Hoe lank gaan ek lees: 12 minute

deur Lawmangler

Ek het my eerste behoorlike steek aan die einde van die somer gekry. Dit was darem nie vanjaar nie; dit was toe ek 16 was.

Net eers ‘n bietjie agtergrond: ek het grootgeword in die deel van die dorp wat destyds Populierpark genoem is. Die goeie mense van die dorp het na ons verwys as “Populiervarke”. Alles net grappies, het die onderwysers ons verseker; dieselfde onderwysers wat rottangs op ons gatte stukkend geslaan het, “want julle Populierparkers verstaan mos net een taal”. Jy kon ons maklik uitken: gebreekte arms of vingers, blou oë, kneusplekke oral. Ons het gedurig uit bome of tydens speletjies geval. Almal het geweet die bome en speletjies het name soos “Pa”, “Ma” of “Ouboet” gehad.

Ek was anders. Nie beter nie, net anders. Ek het goed gedoen op skool en ek was ‘n redelik goeie atleet. Onderwysers het van my gehou. Dit het beteken die gatkruipers moes ook maak of hulle van my hou. My pa het nie baie tyd gehad om my te moer nie; die bottel het hom gewoonlik te besig gehou. So, ek het min uit die boom of oor ‘n stomp geval. En ek kon kitaar speel. Ons kon nie een bekostig nie, maar ek het ‘n kitaar by my een oom gekry.

Een middag, toe die skool uitkom, het Liana Groenewald my gevra of ek haar sal leer kitaar speel. Ek was uit die veld geslaan. Liana was in matriek, ‘n jaar voor my, en ek dink nie daar was een seun in die skool wat nie oor haar geskommel het nie. Sy was een van die heel mooiste meisies in die skool, en ongelooflik mooi gebou.

Die Groenewalds was ryk. Haar pa was voorsitter van die skoolbeheerraad. Ek het nie geweet wat anders om te sê as “ja” nie. Terwyl sy na haar ma se Mercedes toe gestap het, het ek en my pelle haar agterna gestaar. Die lang, sonbruin bene het ons heeltemal betower.

Maar, synde Populiervarke, het my pelle my bitter vinnig begin spot: dit het begin met flou woordspelings oor snare wat ingestem word en drukke wat geoefen word, maar gou-gou oorgeslaan in “advies” en aanbiedings van “hulp”. Dave se suster, Erna, het my byvoorbeeld aangeraai om Liana so gou moontlik op die paal te kry, want dan sou dit nie eens vir my nodig wees om klaar te maak met skool nie, en dan sou sy vir my en Liana die huishouding kom bestuur.

Ek het probeer om realisties te wees en nie te veel oor Liana te fantaseer nie. Tog het ek daardie middag kort-kort in my verbeelding by hulle aangekom terwyl sy topless in die son lê, of van die les vergeet het en net in haar pajamas die deur kom oopmaak, of … of … Ek het saans na 10-uur gaan draf, en daardie aand het ek tussen die ry bome aan die westekant van die dorp gaan staan en vir ‘n vale geskommel oor Liana.

Dit het goed gegaan. Ek het Maandagmiddae fiets gery na Liana-hulle toe en so 200m van hul huis af in ‘n parkie gaan sit om af te koel, sodat ek nie natgesweet by haar aankom nie. Liana was net sonice as wat sy mooi was. Ons het goed oor die weg gekom en lekker gesels. Sy het redelik vinnig geleer ook.

Maandagmiddae het die hoogtepunte van my week geword. Een Maandagmiddag, op pad huis toe, het ek Dave en Erna in ‘n oop stuk veld naby Populierpark gekry. Hul geswelde gesigte het die verhaal vertel: Oom Pine, hul pa, het nie die dag gaan werk nie. Toe hulle na skool by die huis kom, het hy uitgepaas in die kamer gelê. Hulle het dit nie geweet nie. Hy het in ‘n stadium wakker geword met ‘n sleg babbelas en besluit hulle het hom wakker geraas.

