kombiekiehier

Lusweer Donderdag: Op 7-dag pas

August 5, 2021August 5, 2021

Hoe lank gaan ek lees: 6 minute

deur Rudi

Dit is warm buitekant. Ek het net ŉ kortbroek aan en lê op die bed en musiek luister. Ek ken die liedjies op die TDK kasset in my Walkman almal seker al uit my kop uit. Sting, Abba, Roxette… “She’s got the look…”

My vriende wat nie saam met my weermag toe is nie, is nie meer dieselfde nie. Of dalk is dit ek wat verander het? Afgebreek en weer nuut gevorm deur die korporaal. Afkak en sweet en min slaap. Dissipline. ŉ Sin vir dringendheid.

Brief van Simone (finaal)

January 30, 2019August 6, 2021

Hoe lank gaan ek lees: 5 minute

deur Bobcat

(Lees vorige aflewering HIER)

Ek en die brief is onafskeidbaar, maar dit is nou ‘n paar weke later en ek kon nog nie die moed bymekaarskraap om verder te lees nie. Die vragmotor wat ons “Transito” toe vat is haastig. Ons is ook haastig. Dit is lekker om die groen van die ou Transvaal te aanskou, maar diep in my binneste woel dit. Is Simone werklik iets in my verlede? Is ek bereid om haar te laat gaan?

Read more “Brief van Simone (finaal)” →

‘n Brief van Simone (2)

January 22, 2019January 30, 2019

Hoe lank gaan ek lees: 5 minute

deur Bobcat

(Lees eerste aflewering HIER)

Vir die laaste 200 meter na die waterval dra ek Simone op my rug. Sy het aanhou karring dat ons piekniek moet hou en geskimp dat ek haar nog nooit die waterval gewys het nie. Halfpad daarheen het ek besef dat sy dit nie gaan maak met haar sandale nie en het aangebied om haar te abba. Simone se poesie druk warm teen my rug en hou my meneer in ‘n semi ereksie.

Sy is veerlig, maar die rugsak wat agterstevoor aan my bors hang is swaar en karnuffel my manlikheid elke keer as ek met my vrag onder die ruie bosse en bome op die rivierwal deurbuk, maar dan hoor ek die gedruis van die water oor die rotse en vergeet van my las.

Terwyl sy die rugsak uitpak skop ek my skoene uit, ruk my hemp oor my kop en op pad water toe val my broek en onderbroek op die grond en ek duik in die ysige water, deels om af te koel en deels om van my semi ereksie ontslae te raak. Ek hou my oog op Simone terwyl ek swem en merk op dat sy diep ingedagte is terwyl sy die kombers oopsprei en die eet en drinkgoedjies uitpak.

Dan trek ek my asem diep in, verdwyn onder die water en volg die vloei van die rivier weg van Simone totdat ek dink sy my nie sal kan sien nie. Ek volg die otterpaadjie teen die oewer tussen die riete deur tot waar ek die vorige nag, terwyl sy geslaap het, my eie verrassing vir haar kom neersit het.

My hande bewe terwyl ek die klein kissie oopmaak. Ek staar vir ‘n oomblik na die blink steen voordat ek dit in my hand toevou en dieselfde roete terug neem waarmee ek gekom het. Ek het met Ouboet daaroor gesels en hy het my probeer oortuig om eerder die geld te vat en my kop te laat lees, maar die vuur brand in my vir Simone.

Ek besef dat ek versigtig te werk sal moet gaan anders gaan sy lont ruik en ek wil haar voete onder haar uitslaan.

My lyf bewe as ek haar klein lyfie teen die kombers vaspen met my naaktheid. Sy protesteer dat ek haar nat mors, maar haar laggie verseker my dat dit haar nie regtig skeel nie. Haar mond is warm op my koue lippe en ek voel haar hande oor my boude glip.

Sy giggel terwyl ek haar van haar klere stroop en dit eenkant toe gooi. Sy lê op haar rug en ek vergaap my amper aan die wonder van haar stywe tieties en klipharde erekte tepels. Haar warm lyf is ‘n skok teen my yskoue vel as ek myself tussen haar knieё tuismaak met my maag teen haar reeds nat, opgehewe poesie. Ek soen haar tepels om die beurt terwyl sy haar vingers deur my kort hare stoot en haar bene agter my boude oor my bene vou …

***

Die Casper ruk verwoed en slinger sy insittendes op ‘n hoop. Iemand se geweerloop tref my teen die kant van my kop en ek sien sterretjies. Matonkoman gooi die manne van my af en ruk my orent. “Sarge?” is al wat hy uitkry … elke oog so groot soos ‘n piering. Die voertuig hel gevaarlik na links, maar daar was geen slag nie. Ek knik my kop instemmend en sy seningrige lyf trek soos die van ‘n kat deur die lug by die agterkant van die Casper uit. Hy land met ‘n rolbeweging en kom op sy knieё tot stilstand. Regterhand in die wag posisie.

As hy, na wat soos ‘n ewigheid voel, orent kom weet ek ons onmiddelike omgewing is skoon.

Terwyl van die manne die bosse fynkam en ander begin om die Casper te ondersoek voel ek instinktief na my broeksak op my linkerbeen. Ys hardloop teen my rugraat af as ek nie Simone se brief voel nie. My brein soebat my terug na my huidige situasie, maar my hart skeur en beur na Simone.

“Tyre moer toe, check-strap moer toe, dryfas gebuig,” bitch Vossie kliphard en ek het lus en druk ‘n granaat in sy keel af.

“Mkhulu … Sarge, ons kan maar los, die spoor sal nie more staan nie,” sê Matonkoman en hy beduie na die reënwolke wat opsteek. Binne my gemoed woed my eie storm as ek hom weg beduie met die waai van my hand.

Ek trek een uit die ‘softpack’, stamp sy tabak teen my horlosie se band vas, rol sy lang papierkant effens tussen my lippe en trek die vuurhoutjie. Die rook word diep ingetrek en ek kan voel hoe die selfbeheersing terugkeer. My kop is seer waar die geweerloop my getref het en onder my vingerpunte kan ek die gestolde bloed tussen my hare voel.

Die koelte onder ‘n boom roep my en ek gaan sit met my rug teen die stam, vat ‘n teug aan die Texan, blaas die rook stadig deur my neus, en doof hom in die sand.

Ek staar na die grond tussen my voete, sny af en laat my gedagtes terugsweef na die waterval.

***

Simone kom kaal bolyf onder die stortende water van die waterval na my aangeloop waar ek op my hurke in die water sit. Haar lang hare oor die een skouer en half oor die een bors. Die gloed van ons passie nog rooi op haar wange. Sy glimlag skaam as sy laer sak in die water en my om my nek vat en my diep en sag soen.

“Dankie, dat jy my hierheen gebring het liefie,” laat sy saggies val en dan rol die trane oor haar wange.

Ek is effens geskok oor die trane en druk die ring vinnig terug onder die bandana wat om my pols gebind is.

***

“Ek sal die naweek voor jy geklim het nooit ooit vergeet nie …” weergalm Vossie se stem deur die stilte. Sy woorde ruk my na die hede en as ek opkyk staan hy met die pienk koevert gefrommel in sy vuil hande en is besig om deur my brief te blaai. Uit die hoek van my oog sien ek Matonkoman probeer my afsny, maar ek is reeds op Vossie en my elmboog tref hom teen die kant van sy keel.

Hy syg soos ‘n sak semels inmekaar en die pienk koevertjie en die bladsye val los op die grond. Terwyl ek skarrel om die brief bymekaar en opgetel te kry hoor ek Matonkoman skree “Mkhulu” en voordat ek kan reageer tref Vossie se vuis my agter die oor.

Vossie is oor die ses voet lank en weeg dieselfde as ‘n opgeskote ossie en sy vuishou laat my sterre sien en sand vreet. Voor ek tot verhaal kan kom trek hy my orent met sy hande stewig om my keel geslaan.

“Ek donner die jags uit jou uit,” brul hy, maar my arms glip gemaklik tussen syne in terwyl ek agteroor pluk, sy arms oop stamp en hom agter die kop beetkry. Instinktief ruk hy agtertoe en dit gee my die momentum waarvoor ek gewag het en bliksem hom met my voorkop oor die brug van sy neus.

Ek tuur vir ‘n sekonde na sy bloedbesmeerde gesig waar hy in die sand lê en kreun voordat ek Simone se brief optel, toevou en terugsit in my sak …

(Lees volgende aflewering HIER)

‘n Brief van Simone (1)

January 15, 2019January 22, 2019

Hoe lank gaan ek lees: 6 minute

deur Bobcat

Die majoor treiter ons met die pos. Ek moet sak vir twintig push ups as ek die pienk koevertjie met die laventel reukie wil hê. Fokker kom uit die army en dink dit werk hier ook so. Ek haat Swannie op daardie oomblik en neem my voor, dat indien ek hom in Civies kry, hy gaan kak. Ek sak egter vir die opstote, want ek wag al lank vir hierdie brief.

Ek weet dit kom van Simone….dit is haar styl. Ongeag die feit dat ek haar al vertel het hoe ons afkak as hulle dink ‘n brief kom van ‘n meisie, verseg sy om haar standaarde te laat sak en minder as ses folio’s in ‘n pienk koevert te sit, dit vol parfuum te spuit en agterop ‘n lipstifrooi soen te druk.

Sy skryf nie gereeld nie, maar die wag is altyd die moeite werd.

Ek gaan sit onder ‘n groot boom met net my kort camo broek en ‘boots’ aan. Dit is fokken warm en die push ups het niks bygedra om af te koel nie. Ek vat ‘n sluk van die half lou lager, ruik aan die koevert, draai dit in my hande om en bewonder haar mooi groot handskrif. Voor ek die koevert oopskeur skud ek eers ‘n Texan uit die ‘soft pack’, byt die agterkant tussen my tande en trek hom heeltemal uit die pakkie. Rol sy gat tussen my lippe en parkeer hom in my linkermondhoek.

My liefste.

Hoop jy is veilig en dat my brief jou spoedig bereik.

Die dae is stil sonder jou en die nagte ondraaglik lank…..

Ek steek die Texan aan en gooi die vuurhoutjie eenkant toe. My hart klop in my keel. Waarom het Simone haar sin kort gesny met die baie dotjies aan die einde in plaas van ‘n eenvoudige punt? Ek trek die rook diep in my longe in en ek kan voel hoe die nikotien my are laat bruis en my effens lighoofdig laat. Gaan sy my afsê? Het sy dalk iemand anders ontmoet? Vier fokken maande! Ek vat nog ‘n teug lager en druk die bottel se boom dieper in die sagte sand in. Die tweede trek aan die Texan se rook blaas ek stadig deur my neus en rol die sigaret terug na my mondhoek.

Ek weet vanaand regtig nie waar om te begin nie……

Fok sy gaan my defnitief los, maal dit weer deur my gedagtes. Simone is ‘n mooi meisie en ek verdien haar nie, maar ek begeer haar met alles in my. Nou dié fokken oorlog. Sweet pêrel op my voorkop en ek kan koue druppels teen my sye en rug voel afrol. Die sonbesies se gesing verander in ‘n oorverdowende gesuis en ‘n verterende weersin stoot in my op. Ek knip-knip my oё teen die skerp lig, vee die sweet op my voorkop met die rugkant van my hand af, rol die Texan tussen my lippe en vat nog ‘n trek.

Ek sal die naweek voor jy geklim het nooit ooit vergeet nie,

maar die tyd stap aan en dan is daar nog my studies ook……

My hart pyn nou letterlik en ek voel magteloos naby aan trane. Ek sit die brief op die grond langs my neer. Ek wil nie verder lees nie. Die laaste lager sluk ek met een teug af, trek die sigaret dat hy ‘n lang rooi kool maak en gooi hom by die bek van die bottel in en stamp die bottel weer in die sand in.

Vir lank tuur ek na die toegevoude brief. Ek sit net, met absoluut niks wat deur my gedagtes gaan nie … ek het afgesny van realiteit.

Erens start ‘n Casper en ek ruk tot die werklikheid. Fokken vroumense, almal dieselfde, dink ek hardop en tel die brief op. Ek het gedink Simone is anders.

‘n Flenterjie harde papier steek tussen die bladsye uit en ek trek dit versigtig uit. My hart gallop soos ‘n mal perd. Haar grysblou oё staar onder haar donker wenkbroue na my. Dit is ‘n klein fototjie van haar. Haar lang blonde hare is gesny tot in haar nek. Sy lyk formeel en het selfs grimering aan. Haar voller lippe is duidelik gedefinieer. Daai lippe, dink ek hardop, en draai die fototjie om.

‘You’re the best thing,

that ever happened to me,

‘Till we meet again’.

Dit voel of my hart uit my borskas skeur. Hoekom gebeur die kak altyd met my wanneer ek dit die minste nodig het?

Ek druk die foto in die sak langs my bo-been, frommel die brief op en druk dit in my linker broeksak. Ek wip ‘n Texan uit die pakkie tussen my lippe in, bak my hande en trek ‘n vuurhoutjie.

“Fokken vroumense. As ek terug is in die States gaan hulle kak. Ek gaan hulle een vir een naai, hard naai en hulle dan los om te voel hoe dit voel om eenkant toe geskop te word.

“Sarge …is jy ok sarge?”

Matonkoman steek sy pikswart linkerhand uit na my. Die AK met die tou glip van sy skouer af as hy my optrek en hy vang dit behendig met sy regterhand.

Hy stink na sweet en ek besef dat ek my sal moet regruk. As hy my kom opsoek is die spoor warm …

***

Twee dae later, op die passasiersitplek kla Vossie oor die rokery in die Caspir. Ek gee hom ‘n vuil kyk, haal my eie sigaret agter my oor uit en steek dit aan. Ek is geiriteerd met alles en almal vandat ek gister Simone se brief begin lees het. “Fokker….tsj,” glip dit oor my lippe terwyl ek hom met die vuurhoutjie skiet. Hy hoort nie hier tussen ons nie. “Mamma’s boy” met sy diepgesette oё, soos ‘n werfbobejaan en sy arrogante houding.

Matonkoman vat my aan die skouer en beduie by die klein ruitjie aan die kant uit na ‘n enkele bok wat in die verte onder ‘n boom staan. Ek glimlag, want ek weet wat hy dink, maar wys net met my kop dat hy moet gaan sit.

Terwyl die voertuig skud en sy “checkstraps” tot die uiterste beproef raak ek weer vasgevang in my eie gedagtes. Ek besef dat ek met vuur speel en skud my kop in ‘n poging om Simone voor my geestesoog te verwyder.

“Ek sal die naweek voor jy geklim het nooit ooit vergeet nie …”

Speel die woorde in haar brief weer deur my gedagtes. Ek probeer onthou of daar ‘n oomblik was tydens daardie naweek wat ek dalk iets gedoen het wat haar afgepis het. Ek wil nie verder lees aan die brief nie, bang vir die seer. Sal dit wel uitfigure in my kop. As die bliksemse Caspir net wil ophou stamp.

Dan tref dit my soos ‘n bom. ‘Commitment’. Sy het my gevra waarom ek nie in my privaat lewe so toegewyd is soos wanneer ek die pet met die ster en die onleesbare skrif opsit nie. My uitgevra oor my deeltydse studies. Dit het half gevoel of sy onnodig kak soek met my, maar ek het haar geignoreer en die gesprek het doodgeloop nadat sy my ‘n sexy skewe glimlag gegee het.

My gedagtes skuif verder terug na elke detail van daardie naweek.

Met ons aankoms by die kliphuisie in die berge het sy laggend die trappies opgehardloop terwyl ek ons naweeksakke dra. Ek het haar agterna gekyk en my oё het vasgesteek op die perfekte gat in ‘n kort gebleikte denim. Sy is die enigste vrou wat ‘n gebleikte, gerafelde kortbroekie na ‘n ontwerpersstuk kan laat lyk.

Binne die deur het sy haar arms om my nek gevou, opgewip en haar bene om my middellyf vasgegryp. Ek het die sakke laat val en haar boude in my hande vasgevat en begin om in die rondte te draai terwyl sy my soen. Haar mond was vuurwarm op myne en het na die caramel sjokolade geproe wat sy in haar kies gestop het toe ons stilhou.

Haar lang blonde hare het losgehang en oor my skouer gevlieg toe ek tot stilstand kom. Die ligte reuk van appelkoos kleef aan haar hare. Sy het aangehou om my te soen maar het haar grysblou oё oopgemaak en my vas in my oё gekyk. Ek kon die duiweltjies daarin sien dans, en ek het besef dit was die regte ding om te doen om haar vir die naweek berghut toe te bring. Toe sy die soen breek het die kuiltjies op haar wange diep en verleidelik vir my gelag. Ek het soos ‘n stout seun, my hand op haar rug onder haar bloes ingedruk, palm na ondertoe, in draai beweging oor haar rug gemaak en toe my hand onder haar broekie oor die stywe wang van haar boud gegly

Sy het haar kop agteroor gegooi en uitbundig gelag. Ek kon die skuddende rondings en die regop puntjies van haar borste duidelik onder die gebreide toppie sien. Ek het net een ding in gedagte gehad en het haar agteroor op die groot rusbank neergevlei, regop gekom en my T-hemp oor my kop getrek.

Simone het met haar wysvinger gewink dat ek moet nader kom en haar bene effens gesprei sodat ek tussen hulle met my een been en half bo-op haar met my lyf kan lê. Met my lyf halfpad op pad na hare het sy haar hand opgehou en my gestop. Haar vingers het oor my maagspiere geflits teen my dy afgehardloop en toe die PT broek se rek beetgekry en my bo op haar geruk …

(Lees volgende aflewering HIER)

Ontploffing

October 19, 2018

Hoe lank gaan ek lees: 6 minutedeur Whale

Die dreuning van die Ratel se enjin werk hipnoties op ons almal in. Ek kyk half verveeld my troepe deur; almal sit met dieselfde afwesige uitdrukking op hulle gesigte. As seksieleier is ek veronderstel om die klomp gefokus te hou, maar ekself voel die effek van gisteraand se kuier in die boskroeg. Dit het liggies begin, maar die manne het gou innoverende idees gekry om getwala te raak. En nou bliksem die son ons van twee kante af in die hart van Angola.

Ek kry lus vir ‘n sigaret, krap in my sakke, vat ‘n papiertjie raak en haal dit uit. Dit is sy, haar gesig in wit-en-swart. Donker hare, bruin oë. Hare in ‘n bob gesny, die ligte materiaal van die bloes op haar skouers net-net sigbaar in die foto. Ek ken daai bloes, ek ken hom goed. My laaste aand in die States voor ek op die Vlossie moes spring terug na hierdie kakgat toe.

Ons het in haar Volla gery. Drive-in toe. Top Gun was uit, en dit was blykbaar die hit movie van die jaar. Ek het paar vriende gehad wat Buccs gevlieg het by 24 Eskader, sou hulle daar ontmoet. Ons het ‘n lekker parkeerplek in die agterste ry gesoek, die Volla gepark en gewag dat die knaap met die popcorn en koeldrank moet verbykom. Die sagte bultjie van die kondoom in my browns-broek se sak het gerustellend onder my hand gedruk. Ek het planne gehad vir hierdie aand, en dit was nie noodwendig net om movies te kyk nie.

Die aand het goed begin, ek met ‘n moerse boks popcorn en ‘n Coke, sy met ‘n kleiner boksie en ‘n Cream Soda. Sy het lekker geruik, haar hare vars toe sy half onder my blad in skuif. Die handrem met die twee heater-knoppe was effens in die pad, maar ek het seker gemaak ek skuif tog nader aan haar. Ek kon haar elmboog baie effentjies op my skoot voel druk. Ek moes hard op die fliek konsentreer om seker te maak ek weet hoekom Cougar sy vlerkies verloor het, en hoekom Maverick en Goose nou gekies is om Top Gun by te woon. Sy het saggies aan die strootjie in haar koeldrank gesuig, en van waar ek gesit het kon ek net-net haar lippe uitmaak. Die beeld daarvan het onverwags ‘n roering in my broek gebring. Het ek my verbeel of het sy so pas effens harder met haar elmboog op my skoot gedruk. Ek was nie seker nie, en het maar doodstil gesit en verder die movie gekyk.

Terwyl ons die manewales en helde-dade van die klomp op die skerm gevolg het, het ek bewus gebly van haar arm wat op my bobeen rus. As ek regtig moes konsentreer weet ek sou ek haar elmboog op my voël voel druk. Ek het Kelly McGillis hardop bewonder, en sy het ‘n snedige aanmerking oor “mans!” gemaak. En skielik gebeur dit; voor ons op die skerm het Maverick vir Charlie op ‘n bed met sagte satynlakens neergelê, tussen ligte wit gordyne, met sy tong in haar nek gelek, dan in haar mond gedruk en haar ritmies begin ry terwyl Berlin Take My Breath Away sensueel in die agtergrond gesing het. Terwyl ek na die toneel op die skerm gestaar het het ek bewus geword van haar asemhaling wat vinniger geword het, haar bors wat effens op-en-af dein onder my arm. Ek het my kans gewaag en liggies met my linkerhand se vingerpunte oor die sagte volheid van haar linkerbors gestreel. Ek het amper reeds toe beheer verloor toe ek voel dat sy nie ‘n bra aanhet nie, en dat die sagte roospuntjie duidelik teen die bloes uitgestaan het. Ek het nie gedink ‘n eerstejaar-verpleegkunde student sou so gewaagd wees nie, ek bedoel, dit is immers 1986.

Ek moes ongemerk ‘n knop in my keel wegsluk toe Maverick Goose se lewelose liggaam uit die see probeer sleep, en sy het saggies met haar regterhand oor my bobeen gevryf, opgekyk en vir my gefluister dat sy netnou sal troos. Ek het geknik, my hand nou onbeskaamd oor haar tiet gevou, besig om die harde puntjie sagkens te vryf en masseer. Haar asem het reeds gejaag, die vensters was reeds besig om op te wasem. Ek het toe eers besef my jet-jock pêlle het nooit opgedaag nie.

Maverick en Charlie het skaars opgemaak in die laaste toneel van die fliek of ek kry die Volla aan die gang met die verskoning dat ek nie in die lang tou karre wil sit as die fliek klaar is nie. Sy het skalks geglimlag en geknik. Fok! Sy sien deur my maar whatever. Ons is daar weg, die Voortrekker Monument in dowwe oranje gehul. Ek het koers gekies Uniegeboue toe, skielik trots op my land. Sy het geweet waarheen ons gaan, het UNISA se geboue aan my uitgewys. “Ek hoop jy gaan my daar spyker voor jy môre op daai Vlossie moet klim,” het sy heel kalm gesê toe ons om Fonteine-sirkel ry. Ek kon my luck nie glo nie, geweet sy verwys na die sogenaamde ‘lover’s lane’. Sy het haar hand onder die romp ingesteek en oomblikke later haar panty te voorskyn gebring en op my skoot neergesit. “Vir die grens.” Ek het geknik, en naby die Uniegebou ‘n donker plekkie gesoek om te parkeer. Dit was stil daardie aand onthou ek. Ek het haar sonder seremonie uit die Volla gehelp en dadelik begin vry terwyl ek beide hande om haar stywe boudjies geskul het. Sy het saggies in my mond gekreun, meer intens soos ek haar boudjie geknie het. Toe stoot sy my weg, vuur in haar oë toe sy na my kyk. “Kondome in my handsak, maak gou!” het sy byna kwaai beveel.

Ek het in die donker gesukkel om die donnerse handsak se zip oop te kry, maar toe besef dat ekself kondome by my het. Ek het sommer daar met die oop deur vir bietjie beskutting my browns afgetrek, die kondoom oor my stokstywe voël gesukkel en om die kar gestap. Ons was steeds alleen, en toe sy my stywe horing sien het sy net ‘n stuitige “sjoe!” laat hoor. Voor ek daarop kon reageer het sy oor die geronde neus van haar Volla gebuk, haar romp opgetrek en ‘n paar atleet-bene ontbloot. My fokus was agter op daardie koekie wat soos ‘n ryp vrug tussen haar bene uitgesteek het.

Voorspel was nou nie meer ‘n opsie nie, ek het slegs twee vingers in haar ingedruk, gesnak van verbasing oor hoe nat sy is en my lid met een beweging in haar opgedruk. Sy het soos ‘n dier gekreun en dit was my cue. Ek het haar ritmies begin ry, die Volla se onderstel wat kreunend saam haar protesteer. Ek het my regterhand om haar gevou, en met klitoris tussen die welige bos hare begin speel. Tussen die kreune deur het sy omgekyk met ‘n begeerte op haar gesig wat ek nog nooit ervaar het nie.

“Sê my as jy gaan kom, ek wil dit proe!” was die opdrag. Ek het geknik, vir ‘n oomblik opgehou pomp. Maar die drukking in my ballas het nie weggegaan nie, en kort voor lank het ek dit uitgekreun: “Ek gaan kom.”

Sy het so vining omgedraai dat die kondoom afgetrek en op die grond geval het. Ek het dit skaars opgemerk, en toe sy my voël in haar mond neem het dit slegs een beweging van haar tong gekos om my oor die afgrond te dwing. My voël het sensitief gepols en met elke polsslag het sy gulsig en slurpend gesluk. Haar mond was skoon toe die storm bedaar.

“Nou my beurt” het sy beveel en agteroor op die bonnet gaan lê. Haar koek het voor my oopgemaak, en ek kon my eie sout proe toe ek haar begin eet. My tong het met haar klit gedans, en sy het dit fyn in die stil nag uitgegil toe sy kom. Die anti-klimaks het gekom toe iemand verder af in die pad “Vrystaat broer!” skreeu. Ons het gelag en na haar plek toe gery.

Haar mond het steeds na my sappe geproe later daardie aand toe ek haar nog drie keer genaai het in haar woonstel in Silverton, Berlin krakend op ‘n plaat in die sitkamer. My voël was sensitief toe ek die volgende oggend vir oulaas water gaan afslaan het voor ek op die Vlossie klim. Dit was eergister, en nou sit ek hier in die warm ratel. Glad nie daaroor verbaas nie voel ek my voël is styf, maar ‘n skielike harde slag ruk my uit my dagdroom uit. Vir ‘n oomblik voel dit nie werklik nie, dan besef ek wat gebeur. Die troepies spring soos een man uit toe die bevelvoerder se “lokval!” deur die lug donder. Toe my voete in die sagte sand wegsak besef ek wat aangaan, dit is mos oorlog. Ek registreer skielik dat ek op ‘n harde ding in die sagte sand trap toe die skoot afgaan. ‘n Halwe sekonde later raak dit swart voor my, haar gesig die laaste ding wat ek sien.

Kombiekieweer Donderdag: Kaptein, o my Kaptein (deel 5)

August 30, 2018August 30, 2018

Hoe lank gaan ek lees: 12 minuteDeur Ramkat Erasmus

Klierkop kyk my aan asof hy enige tyd sy gasket gaan blaas. Sy gatgabbatjie lyk of hy wil begin huil. En ek smaail my smaail en sê niks.

Die Fransmannetjie het vanoggend vir my 4 foto’s ge-email van Parys af. (Frankryk, waar sy bly) Die eerste foto is van my en Kumalo in die werkswinkel en ons lyk asof ons weke laas geshower het – die ene ghries en muscles. (Kumalo het die muscles, ek die ghries) Die tweede foto is van my met ‘n bobbejaanspanner in my hand, my overall om my lyf geknoop, kaal bolyf en sweterig. Die laaste twee foto’s is van Klierkop en sy blonde mannetjie. In die eerste een kan jy duidelik albei se gesigte sien. Klierkop staan met sy hande op sy kop – sy hemp oopgeknoop en blondie suig sy voël. In die laaste foto gaan jy sien hoe Klierkop die mannetjie van agter af boudkap.

Ek het die laaste twee foto’s uitgedruk en gewag tot blondie by Klierkop se kantoor instap. Toe klop ek beleefd en vra of ek hulle iets kan wys.

Nou staan die twee en bubbles hap en ek geniet myself nogal.

“Waar kry jy dit?” wil Klierkop weet.

“Op email”.

“Van wie af…”

“Staf”, sê ek beleefd. “Dit maak nie saak van wie dit kom nie… Dis nou hier, en ek en jy moet besluit wat ons daaraan gaan doen.”

“Wat wil jy hê, Van der Merwe?”

Ek sê niks. Blondie begin saggies huil. Klierkop looi hom met ‘n elmboog in die ribbes. Hy snak na sy asem.

“Ek vra…”

“Ek het gehoor, Staf. Ek wil niks hê nie. Ek wil net hê dat jy van my case moet afklim. Dis al.”

“Jy naai Kaptein Verwey!”

“En jy naai die outjie. Maar ek het foto’s, en jy het fokol, behalwe jou verbeelding.”

Klierkop blaas soos ‘n armybakkie wat overheat in die middagson.

“Ek gaan jou opfok, Van der Merwe!”

“Jy’s welkom om te traai, Staf. Ek soek nie ‘n fight nie. Klim van my case af. Oor twee maande is ons by die huis en dan is alles oor.”

“Wat bedoel jy ‘oor’?”

“Ek gaan skuif, Staf. Ek gaan bedank.”

“En die foto’s?”

“Jy kan hulle kry. Ek het die oorspronklikes in ‘n baie veilige plek gebere.”

“Hoe weet ek jy gaan dit nie aan Sondag verkoop nie?”

“Ek dink nie hulle soek porno foto’s van twee dose in die DRK nie. “

“As jy dit probeer…” Hy lyk of hy my wil probeer moer, maar ek smaail net vir hom.

