Die biblioteek
deur JouBok
Daar droom ek toe baie onwelvoeglik van jou. Nou wonder ek of dit dalk wensdenkery is? Read more “Die biblioteek”
Die bure leen suiker
deur Wille Will
Prof. Cronjé het ons studente vandag klas afgegee, want hy moet ‘n prysuitdeling by ‘n skool gaan doen.
Ek spring vining by Pick and Pay in en koop ‘n paar goedjies en ‘n six-pack bier. Na ek die Volla parkeer het klim ek vinnig die twee verdiepings se trappe op na ons woonstel. Read more “Die bure leen suiker”
Die bure se dogter
deur Safari Joe
Na ‘n paar jaar op universiteit in Potch bevind Joe homself terug in Pretoria waar hy die volgende agtien maande of so in Brooklyn in ‘n woonstel bo ‘n garage sou woon. Binne ‘n paar dae sien hy die bure se dogter vir die eerste keer. Dis ‘n pragtige jong blondine met ‘n innemende, oop gesig, opmerklike lang bene en ‘n skraal lyfie. Hy’t later uitgevind dat Julie toe net haar tweede jaar op Tukkies voltooi het.
Read more “Die bure se dogter”
Die Stoute Tydskrif
deur Skoolhoof
Jan is die hoofseun van Dassierandt Hoërskool. ‘n Plattelandse dorpie, waar outydse waardes nog heers en almal als van mekaar weet. Hy is in die koshuis en omdat die plaas ver uit die dorp is, gaan Jan soos die meeste ander koshuisbewoners net elke tweede naweek huis toe. Woensdae is dorp toe gaan dag. Dan mag al die koshuiskinders van na 14h15 tot 17h15 dorp toe gaan. Daar is nou nie juis veel te doen in die dorp nie, so die uitstappie is maar hoofsaaklik vir n paar lekkernye by die enigste supermark, ‘n roomys of melkskommel by die truck stop en dan die boerewinkel vir die seuns wat dalk ‘n knipmes of veldskoene wil bekom.
Daar is egter nog die Chinees se kafee op pad uit die dorp na die woonbuurt buite die dorp. Dit is egter maar ‘n ongure omgewing en byna geen kinders waag dit daar nie. Is net die graad tien tot twaalf seuns wat opsoek is na ‘n “onwettigheid” soos rookgoed, vuurwerke of ‘n kaalgatvroumens tydskrif wat daarheen gaan.
Jan kom uit n baie streng en eng huis. Sy pa is so kwaai soos ‘n gekweste buffel en slaan jou gat met ‘n haltersambok dat jy jou natmaak. Jan is sommer ‘n regte boerseun. Hy het n frisgeboude liggaam, bruin gebrande arms en bene en sy swart hare pas by sy donker voorkoms. Hy is die vinnigste in die skool en sy stywe boudjies en bultende bo-been spiere laat menige Eva starend. Hy lyk baie eerder na ‘n sepie karakter as na ‘n graad twaalf seun wat boonop nog n plasie ook is.
Jan het egter ‘n swakheid vir die boeke in die plastieksakkies by die Chinees se kafee. Bygesê; hy’t nog nooit een gekoop nie, maar dit maak nie die brandende nuuskierigheid in hom minder nie. As hy net naby daai rak kom waarop die tydskrifte vir hom lê en loer , begin sy hart wild in sy keel klop en hy begin bewe asof hy kouekoors kry. Elke Woensdag sluip hy soos ‘n stout hond so ongemerk moontlik na die kafee. So na as moontlik aan vyf-uur, want dan is die ander seuns al op pad terug koshuis toe. Elke Woensdag loer hy, so ongemerk moontlik, maar elke keer begewe sy moed hom om die boek te koop. As hy dan later die aand alleen in sy kamer sit en moet studeer, dwaal sy gedagtes terug na die voorblaaie waarop dames pryk met bortse wat net wil uitspring uit die karige bloesies en daai bene so lank soos die Sishen-Saldanha spoorlyn laat sy maag met vlinders wat nie eers voor die strafste rugby wedstryd daar is nie.
Dit is weer Woensdag. Jan is kamtig aan die soek na seep en ‘n tandeborsel in die rak naas die tydskrifte. Hy wag net vir die regte oomblik. Maak seker al die ander seuns is uit. Net nog ‘n paar van die woonbuurt se seuns wat raserig by die vuurwerke staan debateer wat hulle met hulle swaar verdiende sente wil koop. Hy glip rats om die rak en dan … Hy staan voor die plastiek-omhulde boeke. Hy hoor hoe sy gewete op hom skree om te los, maar vandag is die dag – hy druk deur. Gryp die eerste beste een voor sy starende oë en soos ‘n perd met oogklappe aan, wat niks om hom sien nie storm hy vir die betaalpunt. Sy hande is natgesweet en bewend wanneer hy die gefrommelde note uit sy oefenbroek uitruk en vir die skrefiesoog man gee. Hy kry die tydskrif nie vinnig genoeg in die inkopiesak gedruk nie en los byna sy kleingeld net daar. Dit is met die omdraai vir die kleingeld dat hy hom lam skrik. Hy kyk vas in die mooiste groen oë vol van verbasing en amper bewondering. Die pragtige hoe wangbene verbloem egter nie die rooi wangetjies nie en die onderlip wat vasgebyt word deur die volrond bo-lip laat so byna sy sterk bene onder hom invou.
Talita staar steeds net na hom. Sy green eye angel soos hy haar noem in sy vry-briewe aan haar. Hierdie groen-oog meisiekind is die punt van sy hart en hy sal deur die vuur loop vir haar.
“Wat maak jy dan hier?” vra hy stotterend.
Sy kry ook egter nie dadelik gepraat nie. Dan met so stoute glimlag wat haar net nog sexier maak sê sy skamerig: “ Ek het gesien toe jy hier instap en het besluit om saam met jou terug te stap koshuis toe. Gedink jy sien my toe ek by die deur inkom.”
“Nee ek het jou nie gesien nie.” Die blas seun bloos hom onder sy blasvel uit. Hulle begin aanstap koshuis toe hande millimeters van mekaar met vingerpunte wat net so nou en dan aanmekaar raak.
“Interessante tydskrif wat jy gekoop het, Jantjies,” sê sy sag.
“Ag, my Angel … hoekom moes jy van alle mense my nou met die fokken ding betrap? Ek belowe ek gooi dit nou in die eerste drom wat ons kry,” sê hy met ‘n erge droe mond.
Sy gryp hom aan die arm. “Nee man! Moenie vir jou laf hou nie. Ek sal ook graag wil sien wat hulle alles in daai boeke vir julle mansmense wys.”
Hy ruk tot stilstand. “Rerig Skiefs? Wil jy rerig kyk? Mag ons saam kyk?” Sy asem is weer hoog in sy keel.
“Ja Jantjies, ek wil baie graag.” En daai groen oë blink soos juwele in skerp lig.
Die klok vir die einde van die laaste periode weergalm deur die skool. Kinders gryp na hulle tasse en pak die laaste klas vir die week se boeke teen die spoed van lig in hulle tasse. Dit is Vrydag – naweektyd en hoewel die meeste koshuiskinders ‘n in-naweek het, breek dit geensins die geesdrif nie. Jan is besig om van sy bank af op te staan toe juffrou Malherbe se skril stem bo die gedruis van kinderstemme uitstyg.
“Jan Harmse , bring asseblief die boks met boeke langs my tafel na my boekestoor.”
Jan slinger sy tas oor sy skouer en kry die boeke langs juffrou Malherbe se tafel. Die stoor is op die punt van die stoep en hy kyk of hy nie vir Talita sien om vir haar te vra dat sy solank by die koshuis vir hom sal middagete skep nie. Hy sien haar egter nie en wonder hoekom het sy vanmiddag so skielik verdwyn. Juffrou Malherbe is egter kort op sy hakke en daar is nie veel tyd om verder na Talita te soek nie. Jan voel so bietjie selfbewus waar hy ‘n vyf of wat treë voor die onderwyseres uitloop. Voel so of sy vir hom kyk.
Jan se gevoel is egter presies. Juffrou Malherbe kyk nie net nie – sy verlustig haar aan die atleties geboude seun hier kort voor haar. Sy agterstewe is seksie verby en met die wat hy die boks met boeke met altwee arms dra, is die V-vorm van sy bolyf duidelik onder sy dun wit katoenhemp. Sy bloos bloedrooi oor die gedagtes in haar kop en haar hart klop in haar keel. Haar planne kan haar dalk haar loopbaan kos, maar sy gaan die kans waag.
Jan is by die stoorkamer se deur. Die deur is egter oop en hy hoef nie vir juffrou te wag nie – inteendeel; sy beveel alreeds van agter dat hy sommer moet ingaan. Jan stap die half donker stoor waarin die reuk van boeke en ander ou items oorweldigend is binne. Voor hom staan Talita. Haar hare met twee boksterte langs haar kop vasgemaak soos die skoolreëls bepaal. Sy lyk senuagtig en sê totaal niks. Staan net daar asof sy Lot se vrou is wat omgekyk het na die vervloekte stede. Die stoorkamer se deur gaan toe byna gelykertyd wat die neonlig in die dak aangeskakel word. Daar is n tasbare stilte.