Na my kuiertjie by Liana was ek vol dwase idealisme. Ek het besluit om oom Pine ‘n les te leer. Twee dae later was my plan gereed. Ek, Tony, Chris en Derick het oom Pine die volgende Vrydagaand voorgelê toe hy van sy skelmpie af teruggekom het. Tony en Derick het ‘n kombers oor hom gegooi, en ek en Chris het stukke tou waarin groot lusse gemaak is, oor die kombers gegooi. Die ander twee het ons gehelp om die toue styf te trek en te knoop. Terwyl Chris en Tony elkeen ‘n tou vasgehou het, het ek en Derick oom Pine met bloekomknuppels gemoer. Om seker te maak hy weet waaroor dit gaan, het ek in ‘n stadium gesê: “Slaan weer aan jou vrou of kinders, dan sien ons jou weer. En dan sal jy kak.” Toe stamp ons hom onderstebo en hardloop weg.

Ons het die stories gehoor dat oom Pine deur ‘n geheimsinnige bende aangerand is. Nie een van ons het iets gesê nie. Ek was redelik seker dat niemand my sou verdink nie; ek was per slot van rekening die een ligstraaltjie, die een voorbeeldige wese in Populierpark, en oom Pine se kop was onder die kombers; hy sou nie my stem kon herken nie. Alle twyfel was uit die weg geruim toe Dave kort daarna een middag by ons huis aankom en sê oom Pine vra of ek nie wil oorkom, sodat hy teen my en Dave kan veerpyltjies speel, nie.

Oom Pine het opgehou om Dave-hulle so te slaan, en ek het goed gevoel daaroor. Maar ek het onrustig begin raak oor Liana se kitaarlesse. Daar was al hoe meer eetgoedjies wat ek nie geken het nie. Ek was bang om daaraan te proe, want ek was bang ek trek ‘n gesig as dit sleg is of maak ‘n vraat van myself as dit lekker is. Ek het vasgebyt en “Nee, dankie” gesê vir die Coke en vrugtesap, en net yskaswater gedrink. Liana het al hoe langer begin gesels en al wyer praatjies gemaak. Sy het my ook genooi om my swembroek saam te bring. Ek het elke keer gemaak of ek vergeet het; ek het nie ‘n swembroek gehad nie.

Een Maandag was sy in die swembad toe ek daar aankom. Sy het uitgeklim en haar lang, ligbruin hare met ‘n handdoek drooggedruk terwyl ek my vergaap het aan haar lenige, bruingebrande lyf. Sy het anders gelyk as op die atletiekbaan; haar bene het langer gelyk, haar maag het tekens van ‘n six pack gewys, en die rondings van haar tieties wat by die groen bikini uitgesteek het, was mooier as enige ander wat ek nog ooit gesien het. Sy het baie mooi geglimlag, om verskoning gevra dat sy my laat wag het, en die huis ingedartel om te gaan aantrek. Ek het onder die pergola by die swembad gewag.

Sy het teruggekom met haar kitaar in die een hand en ‘n koelsak met Coke, yskaswater en glase in die ander hand. Die kleindenimkortbroekie het haar lieflike bene perfek tentoongestel, maar toe sy buk om die sak neer te sit, besef ek daar is nie ‘n bra onder haar hemp nie. My voël was onmiddellik stokstyf.

Dit sukkel met die les. Soms, as sy reg draai, span haar hemp oor haar bolyf, en sien ek die buitelyne van haar tieties, met die nippeltjies wat punte teen die materiaal maak. Haar hemp is iewers tussen pienk en oranje, en die lig wat daardeur op haar vel skyn, laat dit lyk asof sy langs ‘n vuur sit. Ek leun kort-kort vorentoe om by haar hemp in te kyk. Ek sien die rondings van haar tieties, en een keer verbeel ek my ek kan die pienkbruin kringetjie om haar regternippel sien.

Ek het skielik bewus geword van ‘n gevaarlike stilte. Ek het my oë van haar tiete weggeskeur. Haar wange was rooi. Haar asem het effens gejaag.

“Ek vra: wat dink jy doen jy?!”

Haar stem was hard en aggressief. My hele gesig het gebrand van skaamte. Ek het nie geweet wat om te sê nie.

“Jy kyk by my klere in! Ek vertrou jou. Ek nooi jou na ons huis toe terwyl my ouers nie hier is nie. En dís wat jy doen!”

