehongerde liggame.

Johannes soen haar vir oulaas lank en innig voordat hy die kantoordeur oopsluit en haar laat uitgaan.

“Dankie professor vir u verduideliking. Ek verstaan staatsleer nou beter,” groet Naomi.

“Dis reg, juffrou van Achterbergh. Kom maar weer as u ‘n probleem met die akademie het.”