Juffrou Malherbe praat eerste.
“Sit maar die boeke neer Jan, dankie.” Dan vervolg juffrou. “Jan Harmse! Hoofseun van Dassierandt jy sal nie in jou wildste drome weet waarom jy en juffroutjie Talita van Vuuren hier saam in my boekstoor is nie!”
Jan se brein hardloop soos sy voshings op die plaas oop, maar al wat gebeur is sy mond wat so droog word soos die Karoo voor die winterreën begin val.
“Wys juffrou Van Vuuren!” skril die stem van die onderwyseres.
Stadig kom Talita se hande agter haar rug uit en hoewel opgerol soos ‘n boekrol van ouds herken Jan dadelik die boek van die Chinees in haar hande. Sy oë is vraend, maar dit is juffrou Malherbe wat die onsekerheid opklaar.
“Julle twee duifies het nie gedink dat iemand julle sou sien agter die badkamers toe julle die ou stukkie ‘biologie’ saam bestudeer het nie, ne! In die mean time het ek julle gehoor en om die minste te sê in my siel geskok toe ek sien waarmee die vooraanstaande mense van die dorp se bloeitjies hulle mee besig hou.”
Juffrou Malherbe drup van sarkasme, terwyl sy uitdagend na hulle gluur.
“Wel meneer Harmse, ek kan nie wag om te hoor wat jou pappie te sê gaan hê van die enetjie nie! Om nie eens te praat van ons edele vooraanstaande orrelis van die gemeente oor haar dogtertjie nie.”
Vrees spring in Jan Harmse se hart op en voor hy hom kom kry staan hy op sy knieë voor die onderwyseres.
“Juffrou asseblief? Juffrou kan enigiets van my vra of aan my doen, moet asseblief net nie my pa bel nie, groot asseblief juffrou, groot asseblief?”
Vir n oomblik is Malherbe uit die veld geslaan, maar sy sien haar plan in vervulling kom. Sy en Talita het reeds ‘n girly talk gehad en wat sy volgende sê is net om vir Jan te bluf.
“Juffrou Van Vuuren – wat is jou reaksie hierop?”
“Juffrou ek is onskuldig in die ding – is Jan wat die boek gekoop het, maar ek is lief vir Jan en ek weet dat sy pa baie wreedaardig kan wees. Ek is bereid om saam met Jantjies gestraf te word juffrou.”
Op daardie oomblik voel dit vir die jong onderwyseres of sy die lotto gewen het. Sy gaan sit teenoor hulle en soos afgespreek het Talita nou Jan se hand in hare toegevou en staan sy styf teen hom haar effe kort skoolromp sigbaar bewend van opgewondenheid. Juffrou Malerbe se stemtoon versag so effens tog is sy steeds ferm.
“Julle tweetjies wou julle mos besig hou met grootmens sake, so kom ons laat julle so bietjie in op die dinge van grootmense, maar julle sal ook moet verstaan dat daar ‘n vorm van straf aanwesig moet wees. Is julle cool daarmee?”
Talita knik haar kop instemmend, haar groen oë pieringgroot en Jan uiter ‘n dowwe: “Is reg juffrou.”
Juffrou: “Talita, ten einde ‘n man se antomonie goed te verstaan beveel ek aan dat ons hom maar in sy geboortepakkie moet kry.”
Almal staan versteen.
“Trek sy hempe en broek uit, juffrou Van Vuuren!” kom die bevel nou veel ernstiger. “Jan, ek het ‘n goeie idée wat nou in ‘n man se broek kan gebeur en ons wil nie graag Talitatjie die skrik op die lyf jag nie, so weet verseker as ek enige iets in die vorm van ‘n ereksie by jou gewaar dat jy gestraf gaan word.”
Jan se oë is verboureerd en sy hele lyf tril soos n riet in die wind.
“Is reg, juffrou.”
Talita begin sy boonste hempsknoop losmaak. Haar oë glinster soos die dag in die kafee en sy byt weer haar onderlip. Sy lyk ongelooflik seksie en sy staan met haar een been byna tussen syne. Inteendeel! By tye raak sy doelbewus met haar gladde bo-been wat onder haar romp uitsteek aan Jan se been. Sy maak die hemp stadig los, raak met haar naels liggies aan sy styfgespande maagspiere net soos juffrou haar gisteraand in die koshuiskamer gewys het. Jan se mond is droog verby, sy hart klop buite beheer en sy maag is een bol senuwees. Sy trek die laaste stukkie van sy hemp uit sy broek stroop dit van sy breë skouers af en laat al dit eenkant op die grond. Sy is nou by sy broek. Talita is nou self ‘n bietjie senuagtig, maar juffrou Malherbe kyk haar waarskuwend aan. Haar lang slanke vingers maak die broek se binneknoop los en sy trek die rits oop. Terwyl sy afsak met die broek, bly sy hom in die oë kyk en haar borste druk die skoolbloes oop, want sy het reeds, soos juffrou vooraf gesê het, haar bra afgehaal en ook haar twee boonste knope los gemaak. Asof daar ‘n haak in Jan se broek is, haak die skoolbroek aan die knop voor in sy broek. Hy het nie net ‘n ereksie nie, dit is die moeder van alle ereksies!
Op hierdie oomblik stap juffrou Malherbe nader. Daar is so ‘n trek van genoegdoening om haar mondhoeke. Sy streel oor die knop in Jan se onderbroek met haar hand en merk dat sy penis die onderbroek se rek aan die bokant oopdruk.
“En dit meneer Harmse? Dink jy jy’s een van jou pa se perde dat jy so moet af-show voor hierdie jong dame? A-nee-a man! Sies! Skaam jou, jou klein jags donner. Buk meneer Harmse! Sit jou hande op die tafel voor jou. Juffrou Van Vuuren, aangesien ons hoofseun jou wil verlei beveel ek aan dat jy hom sal straf! Hier!” Sy gee aan Talita ‘n hout swingball bat. Kom ons kyk of jy eendag ‘n goeie juffrou sal wees.”
Talita, effe onseker, tik eers liggies met die spaan op Jan se boude en dan slaan sy die eertse hou. Die klank is skerp, maar die poging flous nie juffrou Malerbe nie.
“Ag nee wat Talita – ek dink jy kan beter as dit. Probeer bietjie beter op die ander boud.”
Talita herhaal weer die proses. Eers twee ligte tip, tip met die spaan en dan ‘n bietjie meer harder hou.
“O nee Talita! Daai is pateties. Staan bietjie eenkant toe. Nou eers sien Talita die rottang in die onderwyseres se hand.“
Hou vas aan daai tafel Harmse en kyk voor jou,” beveel sy.
Sy gaan staan so amper reg langs Jan. Sy meet haar hou, tip, tip met die lat en dan – die onbetwisbare fluit geluid van die rottang deur die lug voordat dit die dun stukkie lap tussen die rottang en vlees tref. Jan spring met ‘n kerm die lug in met sy hande wat sy gat vasgryp asof hy die skerp brand wil dooddruk.
“Sjoe bliksem!” rol dit oor sy lippe.
Die lekkerte spoel deur dieonderwyseres en daai lam gevoel wat sy in haar vagina kry wanneer sy ‘n seun straf skiet deur haar. Haar doos is reeds lankal nat, toe Talita die jong man van sy klere verlos het. Talita staar geskok. Sy staan reg voor Jan en sy kan sien dat dit hel seer moes gewees het. Haar dosie was ook al klam – dit kon nie anders, toe sy daai reuse knop voor in Jan se onderbroek gesien het nie. Dit was ook vir haar lekker om hom so met die spaan te slaan, maar die is darem erg. Trane vorm in haar groen ogies.
“Mmmmmm …. meneer Harmse – dan is jy ook nog nie arm aan vuiltaal nie,” sê Malherbe. “Wel hier is die deal- juffrou Van Vuuren staan bietjie nader.“
Sy wink Talita met die vinger nader. Dan vat sy Talita aan haar arem en terk haar binne bereik. Sy weet Talita is nie voorberei op wat nou gaan volg nie.
“Sit op die stoel meneer Harmse – jy is nou die onnie en sy die leerling. Sy gaan oor jou skoot lê en jy gaan haar boudjies bietjie kleur gee. As jy dit egter nie reg en goed doen nie meneer, dan kry sy ook met die rottang pak. Die keuse is joune of jy jou geliefde die pyn gaan spaar deur haar genoeg pyn te gee!
Juffrou Malherbe smile en kry lekker tot in haar tone.
Talita gaan lê oor Jan se skoot. Die knop in sy broek nou ewe skielik weg na die onverwagse byt van die wrede rottang.
“Tel daai skirt op meneer Harmse,” gelas juffrou Malherbe.
Jan doen wat hy beveel word en sy hart ruk op tot in sy keel. Talita het ‘n g-string aan. Natuurlik op aanbeveling van juffrou, maar die maak of sy van niks weet nie.