Ek het opgespring, maar sy het my baie vinnig kortgevat: “Sit! Jy gaan nêrens heen nie!”

Sy het haar kitaar neergesit, haar hemp hoër toegeknoop en haar pragtige bene gekruis. Sy het effens agteroor geleun, wat die hemp weer oor haar tieties laat styftrek het.

Sy het my geskel oor ek haar vertroue geskend en haar vriendskap misbruik het. Sy het gedink ek was anders. Sy het my ook baie mooi laat verstaan dat ek in groot moeilikheid was. Haar pa sou dit beslis met die skoolhoof gaan bespreek. Vir my was dit so goed soos ‘n doodsvonnis. Ek sou nie eens ‘n kans kry om enigiets te ontken of my kant te stel nie. Die enigste vraag was of ek halfdood gebliksem sou word voor ek geskors word. Dit was eintlik ook maar van akademiese belang, want ek sou beslis by die huis minstens halfdood gebliksem word.

“Of, miskien …” Sy het ‘n paar sekondes lank stilgebly. “Miskien kan ons dit uitwerk, sonder dat my ouers weet.”

Ek was bereid om enigiets te doen. Sy het weer vir my vertel hoe teleurgesteld en verneder sy was. Omdat sy van my hou, en omdat sy tog dink ek is sensitief en nogal volwasse vir my ouderdom, gaan sy my ‘n kans gee: ek gaan self die vernedering smaak wat sy deurgegaan het. Ek was nie seker wat sy bedoel het nie, maar sy het nie uitgebrei nie en my voor die keuse gestel: ek maak soos sy sê, of haar pa hoor alles.

“Ek sal maak soos jy sê.”

Sy het ‘n blikkie Coke uit die koelsak gehaal en agteroor geleun in haar stoel, met haar bene reguit voor haar uitgestrek. Haar nippels het albastergrootte knoppies teen haar hemp gedruk.

“Staan hier.” Sy het na ‘n area omtrent ‘n meter voor haar beduie. Ek het daar gaan staan.

“Trek jou hemp uit jou jeans uit.” Ek het dit gedoen. Die soom het tot net onder my balle gekom.

“Nou jou jeans.” Ek het gehuiwer. Liana het vinnig regop gesit. “Jy moet NOU besluit: jy gaan doen wat ek sê,of ek gaan met my pa gaan praat. As jy doen wat ek sê, doen jy dit dadelik, sonder om praatjies te maak of tyd te mors. Toe! Besluit, en besluit gou!”

“Ek sal maak soos jy sê,” het ek gemompel.

Sy het weer agteroor geleun. “Trek uit jou jeans!”

Ek het gebuk, my veters losgemaak en my drafskoene uitgeskop. Ek het nie ‘n belt gedra nie; ek het die knoop losgemaak, die rits afgetrek en my jeans laat val. Ek het uit die hopie denim om my enkels geklim.

“Onderbroek!” Ek het ‘n oomblik gehuiwer en opgekyk. “Laaste kans,” het sy kortaf gesê, “trek uit jou onderbroek.”

Ek het stadig my hande onder my hemp ingedruk. Ek was nog nooit so skaam nie. Ek is nog nooit so verneder nie. Maar daar was ook geen twyfel by my nie: sy sou my laat skors, en alles sou oornag in ‘n nog groter gemors ontaard. Ek het my oë toegemaak en my onderbroek ondertoe gedruk.

Om alles erger te maak, was my voël nog half styf. Ek was nie net skaam nie, ek was lus ook.

“Kom nader. Kom staan hier.” Ek het my oë oopgemaak en kop onderstebo tot langs haar geloop.

Sy het regop gesit. Ek kon nie help om die nippelknoppies in haar hemp te sien nie.

“Trek uit jou hemp.”

Ek het weer my oë toegeknyp en begin losknoop. Ek kon nie aan enige ander oplossing dink nie. Ek moes kaalgat uittrek of uit die skool geskop word.

In daardie stadium het die hardegat in die Populiervark ingeskop. “Fok haar,” het ek besluit, my oë oopgemaak en my hemp uitgetrek. Ek het my arms langs my sye laat hang en nie eens probeer om my half-stywe voël weg te steek nie.