“Los my uit. Los Kaptein Verwey uit. En alles sal fine wees.”

Ek tap die blondie op die wang en loop uit. Kumalo sit onder die boom by die swembad en ek gaan sit langs hom. Hy gee my ‘n koue bier en ek vat ‘n lang suig voor ek begin lag.

-0-

Vir die res van die tyd in die DRK gaan alles klopdisselboom soos my Afrikaanse onderwyser altyd gesê het. Klierkop los my uit. Ek los hom uit. Vermoedelik los hy en blondie mekaar uit en ek en Kumalo maak planne vir ons terugkeer na die States toe.

Kumalo het my ‘n deal gemaak. Hy’t ‘n oom of ‘n ding wat ‘n big shot is by een of ander bank. Die perd is bereid om vir my en Kumalo ‘n klomp geld te gee om ‘n workshop oop te maak. Hy’t die deal vir my gestuur op e-mail en ek het dit vir Big Joe gestuur. Big Joe het gesê dis piele en ek en Kumalo wag vir ons big break as ons civvystraat slaan. My kontrak met die army loop uit sodra ek terug is by die huis. Kumalo het nog twee maande. Die idee is dat ek vir ons ‘n plek soek en begin koop aan gereedeskap vir die workshop. Sodra Kumalo sy gat uit die army uit het, begin ons Kumalo, Van der Merwe Diesel Magic.

Kumalo het ‘n girl wat kan boeke doen en foon antwoord vir ‘n begin. Sy oom sal die geld stoot en ‘n paar van sy kliente na ons toe verwys en ek en Kumalo sal die werk doen.

Klink fokken lekker vir my.

Die enigste kak ding is my Kaptein se reaksie as ek vir haar die foto van my email. Sy wil dadelik weet wie het dit geneem en dan as ek vir haar sê dit was die Fransmannetjie, wil sy weet of ek haar genaai het.

Vroumense?

-0-

Die Hercules land op Waterkloof en ons klim uit. Ek het my balsak op my skouer en ons gereedskap word later met ‘n container gestuur. My kapteintjie staan ons en inwag en ons word almal formeel met die hand gegroet. Ons balsakke gaan agter op die armybakkie en daar’s ‘n bussie wat vir ons wag. Ons klim in, en ek vrek van die lus vir my kapteintjie, maar sy gee my ‘n koue skouer en klim in haar armykar en fokof basis toe.

Soos ons uitry sien ek al die manne van die klub aan die oorkant van die pad staan met hulle bikes en hulle leathers aan. Ek vra die bestuurder om te stop en loop na my manne toe.

Almal groet, Varkie gee my ‘n druk en Big Joe sit eenkant op sy Harley met ‘n moerse smaail op sy bakkies. Hy hou ‘n helmet na my toe uit en beduie ek moet agterop klim. Ons trek weg en ry rustig klub se kant toe.

Ek wonder oor my Busa. Ek het al my danger pay elke maand oorbetaal na Big Joe toe. Dis om vir my ‘n nuwe Busa te koop. Die laaste keer wat ons mekaar ge-email het het hy gesê dat gaan nog so 3 maande vat voor ek ‘n decent Busa kan koop.

By die klub stop ons soos altyd en park die bikes. Varkie loop na die deure toe en maak oop. Ek kom agter almal kyk na my. Ek loop in die klub in, en in die middel van die vloer staan ‘n maroon Busa. Ek weet nie mooi wat aangaan nie. Dan kom Big Joe in, klap my op die skouer en vra of ek die bike laaik. Kak vraag, sit. Natuurlik laaik ek die fokken ding.

Hy sê dis myne.

Die manne het saam gespaar en my bike gekoop met my danger pay en hulle spaargeld. Fokkit, ek pink amper ‘n traan. Dan duck Varkie agter die toonbank van die kroeg in en kom uit met ‘n nuwe leerbaadjie en my helmet. Presies soos die een wat ek afgeskryf het toe ek die fokken bees gestref het.

Daar’s ‘n knop in my keel en ek moet fokken hard traai om nie te huil nie. Big Joe gee my die sleutels en sê ek moet seker by die basis kom. Hy sê hulle wag vir my vir ‘n moerse paartie.

Die Busa se tenk is vol en as ek in die straat indraai blink die maroon tenk is die sonlig.

Fokkit! Some guys have all the luck.

-0-

Kaptein Verwey is seriously afgepis as ek by die basis aankom. Almal se goed is weg, behalwe my eensame balsak wat in die middel van die paradegrond op aandag staan. Ek luister vir haar wat my uitkak terwyl ‘n swart korporaal probeer om notas te vat.

Sy lig my in dat ek ‘n paar dae af het om seker te maak alles is oraait an dan moet ek weer by die basis raporteer. Ek lig hἀάr in dat ek reeds my bedankingsbrief ingestuur het en dat ek klaar is met die army. Ek moet net uitklaar. Sy kyk my lank aan sonder om iets te sê. Die korporaal staan en wag vir iets om aan te teken.

“Onthou jy nog waar ek bly?” vra ek.

Sy sê niks, knik net.

Die korporaal wil weet wat ek gesê het, en die kaptein sê dis nie belangrik nie..

Ek strap my balsak aan my rug vas en kies koers huis toe.

-0-

My flat ruik na muf en motballe. Die fokken Fanie het belowe om een keer ‘n week te kom vensters oopmaak en motballe te gooi. Lyk my hy het motballe gegooi en nooit ‘n venster oopgemaak nie.

Ek maak oop, dump my balsak in die wasgoed mandjie en trek my uniform uit. Ek trek ‘n ptbroek aan en krap in die yskas. Iemand het ‘n klomp bier en biltong in die ysklas gesit en ek reken dit moes Varkie gewees het. Fokken Fanie sou alles gevreet en uitgesuip het.

Ek gaan sit voor die TV en kyk bietjie na wat aangaan in die lewe. Dis fokken depressing. Dan is daar ‘n klop aan die deur.

Ek maak oop en wonder bo wonder staan Patricia in die deur. Sy’t ‘n short aan met cowboy boots en ‘n check hemp wat sy om haar middelyf, bokant haar naeltjie vasgeknoop het. Haar bra steek uit en sy het obviously ‘n push-up bra aan, want dis cleavage van haar ken tot waar die hemp begin, en die hemp begin fokken laag af.

Agt maande in die DRK, met net een aand saam met die Fransmannetjie. Die ou dipstick begin sommer dadelik verduidelik hy’s reg vir aksie.

“Ek het gehoor jy’s terug.”

“Patricia…”

“Ek het vir jou biltong en bier kom aflaai. Sleutel by Fanie gekry.”

“Moerse dankie. Ek het gesien.”

Ons kyk mekaar lank. Sy’t my laas die moeder van alle koue skouers gegee toe ek en my kapteintjie by die klub aangekom het. Lyk my sy’t my vergewe.

“Kan ek inkom?”

Ek staan terug en hou die deur oop. Sy stap met haar waggelende gatjie in en loop yskas toe asof sy baie tuis is in my plek. Ek wonder skielik vir wie die fok almal Fanie my flat se sleutels gegee het. Ek en hy sal lank moet gesels.

Patricia knak ‘n bier en suig daaraan asof sy kwaai dors is.

“En toe? Hoe was dit?”

“Warm. Meesal vervelig.”

“Varkie sê jy’t bedank uit die army uit.”

“Yip”

“Wat gaan jy doen?”

“Ek en ‘n pel gaan ons eie workshop begin.”

“Oukei…”

Haar hand gaan na haar boonste knoop toe en sy maak dit los. Daar’s nou nog net twee knope en haar bra wat haar tiete in toom hou.

“Dis warm.”

“Nie so warm soos die DRK nie.”

“Was daar enige girls daar?”

“Army girl of twee. Almal redelik butch.” Ek sê fokol oor die Fransmannetjie en Kumalo se Indiërkapteintjie.

“So…” Sy maak nog ‘n knoop los.

Ek sluk. Die ou dipstiek bokspring nou in die ptbroek soos ‘n scrambler op ‘n wishy-washy baan.

“Het jy darem aan my gedink?”

“En of twee keer…”

“Is dit al?” En sy maak die laaste knoop los. Dan trek sy die hemp se pante weg van mekaar af. Sy staan nou daar met haar hemp wat oophang en haar bra wat fight om die tiete binne te hou.

“Jy weet ek laaik jou, nê?” sê sy.

“Uhmm, ja,” is al wat ek kan uitkry.

“Ek laaik jou al lank.”

“Thanks.”

“Ek het gekom om jou terug te verwelkom. Behoorlik.” En sy kom nader en soen my. Haar tiete boor in my borskas in en ek het my hande op haar gat en trek haar nader aan die ou dipstiek wat nou just about sy termostaat gaan gooi as ek aan my kaptein dink. Ek stoot vir Patricia weg.

“Gee my kans om uit te pak, te shower en iets anders aan te trek…”

“Ek wag sommer hier.”

“By die klub. Ek kry jou by die klub. Ek moet nog teruggaan basis toe om goed te teken. Papiere…”

Sy gryp my knaters deur die ptbroek en gee hulle ‘n squeeze. “Tot later, dan…”

Sy knoop haar hemp toe en loop, en ek gaan sit, met ‘n moerse horing en wag op my kaptein.

Ek besluit ek moet beweeg en loop balkon toe. Ek sien hoe Patricia uitloop en in haar Mini klim. Soos sy wegry kom my kaptein se Fiesta om die hoek en sy park op die spot waar Patricia nou net gestaan het. Sy klim uit en loop in die gebou in, en ek gaan wag vir haar in die gang.

Sy kom uit die lift uit en ek besef weer hoe mal ek oor die girl is. Sy’t ‘n stywe jean aan met so ‘n losserige gebreide toppie en sulke klein bootsies wat net tot bo haar enkels kom. Sy’t haar groot leerhandsak oor haar skouer.

Sy loop sonder ‘n woord in my arms in en ek staan lank so met haar kop wat op my bors rus. Ek kan voel die monster in my ptbroek word wakker en soek werk. Sy voel hom ok, want sy kyk op, smaail so effens en sê: “Lyk my jy’t my gemis…”

-0-

Ons lê langs mekaar op my bed en ek hou haar klein lyfie in my arms. Ons gesels oor die DRK, die army, wat ek gaan doen as ek klaar is en so aan. Dan vertel ek haar van die Busa en dat die manne by die klub vir my wag. Sy sit regop en sê sy gaan my los om alleen saam met die manne te kuier, maar sy maak my belowe om na die tyd na haar plek toe te kom.

Sy wikkel haar gatjie terug in die jean in en ek raak sommer weer opstandig, maar dan trek sy die toppie sommerso sonder die bra aan, druk die bra in haar handsak en sy gee pad.

Ek shower, trek aan en klim op die Busa.

By die klub staan die manne en kuier en ek kan sommer sien dit gaan ‘n lang aand word. Patricia is agter die toonbank en sy gee sommer dadelik vir my ‘n bier. Ek vertel van die DRK en lieg so ‘n bietjie oor hoe exciting dit was. Van Klierkop en die Fransmannetjie sê ek niks. Dan maak Big Joe almal bymekaar, sê dis ‘n weeksaand en tyd om te gaan slaap. Hy sê ons gaan ‘n gesamentlike breakfast run doen oor die naweek en almal groet en begin loop.

Ek klim op die Busa en maak my helmet vas en dan staan Patricia langs my. Sy sê niks, kyk my net. Ek kyk terug, nie seker hoe om die game te speel nie. Dan vryf sy my pielkop deur die denim, gee my ‘n smaail en gaan klim in haar Mini.

Ek ry deur die stil strate tot by die huis in Waterkloof waar my blonde kapteintjie in ‘n cottage bly. Ek maak so min as moontlik geraas en park die Busa. Dan vat ek aan die deurhandvatsel. Die deur is nie gesluit nie en ek loop in.

My kapteintjie sit op die bank met fokkol aan. Sy’t haar beentjies onder haar ingetrek en sy’t ‘n glas wyn in die een hand. Daar brand net een kers en sy lyk so fokken mooi ek staan sommer op aandag.

Sy gooi haar voete van die bank af en gly met haar boudjies na vorentoe. Ek laat my nie twee keer nooi nie en gaan kniel voor haar en druk my gesig in haar boksie in. Ek rev haar met die tong tot sy hardop hyg en my kop met haar handjies vashou. Sy trek my aan die hare en druk my gesig dieper in haar in. Ek begin net worrie dat ek gaan versmoor as sy my los en van die bank afklim.

Sy gaan staan op haar kniëe voor die bank en wys haar gatjie vir my. Ek pluk my denim oop en die ou pielman druk sy kop uit en soek werk. Ek stamp haar hard van agter af en sy druk haar gesig in die bank se kussings in en gee ‘n paar gille. Dit vat nie lank nie ek pluk uit en skiet haar rug vol balghries.

Sy vlieg op en gryp my aan die hare. Sy soen my dat my ore soos nat waslappe op my skouers hang. Dan druk sy my terug dat ek op my rug lê, gee die dipstiek ‘n pluk of twee en dan klim sy op en ry my met daai wolskoeter van haar dat ek dink sy wil my doodnaai.

Sy kom weer ‘n keer en dan move ons slaapkamer toe. Nou kyk, ek is nie bang nie. Nie vir ‘n girl nie en vir baie min ouens. Maar die girltjie het ‘n kyk in haar oë wat ek nog nie gesien het nie en dis die vyfde keer wat sy my laat kom het – in een dag! Drie keer in my flat en nou twee keer hier. ‘n Man is nie ‘n klip nie en hoeveel ek ookal hou van naai is ek nie ‘n masjien nie.

Ek laat haar lê en gaan lê langs haar. Ek vryf en streel en gebruik my hande en my vingers op die plekkies waar sy daarvan hou en dan, na sy nog twee keer gekom het, raak sy uiteindleik aan die slaap. Haar wekker sê dis drieuur en ek trek ‘n kombers oor haar. Ek trek aan en stoot my Busa tot in die straat. Dan laat ek hom teen die effense bultjie af freewheel en start hom as ek ‘n hele entjie van die huis af weg is.

Ek ry stadig tot by my flat, park die Busa en maak seker die hek is gesluit. Ek sal my moer seriously pluk as een of ander doos die ding steel. Ek sluit oop , klim in die lift en ry tot op my vloer. Ek sluit my voordeur oop, sit die helmet neer en trek my leerbaadjie uit. Dan loop ek slaapkamer toe. As ek in die deur kom, hoor ek iemand asemhaal. Ek gaan staan en maak reg om te fight. As een of ander donner by my plek ingebreek het… Ek switch die lig aan en sien vir Patricia kaalgat op my bed. Ek onthou sy’t gesê Fokken Fanie het vir haar die sleutels gegee.

Sy skrik wakker en vir ‘n oomblik kan ek sien sy weet nie mooi waar sy is nie. Dan hou sy haar arms na my toe uit.

Haar tiete is groot. Baie groter as my kapteintjie s’n, en sy self is heelwat groter. Ek wil nog teëpraat, maar dan lig my voël my in dat hy dalk net reg is vir nog een laaste rondte. Ek trek uit, krap in my laai en kry ‘n rubber. Ek skeer die pakkie oop en wil net die ding aansit as Patricia dit by my vat. Sy spoeg in die tuit en sit dan die ding in haar mond. Sy trek my aan die boude nader en sit die rubber om my pielkop met haar mond. Sy rol hom stadig af tot onder en dan kyk sy my in die oë terwyl sy met haar ander hand saggies aan my ballas begin vryf.

Ek staan en wonder of ek nie nou besig is om kak te soek nie en al wat ek voor my sien is my kapteintjie sy gesiggie. Patricia laat los en rol op haar maag. Die doggiestyle ding werk vir my, want dan hoef ek haar nie in die oë te kyk terwyl ek haar spyker nie.

Ek glip hom in en sy maak hom vas met haar binneste muscles. Ek werk hom met lekker lang hale en die rubber is dik genoeg om te keer dat ek te vinnig kom. Patricia trek haar boude oop en druk een van haar vingers in haar hol. Met die ander hand streel sy haar klit. Dan stop sy my, trek my piel uit haar uit en beduie ek moet die agterdeur kies. Ek glip hom stadig in, maar sy het of die ding olie gegee vroëer of haar ander sappe het die ding gelube. Hy gly gemaklik in en dan gee ek haar gas.

As ek uiteindelik klaarmaak het sy ‘n paar goeie gille gegee, my bene met haar lang naels gekrap en met haar vuiste op die kussings geslaan.
Ek rol af an gaan lê op my rug, heeltemal seker dat selfs my reserve tank nou leeg is. Patricia staan op en kom met bietjie kakpapier terug. Sy haal die rubber af, vee my mooi skoon en gaan spoel alles weg. Dan kom lê sy langs my met haar kop op my skouer. Haar lang hare kielie my neus, maar ek is te moeg om selfs dit uit my gesig uit te vee.

Net voor ek aan die slaap raak, dink ek: Fokkit. Some guys have all the luck.

Kombiekieweer Donderdag: Kaptein, o my Kaptein (4)

July 26, 2018July 26, 2018

Hoe lank gaan ek lees: 16 minute

deur Ramkat Erasmus

My dag het kak begin, maar dis nie ‘n patch op hoe hy geëindig het nie…

Vir die laaste paar weke sit ek by Staf Cronje in sy kantoor en skuif papier rond. Dis ‘n kak job, maar ek hou uit, want ek weet as die gips afkom is ek daar uit. Ten minste vra hy my nie meer om vir hom tee te maak nie. Na ek die eerste keer die warm tee met my gipshand in sy skoot laat val het was daai kak ook op ‘n einde.

Anyway…

Daar sit ek toe en Big Joe bel my. Hy’s nou wel die leier van ons bike club, maar hy’s ook ‘n lawyer-tipe in die stad gedurende die week. En hy’t my saak opgevat met die versekering na ek my Busa afgeskryf het teen ‘n fokken bees, van alle dinge. En Big Joe sê hy’t sy bes gedoen, maar die versekering gaan net 50% uitbetaal, want ek was op ‘n ou dragstrip in die nag, en aan die skade kan hulle sien ek het heeltemal te vinnig gery en ek beter my bek hou, want dan weier hulle sommer om enigiets uit te betaal, en gee my by die ore aan. Ek vra vir Big Joe wat ek nou moet doen en hy sê met so effense laggie ek moet maar overtime insit om vir my ‘n nuwe bike te kan koop, of hy kan vir my ‘n deal doen op ‘n lekker 250… Doos.

Ek sê toe maar dankie en sit die foon neer en sit en wonder oor hoe kak die lewe kan wees, as Staf Cronje inloop en my uitkak omdat ek nie werk nie. Ek wys hom die hoop kak in die outbox en ek wys hom die leë inbox en vra beleefd wat hy wil hê ek moet doen… Hy hoes en proes en fokkof en ek wonder of ek vir my kapteintjie kan gaan kuier. Maar ons reël is geen kontak behalwe vir werk as ons by die werk is nie. Na-ure is ‘n ander storie…

Dan lui die foon en ek tel op en antwoord soos Staf Cronje my geleer het om te antwoord en aan die ander kant is my kaptein se stem en sy vra my om haar te kom sien. Ek gryp my kruk, sit my beret op en huppel-kruppel na haar kantoor toe.

As ek instap raak my asem weg. Fokkit maar sy’s mooi. Sy staan voor haar venster met die die blomme en die tuin agter haar. Haar uniformpie sit styf aan daai lekker lyfie met die blonde haartjies in ‘n poniestert. Sy draai na my toe as ek inkom en ek sien trane in haar oë.

“Wat’s fout?” sê ek sonder om eers te salueer. Sy sê niks, hou net die brief in haar hand na my toe uit.

Ek vat dit en lees. Eers verstaan ek nie mooi nie, want ek en die rooitaal is nou nie juis maatjies nie. Dan slaan dit my soos ‘n bobbejaanspanner tussen die bene. Dis ‘n bewegingsorder, en om nou nie te veel kak te praat nie… Ek gaan DRK toe. Volgende week.

Ek kyk vir haar en sy kyk vir my. En ek probeer iets sê, maar wat de fok sê mens nou… Dan kry ek ‘n plan.

“Ek kan nie gaan nie, ek is in gips..”

“Jou gips kom more af. Jy weet dit, hulle weet dit. Ek het probeer keer, maar jy het al twee keer die DRK toer gemis. Hulle gaan jou nie weer laat wegkom nie..”

Fok.

Ons weermag doen ‘peacekeeping’ in die DRK en ek is een van daai ouens wat die weermag se wiele aan die rol hou en jou beurt is jou beurt. Ek kyk weer na die stuk papier.

“Jissis… Ek vlieg al Sondag!”

“Ja”.

En sy draai weg en ek kan sien sy fight hard teen die trane. Ek wil naderloop en haar vashou, maar dis nie cool nie en as iemand inloop en ons vang… Troepe vry nie kapteins nie. Maak nie saak hoe hartseer hulle is nie. Veral nie in die kaptein se kantoor op die basis nie…

“Ek sal vanaand na jou toe kom. Daar ‘s ‘n paar van julle wat gaan. Staf Cronje, jy en nog drie ander.”

Ek knik, sit die papier neer en vat my kruk vas.

“Vra vir Staf om hierheen te kom asseblief. Ek moet hom ook die slegte nuus gee.”

Ek loop kantoor toe en moer sommer halfpad die kruk weg. Ek het die ding al lankal nie meer nodig nie en dra hom net rond om te keer dat Klierkop Cronje my rondfok. In die kantoor sit Cronje in sy tande en krap en kyk my moerig aan as ek inkom. Ek vertel hom dat die kaptein hom soek en hy’s sommer dadelik senuweeagtig. Hy trek alles reg en marsjeer uit.

Ek gaan sit en kry myself moerse jammer. Na ‘n ruk kom Cronje terug en gaan sit. Hy lyk of hy ‘n spook gesien het. Ek kry hom amper jammer.

“Fokkof huistoe Van der Merwe… Gaan sort jou goed uit. Kaptein sê jy weet wat aangaan.”

Ek staan op, sê dankie en gaan.

Busry is ‘n fokkop, maar die tyd van die dag is dit net ek op die bus en niemand wag by die stoppe nie, en binne ‘n halfuur is ek by die huis. Ek bel die dokter by 1 Mil en vertel haar wat gebeur het. Ek vra of ek sommer nou die gips kan kom doen. Sy sê dis reg en ek bel rond tot ek ‘n lift kan organise. Varkie stop so na tien minute buite en ek gaan klim saam met hom in die kar.

Hy dink dis moerse exciting om DRK toe te gaan en begin my allerhande kak vertel oor hoe ‘n groot deel van Afrika se geskiedenis in die Kongo afgespeel het en hoe lucky ek is om die geleentheid te kry, en allerhande sulke kak op dieselfde trant. My moermeter is naderhand amper in die rooi, maar ek hou my in.

Hy wag in die kar en na ‘n paar minute is ek vir die eerste keer in weke sonder gips. Dis ‘n fokken verligting. Varkie vat my klub toe en ons drink ‘n dop of twee, dan drop hy my by my woonstel.

Die volgende paar dae is vol lesings oor die DRK en ons werk daar. Reëls en regulasies en die soort van kak wat vir Staf Cronje ‘n horing gee, maar wat my net verveel. Die een nice ding wat gebeur is dat ek en Kumalo mekaar beter leer ken. Ek ken hom al ‘n ruk op die basis, maar dis nou nie asof ons eintlik kuier nie. Maar so deur die kakpratery van die ouens wat vir ons lesings gee kom ek agter hy voel baie soos ek en ons begin gesels en naderhand is ons amper pelle.

Na werk ry ek met die bus huis toe en sodra ek in die flat instap kom my kapteintjie in. Haar klere waai voor sy behoorlik deur die deur is en dan spyker ons vir dood. Die enigste kak ding is dat sy elke nou en dan saggies begin huil. Ek try haar troos deur te sê dat 8 maande nie so lank is nie, maar dit laat haar net erger huil.

Varkie gee vir my sy ou laptop en wys my hoe om email te werk en Skype sodat ek met die manne kan gesels. Big Joe laat die manne geld bymekaar maak vir my trip en dan is Sondag daar. Varkie en Pieta laai my op en ek ry agter in Pieta se Stanza tot by Waterkloof lugmagbasis. Ons line op saam met al die ander arme donners wat DRK toe gaan en almal groet heen en weer. Kumalo het seker tien girls wat hom groet en hy lyk amper verlig om op die errie te klim. My kapteintjie staan daar in haar formals en groet almal formeel. As sy by my kom steek sy haar hand uit en skud dit een keer op en af. Baie formeel. Ek draai weg, maar dan noem sy my naam en vra ek moet gou saam met haar stap. Ons loop om die hoek en sy duik in my arms in en soen my asof sy my nooit weer gaan sien nie. Ek soen terug en dan druk ek haar weg. As ek opkyk sien ek vir Staf Cronje wat ons met ‘n skewe glimlaggie staan en aankyk.

Op die errie sit ek en Kumalo langs mekaar en hy wys my die foto’s op sy foon van al die girls wat hom kom groet het. Twee van die girls is sy susters, maar die res is almal los gelukkies of girlfriends. Hy’s ‘n man wat nie skaam is vir die vroulike geslag nie, dis duidelik. Dan kom Staf Cronje by ons aan en vra vir Kumalo om ons te verskoon. Kumalo skuif na een van sy ander tjommies toe en Cronje maak homself tuis langs my.

“So Van der Merwe… Jy naai die oulike Kaptein Verwey…”

Ek sê niks. Ek meen hy’t ons gesien soen, en mense wat so soen, naai mekaar.

“Van nou af is jy in my gatsak Van der Merwe. As ek sê spring, gaan jy vra hoe hoog… Verstaan ons mekaar? “

Ek kyk hom lank en wonder wat sal gebeur as ek hom nou, voor almal, ordentlik moer.

“Ek vra… Verstaan ons mekaar?”

Ek knik.. Ek meen wat anders kan ek doen? Hy staan op, tik my op die wang en loop vorentoe waar die ander onder-offisiere sit. Na ‘n ruk kom sit Kumalo weer langs my.

“What’s with you and fuckface Cronje?” vra hy saggies. Ek skud net my kop.

Na ‘n ruk begin ons oor enjins en bikes praat en dan raak ons albei aan die slaap. Ons word wakker as die flossie sy gat op die lughawe in Kinshasha neersit.

-0-

Die DRK is ‘n kak plek, maak nie saak wat Varkie sê nie. Dis warm, bedompig en daar’s fokkol om te doen behalwe suip en werk. Kumalo en sy pelle gaan van die basis af en kom terug met stories oor hoerhuise en Kongolese girls, maar so desperaat is ek nie. Ek bedoel, as dit rerig taai raak, kan ek altyd ‘n draadtie kap as dit moet.

Ek Skype met die ouens by die klub en met my Kaptein en deur die dag staan ek en Kumalo langs mekaar met ons arms in die ingewande van ‘n lorrie, of ‘n jeep, of ‘n Land Cruiser of ‘n Unimog. Ons traai hard om nie ‘n fokop te maak nie, want alhoewel ons rol net is om te help om die vrede te bewaar, word daar tog nou en dan op ons geskiet. Nou nie ons ouens in die basis nie, maar die manne wat patrollies ry. En die laaste ding wat hulle wil hê is dat die Ratel vrek as die kak begin spat.

Een oggend is daar ‘n klomp gaste en ek en Kumalo staan in die werkswinkel en kyk hoe hulle helmets en koëelvaste baadjies aantrek voor hulle saam met die troepe in die voertuie klim. Hulle vertrek en dan’s die opwinding verby en ons werk weer met Cronje wat elke nou en dan iets kry om ons oor uit te kak. Hy hou veral daarvan om my te dreig met kak. Kumalo wil naderhand weet wat ek gedoen het om die ou so die moer in te maak, maar ek meen dis nou nie iets waaroor ek kan praat nie, is dit?

Na twee dae kom die patrollie terug en as hulle by die hek inkom kan ek sommer sien daar was kak. Een van die voertuie loop so half skeef en die ander is vol knoppe en duike geskiet. Hulle ry tot by die werkswinkel en almal peul agter uit. Laaste uit is so ‘n klein maer outjie.

Ek staan en kyk hoe hy sukkel om sy helmet af te haal en dan besef ek dis ‘n fokken girl. ‘n Civvie… En sy is heel sag op die oog.

Cronje staan nader en nooi die civvies na die menasie toe. Ek lei af dis joernaliste wat kom kyk wat ons doen, en Klierkop Cronje is net die man om sy beste voetjie voor te sit. Later kom hy blasend aangemarsjeer en sê vir my en Kumalo om te gaan was, ons moet as kroegmanne kom diens doen.

Kroegman speel is nie te kak nie, want mens kry tips as daar civvies is, en ek spaar kwaai vir my nuwe Busa. Dan score ‘n man nog so nou en dan ‘n koue bier ook. Ons draf badkamers toe en rapporteer tien minute later by die kroeg.

Die eerste rukkie is besig-besig, want almal is dors en dan, soos gewoonlik, as die ergste dors geles is, raak dinge kalmer en ek en Kumalo staan en kyk hoe Staf Cronje van een tafel na die ander loop en gatkruip by die civvies. Daar’s is ‘n vroulike kaptein van Indië af wat ook deel is van die vredesmag en sy doen ook haar ding met die joernaliste. Ek het haar al een of twee keer op die basis gesien, maar daar is klaar ‘n kaptein in my lewe, so ek bly maar op ‘n afstand. Kumalo het egter nie ‘n probleem nie en as die Indiese kaptein kroeg toe kom is hy soos blits daar om haar te help, die ene tande en grappies. Van waar ek staan lyk dit of sy nie te kwaai omgee vir die aandag nie.