“O, dan het ons juffroutjie jou wraggies ‘n g-string onder haar skoolromp aan! Dit is mos totaal ongeoorloof! Wel Jan,” en sy vat aan sy fris bo-arm – “ek dink sy verdien ‘n drag slae.”
Jan tel die hout spaan op en raps Talita oor haar pragtige boudjies wat soos wangetjies voor hom lê. Die hou klap, Talita kla en wil gryp met haar hande.
“Nie goed genoeg nie, Jan, jou laaste kans anders proe sy die rottang op haar kaal agterstewe en jy juffroutjie gaan nie weer met haar hande keer nie anders kry jy meer,” sê juffrou bo die gesnik.
“Asseblief Jantjies, moenie vir my jammer wees nie,” snik Talita. “Slaan my gat aan die brand ek wil net nie met daai rottang pak kry nie.”
Jan hervat sy aanslag. Die keer maak hy seker en na elke hou wat hy Talita op haar seksie kaal boudjies slaan en hy sien hoe dit van n ligroos na donkerrooi verkleur, is daar ‘n ander iets wat sy aandag vang. Haar dosie druk op sy kaal been en hy kan voel sy’s sopnat. Sy ereksie is terug wanneer juffrou sê: “Dit is rooi genoeg.”
“Op is jy Talita,” sê juffrou. “Ons het ‘n vuilbek wat moet aandag kry.”
Die oomblik wat Talita op haar voete staan, is die knop in Jan se onderbroek weer die fokuspunt.
“ O so, meneer. Jy verlekker jou in jou meisie se leed, ne! Kyk daar Talita – die donner kry lekker terwyl hy jou pakgee! Dalk moet jy nou jou kanse bietjie meer gebruik my skat en nie jou held so jammer kry nie.”
Talita staar woordeloos. Haar agterstewe brand, maar dit is vreemd lekker.
“Trek uit jou rok Talita,” sê juffrou.
Sy doen dit huiwerig en skaam en is ongelooflik selfbewus wanneer sy voor Jan nou net met haar g-string aan, staan. Jan kyk na haar – sien haar slanke lyfie, haar perfek gevormde borste en die stywe tepels. Juffrou Malherbe loop agter om haar en ruk haar g-string tot op die grond.
“Agge-nee-a! As ‘n mens ‘n slet wil wees moet jy dit mos volheid doen, juffroutjie. Sit op die tafel.”
Die tafel staan in die lengte en haar warm agterstewe is onmiddellik bewus van die koue hout van die tafelblad.
“Jou voete ook op en lê terug op jou arms,” sê juffrou weer.
Haar koekie is nou oopgesper en Jan is bloedrooi en sy oë weet nie waar om te kyk nie. Juffrou vryf met haar hand oor die reusagtige knop is sy broek en sê-vra: “Is dit wat jy jou voorgestel het, jou klein jagse etter? Daar is ‘n prys om te betaal, meneer.”
Sy trek sy onderbroek af tot op sy enkels. Jan skrik amper vir sy eie voël. Sy piel is soos ‘n boog gespan en dit pyn amper so lamheid in hom.
“Alla-werêld, meneer,” roep juffrou. “Jy het ‘n voël soos daai hings op die plaas! Wel, jy gaan hom nie in ‘n maagd indruk nie, maar daai vuil mond van jou kort ‘n was en ek het gemerk dat daar genoeg nattigheid aan daai parratjie is so – hier is die opdrag. Jy gaan haar uitlek soos ‘n custard box en omdat dit teen die reëls is, gaan ek my plig doen en jou ‘n goeie loessing met my rottang oor jou kaal gat gee. Ek gaan Talita dophou en as ek sien dat sy dit nie geniet nie gaan ek harder slaan. Waarvoor wag jy – sak in op daai dingetjie wat jy so graag wou sien en doen jou beste, meneer die hoofseun.”
Sy gee hom kans dat hy eers begin. Drink elke oomblik in van sy stywe boude wat uitkrul oor sy hol rug in die posisie wat hy moet inneem om by haar vagina te kan uitkom. Tussen sy bene hang sy balsak wat sy intussen liggies streel net om dit in ‘n stewige greep na onder en agter toe te trek asof sy dit wil afskeur. Hy moan en sy waarsku hom dat hy nie konsentrasie moet verloor met sy pligte nie. Dan treë sy terug. Die rottang tip,tip … suis deur die lug en die eerste streep verskyn oor sy bekoorde gat. Hy ruk sy kop op en sy sê: “Daarvoor kry jy n ekstra een, meneer Harmse.”
Wanneer hy weer begin lek aan die sagte lippies van Talita, gryp sy hom agter sy kop met haar een hand wyl sy op die ander arm terug-lê. Sy druk sy kop in haar vagina in en sê: “Jy haal hom nie uit nie Jantjies, jy haal hom nie uit nie,” en voel hoe die wellus haar wegvoer. Die rottang fluit en klap met reëlmaat. Los die een witstreep, wat gou na rooi verkleur, een langs die ander. Die pyn is intens maar vreemd, dit maak ‘n dierlike wellus in die hoofseun van Dassierandt wakker wat hy nog nooit ervaar het nie. Hy hoor later net die lekkerkry krete van sy green eye angel en hy voel soos n ridder op ‘n wit perd.
Talita is op n ander planeet. Met sy kop tussen haar oopgespalkte bene, sy tong, nee, sy hele mond vergryp in haar genotgrot, is dit die liefde van haar lewe – Jan, die frisgeboude hoofseun van Dassierandt Hoërskool wat sy beste gee. Talita kan op haar een hand tel hoeveelkeer sy in haar lewe gemastrubeer het. In die werêld waarin sy groot geword het, is dit net so uit soos koekies in ‘n weeshuis. Sy’s nog ‘n maagd, maar in haar wildste fantasie kon sy nooit dit imagine wat nou met haar gebeur nie.
Elke hou wat juffrou Malherbe Jan met die rottang oor sy kaal boude streep is asof hy net met meer oorgawe te kere gaan – sy tong en mond in haar pienk vroulikheid. Soos golwe in die see wat mekaar opvolg met die inkom van die hooggety, begin die klimaks in haar opbou. Dit voel asof sy gaan pie-pie. Haar hand nou byna krampagtig agter Jan se kop in sy hare. Aanvanklik het sy hom in haar genotgrot ingedruk, maar dit is lankal nie meer nodig nie, want hy is gulsig soos ‘n honger hond by ‘n bak kos. Haar rug trek nog krommer, haar kuite bewend en haar seksie lyf begin bewe asof sy kouekoors kry. Sy kom gillend met Jan nog aan haar vasgesuig soos ‘n seekat se pote aan sy prooi. Met haar liefdesap wat in sy keel en toe oor sy gesig spuit en taai in sy hare beland, stop juffrou Malherbe met ‘n laaste hou oor Jan se kaal gat. Juffrou Malherbe se panty is reeds sopnat, asof sy haar nat gemaak het, maar dit is die trane oor die fyn besnede gesiggie van Talita wat die onderwyseres ‘n bietjie terugruk tot die werklikheid. Sy besef dat dit vir die skoolmeisie ‘n “net een te veel” ervaring moet wees. Sy wil haar troos, maar Jan het haar reeds styf teen sy groot borskas vasgedruk. Jan se penis is steeds stokstyf wat hy nou tussen hom en Talita, teen haar plat magie vasdruk. Sy laat begaan hulle vir ‘n oomblik, self nie seker wat om te doen nie, maar dan besef sy dat hulle haar nog steeds aansien as “die juffrou” en sy moet die situasie uitbuit na die beste voordeel.
“Ek het gese dat ek julle gaan blootstel aan grootmens dinge, want dit is mos wat julle wou hê, dan nie?” Sy probeer so streng moontlik klink.
Jan verslap in sy omhelsing en besef dan dat sy meneer toring, soos ‘n Nelspruitpiesang in Fruit and Vegetable. Hy probeer met sy hand dit te verberg.
“Jou hande bo jou kop Harmse,” gee juffrou weer opdrag.
Talita, nog bietje emosioneel, is ook vinnig besig om die naakte werklikheid waarin sy is te besef. Sy kom vinnig op haar voete voor die tafel waarop sy gelê en sopas nog gesit het toe haar Jantjies haar vertroos het. Sy is nou ongelooflik selfbewus. Besef dat sy ‘n klimaks gehad het – nie net hier voor toeskouers nie, maar boonop bo-oor Jan!
“Juffroutjie en toe kan jy jouself nie beheer toe daar ‘n ‘otter in jou parra’ speel nie , ne!”
Sy staar net voor haar uit – kyk nie vir juffrou Malherbe nie en ook nie vir Jan nie. Juffrou stap tot voor haar. “Ek wed jou, jy haat my nou juffrou Van Vuuren en dit is oraait, want ek kan nie altyd gewild wees onder kinders nie. Daar kom tye dat kinders ‘n bietjie kortgevat moet word, of wat sê ek?”