Liana het openlik na my voël gekyk.

“Ek wil sien hoe jy kom,” het sy sag gesê. Ek het nie dadelik reageer nie en sy het in ‘n harder stem herhaal: “Ek wil sien hoe jy kom. Trek jou draad vir my. Moet net nie op my kom nie; kom hier op die plaveisel.”

Ek was jags en ek het besluit sy sal my nie onderkry nie. Maar dit was te veel gevra. Ek het my voël in my hand gevat en begin draadtrek, maar hy het begin pap word.

Liana het dit gesien.

“Bietjie aanmoediging?” het sy sag gevra, en haar hemp stadig van onder af oopgeknoop. Ek het die plat, bruingebrande maag gesien, toe die onderkante van haar tieties, en toe het sy haar skouers agtertoe getrek en die hemp oopgegooi. Haar tieties was nie so bruin soos die res van haar bolyf nie, maar daar was nie ‘n baie duidelike bikini-lyn nie. Haar nippels het hoog en regop op haar kleinerige, ronde tieties gesit. Vir ‘n oomblik of twee was ek oorweldig deur die skoonheid van haar kaal tiete. Toe ruk my voël in my hand en word van voor af styf.

“Los,” het sy gesê, “ek wil kyk hoe hy styf word.”

Ek het kaalgat voor haar gestaan en haar tiete met my oë verorber terwyl sy gekyk het hoe my voël groei en stywer word. Haar lippe was effens oop. Haar hande het oor haar tiete gevee, en die nippels het dadelik groter geword. Haar tong het vir ‘n oomblik oor haar lippe gespeel.

“Trek stadig,” het sy gesê, “maar moenie kom nie. Hou op as jy naby is.” Sy het vorentoe geleun. Haar linkerhand het met haar regtertiet begin speel. Ek het stadig begin draadtrek terwyl ek na haar tiete gekyk het. Haar regterhand het oor haar maag geskuif, ondertoe. Ek het gevoel hoe die drukking in my warm voël begin opbou. Haar hand het verder afgeskuif, tot die vingers op die bultjie tussen haar bene gerus het. Ek was na-aan kom en het besef dat ek sou moes ophou as ek haar bevele wou nakom.

“Stop eers,” het sy sag gesê. Sy het haar kortbroek oopgeknoop en ‘n paar sentimeter afgeskuif. Ek kon die bruin krulhaartjies deur haar dun wit broekie sien. Sy het haar regterhand onder die broekie ingeskuif en haar dooslippe begin vryf.

“Gaan aan,” het sy gesê, “maar moenie kom voor ek sê jy kan nie; anders is die dealaf.”

Die verwysing na die deal was genoeg om my ‘n paar grade te laat afkoel. Ek was egter steeds na-aan kom en het my voël gestaan en druk, eerder as om regtig te trek. Liana het voluit aangegaan en haar tiete en poes gevryf. Ek moes weer ophou om te keer dat ek kom. Sy het effens rondgeskuif, en toe sy weer aan die gang kom, kon ek sien dat die hand in haar broek ander bewegings maak. Sy het nie meer gevryf nie, en die nat suiggeluidjies het bevestig dat sy besig was om haarself te vinger. Haar rug het kromgetrek en sy het haar tiet harder begin druk. Haar heupe het effens gelig en haar bene het rusteloos begin rondbeweeg.

“Kom,” het sy gehyg, “kom!”

Ek het binne ‘n paar trekke gekom. Haar gesig het vertrek. Haar vingers het half in haar tiet verdwyn. Haar onderlyf het heen en weer begin ruk. Haar mond was wyd oop, maar sy het geen geluid gemaak nie. Haar oë het vasgenael gebly op my piel, terwyl ek op die plaveisel gekom het. Ek het ‘n laaste paar druppels uitgedruk. Sy het ontspan. Haar rug het weer reguit geraak en haar heupe was weer op die stoel.

Sy het regop gesit en haar hemp en broek toegeknoop terwyl ek aangetrek het. Ek het nie geweet wat om te sê nie, en ek het my kitaar gevat.