Klierkop Cronje kom nader met ‘n bestelling vir die tafel waar die sag-op-die-oog civvie meisie sit. Ek pak die goed op ‘n skinkbord en lui dit op. Hy vat die skinkbord en na ‘n ruk kom die civvie self kroeg toe. Sy vra vir ‘n skyfie suurlemoen vir haar Savanna Light en ek sny en gee aan. Haar aksent is nie te lekker en nie en ek vra waar sy vandaan kom. Sy verduidelik dat sy Frans is, ‘n joernalis is en daar is om foto’s te neem vir ‘n tydskrif in Parys. Dis nou Parys, Frankryk, nie Parys, Vrystaat nie.

Nou die Rooitaal is nie my beste nie, en as iemand hom nou nog met ‘n Franse aksent ook praat, sukkel ek maar bietjie, so die gesprek is nou nie eintlik een van daai waaroor mense in boeke skryf nie. Sy vat haar sletsappie en gaan sit weer by die tafel. Na ‘n ruk sien ek sy praat met Cronje en hy loer-loer so oor sy skouer na my toe. Dan knik hy en kom kroeg toe.

“Sy wil foto’s van jou neem in die werkswinkel… Waar jy werk”

“ Hoekom Staf?” Die doos ignoreer my vraag.

“More.”

“Oukei Staf” sê ek. Ek meen wat anders kan ek nou sê?

“Hoop jy’t ‘n skoon over-all…” brom hy nors en fokkof.

-0-

Die vogende oggend staan ek vroegerig op. Kumalo het nie die vorige aand in sy bed geslaap nie, sien ek as ek by sy kamer verbyloop, of hy het fokken vroeg opgestaan, maar ek ken my Zulu pel al te goed. Kumalo HOU van slaap…

Ek gaan pla die kok vir ‘n bacon en eier samie en stap dan werkswinkel toe. Ek pak reg, maak skoon, vee af, vee op, vee heen en weer tot ek soos die Karate Kid begin voel: Wax on, wax off. Dan gaan staan ek buite en kyk hoe die plek lyk. Ek ken my ou klierkoppie. Hy sal nou enige oomblik hier opdaag en begin kak en kerm oor die toestand van die werkswinkel en wat doen dit vir die image van die SANW. Fok jou Staf Cronje. Die SANW doen genoeg all by himself.

Ok nie ‘n honderd jaar later nie die kom die man om die hoek. Hy steek amper-amper vas as hy my sien, want hy’t natuurlik gedink hy gaan my ontkant vang. Ek groet beleefd en vra hoe laat die fotograaf kom foto’s neem.

“Sy sal kom as ek tevrede is mens kan foto’s in hierdie hoernes van jou en Kumalo neem..”

Ek staan opsy en hy stoom binne en vir die tweede keer steek hy amper-amper vas. Hy vee hier, vat daar, kyk onder goed, kyk binne in goed, maar die plek is skoon. Hy brom een of twee dreigemente en sê hy gaan die fotograaf haal. In die deur steek hy weer vas.

“Waar de fok is jou tjommie?” vra hy.

“Eet nog brekvis Staf”, lieg ek Kumalo se gat uit ‘n ding uit, en ek hoop Kumalo het die kommin sense om van die Indiër kapteintjie af te klim voor hy daar betrap word, want gisteraand het die twee tog te lekker vir mekaar se kak grappies gelag.

Ek sit op die Unimog se bumper en wonder oor die foto’s wat die Franse girl wil neem. Fotograwe soek foto’s van soldate, nie mechanics nie, al is ek nou ‘n army mechanic. Hulle soek ouens wat lyk of hulle al ‘n leeftyd in die bos is, met vuil uniforms en bulletproofs en helmets en gewere. En handgranate en kak. Ek is nie een van daai nie…

Ok nie ‘n honderd jaar nie toe kom Kumalo van agter in die werkswinkel af aangestap. Sy uniform is die een wat hy gisteraand agter die bar gedra het. Hy gee my daai smaail van hom en lag. Ek skud net my kop.

“Man…” is al wat hy sê en dan kom Cronje en die fotograaf in. Cronje kak vir Kumalo uit en sê hy moet sy overall gaan aantrek en Kumalo is daar weg. Ek help die girl met kragpunte vir haar ligte en sy begin goed opstel dat die werkswinkel naderhand soos ‘n tv ateljee lyk. Kumalo kom terug en staan stil terwyl Staf Klierkop hom saggies maar ordentlik uitkak.

Dan begin ons. Ek staan met ‘n spanner en maak of ek aan iets werk. Kumalo langs my. Dan onder ‘n lorrie dan binne in. Dit raak naderhand lekker warm in die werkswinkel en Cronje fokkof na sy kantoor toe waar die air-con nog werk.

Die fotografie trek haar hemp uit en onder dit het sy net ‘n vest aan, sonder ‘n bra. Ek traai hard om nie te kyk nier, maar ‘n man is nie ‘n klip nie, en as haar tepeltjies begin styf raak onder daai vessie dan begin ek die kloppings hier onder in die ou dipstiek voel.

Kumalo maak sy overall los en knoop die arms om sy middellyf en werk kaal bolyf verder. Ek doen na ‘n ruk dieselfde. Kumalo is ‘n moerse groot ou, want as hy nie drink of naai nie is hy in die gym en dan gooi hy ysters rond. So, hy’s een van daai ouens met muscles op muscles. Ek reken die werk wat ek doen met enjins ronddra en gearboxes optel en so is oefening genoeg.

Die fotografie is lekker besig en sy order my en Kumalo rond. Na ‘n ruk sê ek onderlangs vir my partner dat ek nou begin gatvol raak vir die speletjie. Hy stem saam. Dalk het sy gesien ons raak moerig want sy sit haar kamera neer en vra of ons haar kan help oppak. Ons maak so. Dan help ek haar om al die bokse en kabels en goed op ‘n hoop by die deur te sit. Kumalo loop om vir Staf Cronje te gaan haal en die dolla steek ‘n sigaret op. Sy kyk my op en af en ek smaail vir haar. Sy knik haar kop en vra met daai sexy franse aksent of ek ‘n meisie het. Ek skud my kop. Ek meen daar is my Kaptein, maar sy’s in Suid Afrika en ek kon in elk geval nog nooit uitfigure hoe sy oor my dink nie – of ons nou ‘n couple is of nie.

Sy suig aan haar sigaret en dan kom Staf Cronje om die hoek met ‘n bakkie. Ons laai al haar goed agter op en hy trek saam met haar daar weg. Later kom Kumalo daar aan en vertel hy het die Indiërtjie in een van die lorries in die werksinkel genaai. Ek sê vir hom hy soek vir kak en hy lag net.

Ons werk verder en na ‘n ruk kom die Indiër kapteintjie aangestap. Sy nooi vir Kumalo na hulle menasie toe om as kroegman te werk omdat hulle ‘n klomp VIP’s kry. Kumalo sê hy sal eers by Staf Cronje moet check, en sy vertel sy’t hom klaar gevra. Hmmm… Kumalo is die ene tande en stem in om daar uit te slaan in sy beste uniform.

Uiteindelik is dit tjailatyd en ek gaan trek my swembroek aan en loop swembad toe terwyl Kumalo gym toe gaan. By die swembad kry ek die fotografie in ‘n bikini en ons probeer weer ‘n bietjie gesels, maar dit gaan nie baie goed nie.

Ons klim saam in die water en sy spat my nat. Ek spat terug en so gaan ons aan. Sy klim naderhand uit en gaan steek weer ‘n sigaret aan. Ek klim ook na ‘n ruk uit en gaan sit langs haar. Sy is nogal mooi, met sulke effense sproetjies oor haar neus en haar nat hare is baie krullerig. Terwyl ek vir haar kyk sien ek hoe die nippletjies hard word onder die nat bikinitoppie en dink by myself dat sy of aan haar boyfriend dink, of planne het vir my…

-0-

Kumalo is gespit en gepolishe en hy stap weg offisiersmenasie toe om te gaan kroegman speel en vermoedilik die Indiër kapteintjie te trakteer. Ek Skype met Varkie en probeer dan my kaptein in die hande kry, maar sy’s nie op die lug nie. Ek skakel af en wonder of daar iets op die TV gaan wees wat die moeite werd is. Die ding is meeste van die tyd op ‘n sokkerkanaal en ek is nie groot op sokker nie.

Soos ek uitloop loop ek amper bo-oor die fotografie. Ons groet en sy vra of ek besig is. Ek is nie, en ons stap swembad se kant toe. Ons gaan sit in die diep skaduwee van ‘n boom en gesels oor waar sy vandaan kom en so aan. Dan sien ek iets wat my laat wonder.

Klierkop Cronje en ‘n troepie wat ek al ‘n paar keer op die basis gesien het is besig om versigtig na Cronje se bungalow te loop. Iets aan hulle manier gee my snuf in die neus en ek sê vir die fransmannetjie ek is nou terug. Hulle sien ons nie en glip by die deur in. Ek loop saggies om die hoek en soek ‘n plek waar ek kan inkyk. ‘n Flou liggie gaan aan en ek sluip nader. Daar’s ‘n gleufie in die gordyn en ek gaan staan om te kyk.

Die troepie, so ‘n blonde admin laaitie, staan op sy kniëe en suig Cronje se voël. Cronje se hemp hang oop, en sy broek sit om sy kniëe. Hy’t sy hande op die blonde mannetjie se kop en sy oë is toe. Die mannetjie beweeg sy kop vorentoe en agtertoe en Cronje se lippe beweeg, maar ek kan nie hoor wat hy sê nie. Dan skrik ek amper my gat af as die fotografie langs my kom staan. Sy wil iets sê, maar ek druk haar mond toe. Sy knik haar kop om te wys dat sy verstaan en dan stoot sy my weg en loer ook deur die venster. Sy kyk ‘n ruk en dan draai sy haar gesig en gee my ‘n brëe glimlag. Sy’t ‘n kamera om haar nek soos altyd, en sy tel die ding op en begin foto’s neem deur die gleufie. Ek staan agter haar en loer oor haar kop. Haar handjie glip om en sy vryf my meneer deur die army broek. Ek kan voel hoe hy op aandag begin staan en sit my hande op haar tieties.

Cronje het die mannetjie nou op die bed en pluk sy broek af. Hy verloor sy balans en omdat sy broek nog om sy kniëe sit bliksem hy vooroor op die mannetjie wat met ‘n moerse horing op die bed lê. Cronje se kop tref die knaap se neus en jy sien net bloed spat. Albei van hulle gil en skree en maak hulleself dan stil. Cronje worstel sy broek af en loop so met sy hemp aan na die wasbak toe. Hy kry ‘n waslap en vee die knaap se gesig af. Die fransmannetjie ruk soos sy knyp om nie hardop te lag nie. Maar sy hou nie op foto’s neem nie. Dan gooi Cronje die lap eenkant toe en gryp die knaap se voël. Vir so ‘n klein maergat het die mannetjie nogal ‘n wa aan hom. Cronje druk die ding in sy mond en begin suig en kou asof dit ‘n toffieappel is. Die outjie lyk of hy die geniet en hy begin kreun dat ons hom naderhand buite kan hoor. Cronje probeer sy bek toehou, maar die mannetjie geniet homself. Dan haal Klierkop die mannetjie se pielkop uit sy mond uit en trek sy draad tot hy met ‘n moerse boog kom.

Die fransmannetjie lag nou nie meer nie, en sy neem ok nie meer foto’s nie, maar sy vryf my voël al harder en sy haal ook so hard asem dat ek begin worrie Cronje-hulle gaan ons hoor. Ek vryf haar tepeltjies en druk myself al harder teen haar vas.

Cronje tel weer die lap op en vee die mannetjie se voël af. Dan loop hy wasbak toe en kom terug met ‘n botteltjie in sy hand. Hy dop die knaap om en begin die goed in die bottel aan die man se gat smeer. Die man krul sy gat na boontoe en dan klim Cronje op die bed en nog steeds met sy hemp aan, steek hy sy voël stadig in die mannetjie se gat in. Die mannetjie krul en kreun en dan begin Cronje hom naai. Die fransmannetjie lig weer die kamera en neem foto’s vir ‘n vale.

Nou kyk… Ek bat nie vir die ander span nie. Nie eers naasteby nie. Maar die twee manne wat mekaar so met oorgawe naai maak my so jags dat ek nie mooi weet wat om te doen nie. Die fransmannetjie se gevryf maak dinge ook nie makliker nie, en ek besluit genoeg is genoeg. Ek vat haar aan die skouer en stoot haar weg van die venster af, sy protesteer en sê sy wil nog kyk, maar ek kan nie meer nie. Ek sleep haar amper na my kamer toe, en druk die deur toe. Ek onthou om te sluit en as ek omdraai het sy al klaar haar hempie uit en jeans halfpad af. Ek pluk my klere uit en gryp haar. Vir so ‘n klein meisietjie is sy fokken sterk en ek stoei haar tot op die enkelbed. So gou soos nou is die dipstiek in en sy is papsop nat. Ek sweer sy kom toe ek die tweede keer indruk en sommer gou-gou daarna kom ek ook.

Ons lê vir ‘n kort rukkie so en dan sit sy regop en buk haar kop af na my piel toe. Sy suig hom so driekeer en dan staan hy weer op aandag. Die keer vat ek my tyd en sy kom drie of vier keer voor ek myself toelaat om weer te kom. Sy raak aan die slaap met haar kop op my arm. Heelwat later hoor ek Kumalo inkom. As hy stil raak maak ek haar wakker en fluister dat sy moet gaan. Sy rol my op my rug en klim bo-op my. Ou pielman weet wat van hom verwag word en sy ry my saggies tot ons albei weer kom. Dan klim sy af, soen my op die mond en trek saggies aan. Ek sluit die deur oop en sy glip stil-stil uit. Dan gaan lê ek op my bed en wonder oor my en my Kaptein en oor wat ek met Cronje gaan doen.

Ai fok… Some guys have all the luck.

Kaptein, o my Kaptein (3)

July 19, 2018July 19, 2018

Hoe lank gaan ek lees: 12 minute

deur Ramkat Erasmus

Ons speel met mekaar vir ‘n hele nag. Dan order ek haar rond, dan sit sy haar beret op en order my weer rond. Partykeer gaan dit rof en dan skop en byt sy van die lekker. Sy vloek en skel en vra my om harder en dieper te gaan. Ander kere is dit sag en stil en lyk dit of sy wil huil. Uiteindelik raak ek aan die slaap en as ek wakker word staan sy aan die voet van haar bed met haar uniform aan. Nie die browns van gister nie, haar dress uniform met ‘n skirt en pantyhose en so. Sy is besig om haar hare droog te vryf met ‘n handdoek.

“Roer, jou gat soldaat. Daar’s brekvis in die kombuis. Shower en maak dat jy wegkom,” sê sy.

Ek ken daai stem en rol uit die bed uit. In die shower is daar ‘n skoon handdoek wat netjies opgevou is. Ek was en skrop en ontdek oral sulke tandmerkies en krappies van haar naels. Rowwe girl die klein kapteintjie…

Ek hoor die haardroër aangaan en droog my af. Ek trek aan en loop na die klein kombuisie toe. Op die counter is daar bacon en eiers en oj. Die kos is lekker en ek is fokken honger. Ek drink nog oj en dan kom sy in van die kamer af. Sy’t haar baadjie aan, haar beret op en effense make-up. Ek sukkel om die girl te herken wat kaalgat op my bike gaan klim het.

“Ek het ‘n funksie in die menasie en ek is al amper laat. Hoe ver is jy?” vra sy.

“Ready to rock en roll” laat ek haar weet. Ek gooi my leerbaadjie aan en vat my helmet. Ek loop uit. In die oggendson lyk die Busa nie te sleg na gisteraand se val nie. ‘n Klein krappie of twee is al wat ek kan sien en sal dit kan uitpolish. Sy klap my op die gat.

“Sien ek jou later?”

“As jy wil,” sê ek en ek wil eintlik vir haar sê: Fokken for sure! Maar mens praat nie so met ‘n kaptein nie en sy is duidelik weer in army mode. As ek uitry staan daar ‘n ou ballie op die stoep van die dubbelverdieping. Hy kyk my aan asof ek uit ‘n drein uitgelok is met ‘n stuk pap, maar ek waai vir hom en ry. By my huis slaan ek op die bed neer en dos vir dood.

Ek word wakker en dis al halfdrie. Ek shower weer en trek my leathers aan. Dan gaan ek klub toe. Daar’s al ‘n paar ouens daar en Patricia is nog steeds vol kak. Sy kap my weer ‘n ignore en ek begin net dink ek moet met Big Joe daaroor praat as Varkie langs my inskuif en vir my ‘n bier kry.

“Hell hath no fury like a woman scorned,” sê hy. Ek knik asof ek weet waarvan hy praat. Varkie is ‘n professor tipe by die universiteit en hy leer die kinders van Shakespeare en sulke kak. Hy praat elke nou en dan sulke goed en dan dink hy ons verstaan. Hy kyk my en gee sy varklaggie. Dis waar sy naam vandaan kom. Hy gee so twee, drie laggies en dan trek hy sy asem in met sulke snorkies. Nes ‘n varkie wat pap soek…

“Dit beteken ‘n bedonnerde vrou gaan jou ballas afsny as sy kans kry”, verduidelik hy. “Jy’t haar gedrop vir daai blondie. Wie is sy by the way?”

“Jou mos gesê – Mandy” sê ek. “Girl wat ek ken.”

Varkie trek ‘n wenkbrou op en gaan sit. Almal is vandag lus vir kakpraat, want elke nou en dan is daar nog ‘n ou wat wil weet van Mandy, en as Pieta ook kom uitvra oor die nuwe girl en ‘n bekvol sê oor Patricia wat vir my die moer in is, vat ek my helmet en loop.

Die son is oppad af en ek ry Rustenburg se kant toe. Daar’s ‘n stuk highway wat hulle toegemaak het en vir ‘n ruk as a dragstrip gebruik het. Ek druk die hek oop en ry af. Ek ry eers tot heelonder om te check vir klippe en slaggate en dan draai ek die Busa om. Ek settle myself, dan draai ek daai bike se oor dat hy skree van die lekker. Ek pop die clutch en die bike tel sy voorwiel op en fokkof. Ek hou hom op sy agterwiel tot so op 160, dan drop ek en gaan lê op die tenk. 200, 220, 240, 260… Die bike hou net aan krag maak. Op 290 sien ek iets uit die donker kom en ek traai briek of uitswaai, maar dis te laat. Ek bliksem die ding head on en raak airborne. Dan tref ek die teerpad met ‘n moerse slag en gly op my sy in die pad af. Ek kan hoor hoe skuur my helmet op die klippe en dan’s dit donker.

-0-

Ek word in die hospitaal wakker en Pieta en Varkie staan langs my bed. Pieta het so ‘n verkakte bossie blomme by hom. As hy sien my oë is oop, hou hy dit na my toe.

“Is jy okay, my ou,” vra hy. In ‘n kakvraag kompetisie kry daai een vol punte.

“Ek weet nie, waar’s ek,” vra ek.

Varkie sê ek is in 1 Mil en dan vertel hulle my, my linkerarm is gebreek, my linkerbeen is gebreek en my nek is in ‘n stut.

“Jy’t ‘n bees fucked-up gery,” sê Pieta met groot lekkerkry. “Fucked-up” is sy favourite woord. “Die Metro Cops sê jy kan nie eers een cabanossi maak van dit wat oorgebly het nie. Jou bike is ook fucked-up. Write off.”

Ou Pieta weet hoe om slegte nuus te gee…

Varkie vertel dat my bike aan die brand geslaan het en iemand het die vlamme gesien. Hulle het ‘n uur gesoek voor hulle my gekry het. Ek het van die pad afgegly en iewers onder ‘n fokken braambossie of iets beland. My leathers het gekeer dat ek nie al my velle verloor nie en my helmet het my kop gered.

“Maar jou leather’s is fucked-up en jou nuwe helmet ook. Fucked up!” sê Pieta en as ek kon het ek hom gebliksem. Hulle steel ‘n glas by die ou wat langs my lê en slaap en sit die blomme daarin. Dan sê hulle hulle sal weer kom kuier en hulle gaan. Na ‘n ruk kom ‘n groot swart nurse in. Sy sien ek is wakker, vat my pols, snuif so ‘n slag en loop sonder ‘n woord uit.

Na omtrent 5 minute kom Staf Cronje en ‘n Luitenant-Kolonel vroue dokter in. Net agter hulle is Kaptein Verwey. Staf Cronje laat nie op hom wag nie.

“Wat de fok het jy nou weer aangevang, Van der Merwe?”

Kak vraag, sit. Ek het my bike afgeskryf, jou fokken klierkop. Maar ek sê dit nie, ek kreun net saggies om te wys alles is seer. Fokkit. Some guys have all the luck…

Die dokter tipe vra my ‘n paar vrae en ek antwoord haar, maar try net om my kaptein se oë te sien. Maar sy staar net voor haar uit met daai bedonnerde kaptein-kyk van haar – so ‘n thousand yard stare soos wat ouens in hulle oë kry voor ‘n bike resies begin. Die dokter sê sy sal more weer kom inloer en as ek reg voel kan ek huistoe gaan. Niks ernstig is gebreek nie. En ek dink, ja? Wat van my fokken Busa?

Stafsersant Cronje kak my nog ‘n slag of wat uit en belowe my ek gaan kak wat ek nie geëet het nie as ek terug is by die werk. Hy belowe hy gaan op my check en sodra ek kan, kan ek in sy kantoor kom sit en admin doen, sodat ek naderhand begin wonder of ek myself nie maar liewer saam met die fokken bees moes afgeskryf het nie.

Hy en die dokter loop en die kaptein gee my ‘n kyk. Dan draai sy my gesonde groot toon dat ek amper uit die bed uitbliksem van die pyn. Sy sê fokkol, maar ek verbeel my ek sien trane in haar oe.

Die volgende dag help die groot swart nurse my om te oefen om met krukke te loop en ek kan later self by die kakhuis uitkom. Ek voel of ‘n stoomroller my getrap het, maar alles werk, so, soort van. Pieta kom haal my omtrent drie-uur en ek ry met ‘n rystoel tot by sy Stanza. Hy’t vir my een van sy rugby shorts gebring en ‘n fucked-up (sy woorde) t-shirt wat ons maar kan sny as dit nie oor die gips pas nie. Die swart nurse gee my die krukke en Pieta ry my huistoe met die Stanza.

Hy settle my in die woonstel, wys my die koelboks met chicken en mushroom pies en coke wat hy gekoop het, en sê hy en Varkie en die ander ouens sal more kom kuier as ek beter voel. Hy gee vir my een van sy ou fucked-up (my woorde) selfone, want ek het myne stukkend geval en hulle kon net my simkaart red. Hy sê hy’t vir my airtime ook gelaai. Pieta loop vrolik en daar sit ek, all by my ownsome, in my flat.

Ek kry die remote en sit die tv aan. Ek moes aan die slaap geraak het, want as ek wakker word skree my lyf van die pyn en dis donker buite. My nek is styf en die nekstut skaaf. Ek kry die pakkie groen en rooi kapsules wat die nurse my gegee het en sluk twee saam met ‘n bier. Ek eet ‘n koue pie en sit en kyk na een of ander game show en kry myself vreeslik jammer.

-0-

Ek raak weer aan die slaap en as ek wakker word staan my kaptein voor my. Sy’t nie meer haar uniform aan nie, maar ‘n geel rok en hoë-hak skoene. So deur my deur -die-kakgeid sien ek dat haar bene eintlik bliksems mooi is.

Sy sê fokkol, staan my net en kyk.

“Naand Kaptein,” traai ek op my beleefdste.

“Jou bliksem! Jou fokker!,” sê sy en ek skrik my gat af. “Jy kon dood gewees het!”

“Sorrie Kaptein” is al wat ek kan uitkry.

“Ek breek sommer jou fokken ander arm ook!” En dan is sy oor my en sy soen my op die bek, my wange, my oë, my ore… Na ‘n ruk trek sy weg van my af en ek sien die trane in haar oe. Ek verstaan nie mooi wat aangaan nie maar onthou sy hou van my smile, en ek smile. Nou tjank sy eers en sy klou aan my vas asof ek gaan opvlieg en weghol.

Na ‘n ruk gaan soek sy ‘n snotdoek en kom terug. Ek vertel haar waar die bier en die dop is en sy gooi twee frisses. Ek sê, as sy honger is, kan sy een van Pieta se meatpies in die micro sit, maar sy sê sy’s okay. Ek vertel haar van die ongeluk en die bees wat ek getrap het en kry haar uiteindelik om te lag.

Ek moet kakhuis toe en sy help my op. Ek pie klaar en gaan slaapkamer toe om iets anders aan te trek. Pieta se broek is nou nie die niceste ding wat ek nog ooit gedra het nie. Sy kom agter my aan en as ek die t-shirt so met een hand uittrek sê sy daar’s nog vuilgoed aan my lyf. Ek trek die broek ook uit en sukkel om op die bed te kom.

Sy kom terug met ‘n bak met water en ‘n waslap en sê ek moet lê. My onderbroek het saam met die leathers gekak en ek het Pieta se broek so oor my kaal gat aangetrek. So, ek gaan lê maar op die bed met net my gips en nek brace aan. Sy was eers my rug en agter my nek, onder die brace, en dan was sy my bene, en dan was sy tussen my boude. Dis nogal nice en ek kan voel hoe die dipstick wil,wil begin kop uitsteek. Dan draai sy my om…

Nou was sy my bors terwyl sy my heeltyd in die oë kyk. Dan was sy onder my arms en sy’s versigtig met die gipsarm. Dan begin sy by my voete, en werk haar pad boontoe. Ek traai so hard ek kan, maar hoe nader sy aan my dipstick kom hoe meer wil die man op aandag staan. Dan vat sy hom vas met die warm lappie en sy was my mooi skoon.

Nou ja… Fok die kill switch. Die perd staan en hande klap en soek werk. Sy gaan kombuis toe met die water en as sy terugkom het sy twee skoon vadoeke by haar. Sy kom staan langs my en vat my gesonde hand. Ek wonder wat aangaan, maar sy bind die een kant van die vadoek aan my hand vas en dan maak sy my hand aan die bed vas.

“En nou Kaptein?” vra ek, en my dipstick sê; Shaddup jou doos!

Sy smile net en maak my gesonde been ook aan die bed vas. Dan gaan staan sy aan die onderent van die bed waar ek haar mooi kan sien en sy trek die geel rokkie stadig oor haar kop. Sy’t nie ‘n bra aan nie, maar sy dra so ‘n klein geel pantie met strikkies en ek kan haar haartjies deur die dun materiaal sien.

Gebreekte been of de not, ek staan nou op, maar die vadoeke hou my vas en die gips help nie. Sy draai om en wikkel haar gatjie vir my. Die pantie is ‘n g-string met nog ‘n strikkie waar die stukkies materiaal bymekaar kom. Sy vryf oor haar boudjies en wikkel hulle weer heen en weer. Ek begin wonder of sy my met ‘n hartaanval wil vermoor.

Dan begin sy die pantie aftrek en soos hy laer en laer sak buk sy vorentoe. Ek sien haar boudjies en dan haar boksie. Fokkit!

Die pantie gaan, en sy loop om die bed. Nou kyk… ‘n Kaalgat girl met hakskoene aan, en met mooi bene, is ‘n ding wat ‘n man nie kan weerstaan nie. Die hakke druk haar heupe vorentoe sodat haar boksie lyk of hy uitstaan soos ‘n ou BMW se silinderkoppe. Die skoene laat haar bene se spiere uitstaan en laat haar boudjies saamtrek, en omdat sy so effens agteroor loop, druk haar tieties boontoe… (Hoekom dink jy dra stippers altyd hakke…)

Sy staan langs die bed met haar hande op haar heupies en draai stadig in die rondte. My dipstick wip op en af soos ‘n bike op die wegspring streep van ‘n dragstrip. Sy kom nader en ek probeer haar bykom, maar sy hou haar lyfie net ver genoeg dat ek haar nie kan raak nie. Ek relax ‘n bietjie, en sy steek ‘n handjie uit en trek haar een vingernael teen my dipstick op, van onder tot bo. Teen die tyd, lek ek al diffolie teen ‘n gevaarlike rate. Sy vryf so bietjie oor die kop en lek haar vinger af. Dan draai sy weer om en trek haar skoene uit, Maar… Sy moet afbuk om die bandjies los te maak en ek word amper mal as ek so vir haar boksie loer, wat ook teen die tyd goed gelubricate is.

Sy kom kniel langs die bed en begin my nippels soen en byt soos sy like om te doen. Dan werk sy haar pad af na die meneer toe. Ek begin smeek, maar sy smile net daai kaptein smaailtjie van haar en vat haar tyd. Dan lek sy die kop saggies met haar tong, werk haar pad af tot by die sakke en gee hulle ook ‘n lek of twee. Ek waarsku haar dat sy nou ‘n groot man gaan sien huil, maar sy smile net en gaan aan. Sy vat eers die een bal in haar mond en suig liggies, dan die ander een. Die keer dink ek, gaan ek regtig huil.