Haar vingers krul om Jan se assegaai, wat blyk sy persoonlikheid te wil verloor weens skaamte. Sy beweeg haar hand stadig op en af en sê: “Kom nou ‘Jantjies’ (sarkasties), die show is nog nie verby nie mannetjie. Moenie nou wil kop wegtrek soos ‘n bergskilpad nie.”
Sy voel hoe Jan se hart in sy voël klop en weer stywer word.
“So ja , daar kry ons nou weer bietjie momentum.” Sy treë weg van Jan af en beweeg agterom Talita. Sy gaan staan agter Talita en sit haar hande van agter af onder Talita se ferm borsies in en druk hulle nog bietjie meer na bo. “Lyk hulle nie pragtig nie Jantjies?“ spot sy. “Wil jy graag nog sien, Jan . Jy koop dan tydskrifte om te kan kyk Jan, so wat van juffrou wys jou bietjie myne ook.”
Talita ruk, Jan sluk droog, maar rep geen woord.
“Wel, Jan ek besef dat jy dalk nie graag voor jou liefste sou wou erken dat jy nog ander tiete ook sou wou sien nie, maar onthou jy hoe sy saam jou gegiggel het daar agter die hokkies toe julle julle verlustig het in die verbode tydskrif? Toe het sy nie omgegee nie Jantjies en kyk nou net wat se drag slae moes jy verduur wyl sy nog die hele tyd net lekker gekry het. Dink jy nie dit is nou weer bietjie haar beurt nie, Janneman?”
Sy gee egter nie die seun kans om te reageer nie, want sy wis dat hy nou Talita se held is en dat hy enigiets sal doen om haar te spaar.
“Juffoutjie,” en sy kyk na Talita. “Staan bietjie nader sodat ons kan aangaan met ons biologie klassie, my skat! Juffrou sal aanneem (baie sarkasties) dat jy nog nooit die manlike penis in lewende lywe gesien het nie. Dan hoop juffrou verder dat jy ook nog nooit een in jou hand, gehad het nie, ne? Wel , kom, bring jou hand en kom voel aan die naakte werklikheid.”
Sy trek die onwillige dogter aan haar arm nader. Sy plaas haar hand oor Talita se fyn natgeswete hand en plaas dit op Jan se penis wyl sy met haar vingers Talita se vingers om Jan se stywe orgaan vou.
“Voel hoe klop hy Talita,” sê juffrou Malherbe. “Dit is omdat die man se penis ryk is aan bloedvate Talita wat hom in staat stel om die tipe van spektakel te voorskyn te bring, wanneer ek en jy sy benewelde verstand met ons skoonheid na ‘n wellustige put neem en hom in ons mag van vroulikheid verdrink, my skat.”
Dit is asof die dogter ewe skielik weer terug is in die spel, want sy begin bietjie ontspan, maar buiten die verwondering wat sy vir die man hier voor haar ervaar, kruip daai gevoel van lus weer soos ‘n slak teen die stingel van ‘n plant terug in haar. Haar warm vingers en fyn sagte handjies om Jan se voël laat Jan se meneer weer met hernude ywer kop-op-tel.
“Terwyl jou green eye angel jou solank ‘n bietjie gaan ondersoek, meneer Harmse, gaan jy verder die reëls oortree en jou juffrou in die geheim van die boekestoor, ontklee.”
Weereens skrik Jan hom byna uit sy ereksie uit, maar die juffrou staan reeds voor hom en het sy groot hande reeds op haar bortse geplaas. “Raak besig meneer Harmse,” sê sy. Talitatjie my dogter, wyl jy sy penis so lekker bevoel waarom gee jy nie so bietjie aandag aan sy ou boudjies ook nie? Ek dink hulle kort sulke lekker ferm drukkies van jou net om die ergste seer so bietjie te genees.”
Wat toe gebeur kon Jan later nooit weer verduidelik nie, maar die oomblik toe Talita se hand sy kaal gekneusde boud met ‘n ferm druk begroet, word die seer ‘n lekker seer. Dit stoot die wellus in hom op al kreun hy sag elke keer wat sy een van sy stywe wange stewig druk met haar kaal hand. Hy maak juffrou Malerbe se bloes los – sy is maar slegs vier jaar en ‘n paar maande ouer as die twee leerlinge. Haar borste val soos witskuim oor ‘n melkemmer se rand uit haar bra. Jan staar droogmond en sy praat hom aan.
“Gaan asseblief voort, Jan.” Sy glimlag skalks. Talita het nou agterom Jan beweeg. Sy staar verstom na sy eens wit boudjies. Hulle is reeds besig om goed te verkleur na blou, maar sy verkyk haar aan die strepe soos treinspore in ‘n stasie, eweredig langs mekaar. Jan begin om die onderwyseres se langbroek los te maak – sy draai om vir die rits aan die agterkant en wanneer Jan die rits oop rits val haar broek tot op haar enkels. Vir die tweede keer in minder as ‘n halfuur sien hy weer ‘n g-string aan n vrou. Sy is self baie atleties gebou en haar agterstewe laat die bloed in Jan se are net met nog groter dringendheid klop.
Sy draai terug na die seun en vra hom: “Wanneer laas het jy gesteek, Jan?”
“Ek het nog nooit gesteek, ag ek meen … uhhhh met ‘n vrou … uhhhh gemeenskap gehad nie, juffrou.”
Juffrou wis dit reeds, maar sy maak asof sy van niks weet nie.
“Regtig, meneer Harmse – dink jy ek moet nou so ‘n storie glo?“
“Is regtig so juffrou.”
“Wel, Jan,” sy vat sy balsak in haar hand, “is jy in daardie geval dan gereed vir ‘n les in naai?”
Die Sokkie
deur Jan Pielewiet
Vanaand is dit weer tyd vir die kwartaalikse sokkie by ons Landbouskool. Die kwartaal is op ‘n einde en ons klomp seuns kan begin ontspan en uitsien na ‘n lekker lang Desembervakansie.
‘n Klomp is al van net na skool besig om die saal reg te kry vir die groot aand. Hier teen laatmiddag is die speakers en CD spelers aan die amp gekoppel (geen fancy mixers of DVD-players was toe al beskikbaar nie.) Die saal se vloer het mooi meel prentjie wat by die tema pas en die stoele is in klein semi-halfmane rondom teen die saal se mure gepak.
Ons klomp, wat die saal voorberei het, klop onsself trots op die skouer met ‘n “Job well Done!” en dan laat spaander ons koshuis toe om onsself reg te kry. Klomp kaalgat seuns bestorm die gesamentlike storte en ek kry stilletjies vir hulle lag as ek aan hulle byname dink. Pinoc se piel wat gegroei het in plaas van sy neus die eerste keer wat ons klomp moes saam stort. Barber se besnede voëlkop was groter as die res van sy voël en Boorgat het so lang wa gehad. Klaar gestort is daar lekkerruik goed aangesmeer en gespuit, hare gejel en gecheck dat naels kort en skoon is. Klere is met sorg gekies met die t-shirt onder die knoop hemp wat hoog mode was.
Klaar geeët verpas ons saal toe om vir die girls te gaan wag. Daar was die paar ouens wat afsprake gehad het en deurgeloop het onder die aanmerkings, maar die meeste van ons het sommer so in die bondel gevry. Kwaai pa’s het deur die motors se vensters vir ons geloer en vinger gewys met blosende dogters wat agter uitgeklim het. Die R2-00 toegangsgeld is op skoolprojekte spandeer en die snoepie se wins gaan na die Matriekafskeid. Die hoofseun het die baan ge-open met die kaptein van die buurskool se eerste netbalspan en toe kon die res van ons join.
My sus het baie tyd spandeer om my te leer langarm, sokkie, two-step en effens wals, maar vir los dans het ek nie kans gesien nie. Ek het altyd eers met twee van my vrouepelle gedans om seker te maak my ritme is in plek en dat die ander ouens kan sien wie is daar wat kan dans en ook om effens selfvertroue op te bou voor ek iemand anders gaan vra het om te dans. Die aand is daar toe een van my ou-sus se pelle met so effense ooprug toppie wat my aandag getrek het. Ek skraap al my moed bymekaar en met kloppende hart vra ek haar om te dans. Om die dood kan ek nie haar naam onthou nie, kom ons noem haar maar Rika.
Rika pas mooi in die kromming van my arm en na die eerste paar treë pas sy perfek in my dansstyl in. Die volgende liedjie was ‘n two-step en ons hou sommer aan met dans. Rika was so lig soos ‘n veertjie en al moet ek dit self sê, my sus het my goed geleer en ek kon self lekker beweeg. Na die derde dans los ek haar om paar ander girls te trakteer, maar so elke vyfde plaat vat ek haar weer vir so plaat of twee.
Elke keer as ons bymekaar kom hou my linkerhand haar regterhand net effens stywer as die vorige keer vas en my regterhand trek haar middel nader terwyl dit af en toe die kaal kol van haar rug streel. So halfuur voor die sokkie klaarmaak dans ek al die vyfde plaat in ‘n ry met haar en ons altwee is warm gedans en effens uitasem. Baie subtiel stel ek voor ons gaan koel eers af op die stoep en sy stem onmiddelik in.