“Jy het probleme,” het sy skielik gesê.

Ek het onseker na haar gekyk.

“Wat dink jy,” het sy voortgegaan, “gaan my pa sê as ek hom vertel ek het jou hier op die plaveisel sien kom? Dat ek in die swembad was toe jy hier aangekom het, en toe ek met my kitaar terugkom, het ek jou hier gevang draadtrek?”

Ek het nie geweet wat om te sê nie.

“Dink jy iemand sal jou glo as jy vertel wat nou hier gebeur het?”

Ek het net my kop geskud. Ek sou nie eens kans kry om te vertel nie. Almal sou haar glo, maak nie saak wat sy sê nie. Ek sou driekwart doodgebliksem word, en uit die skool geskop word.

“Of,” het sy geglimlag, “ons kan nog ‘n deal maak. Sorg dat jy môre-middag halfdrie hier is, en dat jy reg is om te doen wat ek sê. Anders sal ek môre-aand met my pa moet praat.”

Sy het geglimlag, die vingers wat met haar poes gespeel het, oor my mond gevee en huis toe gestap.

Ek is weer met ‘n kloppende horing daar weg.

Toe ek daardie aand gaan draf het, was my gedagtes vol van Liana. Ek het weer beelde gesien van die regop nippels, die pragtige tieties, die lieflike bene, haar oop mond toe sy gekom het … Ek was by die bome aan die westekant van die dorp voor ek dit besef het. Ek het gedink ek sien iets tussen die bome beweeg, en gegrinnik oor hoe my verbeelding met my kon speel. Ek het verder gedink aan die “straf” wat Liana vir my in gedagte gehad het. Gaan sy aan my vat? Gaan sy my aan haar laat vat? Gaan sy alles uittrek? Gaan sy …

‘n Harde hou in die rug het my op my hande en knieë laat beland. Die eerste skop het my in die ribbes getref. Die tweede een was teen my skouer. Ek kon wegrol en ‘n paar skoppe later opspring.

“Fokken bliksem,” het oom Pine gesê. “Fokken hero.”

Dit was half onwerklik en dit het gevoel of dit stadig gebeur. Ek het die hou probeer keer. Op die laaste oomblik het ek iets sien blink. ‘n Skerp brandpyn en iets nat op my regterelmboog. Nog ‘n hou. Ek het weggedraai. ‘n Brandpyn en iets nat op my regterheup. Toe eers het ek die mes gesien. Hy het my weer in die regterarm gesteek en onder my ken gesny.  In my pogings om weg te kom, het ek met my rug teen ‘n boom beland.

“Fokken grootmeneer,” het oom Pineweer gesê. “Fokken bliksem.”

Op daardie oomblik het ‘n kar by die kruising, omtrent 400 meter verder, afgedraai. Oom Pine het die geluid gehoor, omgekyk en die ligte sien aankom. Ek het die kans gebruik om tot in die pad te hardloop.

“Jy kak as jy praat, en jou maatjies ook,” het oom Pine geskree, en tussen die bome verdwyn.

Dit was van die goeie mense van die dorp. Ek het gesê ek het ‘n los veter raakgetrap en geval. Hulle het my huis toe gevat. Ek het Dettol en watte en pleisters gebruik, en van die pille gedrink wat Pa vir rugpyn gekry het. Die volgende oggend was my beddegoed vol bloed en my heup was so seer dat ek skaars kon beweeg. Die skoppe het groot kneusplekke op my bolyf gelos. Ek het besef dat die dokter nie sou glo ek het oor ‘n los veter geval nie, en my storie verander: daar was ‘n klein katjie in die boom vasgekeer, en ek het geval toe ek opgeklim het om hom te red.

Die dokter het my nie geglo nie en my twee dae in die hospitaal gehou. Dit was kastig vir waarneming, maar hulle het aanhou sukkel om my sover te kry om te vertel wat regtig gebeur het. Ek het nie omgegee nie; die kos was goed en die bed was sag, en ek kon in elk geval omtrent ‘n week later eers weer behoorlik loop. Nie baie mense kan dit sê van die eerste keer wat hulle gesteek is nie!