Nou begin sy my suig. Ek tel revs op en weet ek gaan blaas, maar net voor die groot oomblik, los sy my en staan op. Ek kry byna die horries! Sy gaan staan weer voor my bed, tel haar dop op en vat ‘n sip. Dan vat sy nog ‘n mondvol en kom na my toe. Sy hou haar lippe teen myne en laat die dop in my bek inloop. As ek klaar gedrink het, soen sy my lekker diep en nes ek weer reg is om te pop, laat sy los.

Ek kry die gips arm oor my bors en probeer aan haar vat, maar ek kry net ‘n bietjie hare beet. Sy gryp my seer vingers en ek moet laat los.

“Soldaat… Moenie vir kak soek wat kon gebly het nie,” sê my kaptein kwaai en ek laat die gips arm maar weer val.

Nou klim sy oor my, met haar boudjies op my maag. Ek krul my rug en traai om my dipstick by haar gatjie uit te kry, maar sy beweeg vorentoe sodat ek haar nie kan bykom nie. Sy laat haar nippletjies net bokant my gesig hang. Ek probeer hulle met my mond bykom, maar die nek brace wat ek aanhet keer dat ek my kop hoog genoeg kan optel. Elke nou en dan dip sy ‘n nippel in my mond in en ek soen en suig elke kans wat ek kry. Na ‘n ruk klim sy weer af en gaan vat weer ‘n sluk van haar dop. Sy hou die dop in haar mond en kom vat my dipstick vas. Sy laat die dop oor hom uitloop en begin dit aflek. Dan suig sy hom tot hy mooi skoon is. Ek hop op en af soos ‘n yo-yo, maar sy steur haar nie aan my geluide nie.

Dan klim sy weer oor my – maar die keer met haar boudjies na my gesig toe. Sy werk daai boksie tot teen my mond en ek begin soen en lek en suig. Sy kreun en vat die dipstick vas, maar plaas dat sy hom suig werk sy hom net so liggies met die hande. Sy druk daai boksie al harder teen my gesig vas en ek doen al wat ek kan doen. Ek druk my tong so diep as wat ek kan in hom in. Sy’t my gevra hoe ruik sy, op daai Cruiser se bonnet en ek het gesê soos ‘n vrou, maar nou is dit iets anders. Sy ruik en proe soos ‘n hoer, soos my graad een juffrou, soos sy, en soos al die girls wat ek nog altyd wou spyker.

Ek reken as ek nou kan peg, sal ek happy wees.

Ek kom agter sy is nou reg vir die groot oomblik en werk daai boksie so hard ek kan met die tong. Dan blaas haar turbo en sy druk my dipstick in haar mond tot amper agter in haar keel.

Nes ek voel, ek gaan nou my sparkplug laat pop, laat los sy en vlieg om. Sy klim oor my dipstick, druk hom diep in haar boksie in en ry my soos souped up quad deur die veld. Ek skiet haar vol balghries en na ‘n ruk blaas sy weer haar turbo. Sy gee ‘n harde gil en val vorentoe op my bors. En so lê ons…

Na ‘n ruk rol sy van my af en lê met haar kop op my gesonde arm en haar been oor my maag. Ek vra dat sy my moet losmaak dat ek haar kan vashou en sy doen. En so lê ons…

“Soldaat,” sê sy.

“Kaptein?”

“Ek is mal oor jou…”

Later die nag lê sy halflyf bo-op my soos ‘n katjie of ‘n klein hondjie. Ek ruik haar hare, haar lyf en ek voel haar trane op my bors.

Ek weet nie of dit liefde is nie, maar fokkit! Some guys have all the luck, Kaptein, o my Kaptein…

Kombiekieweer Donderdag: Kaptein, o my Kaptein (2)

July 5, 2018July 5, 2018

Hoe lank gaan ek lees: 12 minutedeur Ramkat Erasmus

(Lees eerste episode HIER)

Kaptein Amanda Verwey sê ek moet liewer agter haar aanry na haar woonstel toe en haar dan later oplaai. Dit sal nie ‘n goeie ding wees as ons saam op my bike uit die basis uitry nie. Sy floor die Fiesta en ek ry agter haar aan.

Sy bly in ‘n straatjie in Brooklyn in ‘n cottage agter ‘n groot dubbelverdieping huis. Sy park die Fiesta onder ‘n carport en sê vir my ek moet haar so ‘n uur gee om reg te maak. Ek sê dis reg en ry na my plek toe in die Moot. Ek shower, trek my nuwe jean aan en my nuwe hemp en dan gooi ek die nuwe leerbaadjie oor. Ek check myself in die spieël en dink ek lyk shit hot.

As ek weer by haar plek kom ry ek in en stop agter haar kar. Skielik worry ek. Ek is besig om groot kak te soek. Troepe wat die kaptein platspring word nie in die army geduld nie, self al het die kaptein die troep so half beveel om dit te doen. Ek wil net weer die Busa opstart en fokkof as sy by die cottage uitkom en wys ek moet inkom.

“Move, Van der Merwe,” sê ek vir myself. “Jy soek kak…” Maar ek onthou haar lyfie op die Cruiser se bonnet en my dipstick staan sommer weer op aandag. Ek skop die side stand uit en haal my helmet af. Die helmet is ‘n nice full face wat ek oor die internet bestel het. Hy lyk nes Valentino Rossi s’n, maar hy het my naam op – Van the Man. Dis ‘n fokken cool helmet en ek hoop die kaptein like dit. Sy het mos gesê haar broers ry bikes…

Ek loop in haar cottage in. Sy’t ‘n klein stoepie voor met so ‘n druiwe prieël ding oor met ‘n staal tafeltjie en stoeltjies. Daar is ‘n dubbel glasdeur en dan is mens in ‘n soort van sit-eetkamer. Daar is ‘n gang en ek neem aan dit gaan kakhuis en slaapkamer toe. Sy lyk stunning. Sy’t ‘n short aan van ‘n soort van blou materiaal, met ‘n wit t-shirt en ek sweer sy’t nie ‘n bra aan nie. Oor die t- shirt het sy ‘n suede baadjie met fur om die collar en moue. Sy’t boots aan wat tot by haar kniee kom, ook met fur om. Die dipstick begin sommer weer op aandag staan, maar ek konsentreer en gooi die kill switch op daai een. My jean is heeltemal te styf om te staan en horing kry.

“Sit soldaat,” praat sy in haar kaptein stem. Ek sit my helmet op die tafel neer en gaan sit op een van die stoele voor die tv. Ek sien sy kyk na my helmet en sy sien my naam raak. Sy kyk na my en weer na die helmet.

“Van the Man? Is dit wat die ander bikers jou noem?” vra sy en ek kan sweer sy lag vir my.

“Ons het almal name… Big Joe, Jake the Peg, Cassius, Varkie, Pieta… Dis ‘n biker ding. Ek’s Van the Man…”

“Nice. My oudste broer was altyd Fokkol Vrees. My ma kon dit nie vat as hy sy baadjie aantrek nie. Sy’t gedink dis ongeskik.” Sy lag en ek’s sommer weer opstandig.

“Vir wie’t hy gery?” vra ek. Die “Fokkol Vrees” ding ly ‘n klokkie iewers.

Sy trek haar skouers op. “Dit was in die Kaap. Die Goodwood Daredevils… Hulle bestaan nie meer nie.”

”O,” sê ek. Ek bedoel wat kan ek anders sê?

“Soldaat… Ons moet praat…” Sy leun met haar rug teen die kombuis counter en vou haar arms oor daai mooi tieties met die bruin nippeltjies. Down dipstick, down!

“Ons kan albei groot moeilikheid kry by die weermag as jy gaan ‘brag’ oor vandag,” sê sy ernstig. “Dalk moes dit nooit gebeur het nie, maar ek is nie spyt nie. Ek hoop nie jy gaan dom wees nie…” Sy glimlag daai kaptein smaailtjie wat sy gebruik voor sy jou uitkak. “Ek het drie groot broers en hulle is mal oor hulle klein sussie…”

“Kaptein… Ek’s nie stupid nie. Ek sal my bek hou. Ek belowe,” sê ek. Ek’s nie baie impressed met haar broers nie, want sy’t iewers geleer om te doen wat ons vanmiddag op die Cruiser se bonnet gedoen het, en waar was hulle?

“Goed… Ek hoop so. En op die basis hou ons dit soos dit altyd was. Reg?” sy kyk my met daai kaptein-kyk en ek knik.

“Mooi…” sê sy. “Jy wonder seker hoekom ek jou gegryp het?”

“Wel…”, sê ek. “Dit was nogal ‘n suprise, Kaptein.”

“Was dit lekker?”

“Jissis Kaptein. Hoe’t dit vir jou gelyk?”

Sy lag en dipstick begin druk teen die jean.

“Ek wou jou hê van daai dag wat ek jou vir die eerste keer ekstra dienste gegee het… Jy was nogal indrukwekkend…”

Nou worry ek. Die vrou het ‘n klap weg met ‘n shifting spanner… “Hoe bedoel Kaptein?” vra ek maar.

“Jy het my eers gekyk asof jy vir my wil lag, en toe glimlag jy en sê ‘Sure kaptein, no problem…’ Dit was daai glimlag. Van daai dag af wou ek jou hê. Dis hoekom ek jou die heeltyd so ‘n harde tyd gee. Ek wil weer daai glimlag sien…”

“O…” sê ek en ek wens ek kan iets meer uitkry.

“En vandag toe ek vir jou sê ek het muscles nodig toe smile jy weer en dis waar ek besluit het ek gaan jou seduce.”

Seduce? Is dit wat jy dit noem, dink ek. Meer soos rape! En ek smile maar weer. Hei, ‘n man moet gebruik wat werk, soos Pieta altyd sê.

Sy kom nader en buk oor my en soen my. Ek ruik haar perfume en nou kan niks op aarde daai kill switch gooi nie. Sy sien die ding en lag. “Later. Soldaat, later… Kom ons ry.”

Sy gryp ‘n helmet wat eenkant op die toonbank staan en gooi myne vir my. Ons gaan uit en sy sluit die glasdeure. Sy sit die sleutels in so ‘n klein rugsakkie wat sy op haar rug sit. Ek sit die helmet op en klim oor die bike. Die side stand gaan op en dan klim sy agter my op. Aan die manier wat sy haar boudjies in die saal indruk en haar arms om my sit weet ek sy was al op ‘n bike. Ek start en ons ry stadig uit. Ek besluit om haar te treat voor ek haar klub toe vat. Ek kies koers Fonteinesirkel toe en vat die lughawe pad. Dan draai ek Johan Rissik in. Dis die naaste ding wat ons aan ‘n bergpas het in Pretoria, en baie ouens kom toets hulle bikes hier. Die pad vat jou teen die berg op, by ‘n klomp reservoirs verby, verby Fort Klapperkop en dan in Waterkloof in. Dis opdraende vir die eerste ruk en dan begin die draaie. Ek ken die pad soos ek my toolbox ken, en ek gee die Busa gas. Die bike skree en fokkof die rant op. Sy druk haar tieties in my rug in en hou vas. Na die eerste draai weet ek sy gaan nie bang word nie. Sy leun saam met my die draaie in en as ons tussen die reservoirs deurgaan skree sy vir my: “Jy ry soos my ouma!”

Net na die reservoirs is daar ‘n hairpin na links. Ek wag tot op die laaste oomblik en klim dan op die brieke. Die Busa gaan staan amper op sy neus en dan bliksem ek hom in die draai in. Ek brand hom en die bike tel sy voorwiel op. Ek loop hom op die agterwiel tot amper by die volgende hairpin na regs, dan laat ek hom val, briek hard en druk hom so hard ek kan deur die draai. My knieg wil, wil aan die teerpad skuur, maar ek hou hom. Dan’s dit die laaste paar draaie voor ons by die Intelligensie Basis verby ry en in Waterkloof in. Ek druk sy neus in die grond en ry stadig. Die ryk ballies raak baie gou gatvol as bikers deur hulle buurt jaag en dan bel hulle die cops.

Kaptein Verwey laat haar hande sak en begin my dipstick deur die jean vryf. Ek probeer haar hande wegvat, maar sy lag net en vryf verder. Fok, die vrou gaan maak dat ek die Busa teen ‘n paal park! Wat is dit met girls en bikes? Sodra hulle bietjie spoed voel raak hulle horny. Wel, daarvoor is ook raad…

Ek sit my linkerhand agtertoe en druk my vingers in haar broekspypie op. Sy skuif haar boudjies eenkant toe sodat ek makliker kan bykom en dan bliksem ek regtig amper die Busa om. Sy’t die fok weet nie ‘n pantie onder daai broekie aan nie en haar gearboksie is goed geghries!

So ry ons met my vingers in haar broekspypie op en haar hande op my dipstick tot ons straatligte en karre begin kry. Ek haal my hand uit en sy laat los en ons kom by die klub aan sonder enige verdere speletjies. Ons klim af, haal helmets af en sy skud haar blonde hare reg.

“Hier’s nie iemand wat my gaan ken nie?” vra sy, en ek stel haar gerus. Die enigste ou wat haar ken is Pieta en hy’s by die krieket. Hy’t my saamgenooi, maar as dit nie wiele of tiete het nie stel ek nie belang nie. Ons loop in. Patricia die barmaid sien my en smile daai smile van haar. Sy waai en dan sien sy die blondie saam met my. Net daar verander haar gesig in ‘n cutting torch en ek weet ek gaan my hande nooit op daai boude kry nie. Nie gou nie, anyway…

Ek stel die kaptein voor as ‘Mandy’ en sy gee my ‘n snaakse kyk. Dan lag sy en noem my ‘Van’. Ek stel haar aan Varkie en Jake the Peg voor. Sy impress duidelik die ouens en die girls kyk haar met bitchy gesigte aan. Sy vra uit oor die ouens se bikes en hulle lus hang op hulle knieë.

Ek kry vir ons hamburgers en ons kuier te lekker. Hoe meer ek van die blonde kapteintjie sien, hoe meer like ek haar. Die enigste kak ding is om ‘n dop uit Patricia uit te kry. Sy kap my ‘n flat ignore as ek by die bar kom en Varkie moet naderhand ons dop gaan kry, en sy’s so moerig dat haar nippels eintlik regop staan deur haar bra! Dan sê die kaptein skielik vir my sy’s weer lus vir die bike en ons groet en ry.

Die keer druk ek die Busa in Zambeziweg af na die highway toe. Ek ry deur die tolhek sonder om te betaal en vat die pad Joeys toe. Die Busa kan vinniger as 300 k’s ‘n uur ry en ek looi hom. Die kaptein klou vas, en die keer sukkel sy nie met die dipstick nie. Ek druk hom in die rooi in tot by Rigel en dan klim ek af en ry na haar cottage toe.

Ek wil agter haar kar stop, maar sy wys ek moet omry na die cottage se stoep toe. Ek stop en sy klim af en sluit oop. Ek tel die bike op sy centre stand en loop agter haar aan. Sy vat my helmet en sit dit saam met hare op die counter.

“Nice helmet, by the way…” sê sy en glimlag. Sy trek haar suede baadjie uit en haar nippletjies staan styf onder die t-shirt. Kill switch se moer, die girl doen dit vir my… Ek like ‘n girl wat van spoed hou.

Sy gooi ‘n dop vir my en wyn vir haar, en dan sit sy musiek op. Roberta Flack se ‘Killing me softly’. Ek park op die stoel en sy kom sit op die grond langs my.

Ons gesels oor bikes en hoekom sy in die army is en so aan. As my dop klaar is vat sy die glas en gaan sit dit in die wasbak. Sy down haar wyn en dan sit sy al die ligte af. Sy kom staan voor my en trek my op. My jean is nou definitief te klein.

“Ek is mal oor jou hande”, sê sy en druk my hande teen haar boobs vas, en daar staan ons in die donker met my hande op haar tieties en haar hande op my hande. Ons staan seker vir twee of drie minute so dan sê sy saggies: “Soldaat… Trek my klere uit…”

Sy laat haar hande sak en ek besluit om haar te surprise. Ek begin by die boots met die fur om en dan haar short. Sy het regtig nie ‘n pantie aan nie en die prentjie van haar met net die t-shirt aan, die stywe nippeltjies wat deur die materiaal steek en haar boksie se haartjies wat onder die t-shirt uitsteek maak my amper my turbo blaas. Ek trek haar hemp uit en vir die tweede keer vandag staan sy voor my soos die dag wat sy gebore is. Fokkit! Some guys have all the luck…

Ek skop my boots uit, trek my kouse uit en begin my jean losmaak. Haar handjies stop my.

“Eers jou hemp..”

Die hemp waai en dan druk sy haar naels in my vel in.

“Soldaat?”

“Kaptein?”

“Patricia is die moer in vir jou…”

“Ek dink so, Kaptein.”

“Het jy haar al genaai?”

“Nee, Kaptein!”

“Is jy seker?”

“Kaptein, ek het nog nooit nie. Ek belowe…”

“Wel…” en sy byt my nippel. “Sy weet nie wat sy mis nie…”

Sy raak skielik haastig en begin met my belt vroetel. Ek help haar en dan staan ek en my dipstick op aandag voor haar.

“Kom” Sy vat my hand en in plaas van kamer toe loop sy kaalgat by die voordeur uit. Ek het nie eintlik ‘n keuse nie en loop saam. Die dubbelverdieping se ligte is almal af en daar is net maanlig oor die tuin. Sy loop na die Busa toe en klim op. Sy staan met haar voetjies op die footpegs en lê vooroor met haar arms op die tenk.

“Het jy dit al so op ‘n motorfiets gedoen?” vra sy.

“Nee, Kaptein.”

“Klim op…”

Hier kom kak, dink ek en gooi my been oor agter haar. Ek gaan sit op die passasiersitplek en sy skuif haar gatjie agtertoe tot haar boksie oor my dipstick is. Ek skuif nog bietjie vorentoe en dan’s ek in. Sy begin stadig vorentoe en agtertoe beweeg en ek gly in en uit. Haar boudjies hier voor my en tieties wat ek intussen vasgevat het voel fokken lekker en ek voel hoe die pressure begin opbou in my saalsakke.

Sy begin ook pressure voel en begin al harder en vinniger beweeg. Die Busa wieg nou heen en weer op die centre stand en sy maak kreungeluidjies en stamp haar gatjie vorentoe en agtertoe. Ek konsentreer om die bike regop te hou en nie uit te gly nie. Ek los haar tieties en gryp haar heupe, en dan is dit makliker om die bike se beweging te beheer.

Sy hop nou op en af op my gear lever en maak al snaakser geluidjies. Ek voel hoe die pressure nou amper te veel raak en dan gorrel sy en val vorentoe en die dipstick gly uit. Ek skiet balghries die lug in, oor haar, oor die bike, oor myself en probeer regop sit, maar die bike beweeg net te ver vorentoe en bliksem van die centre stand af.

Die centre stand klap op en dan is daar niks om die bike regop te hou nie. Ek probeer my voete van die pegs afkry om te keer dat die bike ombliksem, maar is nie vinnig genoeg nie. Ek gryp na die handlebars, maar die kaptein is voor my. Die bike bliksem om en ek val met die bike op my been en die kaptein op my bors. My knieg kry ‘n moerse hou en ek lê en kreun van die pyn oor my been en die krapmerke wat ek more op die Busa gaan ontdek.

Sy rol van my af. “Soldaat is jy okay?” wil sy bekommerd weet.

“Bike op my been,” kreun ek en sy spring op en probeer dadelik die bike optel. Nou, ek ken groot ouens wat nie ‘n superbike kan optel as hy omgebliksem het nie, en die girltjie kreun en steun en lig hom net genoeg dat ek my been kan uitkry.

“Fokkit,” sê sy, “ek kom nog, toe gaan ons!” En sy begin soos ‘n mal ding giggel. Ek staan redelik moerig en kruppel-kruppel op, en tel die Busa regop. So in die maanlig lyk dit darem of my been die meeste van die bike gekeer het en van die paving afgehou het, en daar’s nie enige skrape nie. Ek sit hom op sy sidestand en draai na haar toe. Sy giggel nog steeds en skielik strip ek my moer vir haar. Die klein kak wou eers op die Cruiser se bonnet naai en toe op my bike. Wat de fok is fout met ‘n bed? Ek tel haar op en sy hou op lag. Ek loop met haar die cottage in en in die gang af na haar kamer toe.

Daar brand ‘n bedlampie en ek gooi haar op die bed neer. Sy val op haar rug en lê my met groot oë en kyk. Ek druk haar bene oop en kyk daai gearboksie waar die balghries nog by uitloop. Skielik is ek so opgerev ek kan my lag nie hou nie. Ek druk haar bene oop en steek twee vingers in haar in en begin haar tune. Sy probeer eers om my vingers te keer, maar na ruk begin sy saamwerk. Haar boudjies wip op en af op die bed en sy steun en kreun vloekwoorde tussen haar tande deur. Sy kom oor my hand en ek dop haar om dat sy op haar maag lê. Ek gryp die dipstick en druk hom in.

Sy baklei en probeer omdraai, maar as ek in is, is ek in. Ek werk haar hard en aanhoudend en dan begin sy gil. Soos vanmiddag bliksem sy met haar vuisies op die bed. Ek ry haar so hard dat dit naderhand voel ek is op ‘n scrambler op ‘n motocross baan. Sy gil my naam, vloekwoorde wat ek nog nie gehoor het nie, skree ek moet harder naai en dan is dit net geluide en kreune. Iewers in die geryery raak ek die pad byster en druk die dipstick in haar ander gaatjie in. Sy trek haar rug krom en druk hard teen my terug. Die keer skiet ek nog ‘n vrag in haar in en dan’s ek pap tyres.

Ek gly uit haar uit en bly net lê. Na ‘n ruk staan sy op en kom terug met ‘n waslap. Sy draai my op my rug en vee my bors af, dan die flou soldaat en dan my saalsakke. Sy loop weer uit en kom terug met ‘n dop vir my en haar glas met wyn. Ek skuif op en lê met my kop teen die muur. Sy sit op die bed met haar voetjies onder haar ingetrek en suig aan haar wyn. Haar een handjie vat my vas, maar maak nie saak wat die handjie doen nie, my battery is vir eers pap.

“Ek’s jammer oor jou Busa…” sê sy sag.

“Dis okay. Die bike is fine” sê ek, en hoop ek is reg.

“Wat’s my naam?” vra sy.

Die girl IS nie lekker nie. “Kaptein” sê ek.

“Noem my Amanda” Sy suig aan haar wyn. “Asseblief.”

“Ek dog jy like die kaptein ding” sê ek.

“Vannaand is jy MY kaptein” En sy sit haar wynglas neer en kom lê bo-op my met daai sexy honger lyfie en as die haartjies op haar boksie teen my skuur word die flou soldaat surprise, surprise wakker en staan sukkel-sukkel op aandag.

“Soldaat” sê ek.

“Kaptein?” vra sy kamma bang.

“Lê houding, laai”, gee ek die skietbaan bevel.

“Ja, Kaptein!”

“Eie tyd. Eie teiken. Vuur!”

“Ja, Kaptein!” sê sy en maak so ‘n effense saluut.

Sy rol van my af en sit haar mondjie om die soldaat wat al amper weer sy ou self is, en as sy my saggies begin suig dink ek: Fokkit! Some guys have all the luck!

(Word vervolg)

Redding

November 2, 2016

Hoe lank gaan ek lees: 8 minutedeur Wille Will

Kolonel Wiaan Naudè skuif sy halfraam brilletjies effens hoër op en laat sy oë weer vinnig die dokument op sy lessenaar voor hom skandeer. Daar is ‘n enkel klop aan sy kantoordeur.

“Binne,” sê hy met gesag en skuif terug in sy stoel.

Die frisgeboude man wat inkom oor die drumpel, voor hy salueer, is in volle camouflage drag.

“Kaptein Ryno van Graan”

Naudè staan op en be-aam die saluut voor hy na een van die stoele voor sy lessenaar beduie.

“Ons wag vir twee ander lede,” sê hy.

Voor Ryno behoorlik plaasneem op ‘n stoel, is daar weer ‘n klop aan die deur wat nou oopstaan en die twee lede treë binne.

“Luitenant Benny Gold … Luitenant Jacomien Erasmus.”

Na wedersydse saluut neem almal plaas op hul stoele.

Die Kolonel leuen op sy voorarms en kyk elke lid vierkantig in die oë voordat hy keel skoonmaak:
“Julle is gekies vir ‘n missie oor een van die landsgrense. Julle ken mekaar nie en kan later die nodige bekendstelling verwissel. Kaptein Ryno van Graan sal as leier optree en Lt. Benny Gold van Logistiek en Lt. Jacomien Erasmus van Medies sal aan hom ondergeskik wees. ‘n Professor in Krygskunde is in Botssekani in ‘n sel gegooi as gevolg van ‘n weglating op sy Visum. Op diplomatieke navraag is sy nering noodwendig ontbloot en nou word hy beskou as gevaarlik vir hul land se sekuriteit en veiligheid. Hy het egter intussen baie siek geword. Julle opdrag is om hom te gaan haal en terug te bring Suid Afrika toe. Enige vrae ?”

Drie paar oë kyk op na hom en slegs Benny Gold gee ‘n lastige kuggie.

“Julle is in volle drag en gereedheid gekommandeer en sal alle verdere inligting, kaarte, foto’s en besonderhede by Kaptein Gouws ontvang wat julle met ‘n Alouette anderkant die grens sal neersit. Julle vertrek oor twee ure, voorspoed !”

Hy salueer en stap by die deur uit.

Die drie wat opgespring het om te salueer, kyk vir mekaar en lag almal liggies, amper asof verlëe.

“Kom ons kry eers vars lug,” sê Ryno en stap vooruit na buite.

Hy steek ‘n sigaret aan, wat die ander twee geweier het, en sê: “Ek stel voor dat ons op hierdie opdrag mekaar op die voornaam sal noem aangesien ons baie nou en intiem sal moet saamwerk en nie weet watter situasies ons in gaan beland nie.”

“Regso, kapt …R .. ryno,” bloos Benny en die ander twee bars uit van die lag.

“As jy so verkies, Ryno,” sê Jacomien en beloer Ryno so onderlangs.

Sy amper-grys borselkop, word ge-aksensueer deur priem ligblou oë en ‘n vierkantige ken. Daar is ‘n litteteken oor sy linkerwang onder die oog tot by sy mondhoek wat die bo-lip effens oplig dat dit lyk asof hy voortdurend grynslag. Selfs in sy camouflage drag kan sy sien dat hy seningtaai is en seker nie ‘n gram vet op sy liggaam het nie. Sy merk sy sterk hande op as hy die stompie weggooi en opstaan.

“Kom ons gaan ontmoet Kaptein Gouws en kry die inligting dat ons strategie en uitvoer kan beplan.”

Sy en Gold volg hom so ‘n treë agter hom as hul na die Alouette to stap.

***

Die kamp waar die professor gevange gehou word bestaan uit ‘n vierkant omhein met staaldraad met roldoringdraad bo-op. Daar is ‘n vierkantige steengebou in die middel met ‘n kamer vir die professor, ‘n kamer vir die soldate en toilet geriewe aangrensend aan ‘n kombuisie. Daar is twee bemande wagtorings weerskante van die enigste hek en toegang tot die kamp. Dis al.
Hierdie inligting het hul uit lugfoto’s en ander dokumente bekom. Hul beplanning was nog in embrio fase toe Gouws hul naderroep en die Alouette se lemmme hul rotasies stadig begin asof onder dwang. Toe hul by die groot oop deur gebukkend inrol, swiep die lemme hoorbaar met opbouende spoed. Die twee Luitenante neem weerskante van mekaar plaas op ‘n bankie met hul rue na die vliëenier. Ryno gespe homself vas oorkant hulle. Soos die naaldekoker opwaarts styg met ‘n draai kom Kaptein Gouws se stem soos ‘n rasper oor hul gehoorstukke: “Die vlug gaan ‘n uur en drie minute neem as julle vir oulaas wil ontspan en miskien ‘n uiltjie knip …laggie.”

Ryno kyk by die oopdeur uit na die groot ‘H” van die helikopter se opstygbaan wat vinnig verdwyn en dan af na sy heupe. ‘n Tweerigtingradio is met ‘n inkniphak vas aan sy linkerkant en op die regterheup sit ‘n toeknipte skede met sy 10” Tactical Bowie mes. Dit het ‘n swart-blou lem en is getand aan die een kant. Langs dit is daar ‘n kompas ingehak en dan die sak met sy Beretta M9a3 pistool. Hy druk ‘n knoppie op die radio en ‘n groen liggie flits. Volgelaai. Hy haal die Beretta uit sy skede en haal dit oor, kyk na die magasyn en laat die skuiwer weer saggies terugklik na ‘safety’ en bêre die pistool. Hy kyk op na sy mede passasiers.
Benny sit met een been uitgestrek voor hom. Dwars oor sy skoot lê ‘n Heckler & Koch MP5K ligte masjiengeweer wat hy met altwee hande vashou. Sy kop lê skuins teen sy skouer soos hy met ‘n oop mond aan die slaap is. Langs hom lê Jacomien, afgesak verby haar stuitjie, met wye oopgestrekte bene en haar Medkit sak wat tussen haar kuite op die helicopter se vloer vibreer. Sy het haar beret afgehaal en hou dit met altwee hande op haar skoot vas. Sy rus met haar kop dwarsgedraai teen die wand van die heli. Haar rooi-bruin hare omsirkel haar gesig met die vol lippe en die lang oogwimpers wat nou toe is. Sy het die kamoefleer tuniek se boonste twee knope losgemaak en hy kan die sweetdruppels sien pêrel op haar bo-lip en op die deining van haar twee ooglopende vol borste wat effens ontbloot is en die vol rondings beklemtoon.