Buite gekom stel sy voor ons stap ‘n entjie pad af om af te koel. Gelukkig het my pa nie dom kinders groot gemaak nie en stuur ek haar met ‘n sagte hand op die rug na ‘n effense toegegroeide deel van die tuin. By die tweede opening trek ek haar in en sy val gewillig in my arms. Ons begin soen en kort voor lank begin ons tonge met mekaar te dans terwyl my hande afsak en haar pelvis teen my horing vas trek. Rila laat ook nie op haar wag nie en vryf met haar koek teen die knop in my broek terwyl haar hande agter my nek en kop streel.
My een hand verlaat haar boud en vryf teen haar lyf op na haar bors se onderkant. Teen die tyd jaag my asem van opgewondendheid en ek dog ek pass uit toe ek die onderkant van haar bors voel. Aangesien sy my nie keer nie vryf ek haar tiet deur haar bloes sonder om ‘n soen te mis. Baie braaf laat sak ek my hand al teen haar maag af tot op haar rompie se bokant. Ek wurm my vingers onder die rompie en panty in en kielie Rika se sysagte haartjies. Terwyl sy nog steeds geen teenstand bied nie vat ek ‘n kans en sit my hand onder haar rompie in en vryf teen haar lies op tot teen haar sagte koeklippies.
Ek skuif haar panty effens eenkant toe en voel die vlesige lippe klam om my vinger sluit. Ek beweeg my vinger saggies op en af tussen die lippe terwyl ek haar probeer soen met ‘n asem wat jaag. Ek gee op en soen in haar nek, suig ‘n lekker lovebite uit en kielie haar klit met my vinger, alles tegelyk. In my jeugdige onnoselheid weet ek nie presies wat ek doen nie, maar haar asem jaag ook en sy gee sulke rukkies, ek vermoed sy het ‘n orgasme gehad, en dan verbreek sy die omhelsing en trek haar klere reg. Haar “Kom ons gaan dans die laaste plaat voor die sokkie verby is” ruk my terug na die werklikheid en soos ‘n skaap loop ek agter haar aan. Besef nie eers dat sy nie een keer aan my horing geraak het nie.
Terug in die saal begin ons weer dans en sy dans close met haar been wat tussen myne skuur en kor-kort teen my knop vasdruk. Daar was slegs twee plate oor voor die aand klaar was, sokkies het tienuur opgehou en almal was al teen halfelf tuis en in die bed.
Die naweek by die huis aangekom is die eerste ding wat my sus wou weet of ek die sokkie geniet het en waar het ek en Rika heen verdwyn.
Kak vraag, sit sus!
Kombiekieweer Donderdag: Om te hardloop …
Hoe lank gaan ek lees: 6 minuteDeur Ramkat Erasmus
Ek sit hoog op die pawiljoen en kyk na die jongmense wat oefen. Atlete is mooi en fris gebou en het eindelose energie. Ek voel my ouderdom, sug en trek my sweetpak uit. Ek maak die nuwe tekkies vas en stap stadig af na die baan toe.
Ek het die tekkies die vorige week in ‘n sportwinkel gaan koop. Agter die mannetjie wat my gehelp het, het ‘n foto van my gehang wat die 800 meter in Helsinki wen. Hy’t my nie herken nie.
Ek buig vooroor, strek en rek die lui spiere tot ek voel dat ek nie meer te styf is om te hardloop nie. Dan begin ek stadig om die baan draf. Ek draf in die buitebaan om uit die vinniger jongmense se pad te bly. ‘n Groep middelafstanders druis by my verby en die reuk van sweet en testosteroon voer my terug na my eie wedrenne in ver plekke tussen mense net soos die.
Langs die agterste pylvak is ‘n paar hekkies opgesit en ‘n meisie staan met haar afrigter en praat terwyl sy strek. As ek verbydraf kyk sy op en ek sien haar diep blou, amandelvormige oe. Sy’t ‘n varsityhempie aan en ‘n stywe blou broekie met lang lenige bene. Ek glimlag vir haar en draf verder. Ek hoor die afrigter se: “Weet jy wie is dit daai?”
Ek draf stadig om die baan en prober weer die lekker voel wat ek altyd gehad het as ek draf. My bene is egter styf en lui. My asem jaag en ek voel soos die ou man wat ek geword het.
In die agterste pylvak staan die die meisie reg om te hardloop. As ek langs haar kom laat val die afrigter sy hand en sy vlieg weg. Sy seil grasieus oor die paar hekkies en haar styl is pragtig en vloeiend. Na die laaste hekkie hou sy op hardloop en loop terug in die rigting van haar afrigtier. As ek verby haar draf glimlag sy vir my en se: “Middag Oom…”
Ek hardloop tien rondtes. Na die sesde rondte jaag my asem en my bors begin brand. Al wat my aan die gang hou is die hekkiesatleet wat vir my glimlag elke keer as ek by haar verby draf.
Ek gee vet as ek die laaste keer in die pylvak afkom maar daar is nie juis ‘n verbetering in my spoed nie. Ek gaan sit op die laagste trap van die pawiljoen en stoei om my asem onder beheer te kry. Ek mis my ritme. Ek mis my bene en ek mis vir Anna.
My pragtige blonde Anna.
Die dae gaan verby en ek dwing myself elke middag om te gaan draf. Dit word makliker en ek begin weer my ritme ontdek. Dis ‘n nuwe een. Stadiger, maar op ‘n manier sterker. Partykeer is die hekkiemeisie daar en dan glimlag ons vir mekaar. Partykeer is sy nie daar nie en ek is verbaas om te besef dat ek haar mis.
Van die ouer afrigters kom versigtig kennis maak. Van die jongeres vra foto’s en handtekeninge. Een van hulle bring selfs ‘n foto van my wat haar pa geneem het op Pilditch, die jaar toe ek die eerste keer SA Kampioen geword het.
Ek begin my weer tuis voel op die atletiekbaan. Die reuke, die klanke en die energie. Dan een Woensdagmiddag kom sit die hekkiesatleet langs my as ek my tekkies uittrek en klaarmaak om huistoe te gaan.
“My naam is Vanessa” se sy. “Vanessa de Klerk”
Sy steek haar hand uit en ek skud formeel terwyl ek myself voorstel. “Ek weet wie oom is. Ek het oom gaan Google.”
Ek glimlag. Ek het myself ook al gegoogle en alhoewel daar baie oor my op die Inernet is, is die belangrike goed nie daar nie.
“Kan ek oom iets vra?” Ek wens sy wil nie, want ek weet wat kom. Maar ek knik.
“Hoekom het oom nie die wereldrekord gejaag nie?”
Helsinki. Anna.
Hoe verduidelik mens dat die lewe jou asem weggeslaan het op ‘n koel middag in een van die mooiste stede ter wereld. Dat jy nie kon opstaan nie. Nie kon asemhaal nie en nooit weer kon hardloop nie.
“Die rekord was daar vir oom om te vat. Almal het gese oom gaan dit in die finaal verpletter. En toe hardloop oom nie.”
“Hoe oud is jy?” vra ek.
“Drie en twintig”. Ek glimlag. “Jy’s helfte my ouderdom”
Sy kyk my met haar pragtige oe en ek sien hoe sy effens frons.
“Eendag as ek jou beter ken, sal ek jou alles vertel.”
“Ek wil graag weet oom.”
Ek knipoog vir haar en vat my sak en loop.
In my kar sit ek en dink oor wat gebeur het. Sy is nie die eerste nie en sy sal beslis ook nie die laaste een wees wat my vra nie. Miskien is dit tyd om iemand te vertel…
Ek skakel aan en ry in die rigting van die veiligheidshek. By die hek is Vanessa besig om uit te teken. Wat my besiel weet ek nie,maar ek wink vir haar en sy kom nader.
“Kan ek jou iewers aflaai?”
“Dis baie gaaf. Dankie Oom.”
Sy loop om en klim in. Ek ry stadig deur die boomryke strate in die rigting van haar koshuis.
“Kom ons gaan drink iewers ‘n koeldrank.”
Sy kyk verbaas na my en knik dan. Ek mik in die rigting van ‘n restaurantjie wat in ‘n park sit met tafels en stoele onder die bome. Ons parkeer, sluit ons goed in die kattebak toe en stap in gemoedelike stilte na ‘n oop tafeltjie.
Ek bestel bier en sy ‘n sappie. Sy vra uit oor hoekom ek weer oefen. Die gerug op die baan is dat ek weer wil hardloop. Ek lag. Die veterane hardloop deesdae die tye wat ek 25 jaar gelede gehardloop het, en ek sal nie weer daar uitkom nie. Ek vra oor haar atletiek en waar sy vandaan kom. Tzaneen is haar tuisdorp, sy’t twee boeties en ‘n sussie en hulle hardloop almal. Sy’s die oudste en haar broer kom volgende jaar ook hier swot. Uiteindelik oorreed ek haar om my op my naam te noem.