Hy gee ‘n sluk en sy oë dwaal weer af na haar bene. Die kamoefleer broek span styf om haar bo-bene wat eindig in ‘n geswelde driehoek net onder haar webbelt. Hy ruk sy oë terug na die oopdeur en sien die digbeboste aarde daaronder. Dat hy nou wragtig ‘n horing begin kry oor een van sy mede-offisiere in die midde van ‘n gevaarlike missie !

Gouws se stem kraak skielik weer: “Ons is 10 minute vanaf landing. Ek gaan ‘n wye draai gooi sodat ek julle met sterk skemer kan aflaai. Julle missie gaan makliker verloop in die donker. Roep my per radio ongeveer 06h00 uur wanneer ek weer naby sal wees om julle op te laai. Voorspoed!”

Dis die tweede ‘voorspoed’ wens vandag, dink Benny terwyl hy die magasyn van die sub-masjiengeweer nagaan. Gaan hulle dit so nodig kry?

Die Alouette gaan sit sonder ‘n stamp op die digte gras. Hulle spring met ‘n bollemakiesie rol by die oopdeur uit en sit langs mekaar paraat op een knie. Die lemme versnel weer en met die lug wat op hul afblaas, styg en verdwyn die helikopter weer in die vroëe nag in. ‘n Doodse stilte daal skielik neer. Êrens roep ‘n naguil.

Ryno hak die elektroniese kompas met die vooraf ingevoerde betemming uit sy gordel en as die gesiggie verhelder, lig hy sy linkerhand en beduie links-vorentoe. Hy voel ‘n trekkie aan sy elmboog en as hy omkyk bied Jacomien hom ‘n buisie Camo Face Paint aan terwyl sy met die ander vingers reeds dik swart strepe oor haar voorkop en wange trek. Hy hou haar hand ‘n oomblik vas voordat hy dieselfde doen. Benny is reeds klaar.

Hul vordering is baie vinnig en skielik val aldrie plat tussen die bome op die kant van ‘n oop stuk grond waar die twee wagtorings nou teen die maan ge-ets is. Hulle leopard-crawl na die omheinings draad aan die agter kant van die hek. Benny knip die onderste draad met een knip deur en dan is hulle binne in die kamp. Hy wys Jacomien moet na die gebou toe gaan en hy en Benny besluip die wagtorings. Jacomien moes êrens agter hul oor iets geval het, want die stilte word verbreek deur harde takke wat kraak. Twee soekligte kom onmiddellik aan by die torings en die hele wêreld is skielik verlig soos daglig.

Benny brand los met die MP5k op die naaste hokkie van ‘n toring en Ryno sien ‘n liggaam daaruit tuimel grond toe. Terselfdertyd voel hy ‘n brand pyn in sy been saam met ‘n knal wat sy liggaam omtol grond toe. As hy van sy rug op die grond opkyk sien hy hoe Benny se liggaam rukkend ‘n makabere dans uitvoer as drie koëels hom gelyk tref. Dan dawer ‘n skoot van agter hom en die ander wagtoring se soeklig versplinter en ‘n lang uitroep van pyn eindig in ‘n hoorbare roggel in die wagtoring. In ‘n skerf sekonde probeer hy orent kom maar die gewonde been ruk hom weer plat. Hy sien ‘n skadu gebukkend na hom toe aangehardloop kom en hy ruk die Beretta op.

“Dis ek, moenie skiet nie,” gil Jacomien se stem en die Beretta val uit sy hand uit. Sy buk by hom en tel sy arm oor haar skouer.

“Hoe erg is jy gewond,” vra sy.

“Dis net my been,” antwoord hy terwyl hy met skietende pyngolwe deur sy been orênt kom met knersende tande. Sy ondersteun sy hinkloop na die gebou wat nou verlig staan met ‘n oop deur voor hulle.

“Maar wat van …” stotter hy. “Almal dood, moenie kommer nie.”

As hulle by die deur ingaan sien hy ‘n opgefrommelde soldaat lê. Sy gesig is van naby weggeskiet. Hy draai met ‘n steekpyn anderkant toe en sien ‘n baie bleek man lê in ‘n bed.

“Die professor?” vra hy. Met toe oë knik sy maar as sy hulle oopslaan na hom sê sy: “Hy is egter ook dood.”
Hulle kyk mekaar verslae aan, met die wete dat die hele operasie verniet was en boonop het hulle ‘n makker aan die dood afgestaan. Sy gooi weer sy een skouer oor hare en lei hom na ‘n bed in die soldate se kamer. Wanneer hy eers op sy rug lê, maak sy sy webbelt los en laat val dit langs die bed. Sy knoop die broek los en wikkel dit oor sy boude en afwaarts tot sy by die bebloede gedeelte op sy been kom. Sy staan op en skud haar natgeswete hare na agter toe terwyl sy die tuniek met gekruisde arms oor haar skouers uittrek. Sy het nou net haar army-issue frokkie aan en haar nippels maak groot knoppe teen die materiaal.

“Ek kry ontsettend warm,” sê sy as sy weer afbuk na die wond. Sy woel die gekoekte bebloede materiaal weg met ‘n mes wat van nêrens te voorskyn gekom het en laat die mes val terwyl sy die broek weer versigtig oor die wond tot onder by sy voete rol.

“Gelukkig net ‘n skrams, vleeswond niks gebreek nie.”

Ek sal dit nou-nou met ‘n salfie dokter.

Sy kom orent en ‘n haarkrul val oor haar een oog as sy sy hand ‘n drukkie gee en met ‘n glimlag sê: “Ek’s bly jy’s lewend en orraait … Ryno.”

Hy kyk op in haar oë en dan af na haar deinende mooi borste met die groot nipples en besef dat hy weer ‘n ereksie kry.

“Ek’s net so bly dat ons altwee nog lewe, sê hy skôr “Soen my.”

Sy trek haar frokkie ook oor haar kop en sit haar hand op sy horing wat by sy onderbroek wil uitklim.

Sy kyk weer in sy oë en sê: “Wanneer gaan jy Charlie-One roep?” maar verswelg sy antwoord met haar lippe wat oor sy hele mond hom dorstig inneem. Intussen het haar hand sy stywe voël verlos uit die onderbroek en sy beweeg sy skag met snellerwordende skuiwe, op en af. Hy kreun en neem die dik tepel van een bors wat by sy gesig hang, in sy mond en rol en byt dit.

“Wag,” sê sy as sy skielik orênt kom, sy voël los en met daai hand op sy bors rus. Die ander hand is by die opgeligte een enkel en hy hoor die grrts van die Velcro gespes en dan val die stewel op die grond.

Hy lig sy hande op en neem die vol borste in sy hande en druk hulle hard en vryf dan die tepels tussen sy vingers. Hy hoor weer die grrts en die ander stewel wat neerplof. Sy neem sy twee hande in hare en vir ‘n oomblik kyk hul mekaar net reguit in die oë. Nie vrae nie, net afwagting en toestemming wat hul kykers verwissel.

Sy los sy hande op sy bors en treë terug en maak die webbelt los. Sy buk as sy die kamoefleer broek af en uittrek tot op haar enkels. Wanneer sy orênt kom vee sy die lastige krul weer uit haar gesig en stap uit die broek uit. Sy kyk op en sien sy oë is gevestig op haar poes wat gladgeskeer met ‘n glinsterende druppel uitbult tussen haar bene. Sy gee weer ‘n treê terug tot bykans teen sy gesig wat sy met een hand terugdraai na haar eie en die voorvinger van die anderhand wat die litteken spoor van die oog tot by sy lippe. Op haar vraende oë antwoord hy saggies: “ ’n Medalje van die bosoorlog in Suid-Wes.”

“Jou wond is te teer vir die volgende stap ek stel hierdie alternatief voor.”

Sy lig haarself op die bed dat haar kniëe teen sy skouers rus en haar smagvrug oor sy gesig hang. Tergelyk strek sy haar bo-lyf af oor sy liggaam en neem sy stywe voël in albei hande en plaas die groot kop in haar mond.

Missie #69 gaan voltooi word.

Die Geel Rok (4)

June 30, 2016

Hoe lank gaan ek lees: 11 minutedeur Rudi

Ons kan nie vir ewig in die kewertjie in die middel van die pad sit en soen nie. Lindie trek skielik haar kop weg en kyk op haar horlosie. “Ons het ŉ trein om te vang.” Sy sit die karretjie in rat en trek dreunend weg.

“ŉ Trein?”

“Jip. Kaap toe.”

“Kaap?”

“Jy kan later al die vrae vra, ons gaan laat wees.”

Toe sy by die stasie parkeer het, sê sy dit lyk of ons darem betyds is.

“Waar kry jy die Volla?”

“Dis nie myne nie, ek het hom… haar… by Dr Theron geleen. Een van sy kinders sal haar later vanmiddag kom haal. Ek moet net die sleutel by die kaartjieskantoor los.”

“En die Kaap?”

“Pa het ‘n uitstalling by ŉ galery Vrydagaand.”

“En die trein?”

“Jou pa het vir ons kaartjies gekoop. Jy moet hom nog bel en dankie sê, en sê alles is OK.”

ŉ Vinnige tongsoen en ek laai ons bagasie uit.

Terwyl Lindie by die bagasie op die perron wag, loop ek na ŉ telefoonhokkie toe en laat weet vir pa alles is OK.

“Pa en ma stuur groete,” sê ek vir Lindie.

“Goed, nou wag ons net vir die trein.”

Daar wil-wil ŉ kloof tussen ons inwurm. Ek gaan sit langs haar op die bankie en hou haar hand vas. Sy druk haar kop styf teen my skouer. Ek sit my arm om haar en hou haar vas. Woorde is nie nodig nie. Sy skop haar sandale uit en hou haar voete in die lug. Sy wikkel haar tone. Hoekom sien ek nou eers sy het baie mooi voete? Haar toonnaels is helderrooi geverf. Ek skop my tekkies uit en hou my voete langs hare. Haar voete lyk klein teen myne. Sy vang die punt van my een sokkie met haar tone en pluk die sokkie van my voet af.

Die trein kom aan. Sy spring regop. Ek trek my sokkie en tekkies weer aan. Sy staan voor my. Ek kyk vir ŉ oomblik na haar bene en haar boudjies. Sy het ŉ styfpassende wit kniebroek aan.

***

Sy sit oorkant my en drink ŉ koeldrank. Sy is pragtig. Fyn sproeitjies oor haar neusie. Lippe wat my aantrek. Ek wil wegraak in haar oë. Ek glimlag vir haar. Sy glimlag terug. Ek het baie lanklaas haar sien straal. Dit is asof die skoonheid uit haar skyn. Sy giggel toe my strooitjie eers my mond mis omdat ek vir haar borsgleufie geloer het

Haar slanke skouers is maer, en wit. Sy het altyd ‘n ligte sonbruin gelaat gehad. Behalwe haar boude…

“Waaraan dink jy?” vra sy.

“Sommer aan jou.”

“Wat van my?”

“Jy is mooi,” sê ek.

Sy leun oor en gee my ŉ soen.

***

Ek dink aan wat Dr Theron tydens een van die sessies vir my gesê het. “Jy onthou goed, in fynere detail.”

Hy het ŉ ruk stil gebly, deur my lêer geblaai. “Jy het drie maande terug deur die lyste en prente geblaai hier. Gister het jy die vrae daaroor geantwoord. Heel merkwaardig…”

“Jy moet versigtig wees. Jy ervaar dinge soms te intens. Te veel detail, elke kolletjie, elke gevoel, elke geluid, lig, alles. Asof dit nou net gebeur het. Dit kan jou te veel laat dink.”

Ek het hom vraend aangekyk. “Ja, mens kan te veel dink. Dit kan jou depressief maak. Om iets te oordink, in al die detail, dit kan die swart hond wakker maak. Slegte dinge kan jou oorneem, jy kan die goeie weer wil beleef, perfek soos jy dit onthou, maar die lewe werk nie so nie. Elke dag is anders.”

Later het die Dr Tatiana Theron, sy vrou, met ŉ swaar Russiese aksent vir my gesê “You are like when I take all this books in this room, and put them into your head. You will know them, but not how and when to use them. Everything is there, but it is not all connected.

“You will be able to connect it all, even if I tear the pages out and scatter them, but you will overthink, you will try to make perfect connections. When you can’t find perfect connections, you will find failure.

“You found structure in the army. Go and study, you will put your brain to good use and studying will provide the connections. Learning, and also living, is not all about remembering. Living is an art. If you mess up the canvas, you won’t get another one. When you paint over it, it gets messy.

“Sometimes you will find people are not remembering. It does not mean they don’t care or they are lying. They forgot, you remembered. It can make life difficult, very difficult. Trust me I know, my husband gave me lot of shit because I forget.

“Forgetting is good, it makes the pain less, but you remember pain like it was just now, even though you experienced it years ago. The same with joy. But it can make you sick. We will teach you to put it behind, not think about it in such clarity, in such perfect detail.”

Lindie se boude. Die waterdruppeltjies. Die gekoekte haartjies. Dit is asof dit net nou was. Die gevoel van totale geluk ook. Die hartseer gebeure in die daaropvolgende maande ook.

“Dink aan die toekoms, dit bestaan nog nie in al die detail wat jou kan oorlaai nie,” het Dr Theron gesê.

***

“Ek dink daaraan om universiteit toe te gaan,” sê ek en Lindie byna gelyktydig.

Stilte.

“Waarnatoe?” vra sy.

“Ek weet nog nie.”

“Ek dink daaraan om PUK toe te gaan.”

“Goeie keuse,” sê ek.

“As jy Bloemfontein of Pretoria toe wil gaan, sal ek ook soontoe gaan,” sê sy.

“Die PUK…”

Sy maak my stil. “Dink daaraan. Oor ŉ maand is dit Oktober, ek het uitgevind, dan moet ons ingeskryf wees.”

Ek hoef nie daaroor te dink nie. Die lewe is kort, as die geleentheid daar is, vat dit. Dink aan die toekoms. Moenie dit oordink nie. Besluit net. Die PUK sal dit wees. B Com? Regte? Ingenieurswese?

Ons sal volgende jaar vier-en-twintig wees. Die ander studente, negentien, twintig? Ek het gespaar. Ek het nie ŉ kar gekoop of die aande in ŉ kroeg omgekuier nie. Ek sal met pa moet praat. Of die bank. ŉ Klein woonstel in Potch huur…

***

Ek is so jags ek bewe. Op die bed links van my in die kompartement lê Lindie poedelnaak. Om te keer dat ek ontplof van die jagsheid, het ek die lig afgeskakel. Die maan speel nie saam nie, die maan is vol vanaand en daar is geen wolke nie. Die treinspoor speel ook nie saam nie. Vir die afgelope uur loop die spoor al reguit, seker deur die Karoo. Dis is 2 uur in die oggend en die volmaan skyn by die ruit in.

Het jy al gehoor iemand se kop raas? Wel, my kop raas. Op die bed lê Lindie, nat tussen haar bene, gereed en wagtend vir my.

Sy is glad geskeer tussen haar bene. Heeltemal glad. Uit die hoek van my oog kan ek haar naak silhoeëtte sien in die maanlig wat by die venster inskyn. Haar borste wat my roep. Haar tepels wat my lippe en tong aantrek. Die gladde pienk satynvlees tussen haar bene…

Sy het die Pil vergeet en ek het nie kondome nie. Destyds, daar in die veld langs die rivier, het dit nie saakgemaak nie, maar nou is dit anders. Nou dink ek aan die toekoms, soos wat die dokter gesê het ek moet, en nou is daar ŉ moerse kortsluiting. Nou dink ek aan haar wat universiteit toe wil gaan en ŉ swangerskap wat dit gaan kompliseer. Nou is die detail in my kop die toekoms, en dit is probleme. Ek wil nie die oorsaak wees dat sy nie universiteit toe kan gaan nie. Maar ek dink aan myself ook, ek wil nie gaan sonder haar nie. Ek is bang om die wêreld alleen tegemoet te gaan. Die wêreld sonder die struktuur van die weermag is chaos. Meng dit alles met bewende jagsheid, en jy het iemand wat se kop raas.

Ek neem ŉ besluit. “Ek gaan inbreek,” sê ek. “In die mansbadkamer by die eetwa, het ek ŉ houertjie met kondome teen die muur gesien,” sê ek.

Sy giggel. “Jy het dit al seker tien kere gesê.”

“Ja, maar nou gaan ek.” Ek staan op.

Sy swaai haar lyf van die bed af, en dan pluk sy ŉ geel nagrokkie oor haar kop. Hel, sy lyk tot vreeslik sexy as sy aantrek. “Ek gaan saam,” fluister sy.

Ek trek ‘n T-hemp aan.

Ons vorder tot by die toe swaaideure van die eetwa sonder ŉ voorval. Ek ruk aan die deure. Gesluit. Ek ruk harder. Dit voel of die deure gaan meegee. Ek buk, druk met my skouer teen die deure en probeer hulle oop forseer.

Sy staan agter my. Haar hand glip onder my kort rugbybroek in, oor my boude en dan streel sy met haar naels oor my ballas. Sy vryf oor my piel, speel oor die nat punt. O fok.. ek trap vas, beur so hard as wat ek kan teen die geslote deure en dan is daar ŉ kraakgeluid en met ŉ helse slag swaai hulle oop. Ek sien net vlugtig haar groot oë en dan is ons in die eetwa in, en ek druk die deure toe. Hulle bly gelukkig toe.

My hart klop woes. Ons staan doodstil, en dan bars ons uit van die lag. Ek probeer vir haar sê sy moet stilbly, wys vir haar met my vinger op my mond sy moet sagter, en dan sit sy haar hande op my wange, bring haar mond nader en kan ek haar genadiglik stil soen. Haar asem is vinnig en warm. Sy druk haar lyf teen myne. Ek dink my lyf gaan haar nagrokkie af smelt.

Sy loop saam met my in die badkamer in. Die houertjie teen die muur.

FOK! FOK! FOK! Die flippen ding is leeg. Sy draai om en sweef in die maanlig by die deur uit. Ek is lus om die muur stukkend te moer.

Ek loop uit. Sy staan in die gang tussen die twee rye tafels. Sy pluk haar nagrokkie uit en gaan lê dan op ŉ tafel, met haar bene wawyd oop.

Ek hou my in. Net-net, maar ek hou. Verdomp.

Sy sit regop. “Trek uit jou klere,” sê sy.

Ek staan.

“Ek gaan skree,” sê sy, en staan op. Ek weet sy gaan. Ek ken haar al lank genoeg. Ek trek my hemp uit. My broek ook.

“Gee,” sê sy en hou haar hand uit. Ek staan kaal daar, asof gevries. Sy trek haar asem diep in om te skree. Ek gee.

Soos blits skuif sy die ruit oop en gooi haar nagrokkie en my klere uit!

Sy draai om, buk oor die tafel en stoot haar boude uit. Sy reik na agter en trek haarself oop. My kop hou op raas. Ek hoor die gesuis van die wind en die ritmiese klanke van die waens op die spore, maar my kop is stil. Ek vat my warm stywe piel vas en staan nader. Die wind wat by die oop venster inwaai koel my natgeswete lyf af en wanneer ek in haar indruk, voel sy vuurwarm. Ek steek haar hard. Ek buk oor en vind haar mond. Sy is honger-jags. Sy byt my lip, druk dan haar tong hard in my mond in.

Sy lig haar bolyf op en ek vat aan haar borste. Ek voel ek gaan kom, maar ek wil nie nou al nie. Ek trek my piel uit haar uit, en sy draai om, lê op haar rug op die tafel en maak haar bene wyd oop. Ek voel lus om op my knieë te gaan staan en die nat tussen haar bene te soen, haar klit vir die eerste keer met my tong te groet, maar ek is te jags. Ek vat haar bene vas en trek haar nader na die kant van die tafel toe. Sy vou haar bene om my en ek gaan diep in haar poesie in. Sy druk haar bolyf uit en gooi haar kop agtertoe. Sy vryf oor haar borste. Ek naai haar hard.

Sy bly nie stil nie, sy kreun en hyg sonder om terug te hou. Ek steek haar diep, voel hoe my ballas teen die onderkant van haar boudjies vas swaai met elke ingaan.

Ek voel hoe die kom begin opstoot, ek dink daaraan om uit te trek en my kom eerder oor haar plat maag te skiet, maar sy trek haar bene saam, druk my heeltemal in haar in en ek kom diep, baie diep in haar poesie in. Sy kom ook. Haar asemhaling, haar krete, haar lyf, en haar gloeiende poesie sê vir my sy kom.

Sy sit regop en sonder dat my piel uitgaan, hou sy om my lyf vas. Ek tel haar op, druk haar styf vas, met een hand onder haar boude om haar te ondersteun en my ander hand om haar rug.

Ek tree agtertoe en gaan sit op die bank. Sy sit wydsbeen bo-op my, ek nog binne in haar en sy druk haar gesig teen my hygende borskas vas. Ons praat nie, ons sit net so, hou mekaar styf vas.

Sy begin haar onderlyf stadig te wikkel. My piel is sensitief, maar ek voel hoe ek weer lewe begin kry. Ek soen haar. Haar wange is nat van trane, maar ek voel sy is gelukkig. Sy wikkel haar heupe en ons naakte lywe skuur teen mekaar. Ek voel elke deel van haar naakte vroulikheid teen my.

Ek vryf oor haar rug, druk haar styf teen my, en dan vryf ek al laer af, oor haar ferm boude, my vingers tussen haar boude in. My wysvinger haak vas by haar stywe anus. Ek druk die punt van my vinger effens in, en dan gly my vinger uit soos wat sy haar heupe al vinniger begin beweeg. Ek vat laer af, voel hoe ek in haar ingaan.

Sy druk haar naels in my rug in. Ek soen haar ontblote nek. Sy druk haar borste stywer teen my en dan kom sy weer. Haar naels trek oor my rug, haar asemhaling dryf my oor die kruin en ek kom weer binne in haar. Sy sak laag af dat ek baie diep in haar ingaan en knyp haar bene styf teen myne. Sy soen my borskas, byt vinnig aan ŉ tepel. Ek verbeel my ek hoor ŉ geskuifel by die swaaideure wat ek vroeër oopgebreek het.

Die wind wat by die oop ruit inwarrel koel ons warm, kaal lywe af. Lindie staan op en ek kyk rond. Die tafeldoek lê eenkant op die grond. Die tafels is ook nie baie groot nie en die een is nou effens lendelam. Dit lyk of sy steunpoot los begin kom uit vloer uit. Daar is smeersels kom ook op die tafel wat blink in die maanlig. Ek tel die tafeldoek op, frommel dit in ŉ bondel in en gooi dit dan by die ruit uit. Die blou doek dwarrel die nag in. Ek skuif die ruit toe.

***

In die kompartement luister ek na Lindie se diep asemhaling. Ons lê lepel. Ons het giggelend uit die eetwa uit terug na die kompartement toe gehardloop en gelukkig het niemand ons gesien nie. Dit sou effens moeilik wees om te verduidelik hoekom ons albei kaal was.

Ek wonder oor ons. Ons ken mekaar al lank, maar daar was altyd ŉ grondpad en sonneblomlande tussen ons. Daar was afstand, al was ons naby aan mekaar. Toe ek weermag toe is, was daar ook ŉ afstand tussen ons. Sal dit uitwerk tussen ons as ons by mekaar is, elke dag en nag? Is ons nie dalk net perfek vir mekaar solank as wat daar ŉ afstand tussen ons is nie?

***

Die vrou buk by ons. Haar parfuum is oordonderend. Ek voel hoe my oë begin brand en my neus begin jeuk. Ek draai my kop weg.

“Sies, ek het julle gesien gisteraand. Ek het alles gesien, skaam julle!” sis die vrou fluisterend. Ek probeer van die wolk om haar wegkom en skuif weg. “Dit help nie jy probeer wegkom nie. Ek het alles gesien. Ek sal my in die afgrond in skaam. Die Here het julle gesien, dit kan julle weet!”

“Het tannie alles gesien, soos in alles?” vra Lindie met haar mooiste, soetste stemmetjie. My oë traan erg van die kwaai vrou se parfuum en ek vat ‘n servet om my gesig af te vee.

“Dit help nie jy huil nou nie! Julle kon my kinders gewees het! Ag nee wat! Maar laat ek julle vertel, my kinders sal nooit so iets doen nie, nooit nie! En ja ek het alles gesien, dit help nie julle ontken dit nie.”

“Ons ontken dit nie, tannie. Ek sê maar net, as tannie alles gesien het, is tannie net so skuldig. Tannie kon mos weggekyk het, of hoe?” Lindie klink stroopsoet.

“Kind!” sê die vrou en trek haar oë op skrefies.

“Ek gaan vir die… treinbaas of wie ook al dit is sê hier is nagsluipers op die trein wat die mense se privaat besigheid afloer,” sê Lindie en ek kan sien sy hou haar lag met moeite in.

“Dit was hier op die tafel waar julle nou sit!” Die vrou is bloedrooi in die gesig. Sy ruk haar regop, trek haar skouers terug, druk haar neus in die lig en loop met stokbeentjies na ŉ tafel toe waar ŉ man sit en koerant lees. Die vrou gaan sit, draai dan om, gluur my aan en wys vir my vinger. Dit lyk asof sy verder met die man (haar man?) baklei.

Die kelner bring ons koeldranke. Hy mompel ŉ verskoning omdat die tafel los is en maan ons om eerder ons glase vas te hou.

ŉ Man wat belangrik lyk in ŉ netjiese blou uniform loop verby en gaan staan fronsend by die swaaideure. “Wat maak hy?” vra Lindie.

“Hy bestudeer die slot,” sê ek. “En die vrou wat nou net hier was, se oë gaan uit haar kop val soos wat so probeer kyk wat hy doen,” voeg ek by. Die man skud sy kop en kom weer aangeloop. “Hier kom hy,” fluister ek vir Lindie.

Lindie keer die man voor. “Verskoon my meneer, hoe laat sal ons in Kaapstad wees?” vra sy hom sag. Sy beduie na die kwaai vrou toe en fluister dan vir die man “Daardie dame sê ons sal eers more daar wees.”

Die vrou kyk skielik weg, by die ruit uit. Haar hand verberg die deel van haar gesig aan die paadjie se kant.

“Nee wat dame,” se die man en wil-wil lag. Hy kyk na die vrou en skud sy kop. “Ons sal oor sowat… twee ure in Kaapstad wees. Het julle die rit geniet?”

Die vrou gryp die koerant uit die man se hande en verberg haar gesig heeltemal.

“U sal nie kan besef hoe baie nie,” sê Lindie. Haar voete speel met myne onder die tafel. Een van haar voete skuur oor my binnebeen en dan wikkel sy haar tone reg tussen my bene.

Kaapstad, hier kom ons!

Die Geel Rok (3)

June 30, 2016

Hoe lank gaan ek lees: 4 minutedeur Rudi

Ek het nie weer die Bos gesien nie. Suid-Afrika het onttrek. Ek het ook nie uitgeklaar na JL’s nie. Politieke veranderinge het begin intree. Weke en maande het verbygegaan…

Ek het vir Lindie net af en toe gesien. Sy het maer geword. Haar vol vroulike lyf het tingerig geword. Sy het nie weer haar esel opgeslaan nie.

Haar pa het my een naweek kom besoek. Dit was die eerste keer dat ek sien hy loop met ŉ kierie. Hy het vir my ŉ telefoonnommer gee, Dr Theron. “Gaan sien die man,” het hy gevra. “Die dokter is al amper 80, maar gaan sien hom.” Ek het die papiertjie gevat en ŉ afspraak gaan maak.

Dr Theron was oud, maar sy oë was lewendig. ŉ Vriendelike man. Hy was ŉ krygsgevangene in die Tweede Wêreldoorlog. Hy het nooit veel gesê nie, maar my laat praat op ŉ manier.

Een aand toe besef ek skielik wat soek ek nog in die Weermag. As ek uitklaar is dit asof alles vir niks was nie. Dan is dit asof Johan dood is vir niks nie. Lindie wat wegkwyn, alles vir niks nie. As ek nog bly, is daar dalk nog ŉ doel. Maar daar is nie… daar was nie.

Ek het Dr Theron gaan sien, vir hom vertel wat ek besef het. Hy wou weet wat ek beplan om te doen as ek uitgeklaar het. Ek het nie geweet nie.

“As jy kan, gaan studeer,” het hy gesê. Hy het my ernstig aangekyk. “Maar Rudi…”

“Ja dokter?”

“Ek wil hê jy moet my nog steeds kom sien as jy gaan studeer. Studente drink baie, ek wil hê, ter wille van jouself en die mense naby aan jou, dat jy nie begin drink nie.”

“Nee, dokter, ek drink nie, my een oom…”

“Ek weet jy drink glad nie, maar dinge gebeur maklik. Dit sal ŉ aanpassing wees om universiteit toe te gaan.”

Ek het hom belowe ek sal hom op hoogte hou. “En Rudi, sy skilder weer,” het hy gesê net voordat ek by die deur uit is. Dit was goeie nuus dat Lindie weer skilder, baie goeie nuus.

***

“Maar jy gaan binnekort kaptein word,” het die kolonel probeer keer. “Die weermag het in hierdie onsekere tye blanke offisiere nodig. Dit is julle wat die toekoms moet verseker. Julle moet die generaals van more word. Wat dink jy gaan met die land gebeur? Hê? Wat dink jy?” Hy het sy hand driftig op sy lessenaar geklap.

Ag gaan kak tog net jou ou vrek, het ek gedink. “Nee dankie kolonel,” het ek gesê en nie verder na hom geluister nie. Ek het op aandag gekom, hom gesalueer, omgekeer en by sy kantoor uit marsjeer.

Lindie het weer begin skilder. ŉ Week later het ek ŉ brief ontvang. A4 koevert. Binne in was ŉ lappie; sy het hom vol geel sonneblomme geskilder.

Die laaste paar maande het verby gesleep, maar toe ek weer sien is ek in my civvies, by die hoofhek uit. Buite gekom het ek gekyk vir Pa se bakkie, maar niks gesien nie.

***

In my beursie is ŉ paar munte. Gaan ek nou wraggies terug deur die hoofhek moet loop, verby die wagte en offisier aan diens vir wie ek sopas middelvinger gegooi het, en toe my broek afgetrek en hulle gemoon het?

Straatop blaas ŉ beige Volkswagen kewertjie toeter. Ja reg, dink ek. Ek is nog nie ŉ minuut op civvie straat nie en ek is al klaar besig om my naam gat te maak. Dan loop ek maar, dan loop ek tot fokken by die huis, maar ek gaan wraggies nie terug in die eenheid in om by ŉ telefoonhokkie uit te kom nie.

Ek vat my sak, en begin links in die straat af te loop. Ek hoor die kewertjie hier agter my en die toeter wat blaas. Hene jy weet…

Ek kyk om. Maar…

Sy stop langs my en leun oor na die passasierskant toe. “As jy jou boude vir my ook wys, kan jy inklim,” sê sy en lag. Die lewe is terug in haar oë. Sy het haar hare korter gesny, in ŉ bob. Dit lyk sexy.

“OK, OK, ek sal later,” en ek probeer die deur oopmaak, maar sy is te vinnig en druk die knoppie in. Ek probeer die knoppie weer oplig, maar sy trek weg. ŉ Ent verder stop sy. “Laaste kans, anders ry ek.”

“Jy’s ernstig,” sê ek.

“Jip.” Sy knik haar kop. Die bob pas wraggies goed by haar. Daar is heldergroen vonkies in haar oë.

Ek maak my broek los, draai om en trek my broek af, buk vooroor. Ek tel tot vyf, pluk dan weer my broek op en gryp my sak, maar sy trek weg!

ŉ Outop in ŉ Jetta toet vir my en skree “Nee man!” Dit lyk of sy vrou haar hande voor haar gesig hou. Wel as ek begin het, kan ek netsowel aanhou. Ek moon die Jetta ook.

Die outop rem hard dat die Jetta se bande skree. Hy begin omdraai. Ek hardloop tot by die kewertjie. Die deur is oop. Ek sukkel om die sitplek vorentoe te slaan, en klim dan in met die sak op my skoot. “Ry!”

Sy lag so, die karretjie vrek eers en dan is die outop amper by ons en sy trek weg. “Onthou jy hom nie?” vra sy tussen die lag deur.

“Nee…”

“Dit is Meneer de Wet, hy was ons skoolhoof. Hy het hier kom aftree, het ek gehoor.”

Ek bars ook uit van die lag en kyk om. Die Jetta volg ons nie. “Is hy weg?” vra sy.

“Jip.”

Sy stop net daar in die middel van die straat. Sy kyk vir my. Ek word skielik bewus van haar vroulikheid, van haar hier naby my. Haar gesig is naby aan myne.

ŉ Kakofonie van ongeduldige toeters om ons. Iemand skreeu iets. Niks pla ons nie. Ons het ŉ lang tyd se soene om in te haal.

Die Geel Rok (2)

June 30, 2016

Hoe lank gaan ek lees: 8 minutedeur Rudi

“Sak vir twintig, fokkers, sak vir twintig!” gil korporaal Venter. Dit het ŉ halfuur vroeër gevoel asof die Hoëveld se koue winter my ribbes gaan laat ratel soos wat ek bewe, maar nou is daar druppels sweet op die teëlvloer onder my.

Ons sak, en die korporaal blaas die fluitjie. Ons gaan af en weer op. My arms is taai, opstote doen nie meer veel aan my nie, laat my net warm word in die “verpoeslike winter”. Stafsersant Halgreen se woorde. Ons noem hom sommer Malgroen.

Die fluitjie blaas, af-en-op, fluitjie blaas, af-en-op…

Daar in die veld op die blokkieskombers het ons aan die slaap geraak. Sy het met haar kop op my skouer gelê en ek het my hand naby aan haar kaal boude laat rus. Later het sy omgedraai en het ek agter haar ingeskuif, ons het lepelgelê en ek het liggies oor haar borste gevryf, oor haar tepels, en toe druk sy haar boude agtertoe, dat sy stywer teen my lê. Die lamheid in my linker arm waarop sy gelê het, het ek ignoreer.

Ons staan weer op aandag voor ons beddens. Staf Halgreen loop tussen ons deur. Hy halt voor my en gluur my aan. Hy stamp my met die kop teen die skouer en dan buk hy af en begin aan my kombers te torring. Ek hou hom uit die hoek van my oog dop, en dan draai ek my kop effens. “Kyk voor jou!” gil die korporaal.

Staf Halgreen staan weer regop en druk ŉ toiing wat hy uit die kombers gerafel het, in sy mond. Hy kou dit, mompel dan “Stryk jou bed,” en loop uit die kaserne uit.

“As jy op aandag staan, dan kyk jy fokken voor jou!” gaan korporaal Venter weer voort. “Sak vir twintig!” Die fluitjie blaas…

Ek het wakker geword toe sy my saggies soen en dan haar tong stadig tussen my lippe in gespeel het. Ek het my mond effens oopgemaak, die smaak van liefdemaak aan haar tong en lippe geproe. My kop het gedraai. “My boude het gebrand,” het sy gesê en gegiggel. Ek het regop gesit. Waar haar boude voorheen spierwit was, was hulle ligpienk. My eie boude is ook deur die son bygekom, kon ek voel.

Dertig van ons saam in twee rye aan een kant van die kaserne. Alpha-kompanie, Peloton 4. Ons is nog nie een groep in gees nie. Ek, Blaauw, Smit en Finch is die “Oumanne”. Ons is uit die Bos geroep om te rapporteer vir JL’s. Die ander het aan die begin van die jaar ingeklaar, basies klaargemaak en is toe gestuur om JL’s te gaan doen. Onder hulle, die “Rowers”, is daar ook nog verdeeldheid. Die wat eers universiteit toe was, en die res. Koen is ŉ houtwerk onderwyser. Barry het sy graad in farmakologie. ŉ Paar met BCom grade.

Ons moes vyf van die Bos af gewees het, maar Johan is nie hier nie. Twee dae voordat ons vertrek het Republiek toe, het sy Kwêvoël 100 ŉ landmyn getrap. In die daaropvolgende hinderlaag het hy gesneuwel. Dit was agter in die B echelon. Onverwags.

“Laat ek my hemp gaan natmaak in die rivier en op jou vel sit, die klam koudgeit sal help,” het ek gesê en opgestaan. Ek het my broek begin aantrek.

“Moenie,” het sy sag gesê. Ek het die broek laat val en die paar meter rivier toe geloop. Ek het af gekyk. Daar was ŉ effense bloederigheid aan my wat droog geword het. By die rivier het ek op my knieë gaan sit en die vel terug getrek, die helder water gebruik om myself af te spoel. Ek het die hemp natgemaak en na haar toe geloop. Sy het op haar maag gelê en vir my gekyk. Haar bolyf opgelig, sy het op haar elmboë gesteun, haar borste vir my aangebied terwyl ek terug na haar toe loop.

Nou is ons besig met dié kak. Weer inspeksie staan, vloere poleer, ons beddens hoekig stryk… Die een opfok na die ander. Die tydelike kompaniesamjoor, Stafsersant Halgreen, is vertraag of teen die kop gebliksem deur iets. Die korporaal loop en spog dat hy al twee kere Vasbyt gestap het. Die luitenant, Vermeulen, het nog geen aksie gesien nie. Basies, toe JL’s, en nog ŉ kursus of wat en nou is hy ons pelotonbevelvoerder wat sy mes in het vir die wat al op die Grens was. Sy pa is ŉ grootkop in Pretoria, en dit is glo die rede hoekom Vermeulen nie aksie sien nie. Speel lekker cowboys-en-crooks met ŉ ster op sy skouers. Hy weet fokkol. Kak ons uit ons dink hy het nie ondervinding nie. (Hy het nie). Hy is die perfekte voorbeeld vir “respekteer die rang, al respekteer jy nie die persoon nie”. Blerrie poes.

Haar bene was oop. Ek kon nie wegkyk nie. Haar anus was styf toe en dan haar skaamspleet wat deur haar vlesige lippe gevorm word. Die rooi krulhaartjies was gekoek met bloed en semen. In haar dye was nog taai bloedvlekkies. Ek het die nat hemp bokant haar boude gehou en die waterdruppeltjies het op haar boude geval. “Dit is lekker,” het sy gesê en agtertoe gekyk vir my. Haar glimlag het stout gelyk. Ek het die hemp gedraai en die water uitgedruk. Met my hande het ek die water oor haar gladde boude gevee, gesien hoe die vel hoendervleis maak wanneer die wind die water op haar vel laat afkoel het.

JL’s is seker beter as in die Bos, want hier kan mens sekerlik nie doodgaan nie. Wel, nie sommer nie. Daar is ŉ gerug dat die RSM ŉ troep vyf jaar terug op Alpha-skietbaan dood gedril het. Ek is gatvol vir die Bos ook. Dit is ver van Lindie af. Die Kolonel het gesê ons kan later oor naweke besoekers kry hier. Lindie kan kom kuier. Nog later kan ons naweekpas kry is ons belowe. Of dit net ŉ wortel is, sal ons later agterkom. Ek het al geleer om nie weermagbeloftes te glo nie.

Ek moet by Lindie wees. Ek wil by haar wees. Ek kan voel sy het my nodig. In die aande dink ek baie daaraan om op te staan, oor die draad te spring en te dros. Gisteraand het ek besluit dit sal nie help nie. Die vinnigste om by haar te wees, is om die kak klaar te maak, dan uit te klaar. Hoe het Sersant Du Plessis altyd in die Bos gesê? “Fokus op die einddoel. As jy tussenin opfok, gaan jy nie die einddoel bereik nie. Moenie nou op die dors fokus nie. Fokus op die kompanie wat ons weer moet kry, daar is water en kos en ammunisie.”

Sy het op haar maag bly lê en haar bene wyer oopgemaak. Ek het bo op haar gaan lê, myself gestut op my hande met reguit arms sodat ek nie te veel druk op haar boude plaas nie. Ek was onhandig en lomp, sy ook, en toe het sy op haar hande en knieë gaan staan. Ek het gekyk hoe ek stadig in haar indruk en haar nat, brose pienk vroulikheid oopvou. Ek het my oë toegemaak. Die aansig van haar kaal boude en ek wat in haar ingaan, het my amper laat kom.

Ontbyt. ŉ Eier, roosterbrood, konfyt, ŉ bord hawermout. Daar was dalk ŉ repie bacon naby aan my bord. Koffie. Blou vitrioel. Ek en Lindie maak saam lekker ontbyt. Sy net met ŉ hemp aan in die kombuis as ons alleen is. Die voutjie van haar boudjies wat onder die hemp uitsteek…

Die korporaal aan diens loop op en af. Gluur ons ry vir ry aan.

Ek het diep in haar ingegaan. Haar asemhaling was vinnig. Daar was ook pyn in haar asemhaling, maar dit was die naakte weerloosheid wat stotterend in haar geluide deurgeslaan het, wat my verder opgewek het. Toe ek begin kom, het ek onwillekeurig en onbeheersd heeltemal, sover as wat ek kan, in haar in gestamp. Dit het vir ŉ oomblik geklink asof sy met ŉ brandyster gefolter word, die emosie suiwer en rou.

Ek het op die kombers gaan lê. Sy het wydsbeen bo op my kom sit. Haar borste was teen my. Ons het weer gesoen en haar naakte borste het teen my bolyf gedruk. Haar tong was sag, vol liefde. Haar tepels se punte het my vel geprikkel. Haar hare het my omvou en die son se strale van my gesig weggekeer. Ek kon voel hoe die vermenging van ons twee saam, my saad en die bloed van haar maagdelikheid, vanaf haar op my drup.

Barry met sy B Pharm graad sê die blou vitrioel is ŉ strontstorie. Korporaal jaag ons weer buitekant toe. “Sluk nou kou later!” Hy dril ons wapenstoor toe. “Lienks-regs-lienks-regs-lienks-regs… pelotoooooon… HALT!”

Sy het wydsbeen voor my gestaan. Ek het op my knieë gestaan en sagkens haar dye en tussen haar bene met my hemp skoongevee. Daarna het ek regop gestaan en vinnig haar borste met my lippe gestreel voordat sy haar geel rok aangetrek het. Ek het die hemp in die kombers toegedraai.

Met ons arms styf om mekaar se lywe het ons huis toe geloop. Die voetpaadjie was te nou om so langs mekaar te loop, maar saam het ons ŉ nuwe paadjie uitgetrap. In my linkerhand het ek haar esel en die kombers gedra. My regterarm om haar lyf, haar kop knus teen my skouer.

Die sersant wat in die wapenstoor werk is deur die kak. Sy register is deurmekaar. Hy verskreeu ons. Dit is ŉ orgie van doellose vloekwoorde. Ek begin lag. Die korporaal storm op my af en probeer my lag weg skree. Ek probeer my bes.

“PRINSLOO EK GAAN DAAI SMILE VAN JOU BEK AF POES!!”

Ek kan nie ophou nie. Korporaal Vreeslike Venter tree my aan met my R4. In die hoogvoor. Hy dril my. Hy vloek my. Hy vloek my ma. Hy vloek alles en almal. Hy dril my met die wapen omhoog op en af voor die stoor dat sy stem hees raak. Hy vloek die woord “poes” uit die Handwoordeboek van die Afrikaanse Taal uit dat “poes” eers twee uitgawes later daarin verskyn.

Haar ma, Tannie Engela, het geweet. Ma’s weet seker net.

“Jou Oom Willem het hom weer beskonke gedrink,” het haar ma gesê waar sy gestaan en kyk het wanneer ons aankom. “Jou ma en pa slaap vanaand op die dorp.”

Tannie Engela het gelyk of sy wik-en-weeg. “Gaan kyk tog dat hy regkom in die huis vanaand, Kind,” het sy toe vir Lindie gesê. “Anders loop julle twee ŉ hoofpad uit tussen die twee plase. En pak jou vitamiene pille.”

“Ek voel olik, laat ek sien watse vitamiene is dit, dalk help dit vir my,” het Lindie se pa gesê waar hy gestaan en skilder het in die koelte van die peerbome. Tannie Engela het vir hom ŉ vuil kyk gegee en toe vir hom geknipoog. Hy het ŉ plastieksakkie tabak uit sy jas se sak gehaal en sy pyp daarmee begin stop. Toe hy sy pyp aansteek kon ek sweer dit ruik net soos…

Ek pak tande uit. Ek glimlag. “FOKOF PRINSLOO!! FOKOF NET!!” Korporaal Venter tree my uit en ek gaan sluit by die peloton aan. My arms brand, ek sweet strome en dit voel of my lyf kook onder die bosbaadjie.

Ek het haar gehelp pak. Ek was al baie in haar kamer, maar die keer was anders. Sy het ŉ laai oopgetrek en vir my gevra om onderklere en nagklere vir haar te kies.

Die pad na Lindie toe met ŉ draai deur die DB gaan lank wees. Om die korporaal nou te moer gaan beteken ek word van kursus af gegooi, weer terug Bos toe dalk, nog verder van Lindie af.

Korporaal Vreeslike Venter dril ons skietbaan toe. Hy het ŉ betonblok in die hande gekry wat nou op my skouer lê. Eers links om peloton, dan regs om. Op die maag, op die rug. Links om. Regs om. Alles met die dekselse betonblok. Ek verbeel my ek hoor Johan se stem. “Jy moet mooi na my tweelingsuster kyk, Rudi.”

Bring maar alles, Korporaal, bring maar alles wat jy het. Ek glimlag. Ek begin lag. Ek begin giggel soos wat ek en Lindie saam gegiggel het op my enkelbed die eerste aand wat sy by my oorgeslaap het op die plaas. Ek giggel soos die keer toe ek en Johan ŉ chappie in Lindie se hare gedruk het in die laerskool. Korporaal Venter crack. Sy stem gee in, hy gooi sy baret in die pad neer en hy kies koers die veld in. Hy stamp sy kop teen ŉ boom. Hy klem sy kake so styf hy breek een van sy tande. Dit klink of hy sing.

Staf Halgreen het van iewers af verskyn. Hy het die korporaal met ŉ klip gegooi en ons verder gevat tot by die skietbaan nadat hy die betonblok by my afgeneem het en dit vasgeklou het asof dit ŉ teddiebeer was.

Vir twee verliefdes is ŉ enkelbedjie ŉ hemelbed. Toe Lindie die volgende oggend langs my wakker geword het, was die wêreld perfek.

Afwysing (Disclaimer): Enige verwysing na persone of plekke is bloot toevallig.

Die Geel Rok (1)

June 30, 2016

Hoe lank gaan ek lees: 5 minutedeur Rudi

Ek maak my oë toe. Al die troepe is van die trein af. Ek is moeg. Drie dae terug nog kontak in die bos gehad, vandag amper by die huis. Ek was langer as ŉ jaar terug by die huis.

Die wa is so te sê leeg, dit is net ek en Smit nog op die trein. Smit sit agter en rook ŉ sigaret terwyl hy deur ŉ Scope blaai wat hy op Bloemfontein se stasie gekoop het.

Ek wil vir Smit vra wie vir ons by die graansilo’s gaan oplaai, maar ek los dit eerder. Wat as sy nie daar is nie?

Lindie. Smit se suster. Lindie die langbeen meisie wat my beste vriendin sedert laerskool is. Lindie wat vrou geword het.

Ek het vir haar geskryf, maar sy het nie teruggeskryf nie, sy het op lappies so groot soos ŉ koevert geskilder en dit vir my gestuur.

Op een van die lappies het Lindie ŉ lappieskombers langs die rivier geskilder, met die geel sonneblomme wat oorkant die rivier tot aan die horison strek. Lindie het in fyn detail op die lappie geskilder. ŉ Gevlegde grasmandjie langs die kombers. Sandale eenkant op die gras. Vinknessies aan die takke. Op daardie lappieskombers langs die rivier het ons baie middae om gevry. Ek kon ure lank in haar groen oë kyk. Elke keer het haar oë anders en mooier gelyk.

Een Sondagmiddag het ons af gehad en Windgat Kruger het van agter af gekom, die lappie uit my hande gegryp en sy stewels daarmee afgevee. Kruger, die bokskampioen van Wes-Transvaal. Kruger spoeg toe in die lappie, frommel dit op dat Angola se stof modder met sy spoeg maak en smyt dit neer.

Lindie se vrolike lag, haar koperrooi hare wat altyd lekker ruik, my hand op die kurwe van haar heup as ons styf teen mekaar in die veld loop. Lindie wat altyd ŉ rok mooi laat lyk.

My regter het Kruger vol getref en die gryns van sy bek af gebliksem. Hy het vinnig tot verhaal gekom en my geslaan dat my sig wasig word. Daar in die warm sand met bloed wat uit my neus stroom, besef ek toe die verlange na Lindie is seerder as Kruger wat besig is om my goed op te donner. En ek is gatvol.

Toe moer ek my verlange en my gatvolgeit uit op Kruger. Sersant Du Plessis het gesê die medic het amper ŉ kwartier gesukkel om vir Kruger by te kry. My straf was om vir die volgende pas in die bos te bly.

Die trein ry stadiger. Ek tel my sak op. Die trein kom tot stilstand en ek klim af. ŉ Blou Toyota bakkie en Smit se pa wat pyp rook. Geen rooikopmeisie nie.

Smit se pa wil alles weet van die bos. Hy vra vrae en gee nie kans vir antwoord nie. Ek gooi my sak agterop en klim agterna. Dalk het sy net vergeet. Dalk is sy besig.

By die tweespoorpad wat na ons huis toe loop, stop Smit se pa die bakkie. Ek spring af, gryp my goed en waai net vinnig. Die honde kom groet nie. Regtig? Fok weet, ek kon maar netsowel nog in die bos gebly het.

Die huis is stil. Niemand nie. Die bakkie is nie daar nie. Ma en pa is seker dorp toe. Ek loop na my kamer toe. Die kamer lyk vreemd. Op my kussing lê ŉ koevertjie. Ek tel dit op. Dit ruik lekker. Binne in is ŉ klein lappie en op die lappie… sy lê kaal op die lappieskombers. Sy lê op haar linkersy met haar kop op haar linkerhand gestut. Haar bene is teen mekaar, maar sy het fyntjies die wollerige driehoek geskilder. Rooi krulhaartjies.

Sy het die koperblink van haar hare op die lappie vasgevang. Haar opgewekte groen oë wat vanuit die lappie na my kyk, roep my. Haar lippe sê ek moet gou maak.

Ek sal moet was. Ek trek my uniform uit en gooi dit eenkant op die bed. Ek stort vinnig, besef dan ek is by die huis en dit is nie dertig sekondes natmaak, dan seep, dan afspoel nie en draai die krane oop dat die water sterk oor my spuit.

Ek loop flink rivier toe. Regop. Dit voel amper asof ek moet dril.

Ek sien haar van ver af. Sy het ŉ geel rok aan wat ek nie kan mis nie. My oë traan van verligting. Sy staan onder die koeltebome uit, in die son. Skuins voor haar, staan haar esel.

Sy hardloop na my toe. Ek vat haar in my arms vas. Sy is lig. Ek tel haar op en sy vou haar bene om my. Ons praat nie. Ons soen lank.

Sy wriemel haar los. Sy gryp my hand en trek my na die esel toe. Op die voetpaadjie kom ek aangeloop. Sy het my geskilder.

“Maar,” begin ek.

“Ek het geweet jy sal kom. Ek het drie weke terug al begin skilder.”

Ek wil nog praat, maar sy maak my stil. Sy glimlag stout, sit haar vinger op haar mond en dan pluk sy haar geel rok met een swaai oor haar kop en gooi dit eenkant toe.

Ek vou haar naakte lyf toe in my arms en wys vir haar met my lippe hoe ek na haar verlang het. Sy trek my broek af en wikkel my hemp oor my kop. Ons gaan lê op die kombers.

Haar naakte vroulikheid oorweldig my. My kop draai. Ek vat aan haar boude. Hulle is koel. My hande bewe. Ek voel versigtig tussen haar bene en sy tussen myne. Sy draai op haar rug en ek gaan lê bo op haar, tussen haar bene wat sy wyd oopmaak. Pa se sekspraatjie heeltemal vergete.

My penis druk-druk eers teen haar rooi wollerige driehoek en dan laer af, tussen haar voue in. Ek weet nie of ek stadig moet ingaan of nie. Sy sit haar hande op my boude en trek my nader. Ek gaan effens in haar in. Sy byt op haar lip, snik en dan is daar nie keer nie. Ons maak liefde. Ek sien die nat warmte tussen haar bene in haar oë, voel dit as ek versigtig nog dieper ingaan. Sy maak haar bene nog verder oop.

Haar asem hyg. Ek het haar nog nooit so gehoor nie. Ek kyk in haar groen oë en wil nooit weer weggaan nie. Haar oë is nat en blinkhelder en ek kom binne in haar. Lank en rukkerig.

Haar oë lyk dromerig. Sy glimlag. Ek lê stil bo-op haar, vryf oor haar hare, soen haar weer. Ek wil haar vir ewig bemin. Haar hande vryf oor my rug, talm oor die eelte op my skouers.

Stadig word ek weer bewus van die wind wat deur die bome waai. Die vinke wat kwetter. Ek gaan lê langs haar. Sy draai en lê met haar kop op my bors. ŉ Skielike rukwind skep haar geel rok en gooi dit weer neer. Ons lag. Sy draai op haar sy, stut haar hand op haar kop en kyk vir my. Ek kyk vir haar en neem haar skoonheid in, skilder haar vas in my geheue om die oomblik nooit te laat verdof nie.

Dit voel soos eeue gelede wat ek patrollie in die bos geloop het.

Simon en Kwama

June 23, 2016

Hoe lank gaan ek lees: 5 minutedeur Saffie

Simon laai die laaste 9 mm Parabellum patroon in die Baretta pistool se magasyn. Hy plaas die magasyn in die handvatsel van die wapen en druk die veiligheidspen in. Hy voeg vier addisionele magasyne, twee elk in beide sy baadjiesakke.

Dis snaaks hoe kalm hy elke keer word, voor die storm losbars. Vanaand gaan die lood vlieg. Geen twyfel daaroor nie. Dis al maande aan die opbou en hulle vermoed teen die tyd hy kom. Hierdie Angolese dwelmkartel gee nooit oor nie. Dis ‘n geveg tot die dood. Enige teken van oorgee of enige ander swakheid word met summiere teregstelling hanteer. Hy sug diep.

Kwama staan na aan ses voet op haar hoë stiletto’s. Haar swart lyf glim in die flou lig van bedlampie. “Vanaand naai ek jou middeldeur,” sê Simon, gryp haar om die middel en soen haar hard op die mond. Sy ruk haar kop terug en lag kliphard. Na ‘n opvolg en skietery soek hy seks – harde, vuil, in-jou-gesig seks.

Rudolf en Isaac wag reeds vir hom in die donkerte van die systraat. Almal ken die dril teen die tyd. Hulle fluister die plan nog een keer vir mekaar. Dan sê Simon, “wapens uit” en hy haal self sy pistool uit die holster onder sy arm. “Span julle wapens en veiligheidspenne af”. Sy hand tintel effens toe hy die haan versigtig vorentoe laat gaan. “Good luck”.

Kwama is ‘n Kongolees en werk al drie jaar in Seepunt. Sy was voorheen met ‘n musikant van Durban getroud. Vir haar is seks ‘n ontlading en na haar egskeiding soek sy geen permanente verhoudings nie. Hulle het een aand na een van sy klopjagte in die area, per toeval in ‘n kroeg ontmoet. Gedurende die dag werk sy as ‘n grafiese kunstenaar by een van haar beste vriende se ondenemings. “I have a special treat for you tonight” sê sy en druk hom terug op die bed. Sy trek sy baadjie uit en gooi dit oor die stoel. Hy laat haar toe om die pistool en leerholster van sy skouers af te haal en sy sit dit versigtig op die bedkassie neer.

Hy kyk op sy horlosie in die lig van die hoë woonstel langs huis wat die dwelmkartel okkupeer. Nog twee minute vir die ander twee om in plek te kom. Vir ‘n baie kort tydjie voor enige konfrontasie, versnel sy hardklop soos die adrenalien sy liggaam voorberei vir die gevaarsituasie wat dreig. Hy trek diep asem in en lig homself dan tot op die smal vensterbank van die badkamer. Hy maak die venster versigtig oop en sit sy voet binne. Na ‘n paar sekondes staan hy in die bad onder die venster. Hy hoor gedempte stemme en wag sodat sy oë gewoond raak aan die flou ganglig.

Sy kom staan reg voor hom met haar seks byna teen sy gesig. Die wit lingerie lyk sag en aanloklik. Hy kyk op na haar vol borste en voel hoe sy manlikheid in sy broek begin swel. Sy plaas haar een voet op die bed langs hom. Hy sien die sagte vorm van haar skaamlippe deur die wit satyn. Sy glimlag en trek haar broekie na die kant en ontbloot haar skoongeskeerde plesierheuwel aan hom. Sy’t ‘n klein silwer ringetjie deur haar klitoris en haar labia bult lusmakend uit haar spleet. Sy trek haar skaamlippe met twee vingers oop en bied haarself vir hom aan.

Hy hoor die knal en die klap van die koeël feitlik op dieselfde oomblik en voel die splinters van die deurkoesyn brand in sy nek. Die tweede skoot is ver mis. Nou is hy soos ‘n dier wat inbeweeg op sy prooi. Sy instinkte laat hom besef die man is paniekerig en skiet wild. Hy draai sy linkerskouer en rig sy wapen in een beweging. Die Baretta skop teen sy handpalm en hy sien die figuur steier agteroor. Hy’t lank reeds sy les geleer en tree vorentoe. Jy hou nie op skiet voor die teiken val nie. Hy’s so naby nou hy kan die vrees in die man se oë sien. Sy tweede skoot slaan met ‘n harde plof teen die man se bors. Daarna hou hy aan skiet, terwyl hy saggies in sy kop die skote tel. Ses in totaal, voor die man plat op sy rug lê en roggel.

Hy plaas sy een hand onder haar ronde boud en die ander op haar sagte heup, voor hy begin smul aan haar lyf se slaai. Hy lek, suig en knibbel aan haar vroulikheid tot die spoeg teen sy ken afloop en sy ruk in haar maag soos die vuur van jagsheid deur haar lyf brand. Soos die lus hom verorber, staan hy op en tel haar op met sy hande onder haar boude. Sy slaan haar bene om sy middel en kyk hom stip in die oë. Met ‘n asem wat jaag sê sy, ” … are you going to hold me like this forever, or are you going to fuck me?” Hy gooi haar op die bed en druk haar plat. Met een hand druk hy haar agter haar nek, so hard dat die are in sy nek swel en sy kop draai. Met die ander hand maak hy sy gordel los en wikkel homself uit sy broek en onderbroek. Hy’s kliphard en sy piel staan stokstyf soos ‘n swaard voor hom. Reg om haar te deurboor.