Ek kom agter dat haar tepeltjies vuisies bal onder die atletiekhempie en ek moet baklei om nie te kyk nie. Dan sit sy haar hand op myne.
“Vat my huistoe, asseblief.”
Ek betaal en ons ry. Maar as ek afdraai na haar koshuis toe se sy ek moet haar na my huis toe vat.
Ek kyk haar lank vraend aan, maar sy kyk terug sonder om te blik of te bloos.
-0-
Ek maak vir haar die voordeur oop en sy stap in. Ek verwonder my aan haar selfversekerdheid. Ek stoot die deur agter my toe en dan is sy in my arms. Na Anna was daar een of twee ander vrouens gewees, maar nie so jonk nie, en nooit weer so begeerlik nie.
Vanesa se mond proe soos sweet en vrugtesap. Haar tong druk gulsig in my mond in en ek proe haar tot in haar kern. Ons asems jaag en ek voel hoe die ereksie deur my sweetpakbroek probeer bars.
Sy stoot my weg en kyk my in die oe. “Slaapkamer” fluister sy.
Ek vat haar aan die hand en lei haar die gang af. Sy begin haar klere uitrek as ons deur die deur van die slaapkamer stap. Ek volg haar voorbeeld.
As ons kaal voor mekaar staan is ek skielik skaam vir my lyf. Die grys hare op my bors en om my knaters. Sy staan godin-mooi voor my. Trotse borsies, bietjie groter as wat ek verwag het, staan ferm en regop, met stywe tepels, voor my. Tussen haar bene sit ‘n klossie donsagtige haartjies. Haar bors beweeg op en af en haar oe is groter en blouer as wat ek onthou.
Sy reik uit met een klein handjie en vat my skag saggies vas. My hele liggaam ruk van die skok. ‘n Vrou het lanklaas so aan my gevat. Sy beweeg haar hand saggies op en af. Dan laat sy haar hand verder sak en omvou my knaters. Sy druk liggies en trek my nader.
Ek sit my hande op haar skouers en buk af na haar gesig toe. Ek soen haar diep en stadig. Sy kreun uit haar keel uit en vat my vaster. Dan sit sy haar arms om my en trek my styf teen haar vas. Sy staan op haar tone en vryf haar donsies teen my piel op en af. Ek ril van die lekker en tel haar op met my hande om haar boude.
Ek loop met haar bed toe en sit haar saggies neer. Sy hou haar hande na my toe uit, maar ek trek weg en kniel tussen haar kniee. Sy proe soeter as wat ek gedink het moontlik is. Sy vryf met haar hande deur my hare en kreun-sug diep as ek haar lek. Dan ruk haar boude op en en af en sy kraai van die plesier as sy kom. Sy trek my op haar neer.
Ek gly maklik in haar glibberige gleuf in en trek myself so diep as wat ek kan in haar in. Haar oe is donker blou. Hulle is oopgesper van plesier. Haar mond vertrek in ‘n “o” as ek in haar indryf.
Al die frustrasies, al die honger en al die alleen kom op hierdie magiese oombl;ik bymekaar. Ek word sterker en jonger. My lyf delf diep in haar in en ek naai haar so hard soos ek en Anna laas genaai het.
“Naai”
So ‘n koddige woord om die ding te beskryf.
Sy klou aan my soos aan ‘n reddingsboei in die stormsee. Ek dryf keer op keer in haar heerlike lyf in tot ek voel hoe die geweldige onlading in my begin bou. Ek is vagweg bewus daarvan dat ons abei geluide maak. Dan ontplof ek. Die golwe spoel oor my tot ek asemloos bo-op haar neersink.
Ek maak my arms reguit en kyk na haar pragtige gesig.
Sy vee die nattigheid van my wange af en glimlag sag.
-0-
Later vertel ek haar in die donker die hele storie van my en Anna en Helsinki. Net voor ek aan die slap raak se sy: “Nou kan jy ophou hardloop…”
Dirty Old Man (3)
Hoe lank gaan ek lees: 13 minutedeur Pacman
(Lees vorige episode HIER)
Ek sit vroegoggend onder die lapa, wat so ’n paar meter weg is van die hoofhuis. Die bosveld word wakker om my en dis nog koud, maar die son begin kop uitsteek. Ek drink koffie, die as van gisteraand se vuur is nog warm. Die gebeure die afgelope paar dae het my sò uitgeput, dit voel of ek ‘n vakansie nodig het om te herstel van hierdie vakansie! Ek was nog nooit op sò emotional roller coaster nie. Een oomblik sien ek my lewe voor my verbyflits, sien ek hoe ek al die respek wat vriende, my vrou, my eie kinders vir my het, verdamp in ‘n vlam van vernedering. Die volgende oomblik is ek verlig, dankbaar, en dan word ek opgewonde en jags soos ‘n tienerseun wat skelm ‘n Scope tydskrif onder sy bed ontdek. Die voeltjies kwetter en raas. Ek hoor ander geluide, diere wat roep en beweeg deur takke en gras. Ons vakansie is amper verby.
“En as jy so alleen hier sit,” dis Elmarie. Ek skrik my gat af, ek het haar glad nie hoor naderkom nie.
“Moenie so bekommerd lyk nie! Kan ek maar by jou sit?”
Sonder dat ek antwoord kom sit sy reg langs my. Sy het ‘n wit kamerjas aan en ‘n koppie koffie in haar hand. Ons maak nie oogkontak nie. Die kind se selfvertroue verbaas my steeds. Gewoonlik is dit “Oom” voor en “Oom” agter. Ek gee nie regtig om as hulle my op die naam noem nie, inteendeel ek verkies dit. Maar nie een van hierdie groepie kinders het dit nog ooit gedoen nie.
Ek dink weer aan die rit eergister terug van die Spur af. Elmarie was stil en het soms in my rigting geglimlag, maar meeste van die tyd by die bakkie se venster uitgestaar. Die radio was harder as gewoonlik. Ek het dit so verkies. Ons het intussen nog nie weer alleen gesels of tyd saam deurgebring nie.
“Ek hou ook van vroeg opwees in die bosveld,” sê sy. “Mens kan hoor hoe die veld om jou wakker word.”
“Ja, dis ook my gunsteling tyd van die dag,” probeer ek geselskap maak.
Ek kyk na haar en ek moet my nek omtrent krom draai, want sy sit amper reg teen my. Dis ‘n baie mooi jong vrou. Sy kyk so skuins na my en glimlag.
“Wil jy nog koffie hê? Ek gaan nog maak voor die hele huis wakker word en tou staan by die masjien,” vra sy.
“Ja dankie, sal lekker wees,” sê ek en gee haar my koppie. Sy streel liggies oor my skouer soos sy agter die houtbank wegstap huis toe. Kophou, Nick, kophou, dink ek, jy speel met vuur.
Sy is gouer terug as wat ek verwag het. Weer sit sy reg langs my, ek kan haar kamerjas se materiaal voel teen my arms. Die koppie is warm en die satyn koel.
“Dankie,” sê ek. Ons sit weer rustig, en ek voel nie meer so angstig by haar nie.
“Jou video is baie sexy,” sê sy uit die bloute en draai na my. Haar gesig is baie naby myne. Ek is stomgeslaan en mors amper die koffie. Ek weet nie hoe om te reageer nie.
“Ek dink hoe gouer jy daai video delete, hoe beter. Ons kan albei in baie groot moeilikheid kom,” probeer ek.
“Ek het nog nooit iets so intens en intiem gesien nie,” gaan Elmarie voort.
“Hoor jy nie wat ek sê nie?” ek probeer my stem sag hou, maar dis moeilik.
“Ja, ek hoor wat jy sê, maar sal sorg dat ons geheim veilig bly. Ek belowe.”
Ek is sommer kwaad, en sit regop.
“Trust me, I know what I am doing,” lag sy.
Ek sukkel om asem te haal. Ek vat ‘n sluk koffie. Diè kind speel met vuur, dink ek.
Dan is sy styf teen my met haar hand op my rug. “Ek wil jou iets vertel.”
Ek wil opstaan en loop, maar ek kan nie. Soos ‘n mot wat nie kan wegkom van die fatale kerslig nie, bly ek sit.
“Ek het al verskeie orgasmes gehad terwyl ek na jou video gekyk het. Insluitende een vanoggend baie vroeg.”
“El, El, Elmarie, asse-asse-asseblief,” stotter ek. “Jy moet die video delete en vergeet van die hele episode,” ek klem op my tande, en blaas die woorde uit my mond. “Jy speel met vuur.”
“Wil jy my vingers ruik, of proe? Ek het nog nie my hande gewas nie.” Sy glimlag.
My fok! Ek is skielik lighoofdig en my mond is droog. Ek probeer weer. “Elmarie, ass-ass…”
En toe is haar hand en vingers om my neus en oor my lippe. Sy druk haar middel en wysvinger speels in my mond en vryf nat oor my bolip en neus. Ek ruik skielik die intieme geur, die geur van ‘n nat jong poesie.
“Hoe proe ek, lekker?”