Nou eers besef hy skote klap elders in die huis. Hy herlaai sy wapen en gaan staan met sy rug teen die muur en klop saggies aan die toiletdeur. Die eerste skoot kom taamlik laag deur die deur en die ander volg al hoër, maar hy hou sy posisie en tel tot agt skote. Toe hy die plofgeluid van ‘n leë magasyn op die vloer binne die toilet hoor, val hy plat op sy maag en vuur die eerste skoot laag deur die deur. ‘n Aaklige, dierlike kreungeluid deurboor byna sy ore. Die deur gaan stadig oop en ‘n man geklee in denims en swart t-hemp verskyn. Sy linker-knie is vergruis en die been hang-sleep agter hom. “Please …” Die man is so naby, hy maak byna sy oë toe wanneer hy die volgende skoot aftrek. Die impak van die koeël op so ‘n kort afstand laat die man terugsteier, asof ‘n onsigbare hand hom terugtrek in die toilet. Hy hou aan vuur in die bondel voor hom op die grond, tot hy ‘n hand op sy skouer voel. “Hy’s moer toe, Simon” sê Rudolf. “Ons het die ander twee in die kombuis gekry. Isaac is nou op die foon met kolonel Dlamini. Die ander sal binnekort kom opruim”.

Hy kniel wydsbeen oor haar en rek haar boude oop met beide sy duime. Haar nat spleet ruik na seks. Hy wil haar naai asof hy haar nooit weer gaan sien nie. Sy reik na agter met haar een hand en hou sy horing in haar hand. “Fuck both my holes”. Hy stamp homself eers in haar sopnat poesie en hou sy voël daar tot teen sy skrotum. Met een hand op haar skouer en ander hand wat haar boud ooprek en slaan, ry hy haar hard.

‘n Bedekte gil ontspan uit haar mond toe hy homself uittrek en sy sopnat ereksie heeltemal in haar kringspier begrawe. Sy lig haar boude van die bed om hom beter te ontvang. Hulle kopuleer nou soos ‘n hings en merrie. Hy dryf sy harde tril telkens in haar, tot sy later uit haar keel kreun en hy voel hoe haar anale spier om hom klem soos sy klimaks. Iewers sien hy ‘n kaalvoet skoolseun wat hardloop met ‘n rugbal en ‘n drie onder die pale druk, met sy pa wat jubelend toekyk … daarna blaas hy sy balle leeg…

Kaptein, o my Kaptein (finaal)

April 4, 2014

Hoe lank gaan ek lees: 4 minutedeur Ramkat Erasmus

My kapteintjie sit kaalgat op die bed, met trane in haar oë. Ek staan by die venster en traai om nie vir haar te kyk nie. Daar staan orals bokse vol van haar goed wat ek die laaste week gehelp het om in te pak. Haar ma is siek en sy gaan Kaap toe om haar op te pas. Die army het haar verplaas Youngsfield toe en sy ry more.

As ‘n kar of bike olie lek, dan maak jy hom uitmekaar, check sy gaskets en goed, draai vas wat los is en sit die ding weer aanmekaar. Dan gooi jy olie of water by en die ding is reg. Maar girls werk anders. En ek het nog nie geleer watter spanners jy moet gebruik vir daai lek nie.
Ek en my Kaptein het in die army begin naai. Eers op ‘n Cruiser se bonnet, toe op my Busa en later op enige plek waar mens kan dink. Ek is mal oor haar lyfie, haar sappige boksie, die manier wat sy my laaik en my partykeer sommer uit die bloute uit bykom, maar ons het nog nooit gepraat oor of ons ‘n couple is, of nie.

Ek het nie stilgesit nie en ‘n paar ander girls gerev, maar altyd met ‘n rubber aan. (Mens moet nie kanse vat nie. As jy petrol in ‘n dieselenjin ingooi het jy kak.) Ek weet nie of sy ander ouens genaai het nie en ek vra ok nie, en sy’t my nooit gevra nie. Maar nou sit sy op haar bed en huil. Alles is gepak bealwe die lakens en kussings. More klim sy in haar kar en ry Kaap toe en die army kom haal haar goed en dan is sy weg.

“Moenie huil nie.” Sê ek flou.

“Fok jou” sê sy.

Okeeiii… Hierdie chat gaan nie ‘n happy ending hê nie…

Sy staan op en loop met daai cute wikkelende gatjie van haar uit die kamer uit. Ek hoor hoe sy haar neus blaas in die badkamer en dan is dit vir ‘n rukkie stil.

As sy terugkom het sy ‘n bottel wyn en ‘n bier by haar. Sy gee die bier vir my en gaan sit weer met gekruisde bene op die bed. Sy maak die wyn oop en vat ‘n swig sommer so uit die bottle uit. Ek is bietjie surprised want ek het haar nog nooit uit die bottel uit sien drink nie.

“Ek gaan nie wyn uit ‘n polystyrene koppie uit drink nie” sê sy.

“Sure” brom ek. Ek bedoel, ek gee nie ‘n fok om hoe ek my bier drink nie, solank dit uit die bottel is. As sy haar wyn uit die bottel wil drink is dit fine…

“Soldaat. Ons moet praat.”

“Ja, Kaptein” sê ek voor ek myself kan keer.

Sy kyk by die venster uit en ek kyk vir daai lyfie, die blonde pony-tail, haar tieties en die strepie hare bo haar boksie en die ou dipstiek begin sommer opstandig raak. Maar ek weet, dis die verkeerde tyd en plek.

“Daai eerste dag…”

En ek smaail.

“Fokkof. Daai eerste dag het ek jou net seduce omdat ek regtig horny was, en jy was die beste ding op die basis.”

Ek DINK dis ‘n compliment.

“Maar jy het my verras”

Nie helfte soveel soos jy MY verras het nie, dink ek.

“En ek kon jou nie uitlos nie.”

“Dit maak twee van ons” kry ek uit.

Sy smaail. “So, jy kan my OOk nie uitlos nie?”

Ek smaail.

“Wil jy met my trou?”

Ek skrik so groot soos ‘n ou wat skielik ‘n bees in die pad sien as hy 200 k’s per uur op ‘n bike doen. (En ek weet hoe groot daai fokken skrik is)
Sy lag, en ek weet nie lekker wat die fok nou aangaan nie.

“Moenie bekopmmerd wees nie soldaat, ek het nie sulke planne vir jou nie.”

O, ja?

“Jy kan nie jou besigheid los nie, en ek kan nie my ma los nie… So, al wat oorbly is, ons moet mekaar los.”
Ek kyk vir die cute klein kak wat kaalgat op die bed sit en wyn uit die bottel suip en skielik strip ek my moer.

“Ons kan nie sommer net ophou nie!”

Sy vat ‘n swig, smaail en sê: “Gaan jy naweke afry Kaap toe op jou Busa?”

“Nee fok… Maar jy… Jy… Fokkit Kaptein…”

Sy sit die bottel neer en staan op. Kaalgat kom sy tot by my borsbeen. Sy trek my kop af na haar gesig toe en soen my op die bek.

“Moenie nou goed sê waaroor jy later gaan spyt wees nie.”

En sy soen my weer.En dan pluk ons my klere uit en ek is bo-op haar en wil net begin spyker, maar sy keer my, draai my op die rug en begin my saggies soen. Sy begin by my gesig werk haar pad af na die ou pielman toe, gee hom ‘n suigie of twee en dan vry sy my bene tot by my tone.

“Wat maak jy?”

“Ek memoriseer jou” sê sy en vat die dipstiek vas.

Die volgende paar ure doen sy goed aan my wat geen girl nog ooit aan my gedoen het nie. En as ek uiteindelik soos ‘n BMW, wat ‘n gat in sy radiator gekry het, op my rug lê en blaas, vryf sy ‘n handjie oor my bors en fluister in my oor.

“Ek was nog nooit vir ‘n man lief nie.”

Ek luister.

“Maar jy het my oorgeneem.”

Ek luister. Want ek is te fokken bang om iets te sê…

“En nou gaan ek jou los om te maak wat jy wil. Jy kan naai wie jy wil. Jy kan selfs trou as jy wil. Maar as jy in die Kaap kom…”

“Ja?”

“Is jy myne.”

-0-

As die son oor Pretoria opkom soen ek my kapteintjie ghoebaai. Ek stoot die Busa in die driveway af tot in die pad. Onder in die dippie start ek hom. My oë traan befok, want dis koud en ek het die helmet sy visor oopgelos. Ek weet ek gaan haar nie gou weer sien nie. En ek kan naai wie ek wil. Sy’t so gesê.

Fokkit. Some guys have all the luck.

-0-

Ek maak die visor toe, maar somehow wil my oë nie ophou traan nie.

Kaptein, o my Kaptein (deel 9 van 10)

March 28, 2014

Hoe lank gaan ek lees: 6 minuteDeur Ramkat Erasmus

My kapteintjie het vir my gesê sy wil ‘n threesome hê saam met my en ‘n ander girl. Fokkit. Hoe reël mens so iets?

Ek steek versigtig voelers uit na Patricia toe maar sy kak my sommer uit toe sy agterkom waarheen my kop werk. Varkie lag net vir my en sê sulke goed gebeur vanself, mens kan dit nie reël nie. Ek oorweg dit om Kumalo te vra, maar besluit daarteen. Dan begin ek op die internet soek na iemand wat so iets wil doen, maar dit loop ook op niks uit nie. Ek begin soek na klubs waar sulke goed gebeur, maar dit klink alles vir my maar bietjie dodgy. Ek worrie oor my kapteintjie ook. Sy lyk vir my of sy te veel van porn begin hou. Ek mind nie die porn nie, maar as jou girl jou nie meer kan spyker sonder om eers porn te kyk nie is daar fout.

Een aand kom ek by haar cottage aan en daar staan ‘n ander kar agter hare geparkeer. Ek park die Busa, haal my helmet af en zip my leerbaadjie oop. Ek klop liggies en loop in. Daar sit ‘n rooikop op die bank. Sy’s omtrent 40 en sy het kwaai make-up aan. Sy staan op en ek sien sy’t mooi bene. Sy’t moerse hoë hakke aan en sy kyk my amper in die oë.

“Haai” sê sy. “Jy’s seker Van”

Ek knik.

“Ek’s Marietjie” en sy steek ‘n hand uit. Ek vat haar hand en brom aangename kennis, en ek ruik haar perfume.

Ek sit my helmet neer en vra waar Amanda is. Die rooikop beduie sy is by die eienaar se huis om huur te betaal of iets. Sy sê ook Amanda het gesê ek moet bier kry as ek wil.

Ek maak die yskas oop, en haal ‘n mout uit.

Marietjie vertel sy en Amanda het saam gewerk aan een of ander armyding en dis hoe hulle mekaar ken. Sy’s ook in die army, maar sy werk by hoofkantoor. Ek knik. Ek meen ek was in die army, maar ek is uit en ek wil nie eintlik weer iets met die organisasie te doen hê nie.
Sy vra my oor my bike en sê sy was lanklaas agterop ‘n groot fiets gewees. Ek sê ek sou haar vir ‘n spin gevat het, maar met die stywe rokkie wat sy aan het sal sy nooit op die bike kom nie. Sy lag en sê sy het al snaakser goed in haar lewe gedoen as bike ry met ‘n skirt aan. En sy kyk my in die oë asof sy my challenge.

Ek laat dit gaan en knik net. Sy vra of ek vir haar nog wyn kan ingooi en ek maak so. Dan kom Amanda by die deur in. Sy’t ‘n short aan en plakkies met so ‘n los toppie. Ek soen haar en sy soen terug. Ek is bewus van Marietjie wat ons uitcheck, maar hei, dis my girl en my girl se huis so ek sal haar soen as ek wil.

My kapteintjie sê sy en Marietjie wil gaan uiteet en ek is welkom om saam te kom. Ek sê ek het klaar geëet maar ek sal saamgaan en ‘n paar biere drink.

My kapteintjie trek ander skoene aan en gryp haar handsak en ons loop. Sy gooi haar karsleutels vir my en klim agter in. Marietjie sit voor langs my.

Soos ek in die straat indraai, skuif Marietjie sodat sy met Amanda kan gesels. Haar bene beweeg na my toe en die skirt ry teen haar bobene op. Ek kyk na haar, maar sy gesels te lekker. Ek kyk af en sien sy het ‘n swart pantie aan. Die ou dipstiek wil-wil regop staan, maar ek konsentreer op die pad en hy gaan lê weer.

Ek stop naby die ingang na die shopping centre toe en klim uit. Ek loop om en maak die deure vir die girls oop soos Antie Sybil my geleer het. Marietjie trek haar skirt ‘n bietjie af en ons loop in.

Die restaurant is nie te vol nie en ons kry ‘n tafel in die hoek. Ek trek hulle stoele uit en gaan sit met ‘n girl aan elke kant. Ek kry wyn vir die girls en ‘n bier vir my. Hulle praat oor wat hulle wil eet en bestel.

My kapteintjie vra hoe dit by die werk gaan en ek vertel van ‘n kontrak wat ons gescore het om ‘n busmaatskappy se busse te service.
Dan begin die girls allerhande kak te praat oor die army en hulle werk en wat die donnerse general nou weer gedoen het en so. Ek sit vir die ander mense en kyk en chip so elke nou en dan in as ek dink ek het iets intelligent om te sê.

Die kos kom en die girls eet. As hulle klaar is gaan hulle saam-saam toilet toe soos wat girls doen. Na ‘n ruk kom Marietjie op haar eie terug en skuif langs my in. Haar knieg raak aan myne en ek wil net my been wegtrek as sy haar hand op my been sit. Ek kyk vir haar en sy challenge my weer.

“Maak ek jou bang?” vra sy.

“Nee” sê ek en wonder wat die fok nou aan die gang is.

“Mooi” En sy vryf haar hand liggies oor my dipstiek. Die man staan onmiddelik op aandag en dan kom my kapteintjie aan en gaan sit op haar stoel. Marietjie vat haar hand weg en ek roep die waiter. Hy bring die rekening en ek betaal. Dan loop ons kar toe. Ek betaal vir die parkering en loop in die parking garage in. Dan skrik ek byna my gat af.

Marietjie druk my kapteintjie teen die kar vas en soen haar vol op die bek. Maar dis nie soen wat twee tjommies mekaar gee nie. Dis die soort soen wat jy soen voor jy naai. En Amanda soen terug. Skielik gaan die bonnet in my kop oop en die ligte gaan aan, en ek besef sy, of hulle, het als so gereël.

-0-

Ons is in Amanda se slaapkamer. Ek staan rond soos ‘n spaar piel terwyl Marietjie my kapteintjie weer soen en dan haar toppie uittrek. Sy pop haar tieties uit die bratjie uit en begin haar nippels suig. Ek besluit fok dit en begin my klere uittrek. As ek kaalgat is het Marietjie my kapteintjie ook heeltemal uitgetrek. Sy druk haar op die bed neer en druk haar arms agter haar rug op en zip haar rok af soos wat girls doen. Sy’t ‘n swart bra en ge-string aan. Haar vel is spierwit en sy’t sproete oor haar tiete. As sy haar bra afhaal pop haar tiete uit en hulle is groot. Sy trek haar g-string af en sy het al haar dooshaartjies afgeskeer. My kapteintjie los altyd ‘n strepie en ek laaik dit nogal. Ou pielman waai in die wind soos ‘n vlag by die Uniegebou en ek wonder hoe en waar hy gaan werk kry. Ek sien Amanda loer vir my en dan kyk sy weg as Marietjie tussen haar bene kniel en aan haar koekie begin lek. Sy gee ‘n moerse kreun en ek besef sy’t gekom toe Marietjie se lippe aan haar raak.
Ek besef as ek bly staan gaan ek fokkol kry en ek staan nader. Ek kniel op die bed en voer ou pielman vir die kaptein. Sy suig en lek vir ‘n vale terwyl Marietjie haar met die tong bewerk. Dan staan Marietjie op en gaan lê op die bed langs haar. Sy begin die kapteintjie se tieties suig en met die ander hand kry sy my aan die sakke beet.

Dis fokken lekker en ek voel hoe ek begin opbou na ‘n turbo blaas toe. Dan los Marietjie my sakke en dinge bedaar effens. Sy help die kapteintjie effens regop en stoot haar na die kopkant van die bed toe sodat sy met haar rug teen die muur rus. Dan kniel sy weer tussen haar bene met haar boude in die lug en begin lek en vinger. Sy kry my aan die piel beet en trek my om na haar agterkant toe. Ek laat my nie twee keer nooi nie en terwyl sy my kapteintjie laat krul van die lekker gee ek haar gas van agter af. Sy’t lekker sterk spiere en soos ek in en uit stamp trek sy saam en laat los, trek saam en laat los.

Ek kan nie meer keer nie, en ek pluk uit en skiet Marietjie se rug vol balghries. My kapteintjie het haar aan haar rooi hare beet en sy vryf haar poesie oor die rooikop se gesig.

Marietjie draai op haar rug en Amanda sak af en begin haar lek, van haar tiete tot by haar spleet. Ou pielman staan somer weer op aandag en ek skuif agter haar in en werk hom in haar boksie in.

Marietjie se asem blaas en sy vloek saggies as die kapteintjie se tongetjie haar klit begin boelie. Ek gee gas van agter af en die kapteintjie klou vas aan Marietjie se bene om nie omgestamp te word nie. Na ‘n ruk hou ek op en tel die kapteintjie se heupies op. Ek stoot haar vorentoe dat sy op Marietjie lê en hulle begin mekaar soen terwyl hulle hulle tiete teen mekaar vryf. Ek trek hulle bene oop en maak myself gemaklik. Dan steek ek die dipstiek in Marietjie se sappige doos in. Twee stote, dan trek ek uit en doen dieselfde met Amanda. So naai ek hulle om die beurt en hulle like dit kwaai, twee stote op ‘n slag.

Marietjie begin skree dat sy gaan kom en my kapteinjie sê sy ook. Dan begin Marietjie heen en weer ruk. Haar oë dop om en sy gooi amper die kaptein af soos sy kom. Ek ken al die tekens en sommer gou-gou kom my kaptein ook. Ek trek uit, rol Amanda van Marietjie af en gaan kniel langs hulle koppe. Ek pluk die ou dipstiek ‘n paar keer op en af en dan skiet ek oor hulle gesigte en hulle tiete.

-0-

Dis donker. Ek is voos gespyker en ek het ‘n kaal girl in elke arm. My klein, fyn en blonde kapteintjie in my linkerarm en die groot rooikop met die sproete op haar tiete in my regterarm. En ek dink by myself…

Fokkit. Some guys have all the luck.

Kaptein, o my Kaptein (deel 8 van 10)

March 21, 2014

Hoe lank gaan ek lees: 6 minuteDeur Ramkat Erasmus

My kapteintjie is in ‘n weird bui. Sy’t haar donkerbril op en sy luister nie lekker as ek praat nie. Sy’t ‘n stywe toppie aan, so ‘n rooierige ding en ‘n denimpie wat lyk of hy aangeverf is. Haar kop is iewers anders en ek hou naderhand op met die storie wat ek haar vertel. Sy kom nie eers agter nie.

Ek bly stil en drink my bier. Dan kyk sy na my en sê: “Jammer, wat het jy gesê?”

Ek skud my kop. Sy drink haar wyn klaar en roep die waiter. Hy kom nader en sy vra die rekening. Ek sluk my bier haastig af en maak reg om te loop. Ek haal cash uit en gee vir die waiter. Dan loop ek agter haar aan. Sy’t sulke kort bootsies aan en haar hakke klak-klak op die sement soos sy aanstap kar toe.

Ons klim in en sy ry. As ons buite die parking garage kom draai sy in die rigting van haar cottage. Sy trek haar bril weg van haar neus af en druk dit boontoe sodat dit bo-op haar kop sit. Sy kyk my ‘n kyk en ek wonder wat die fok gaan aan.

“Kyk jy ooit porn?” vra sy uit die bloute.

“Wat?” is al wat ek kan uitkry.

“Porn. Pornografie. Foto’s en videos van mense wat naai.”

“Uhhmmm” sê ek en prober uitfigure wat nou die regte ding gaan wees om te sê. “Ek het al…”

“En?”

“En wat?” vra ek.

“Hou jy daarvan?”

“Partykeer. Ek verkies die real McCoy” en ek smaail my mooiste smaail.

“Dis ‘n ernstige vraag”

“Dit was ‘n ernstige antwoord” en ek kyk by die venster uit. Sy’s nie meer my baas nie en ek hoef nie haar kak op te vreet nie.

“Johan” sê sy, en nou spits ek my oortjies. Sy noem my net op my naam as sy rerig ernstig is oor iets.

Sy kyk stip voor haar en sê niks verder nie.

“Ja?” vra ek, nou goed gepuzzle.

“Ek wil ‘n porn moewie saam met jou kyk”

“O… Oukei” sê ek.

Sy kyk vir my en lyk fokken bekommerd.

“Gee jy nie om nie?”

“Nee. Het jy al ‘n porn moewie gekyk?”

Sy skud haar kop.

“Nou wanneer wil jy dit doen?” vra ek.

“Sommer nou”.

Ek dink ‘n bietjie. “Het jy ‘n moewie wat ons kan kyk?”

Sy skud weer haar kop. En ek beduie sy moet Sunnyside toe.

-0-

Ons stop agter die plek waar mense jou nie van die straat af kan sien nie en loop in die Hustler Shop in. Sy’t haar bril op en klou aan my arm vas asof iets of iemand haar gaan gryp.

Sy steek vas as sy al die foto’s en goed sien, en ek dog sy gaan net daar omvlieg en weghol. Sy lyk soos ‘n padda voor ‘n slang en sy draai haar kop heen en weer soos sy alles probeer uitcheck.

Ek vat haar aan die arm en stoot haar na die rakke met die video’s toe. Sy loop stadig op en af tussen die rakke en vra my dan om ‘n moewie te kies. Ek vra watse soort en sy skud net haar kop. Ek kies dan maar een wat lyk of dit redelik mak gaan wees en loop na die till toe om te betaal. Sy kom agterna en as ek by die till stop sit sy nog twee video’s bo-op myne. Ek kyk haar, maar sy kap my ‘n flat ignore. Ek betaal, en die ou agter die counter sê dis op special en gee my ‘n moerse discount.

In die kar maak ek die sakkie oop en kyk wat sy gekoop het. Interesting. Een is full-on lesbian porn en die ander een is ‘n orgy.

-0-

By haar cottage park sy die kar en ons gaan in. Ek check of die voëltjies nie my Busa bekak het nie, maar hy lyk nog goed.

Sy haal ‘n bottle wyn uit die yskas en gooi vir haar een. Ek maak vir my ‘n bier oop en sy sê ek moet solank insit. Sy loop in die gang af en ek switch haar dvd speler aan en slip die video wat ek gekies het in die masjien in. Ek fast forward by al die adds verby en gaan sit op die bank. Sy kom in en gaan sit lang my op die bank. Sy’t haar klere uitgetrek en het nou so ‘n swart en wit rokkie aan wat los om haar heupe hang, met net ‘n rekkie wat die ding bo haar boobs vas hou. En sy is kaalvoet.

Ek druk die remote en die video begin.

Die storie is van ‘n girl wat in ‘n kantoor werk en so ‘n stywe pakkie dra met sykouse en ‘n stywe skirt. Sy praat eers bietjie kak met haar tjommie en dan vat sy haar handsak en gaan toilet toe. Sy haal ‘n foto van ‘n ou uit haar handsak en hang dit agter die kakhuis se deur op. Dan gaan sit sy op die kakpot en trek haar rok op. Haar pantyhose het ‘n gat in en sy dra nie ‘n broek nie. Sy kyk na die foto en begin met haar koekie speel deur die gat in die pantyhose. Na ‘n ruk gee sy ‘n paar gille en kom. Ons sien iemand anders in die kakhuis wat hoor hoe sy gil.
Later gaan sy huistoe en ons sien die ou op die foto wat op die bank sit en tv kyk. Sy kom in en begin haar klere uittrek. Hy vlieg ook op en jy sien net knope spat. Dan naai hulle mekaar heen en weer deur die huis. Op die bank, die tafel, die trappe, in die kombuis en uiteindelik in die bed. En dan is die moewie klaar.

My kapteintjie sit hard en asemhaal langs my. Sy gaan haal nog wyn en as sy so wegloop sien ek ‘n nat kol agter op haar rok.

Ek sit die orgy dvd in, en fast forward tot by die begin. Sy kom sit en ek sit my hand op haar been. Die moewie begin en dis ‘n paartie by so ‘n fancy huis bo-op ‘n berg. Na ‘n ruk trek een van die ouens ‘n girl in ‘n slaapkamer in en begin haar tiete suig. Terwyl hy besig is, kom sy tjommie in en begin sy riem ruk. Dan naai albei van hulle die girl. In die voorhuis waar al die ander gaste is sien ons hoe hulle die genaaiery op ‘n flatscreen staan en watch. Dan begin die kak spat. Voor jy kan se: “Naai”, naai almal mekaar. Die drie kom uit die kamer en sien die genaaiery in die voorkamer en dan gryp hulle elkeen ‘n nuwe partner en kap dit flou. Dis twee ouens op een girl, drie girls op een ou, twee girls op mekaar en in die hoek sit ‘n ou toppie en draadtrek. Na ‘n hele ruk is die moewie klaar. Ek sit met my hand bo by die kapteintjie se rok in en speel met haar nippels en sy vryf my dipstick deur my broek. Ek wil haar rok optrek en begin eet, maar sy druk my weg en vlieg op om nog wyn te kry.

Ek sit die lesbian porn in en as sy kom sit laat ek waai. Dis ‘n girl wat ‘n bike ry, maar ek dink nie sy het al baie gery nie, want sy laat die fokken Harley amper val. Sy loop in so ‘n roadhouse plek in waar daar ‘n paar mense sit. Agter die counter is ‘n pop met so ‘n klein rokkie aan wie se tiete amper uitval. Die twee girls eye mekaar en dan kom so ‘n lang perd met ‘n greasy hairdo en sigaret in sy mond en hy gee die cherrie agter die toonbank lip. Die biker chic haal sy sigaret uit sy mond en druk dit teen sy wang dood. Die ou gil soos ‘n maer vark en try die chick slaan, maar sy skop hom in die knaters en gooi hom uit. Dan tel sy ‘n snoekerstok op en maak die plek leeg. Sy sluit die deur en kom aangestap na die cherrie agter die toonbank toe. Teen die tyd wat hulle bymekaar kom is albei kaalgat. Die biker chick tel die ander cherry op die counter en begin haar koekie met mening eet. Dan haal sy ‘n strap-on uit en naai die girl op een van die tafels. So gaan hulle vir ‘n moerse ruk aan.

Ek kom agter dat die kapteintjie se asem hier langs my jaag soos ‘n gans wat wil baklei. Ek kyk vir haar en sy’t haar hand tussen haar bene en sy vryf haarself. Nou dit is nie ‘n ding wat mens ‘n girl alleen laat doen nie en ek vlieg net daar op en pluk my klere uit. Ek trek haar regop en pluk die rok oor haar kop. Sy’t fokkol onder die rokkie aan. Ek sit haar boudjies op die bank neer en trek haar beentjies oop. Dan kniel ek tussen haar bene en begin haar kop gee.

Haar oë bly vasgenael op die tv screen en dit vat my net so twee of drie lekke dan kom sy.

Ek draai haar om, maar sy baklei, want sy wil die screen sien. Ek laat haar op haar hande en knieë staan en dan werk ek haar doggy style.
Later, as ons op haar bed lê, behoorlik voos genaai, vra sy my of ek dit geniet het. Ek sê, sure. En dan vra sy my of ek en sy ‘n threesome kan hê saam met ‘n ander girl…

Fokkit. Some guys have all the luck.

Kaptein, o my Kaptein (deel 7 van 10)

March 14, 2014

Hoe lank gaan ek lees: 10 minuteDeur Ramkat Erasmus

Ek en my kapteintjie sit op die stoep van ‘n coffee shop en drink ‘n dop. Ons het ‘n deal met mekaar gemaak. Saterdae ry ons met haar kar en Sondae ry ons op die Busa. Dis ‘n Saterdagoggend en ek het nie werk nie, want ek en Kumalo maak beurte. Een Saterdag aan, en een af.

My kapteintjie lyk fokken sexy met so ‘n geel rokkie aan en sandaaltjies wat haar mooi voetjies en toontjies wys. Sy’t haar hare in ‘n pony tail en sy’t so ‘n moerse groot sonbril op. Ek het ‘n denim aan met ‘n t-shirt en die paar Ray-Bans wat sy my gegee het. Ek suig aan ‘n bier en sy drink een of ander fancy tipe tee. Ons sit en kyk na die mense wat verbyloop en elke nou en dan praat ons bietjie kak.

Sy vra my oor my familie en ek vertel haar van my ma wat dood is toe ek ses jaar oud was. Hoe my pa toe vir antie Sybil gekry het om my en my drie sussies op te pas, Antie Sybil het eers in die spaarkamer gebly en toe later in my pa se kamer. Sy was oraait. Sy’t my pa gehelp om die girls groot te kry en ek en my pa het saam-saam geleer om sonder my ma te leef. My pa was ‘n diesel mac by die munisipaliteit en sy pa was ‘n diesel mac op die myne. My oupagrootjie was seker nie ‘n diesel mac nie. Hy’t dalk fokken donkiekarre en kak reggemaak.

My Ousus, Marlien het met ‘n ou getrou wat iets op die stock exchange doen, en hy’t vir haar ‘n plat Merc gekoop en hulle bly in ‘n moerse huis op ‘n golf estate. My tweede sussie, Anina, het ‘n onderwyseres geword en my kleinsus swot vir ‘n dokter. My ma het vir ons elkeen ‘n polis uitgeneem toe ons gebore is en my pa het darem dit aanhou betaal. Ek het my geld gekry toe ek agtien geword het en vir my ‘n Busa gekoop en by die army aangesluit. Antie Sybil was bietjie moerig , maar ek het aangehou om haar bakkie te service en sy’t naderhand opgehou moan.

My kapteintjie kyk my snaaks aan. Ek ken daai kyk. Sy’t so effense fronsie en haar lippies trek so ‘n tuit. Dit beteken sy wil my of uitkak oor iets, of sy wil my naai.

“Wat?” vra ek, redelik versigtig.

“Wanneer het jy jou virginity verloor?”

Ek kyk rond. ‘n Coffee shop se stoep is nou nie eintlik die plek waar jy jou girl sulke goed vertel nie. Sy lag.

“Jy bloos! Ek kan nie glo jy bloos nie!”

“Wel, hei…” Ek weet nie eintlik wat om te sê nie. Ek meen hoe vertel jy jou girl dat jou eerste spyker jou beste pel se ma was?

Sy hou aan vra en eindelik sê ek, ek sal haar in die kar vertel.

-0-

My beste pel op hoërskool se naam was Tjoep. Sy regte naam was Joop of Jopie, maar net sy ma en die Afrikaanse juffrou het hom so genoem. Vir almal op die tegniese skool was sy naam Tjoep. Tjoep se pa was die workshop manager by ‘n groot Toyota garage en Tjoep het altyd gesê hy gaan ‘n appy word by sy pa, en aan Toyota’s werk. Hier van graad tien af het almal oor Tjoep se ma begin praat. Sy was ‘n blondie met groot kanne en lang bene. Tjoep het begin hardloop en as dit atletiekseisoen was het hy alles gewen van 800 meter tot by 10 000 meter. Sy ma en pa het in die pawiljoene gesit en vir hom gecheer saam met die res van ons. Ou Tjoep het die kak uit almal uitgehardloop. Ons ouens het altyd so probeer sit dat ons Tjoep se ma kon sien as sy opspring en vir Tjoep cheer. Daai tiete het so lekker op en af gewip as sy opspring wanneer Tjoep eerste oor die wenpaal hardloop.

My pa het my van kleinsaf geleer somme maak. As ek vakansies en oor naweke saam met hom private jobs gaan doen het, het hy my altyd gewys dat dit makliker is om eers ‘n som te maak om uit te figure watter groote pyp die turbo die lekkerste gaan laat spin. So, wiskunde was nooit vir my ‘n probleem nie, maar ou Tjoep…

Eendag by die atletiek vra Tjoep se pa my om vir Tjoep te help met sy wiskunde. Hy bied aan om my te betaal en ek sê ja. So elke Dinsdag en Donderdagmiddag na rugbyoefening klim ek op my scrambler en ry na Tjoep se huis toe. Tjoep bly nie ver van die skool af nie en hy loop huis toe, trek sy tekkies aan en gaan hardloop ‘n moerse ent. Ek sit vir hom en wag op die sypaadjie en dan gaan sit ons in sy buitekamer en ek help hom met sy somme. Sy ma bring partykeer vir ons koeldrank en sy’t altyd sulke kort broekies aan.

Eendag kom ek weer by Tjoep se huis en trek my scrambler onder die koelteboom in en sit vir Tjoep en wag. Ek sien sy ma kom op die stoep uit en staan vir my en kyk. Sy’t so ‘n boobtube toppie aan en haar gewone kort broekie. So kom oor die gras aangestap en kom staan by die hekkie.

“Kom solank in, Van. Ek het koeldrink geskink.”

Ek sê dankie en ry in en park my bike langs Tjoep se buitekamer. Ek sit my sak op sy bed en gaan by die agterdeur van die huis in na die kombuis toe. Die tannie dra ‘n skinkbord met koeldrank na die eetkamer toe en ek loop agter haar aan. Ek ruik haar perfume soos sy voor my uitloop. Ek moet net fight of die dipstick wil regop staan. Sy sit die skinkbord neer en gaan sit. Ek vat my coke en vat ‘n sluk.

“Kom sit,” en sy beduie na ‘n stoel langs haar. Ek gaan sit en ek kan die hitte van haar kaal bene naby myne voel. Daar lê twee foto-albums op die tafel. Dis daai soort wat ‘n stuk plastic oor die blaai het en dan trek jy die plastic weg en sit die foto neer en druk die plastic weer af om die foto in plek te hou. Antie Sybil het ‘n hele boekrak vol van hulle.

“Het jy geweet ek was ‘n model op my dag?” vra die tannie.

Ek knik. “Tjoep het my vertel, tannie.”

“Kyk hier…” en sy trek een van die albums nader.

Ek blaai deur. Dis voorblaaie van tydskrifte en foto’s van die tannie in outydse klere. Sy was maerder, maar sy lyk nog baie soos sy gelyk het. Daar is een foto vir ‘n aftershave add. Sy staan met haar kaal rug na die kamera toe met haar gesig na die kant gedraai. Voor haar staan ‘n man wat ook kaal bo-lyf is. Hulle lyk albei of hulle papnat gesweet is. Haar mond is oop en haar tong rus op haar lippe. Die man kyk in die kamera in en hulle lyk vir my albei redelik jags.

Ek wonder of Tjoep die foto gesien het en wat hy gedink het. Sy leun oor en maak die boek toe. Sy vat ‘n sluk van haar glas en kan sien dis nie lemonade nie. Dalk gin en tonic soos antie Sybil drink.

“Wil jy nog sien?” vra sy en ek knik. My mond is droog al het ek die koeldrank klaar gedrink. “Nog coke? Of wil jy ‘n bier hê?”

Ek het al bier gedrink saam met Tjoep en sy pa toe ons Tjoep se verjaardagbraai gehou het, maar ek wonder wat Tjoep gaan dink as hy inloop en ek sit saam met sy ma en bier drink…

Sy stoot die tweede album na my toe en staan op en loop kombuis toe. Ek maak oop en die eerste foto is van die tannie wat op ‘n klip sit by die see met ‘n fokken klein bikinitjie aan. Die volgende foto is ook ‘n bikini, maar ‘n ander een die keer.

Ek blaai stadig deur en voel hoe my dipstiek nou sommer lekker regop staan. Ek druk hom eenkant toe want dit raak kwaai ongemaklik. Die tannie kom terug met ‘n bier en sit dit voor my neer. Ek vat ‘n sluk en blaai nog ‘n bladsy om.

Op die foto het die tannie net die onderdste deel van ‘n bikini aan en sy hou haar tiete met haar arms toe, maar ek kan sweer ek sien ‘n nippel uitsteek tussen haar vingers. Ek vat vinnig ‘n sluk van die bier en kyk op. Sy kyk my aan met ‘n poker face.

My hand bewe en blaai nog ‘n bladsy om. Op die foto sit sy op die strand met net die pantie van die bikini aan met haar arms langs haar. Haar tiete het sandkorrels op en haar nippels staan styf. My horing druk nou hard teen my broek en soek uitkomplek.

“Hou jy daarvan?” vra die tannie sag. Ek knik my kop. Ek bedoel dis nou ‘n kak vraag. Ek blaai weer en die keer sit sy sonder enige klere met haar bene effens oop an haar arms langs haar sye. Ek het al foto’s gesien van kaal girls. Dis nie moeilik om dit te sien as jy saam met ‘n spul ander seuns op hoërskool is nie. Maar ek het nog nooit na ‘n kaal girl se foto’s gekyk as die girl langs my sit nie.

Ek voel haar hand op my been en ek kan voel hoe my hele lyf begin bewe. Dan vryf sy liggies oor my horing.

“Hmmm… Ja! Jy hou daarvan!” Sy lag en staan op. Ek ruik haar perfume en ‘n effense sweterigheid van onder haar arms. Sy sit een hand agter my kop en buk oor en soen my vol op die bek.

Nou, ek het al girls gesoen ook. Ek het op laerskool al begin, en op hoërskool by paarties begin vry. Ek het selfs een aand by Gharra se paartie aan Petronel se tiet gevat maar sy het my so hard gebliksem dat my oor vir ‘n week toegeslaan was. Maar hierdie soen wat die tannie my gee is iets wat ek nog nooit gevoel het nie.

Sy trek my regop en haar tiete druk teen my borskas vas. Met een hand het sy my agter die kop en sy trek my gesig nader aan hare. Sy druk haar tong tot agter in my keel en soen vir my dat ek voel ek gaan sommer nou-nou kom. Dan vat sy aan my voël en begin vryf. Nou weet ek ek gaan kom en ek trek weg van haar af.

“Tjoep! Tjoep! Hy gaan nou hier wees. Ons kan nie!” kry ek benoud uit.

Sy lag en druk haar duime bo by die boobtube toppie in, en trek dit of tot op haar middellyf. Haar tiete spring uit en ek kan sien haar nippels is stokstyf. Sy het ligte sproete oor haar tiete en dis vir my fokken seksie.

“Het ek jou nie gesê nie… Jopie is saam met sy pa Rayton toe om sy leerlingslisensie te gaan skryf…”

Ek onthou skielik Tjoep het my ‘n week gelede gesê van die ding en ek het vergeet.

“O…” is al wat ek kan uitkry.

“So ons het baie tyd…”

Sy kom weer nader en soen my weer. Die keer traai ek darem terugsoen.

“Het jy al ooit seks gehad?” vra sy my en haar stem klink skielik snaaks. So heserig asof sy wil hoes.

Ek kan nie ‘n fokken woord uitkry nie en skud net my kop. Sy smaail. “Vandag is jou gelukkige dag…”

Sy vat my hand en loop met my in die gang af. Sy maak ‘n deur oop en trek my in die slaapkamer in. Dis ‘n spaarkamer want ek weet haar en die oom se kamer is aan die onderpunt van die gang.

Die gordyne is toe en die kamer is half donker. Sy druk my op die skouers dat ek op die bed gaan sit en dan trek sy my kop in haar tiete in. Haar vel is warm en ek ruik weer die sweet en die perfume. Ek weet nie mooi wat om met my hande te doen nie maar ek sit my arms om haar en vat aan haar gat. Ek hoor sy kreun en dan beweeg sy weg. Ek dink eers ek het haar nou die moer in gemaak maar sy gaan staan op haar kniëe voor my en trek my rugbybroek oop. Sy trek my onderboek af en my piel staan regop voor haar. Sy pluk-pluk aan my broek en ek lig my boude. Sy trek alles af tot by my kniëe en dan sit sy haar mond om my piel se kop.

Ek traai nog keer, maar toe sy hom die tweede suig gee toe skiet ek haar bek vol. Ek skrik my gat af, maar sy kyk vir my sonder om haar mond van my piel af te haal en ek sien hoe sluk sy alles in. Dan lek sy my ‘n paar keer. Ek dog ek vrek. “So, dis hoe dit voel” dink ek en ek wonder of ons nou klaar is. Asof sy my gedagte lees staan die tannie op en ek begin my broek optrek.

“Ons is nog nie klaar nie, boetman. Trek uit!”

“Tannie?”

“Trek al jou klere uit…”

Ek laat my nie twee keer nooi nie en as ek opkyk staan sy kaalgat voor my. Sy’t so ‘n klein bossie poeshaartjies wat rooibruin is, nie blond soos die hare op haar kop nie. Sy kom nader en druk haar hele lyf teen myne. Ek besef sy’s kleiner as ek en ek laat my hande oor haar rug gly en vat weer aan haar gat. My hande gly tussen haar boude in.

Haar asem jaag soos ‘n dieselenjin wat se exhaust afgeval het en sy vryf haar koekhare teen my piel. Ek is lankal weer so styf soos telefoonpaal en sy vryf haarself hard teen my.

“Jy’t ‘n lekker piel..” fluister sy in my oor en ek wonder of ek ook iets moet sê. Maar ek kan nie aan iets dink om te sê nie en hou dan maar my bek. Vir ‘n rukkie soen en vryf ons mekaar en dan druk sy my agteroor op die bed neer. Sy klim op die bed en gooi haar been oor my lyf. Dan vat sy my voël vas en druk my in haar poesie in. Ek kom amper sommer weer.

Sy sit haar hande op my borskas en kyk my in die oë. “Jy gaan nie by die skool brag hieroor nie, gaan jy?”

“Nee tannie. Nooit!”

Sy lag en begin haar heupe heen en weer beweeg. Dan vorentoe en agter toe en dan op en af en ek kom soos ‘n waterkanon.

Sy klim af en vryf haar hand op en af teen my piel. Ek is goed geghries deur my eie kom en haar poessappe en ek is sommer gou weer reg. Dan gaan lê sy op haar rug met haar bene oop en trek my nader. Ek sukkel bietjie om die gat tekry maar dan help sy my en my piel gly in haar in. Ek begin stadig pomp. Sy trek my kop af na haar tiete toe en die keer kry ek ‘n nippel in my mond en ek suig en lek soos ‘n klein hondjie wat pap vreet. Na ‘n ruk beweeg sy my kop na die ander kant toe en ek bewerk die ander nippel.

Dan druk sy my op en kyk my in die oë. Haar gesig lyk of sy wil begin huil. En ek wil-wil ophou, maar sy gryp my aan die gat en trek my in en uit.

“Naai, my jou klein kak. Naai my hard tot ek kom!” Sy skree dit uit en ek dog ek moet maar naai anders kom die bure netnou kyk wat aangaan.

Ek begin die werk verstaan en ek naai haar hard. Die keer weet ek, ek gaan nie gou weer kom nie en ek boor haar met alles wat ek het.

“Fok! Fok! Fok! Jou klein moerskont. Jou klein kak! Ja! Ja! Ja!” Dan begin sy lyk of sy ‘n epileptic fit kry. Sy krap my rug, ruk haar kop heen en weer en buig haar rug in ‘n boggel in. En dan skree sy: “Aaah ek kom, ek kom, o fok, ek kom….”

Ek is nie mooi seker wat om te doen nie en hou maar aan naai, maar die antie wat so lekker kry hier onder my het my ook al opgewerk en dan kom ek weer. Daai middag naai ons nog vier keer en sy leer my allerhande goed oor ‘n vrou se lyf.

-0-

Ek het haar twee keer weer genaai en toe sê sy dis verby. Die tweede keer was oor ‘n naweek toe Tjoep iewers moes gaan hardloop vir ‘n provinsiale kampioenskap en hy en sy pa saam weg is vir die naweek, en die laaste keer was na ek gehoor het ek is matriek deur. Sy’t my pa gebel en gevra of haar vriendin kan help met ‘n bakkie wat nie wil start nie. Sy’t my in die kar gelaai en na die Fonteine toe gevat. Onder ‘n boom het ek haar vir die laaste keer hard en aanhoudend in haar Toyota genaai en toe’t sy my met trane in die oë goebaai gesoen.

-0-

My kapteintjie luister na die hele storie. En as ons by die cottage, kom waar sy bly, kan sy my klere nie vinnig genoeg afkry nie…

Fokkit.

Some guys have all the luck.

Kaptein, o my Kaptein (deel 6 van 10)

March 7, 2014

Hoe lank gaan ek lees: 8 minuteDeur Ramkat Erasmus

Varkie sit vir my en wag by Hatfield Square en ek loop eers by hom verby sonder om hom te herken. Hy’t ‘n suit aan en ‘n hemp met ‘n das. So ‘n fancy Universiteit van Pretoria das. Hy’t ‘n aktetassie by hom soos wat my Kaptein saam met haar dra as sy die generaal moet gaan sien of iets.

Ek hoor hy roep en my naam en dan spot ek hom. Ek gaan sit oorkant hom en sit my helmet op die tafel neer. Dan trek ek my leerbaadjie uit en bestel ‘n bier by die blonde waitressie. Ek kom nie baie op die Square nie en ek kan nie ophou kyk na al die studentjies wat in somerrokkies en stywe broekies oral rondsit nie.

Varkie gee sy varklaggie en sê hy kan sien wat ek dink.. Ek vra of hy al ooit van die girltjies bygekom het en hy lag weer.

“Ou Van”, sê hy. “Dis nie maklik om by ‘n universiteit afgedank te word nie, maar daai is nou ‘n onfeilbare manier om dit reg te kry. Lol met ‘n student en jy sit binne ‘n dag sonder werk. En…. Geen ander universiteit sal jou weer na so iets aanstel nie.”

“Maar ek lees dan elke nou en dan van sulke goed in die koerant.”

“Jip. En daai mense sit almal nou sonder werk. Goue reël. Los die studente uit!”

Ek kyk hom ‘n ruk en dan kyk ek rond na al die girltjies wat sit en wag soos appels om gepluk te word. “Dan’s ek fokken bly ek werk nie vir die varsity nie,” sê ek en Varkie lag sy varklaggie. Dan sien hy iets agter my skouer en hy sê; “Hou jou pose. Moenie vloek nie en stem saam met alles wat ek sê!”

Ek wil nog omkyk dan staan twee sulke yummie mammies langs ons.

“More Professor, moet jy nie ons kinders opvoed nie?” vra die blonde een. Varkie lag, maar die keer lag hy soos ‘n mens en nie soos ‘n vark nie.

“More mevrou Botha, gaan dit goed?”

“Baie goed dankie Proffessor. En met u?”

“Voor die wind dankie, “ sê Varkie en kan sien Blondie se maatjie – die een met die swart gedyde hare kyk my aan. “Kan ek julle voorstel aan my kollega, Professor Van der Merwe. Hy’s hier op besoek van die Universiteit van Die Oranje Vrystaat af. Andre… Dis mevrou Doreen Botha en Mevrou Lettie Uys…”

“Aangenaam,” sê ek en skop vir Varkie onder die tafel.

Hulle groet ook en dan nooi Varkie hulle om te sit. Hulle bestel wyn in ‘n glas, en ek kry nog ‘n bier. Mevrou Lettie Uys met die swart hare sit haar elmboë op die tafel, vou haar hande bymekaar en sit haar ken op die gevoude handjies neer. Dan kyk sy my met har blou oë en vra; “En wat is u studierigting Professor Van der Merwe?”

“Hekel en sweis,” sê ek, want ek het nie ‘n fokken clue wat anders om te sê nie. Hulle lag te lekker en dan kom Varkie in.

“Johan en ek ken mekaar van ons universiteitsdae af. Hy’s betrokke by die departement Ingeneurwese en Suid Afrika se voorste kenner op die gebied van dieselaandrywing. Hy is verantwoordelik vir verskeie innoverende idees in die weermag se diesel voertuie.”

“Vertel my meer” vra Mevrou Lettie uys.

“Ek mag nie daaroor praat nie,” sê ek en sy glimlag.

“Waar is Professor Uys en Advokaat Botha?” vra Varkie.

“Hulle het gaan jag,” sê Mevrou Doreen Botha.

“En nou jag ons ook,” sê Mevrou Lettie Uys, en sy kyk vir my.

Kyk, ek ken van girls. Of hulle nou ‘n barmaid in ‘n bar is, ‘n kaptein in die army of ‘n professor se vrou… As hulle so vir jou kyk dink hulle net een ding. Hulle wonder hoe groot jou voël is.

Blondie lag en Varkie join in, maar ek check net die swartkoppie se oë en wonder van my kant of of dit haar eie, of plastic tiete is.

Ons praat nog vir ‘n rukkie kak en onder die tafel voel ek hoe Mevrou Lettie Uys met my begin voetjie, voetjie speel. Wie sou dit nou kon dink?

Die girls vra my oor en weer uit of ek getroud is, was, of wil. Hoe lank ek gaan bly, en hoekom ek motorfiets ry. Dan kyk Doreen op haar horlosie en sê hulle moet wikkel anders gaan hulle laat wees vir die fliek. Teen die tyd het Lettie al haar een skoen uitgeskop en is sy besig om haar voet teen my bo-been te skuur. Aan die binnekant van my bo-been…

Terwyl sy weer haar skoen aanwikkel vra sy of ons planne het vir aandete. Varkie sê nee en ek skud my kop en dan vra Lettie vir Doreen of hulle ons nie moet nooi vir ete nie. Doreen kyk vir my, en dan na haar maatjie en dan weer vir my en dan na Varkie. Dan glimlag sy so effens en sê; “Hoekom nie?”

Varkie bespreek ‘n tyd en sê ons sal daar wees.

Hulle stap met swaaiende boude weg en dan grinnik Varkie hier langs my. “Vannaand gaan jy moet keer vir jou wickets, Van. Mevrou Professor Uys wil jou spyker.”

-0-

Varkie tel my op met sy Merc en ons ry Waterkloof se kant toe. Ons draai by ‘n moerse huis in met sulke lekker staalhekke. Varkie praat ‘n bietjie kak op die interkom en dan gaan die hekke oop. Voor die voordeur is daar so ‘n tipe carport en Varkie stop. Ek klim uit en maak die deur toe. Ek het ‘n nuwe denim aan en ‘n golfhemp wat my kapteintjie vir my gegee het. Ou Varkie het ook ‘n golfhemp aan en ‘n paar chino’s. Al moet ek dit self sê, ons lyk fokken smart.

‘n Swart vrou met ‘n swart uniform en ‘n wit voorskoot aan maak die deur oop. Varkie groet haar en noem haar ‘Selina’. Ek groet ook en dan stap ons in. Dis fokken marmer en persiese tapyte en moerse lightfittings net waar jy kyk. Selina loop vooruit en vat ons na ‘n stoep toe waar daar ‘n sitkamerstel staan. Die rykste mense wat ek geken het, het nie so ‘n sitkamerstel in hulle sitkamer gehad nie, en hier staan die ding sommer op die stoep. Selina wys ons waar die tafel met die dop is, en dan gaan sy uit.

Varkie skink virhomself ‘n whizzo en gee vir my ‘n bier aan. Ons gaan sit en kyk na die stad se liggies. Dan hoor ek voetstappe op die trappe en as ek omkyk kom die girls deur die huis aangestap. Hulle het albei hoë hak sandale aan en sulke lappe om hulle lywe en ek sweer albei het bikini’s onder die lappe aan. Ek kry ‘n piksoen op elke wang en dan skink Varkie ewe gentelman vir hulle wyn. Ons gaan sit en praat ‘n bietjie kak oor die weer en so en dan staan Doreen op en sê die kos is reg. Ons loop in die huis in en deur sulke moerse dubbeldeure. Daar staan ‘n tafel wat maklik twintig mense kan vat en doer aan die anderkant is vier plekke gedek. By elke plek is daar ‘n kaartjie met name op. Doreen sit langs Varkie en ek sit langs Lettie teenoor Doreen. Varkie trek die stoel vir Doreen uit en ek doen dieselfde vir Lettie.

Dan kyk ek na my bord. Dis ‘n soort slaai met bietjie avo en tamatie en slaaiblare en iets wat lyk na vis. Ek check ou Varkie tel die buitenste vurkie op en ek doen dieselfde. Dit vat my so drie happe dan’s die slaai klaar. Die ander eet sulke klein happies maar na ‘n ruk is hulle ook klaar. Doreen tel ‘n klokkie op en Selina kom in met ‘n trollie. Sy haal die leë bordjies af en sit dit op die onderste rak van die trollie. Dan sit sy ‘n moerse silwer bak met ‘n deksel tussen ons neer. Doreen sê dankie vir Selina en sê sy kan maar gaan slaap,hulle sal sorg vir nagereg.

Varkie lig die deksel en daar lê ‘n skaapboud wat klaar gesny is in die middel van die bak. Rondom die vleis is rys, aartappels en pampoenkoekies. Varkie skep vir almal op en dan val ons weg. Die keer eet ek so stadig as wat ek kan maar ek maak nog steeds voor almal klaar. Ek sit my mes en vurk neer en kyk rond. Dan sit Lettie haar hand op my voël neer. Ek moer amper van my stoel af, maar sy eet sulke klein mondjies vol met net haar vurk, terwyl sy met haar ander hand oor my voël vryf.

Almal eet klaar en Doreen staan op. Sy sê hulle gaan die nagereg buite bedien. Ons staan ook op. Ek onthou my maniere en help Lettie met haar stoel en dan loop ons agter Doreen aan. Ek verwag dat sy weer na die stoep toe gaan loop, maar sy loop verder in die huis in en dan by ‘n ander deur uit na buite. Daar is ‘n swembad met liggies wat die water laat lyk soos ‘n diamant of ‘n ding.

“Ek het nie my kozzie gebring nie,” sê ek en Lettie en Doreen lag.

“Nie nodig nie skat. Nie in die huis nie,” sê Doreen.

Daar is ‘n bank met handdoeke en Doreen begin die lap om haar lyf losknoop. Sy vou dit op en sit dit op die bank neer langs die handdoeke. Lettie maak ook los en sit neer. Dan sien ek uit die hoek van my oog hoe Varkie sy hemp oor sy kop trek. Doreen maak haar bikinitoppie los en laat dit val. Sy het pragtige tiete en ek kan sweer hulle is haar eie. Dan drop Lettie haar toppie en sy het net sulke mooi tiete maar die keer is ek amper seker dis plastic. Nie dat ek mind nie. Doreen trek haar broekie af, vat ‘n handdoek en loop swembad toe. Sy gaan sit op die trappie en spoel water oor haar bene. Teen die tyd is Lettie en Varkie ook kaal en hulle gaan ook water toe. Varkie spring in en druk sy kop onder water. Hulle kyk aldrie vir my en ek trek dan maar my hemp oor my kop. Ek trek my denim af en gryp ‘n handdoek om oor my horing te sit. Dan loop ek tot by die water en spring in. Ek gaan staan teen die muur met my rug na die water. My horing druk teen die muur. Dan voel ek ‘n paar tiete teen my rug en ‘n handjie kom om my lyf en vat my horing vas.

“En toe Professor Van der Merwe? Gaan jy my iets leer en my lyfstraf gee as ek nie soet is nie?” fluister Lettie in my oor.

-0-

Ou Vaatjie is ‘n gymbunny nes Kumalo en sonder sy klere aan kan mens dit sien. Hy en Doreen is op die mat besig. Hy lê op sy rug met sy kop russen haar bene. Sy het sy tottie in haar mond en sy eet hom soos ‘n lollie.

Lettie lê op haar rug langs my met haar bene opgetrek en oop. Indie swembad het ek gedink sy het ‘n klein bossie dooshaartjies, maar nou in die huis op die sitkamermat, met die lig aan, kan ek sien sy is skoongeskeer. Wat ek gesien het is ‘n tatoo van ‘n swaeltjie of ‘n mossie of een of ander fokken voëltjie, net daar waar haar dooshaartjies sou wees. Die girls is albei gespierd want hulle het fokkol anders om te doen behalwe fliek en tee drink en gym. En ander mans naai. Ek wonder of hulle mans ander girls saamgevat het om te gaan jag.

Ek hoor Lettie se asem begin jaag en konsentreer op my jop. My linkerhand is onder haar lyf en my regter middelvinger is kniediep in haar kwakkie in. Ek werk daai magic button van haar met die duim en my middelvinger vryf die g-spot. Haar heupe begin op en af spring en dan sit sy regop en gooi haar arms om my nek. Sy breek amper my fokken vinger af maar sy gil in my nek en byt my skouer ‘n vet shot.

Oor haar skouer kan ek sien dat Varkie en Doreen nou vir ons sit ek en kyk.. Ek dop vir Lettie om en begin vir hulle ‘n show gee. Eers tong ek Mevrou Uys tot sy kreun en vloek en dan druk ek die dipstick in sy plek in. Haar koekie is lekker styf en sy knyp my vas met haar binnespiere. Ek naai haar en loer of Varkie hulle nog kyk. Varkie sit met sy rug teen die bank en Doreen sit tussen sy bene. Hy het sy arms om haar lyf en sy hande op haar doos. Hy vryf haar terwyl hulle vir ons kyk. Ek kap hom ‘n smaail en dan tel ek spoed op.

Lettie lig haar bene, gooi hulle om my lyf en probeer my dieper in haar intrek. Sy vloek nou saggiies en aanhoudend. “Fokfokfokfokfokfokfok…” Ek stamp my ou dipstiek nou so hard as wat ek kan in haar in. Sy gee ‘n lang harde gil en dan hoor ek Doreen ook soos ‘n ou listerpomp blaas. Ek kyk en Doreen se lyf bokpring op en af soos sy ook kom. Dis te veel vir my en ek blaas Mevrou Lettie Uys vol balgries. Ek pluk uit en die laaste bietjie skiet oor haar lieflike plastic tiete. Sy gryp my aan die hare en pluk my kop heen en weer.

Varkie het teen die tyd vir Doreen omgedop en hy is besig om haar van agter af by te kom. Ek kyk ‘n tweede keer en besef hy naai haar in die hol. Dan rol ek van Lettie af en dis ons beurt om te lê en kyk hoe Varkie en Doreen naai.

-0-

“Fok, ek hou van anal” sê Doreen. “Net jammer my ou fokken man is te preuts om dit te doen!”

Lettie leun oor en knibbel my aan die oor. Dan fluister sy; “ Professor, ek wil nog lyfstraf hê, maar die keer moet jy my vasbind en doen wat hy aan haar gedoen het.”
Fokkit… Some guys have all the luck!