Beelde speel deur my kop. Die jong meisie in ekstase, die hand wat verwoed vryf en die vingers wat in- en uitglip, die nat gleuf, blink in die donker van ‘n vroeë oggend. Fok, fok, fok!
“My fantasie was hoe jy my eers met jou tong en dan met daai lieflike penis terg en diep bevredig, en dan oor my maag en koekie uitspuit.”
My kop suis. Ek moet hier wegkom.
“Ek word nogal baie nat tydens so ‘n spelery,” sê sy.
Ek sit, stomgeslaan.
“Elmarie, waar’s jy?” kom ‘n vrouestem skielik van die huis se kant af. “Ons gaan vandag wasgoed doen, so jy moet jou goed bring asseblief.”
Dis skoonsus wat die huishouding aan die gang kry.
“Goed tannie, ek drink net ‘n koppie koffie saam met oom Nick hier by die lapa, ek kom nou.”
Sy is steeds styf langs my. “Ek dra nie vandag ‘n panty nie. Net vir jou inligting,” sê sy terwyl sy opstaan en begin huis toe loop.
***
Ons sit aan middagetetafel en Elmarie kom sit langs my. Kos word opgeskep en oor en weer aangegee. Ons vat hande om te bid en ek kan dit nie help as om aan haar hand te wil ruik nie. Ons albei sit met ons elmboë op die tafel en haar hand is reg langs my gesig. Sy vryf liggies my hand.
“Amen!” sê Gerhard, Elmarie se pa.
“Amen!” prewel almal agterna.
Twee dae gaan verby wat nie veel tussen my en Elmarie gebeur nie. Ek wonder of sy ons interaksies beplan en my op sò ‘n manier probeer manupileer? Dat sy dus beheer hou van ons interaksies …
***
Dit begin in die vroeë oggendure reën. ‘n Heerlike bosveldreën. By ontbyttafel besluit almal (of so het ek gedink) om in te gaan dorp toe vir inkopies en om iets by die Spur te eet. Ek besluit om te bly en net rustig te wees. Ek wil my kop bietjie skoonmaak.
Ek lê op die bed en blaai deur ‘n tydskrif. Daar trek ‘n lekker koel windjie deur die huis. Ek stop soms en luister na die reën. Ek lê bo op die bed en het net my blou bokseronderbroek aan.
Skielik staan Elmarie langs die bed. Ek skrik so dat ek amper van die bed af val. Ek weet nie of ek ingesluimer het of wat aangaan nie. Maar ek het haar glad nie hoor opstap met die houttrappe nie. Inteendeel, ek het nie eens geweet sy is in die huis nie. Ek was onder die indruk dat ek die enigste een tuis is.
“Hoekom skrik jy so groot? Lyk of jy ‘n spook gesien het!” Sy praat nie hard nie.
Sy het ‘n kort somersrok aan wat los oor haar skouers hang en tot in die middel van haar bo-bene kom. Haar bruingebrande arms en bene lyk eksoties teen die ligblou materiaal. Sy het nie skoene aan nie. Sy gee nog ‘n treë nader en staan nou amper teen die bed.
“Wel, ek het nie geweet daar is ander mense in die huis nie,” sê ek. “Ek dog almal is dorp toe.”
“Wel, al die ander is weg. Dis net ons hier,” sê Elmarie.
Dis ‘n vreemde situasie. Ek weet nie wat sy hier soek nie, maar ek wil ook nie hê sy moet weggaan nie. Die stilte is uiters ongemaklik. Ek wil praat, maar weet nie wat om te sê nie. Ek besluit om stil te bly. Ek wil ook nie so ooglopend ongemaklik wees met Elmarie alleen by my nie.
Die stilte voel soos ‘n ewigheid, maar dit was seker net vyf sekondes.
“Ek hou van ‘n man wat boksers dra.” My fok! Die kind se voorbarigheid verstom my weereens. “Dis baie sexy.”
“Elmarie, ek … ek dink nie …” probeer ek.
“Wat is fout, ek het mos al baie meer as dit gesien?”
“Jy speel met vuur, Elmarie,” is al wat ek uitkry.
“Ek gaan nou-nou ‘n bondel wasgoed doen.. Ek is amper soortvan verlig.
“O, so wil jy weet of ek iets in die was wil gooi?”
“Nee,” sê Elmarie ferm met ‘n groot glimlag.
“Ek het iets vir jou gebring.”
Ek merk nou eers op dat sy met haar een hand agter haar rug staan.
“Wat bedoel jy?”
Sy bring haar linkerhand om en gooi ‘n paar stukkies lap op my.
“Ek het ‘n paar panties in die wasmandjie gekry!” Sy lyk opgewonde.
Ek is stomgeslaan, sprakeloos. Ek probeer regop sit, maar Elmarie druk my op my bors en kom sit reg langs my. My hart stamp in my borskas.
“Ek wil weer sien. Ek wil by wees wanneer jy dit doen.”
“El …El ..Elmarie … is jy mal?”
My kop suis asof Hurricane Katrina tussen my ore woed. Ek probeer weer. “El … El … Elmarie …nee, nee, nee.”
Asof sy my nie hoor nie tel sy die fyn stukkies lap op.
“Hierdie een is Maryna s’n,” en sy hou die grys stukkie lap op.
“Hierdie een is tannie Erika s’n. Ek sien mos hoe jy haar kyk, sy is nogal hot.” Dis ‘n wit satyn tanga.
“Hierdie een dink ek is ook Maryna s’n, maar ek’s nie seker nie.” Dis ‘n donkerblou boyshorts snit. Sy los dit op my borskas.
“Hierdie een is myne, ek het dit nou-nou uitgetrek.” En sy hou ‘n lig pers g-string voor my gesig.
Ek is steeds sprakeloos en weet nie wat om te doen nie. Die idee dat Elmarie hier langs my sit sonder ‘n panty en die ander vroue in die huis se panties hier voor op my bors uitstal maak my mal.
Sy vat my hand en plaas dit reg op haar bors. “Ek het ook nie ‘n bra aan nie.”
Ek kan dit nie help nie, maar ek voel hoe my penis roer in my bokser. Elmarie sak af, nader na my gesig. Ek verwag sy gaan my soen. Sy praat sag reg langs my oor. Ek kan haar warmte voel, ek kyk hoe haar jong borste los hang in haar rok. “Ek wil dit weer sien.” Haar stem is sag. “Sien hoe jy spuit oor ons panties. Asseblief Nick.” Sy bly vir ‘n oomblik in dieselfde posisie, naby aan my. My penis is nou kliphard en my bokser broek staan soos ‘n tent.
“Wat kry ek uit die deal?” hoor ek myself vra. Dis glad nie wat ek beplan het om te sê of vra nie. Dit voel of ‘n ander persoon deur my praat! My logika en gesonde verstand sê ek moet so gou moontlik uit hierdie situasie kom. So gou as moontlik wegkom. Ek kan nie alleen saam met hierdie meisiekind hier wees nie!
Elmarie staan op, staan weer langs die bed. Sy glimlag, maar dis duidelik dat sy nie my vraag verwag het nie. Sy vryf deur haar lang swart hare en glimlag. Ek sien die jong bors teen die kant van haar rok.
“Soos wat bedoel jy?”
“Ek het jou gesê jy speel met vuur,” sê die ander persoon in my se stem.
Elmarie giggel. “Ek is nie ‘n bang meisie nie.”
Ek lig my hand en raak aan haar been. Sy ruk effens. Ek beweeg liggies en stadig op teen haar been. Ek draai op na haar heup se kant toe, my palm voel die sagte vel. Ek voel oor haar heup been en nog bietjie op. Sy verplaas haar voete om wyer te staan. Ek vermy met opset eers die plekkie waar ek die graagste wil vat. Ek vryf oor haar maag, en voel hoe sy asem haal. Ek het nog net haar been gesien en soos ek op beweeg sien ek die tan-lines van haar bikini. Haar oë is op skrefies.
“Nick …”
Ek vryf oor haar naeltjie, liggies en in sirkels. Dan weer bietjie boontoe.
“Nick … asseblief. Vat aan my. Ek brand …”
Haar stem is sag en sy forseer die woorde asof sy dit blaas deur haar tande. Ek sak my hand saggies en in sirkels af laer, weer oor haar heup, af in haar binne-been en oor haar knie. Ek vryf aan haar knie en bietjie op. Ek voel die sagte warm vel. Haar asem jaag. Ek kan haar stywe nippels teen die rok sien span. My penis was nog nooit so hard nie.
Ek trek my broek af met my ander hand. My penis spring uit en wip wip. Elmarie staar met groot oë onbeskaamd.
“O Here, Nick ….” prewel sy.
Ek vat haar hand in myne en beweeg weer stadig op teen haar been. Sy staan weer wyer. Ek is intens bewus van haar vinnige asem, haar jong sagte vel en haar hand in myne. Ek kan haar ruik. Hoog op in haar binneboud voel ek die nat slymerige haartjies. Sy ruk. Ek draai haar hand in myne sodat haar hand binne myne is en druk verder op. Ons albei het nou ons hande op haar sopnat jong poesie. Sy snak na haar asem. Ek druk en vryf haar hand sodat haar vingers in die nat gleufie gly en oor die heuwel vryf. Daar is meer hare as wat ek verwag het. Ek sien nog niks nie, want haar rok hang oor ons hande.
“Jou beurt eerste,” sê ek. Ek vryf en druk nog haar hand vir ‘n paar sekondes.
Elmarie se hand beweeg onder haar rok. Sy staan wydsbeen en effens gebuk. Haar mond is oop, en sy haal vining asem. Ek vat my harde penis in my hand. Ek voel hoe hy klop. Elmarie staar met groot oë terwyl haar hand onder haar rok besig is.
“Hou jy waarvan jy sien?” vra ek.
Sy knik maar sê niks. Ek vat die wit satyn-panty en vryf dit stadig oor my penis. Ek voel die sagte koel materiaal. Elmarie se hand beweeg nou in ‘n ritme. Ek vat haar ligpers g-string in my ander hand en vryf weer op teen haar been. Ek vryf die materiaal en speel met my vingers op teen haar been tot waar sy besig is. Ek druk die stukkie lap in haar vingers en sy vat dit angstiglik. Saam vryf ons deur haar sagte nat gleuf. My vingers volg hare. Ek voel die ritme en die patroon. Ferm en harde sirkels oor die klit en dan diep in die gleuf tot by die opening waar sy met die punt van haar vinger klein ligte sirkels maak. Sy is sopnat. Dis ‘n heerlike gevoel.
Ek vat haar panty uit haar vingers en streel dit nou saam met die wit satyn panty oor my kloppende penis. Ek is sò jags, dit voel of ek enige oomblik gaan ontplof. Elmarie staar steeds grootoog na my penis. Ek gly weer my hand op in haar been en vind haar hand. Ek trek dit stadig weg en af met haar been.
“Lig op jou rok.”
Sonder om te vra of te protesteer lig Elmarie haar rok op. Ek sien die pikswart haartjies teen die wit vel. Dit glinster van die natheid. Sy hou haar rok op met beide hande. Met my een hand beweeg ek op en begin haar nat poesie vinger, en met die ander hand begin ek my penis trek en draai. Ek voel Erika se sagte satynpanty gly oor my penis. Elmarie stoot haar heupe uit na my en beweeg saam met die ritme van my vingers in haar. Sy staan onbeskaamd jags en uitdagend voor my, haar oë stip op my. Ek kan voel ek is baie, baie naby aan kom en werk bietjie stadiger. Ek het my duim op haar klit met ferm drukke en sirkels terwyl ek my vinger in die gleuf op en af laat gly. Haar poesie is klein. Elke derde keer glip ek my vinger se punt in haar in. Dit het ‘n oorweldigende effek op Elmarie. Sy klem om my vingers en ry hard op my hand en kreun net so hard. “Fok, Nick … fok …” Blaas sy deur haar tande.
Ek besef sy is naby en ek stop eers.
“Trek jou rok uit en gaan sit op die bed.”
Elmarie haal diep asem en trek haar rok oor haar kop en stap om die bed. Sy is n baie mooi meisie.
“Ek kan omtrent nie loop nie,” sê sy saggies.
Sy gaan lê teen die kopstuk. Sy het donker nippels, wat nou kliphard en astrant regop staan. Ek vat haar hand en lei dit weer na haar poesie toe. Ons begin weer saam vryf en vinger. Elmarie tel weer spoed op.
“Jy en jou lekker piel maak my jags,” fluister sy.
Haar kru taal laat wip my penis. Ek kan nie ophou kyk na haar nie. Die plat magie, die bleek vel waar die bikinilyne is, die jagsheid in haar oë, en dringende hand tussen die swart haartjies.
Ek gaan staan op my knieë langs haar. Erika se satynpanty hang oor my stywe penis. Ek vryf die stukkie lap op en af en draai dit oor my penis.
Ek vat haar g-string en druk dit teen my neus, trek diep in, ruik haar intiemste geure. Elmarie snak na haar asem. Ek begin my penis nou lekker lank en hard trek.
“Wat sien jy Elmarie? Hou jy daarvan?” vra ek saggies.
Elmarie knik haar kop. Ek ruik haar panty en dit maak my mal. Ek vryf weer met haar panty oor my penis, saam met Erika s’n.
“Ek ruik jou poesie, Elmarie, dis heerlik. Dis mos wat jy wil hê?”
Met een hand hou ek haar panty teen my gesig en met die ander trek ek my penis. Sy blaas verwoed deur haar neus, haar oë steeds vas op my kloppende penis. Die kop is nat en blink, en ek voel hoe die golf opbou. Ek is verby omdraaipunt en besef ek het nie meer beheer nie. Ek voel hoe my boudspiere klem, amper in ‘n spasma gaan. My penis was nog nooit so hard nie. My rug trek krom en ek stoot my heupe vorentoe. Ek voel hoe die druk opbou en die sperm begin opbruis uit my lende. Ek leun vorentoe, gooi Elmarie se pers g-string oor haar bo-been en mik met my penis. Die eerste skoot ontplof en tref haar op die maag. Ek ruk en stotter en stringe wit saad skiet uit my. Die tweede en derde skote tref vol op haar been en panty. Blink en nat loop die toue oor haar been af. Ek ruk onbeheerst. Elmarie se oë staar verstar, asof sy bedwelmd is, en die gesig wat voor haar afspeel stoot haar oor die wal. Sy sak vooroor en begin ruk. Haar hand doen ruk bewegings tussen haar bene. Haar gesig verkleur na bloedrooi en haar asem blaas asof sy ‘n 100 m sprint gehardloop het.
“O jissis …… uh ……. uh …..” Sy kry nie veel meer uit nie. “Uh….uhhh!”
Asof ‘n mag van buite haar oorneem ruk sy en maak skril geluidjies vir meer as ‘n halfminuut, haar oë nou gesluit en haar mond oop. Sy gryp haar nat slymerige panty en, in die oomblik van oorgawe, vryf sy dit deur haar poesie. Sy is rooi oor haar hele bolyf. Sy is in ‘n ander wêreld.
Die rukkings bedaar ‘n ruk later en sy gaan lê op haar sy, met haar rug na my toe. My penis het begin sak en sperm druip nog slymerig uit. Erika se wit satynpanty het ook in die slag gebly, lê sopnat deurdrenk tussen ons. Elmarie se been en maag het blink strepe. Selfs op haar borste is dit nat van my saad. Ek sweer ek het albei my balsakke droog uitgeskiet!
My asemhaling begin bedaar en ek hoor Elmarie is ook rustiger. Ons lê in stilte en ek luister na die reën. Na ‘n tyd draai Elmarie om en kyk na my. Sy glimlag.
“Ek het nog nooit so ‘n woeste orgasme gehad nie”, sê sy. “In fact, ek het nog nooit ‘n orgasme saam met ‘n man gehad nie.”
Ek probeer dink aan iets sinvols om te sê.
“Jy is ‘n baie stout meisie,” is die beste waarmee ek vorendag kom.
Ek lê op my rug, en my penis lê halfmas op na my naeltjie. Elmarie kom vorentoe en vat met haar hand om die skag. Sy voel en druk saggies. Sy kyk my in die oë.
“Voor hierdie vakansie verby is moet jy my naai. Hoor jy my?” Sy bly my vas in die oë kyk vir wat voel soos ‘n ewigheid. Dan soen sy my met so ‘n nat oopbek soen wat ‘n tinteling deur my lyf jaag, en staan op. “Ek het baie wasgoed om te doen,” sê sy parmantig. Sy maak die wasgoed bymekaar en stap kaalgat uit die kamer. Haar treë maak ligte kraakgeluide soos sy die trappe afloop. Ek is weereens stomgeslaan.
Dirty Old Man (2)
Hoe lank gaan ek lees: 4 minutedeur Pacman
(Lees die vorige episode HIER)
Ek strompel die kleedkamer in. Alles is ‘n blur. Ek kry warm, donners warm. Ek hoor stemme, ek sien mense, kinders hardloop, waiters met skinkborde, maar ek is op ‘n ander plek. Die 2de laaste deur is oop. Ek val amper oor my voete op pad soontoe. Ek sluit die deur, klink soos ‘n geweerlot wat grendel. Skiet, skoot, dood. Fok my kop suis soos ‘n fokken tornado!
Ek staan met my rug teen die muur. Ek haal diep asem, probeer myself kalmeer. Ek merk op dat die toileteenhede ‘n vollengte deur en mure het. Die gebeure van die afgelope ure speel verward deur my kop. Wat de donner het gebeur? Een oomblik is ek bang, verward, uitgevang. Deer in the headlights. Die volgende oomblik lê daar ‘n rooi satyn panty op my skoot. Die 20-jarige eienares se hand is op my bo-been. Ek sukkel om te fokus, om die bakkie in die pad te hou. Haar woorde sweimel om en om in my kop, asof ek die letters kan sien, rondomtalie om my. Soos ‘n baba wat in ‘n stootwaentjie lê en staar na die speelgoed wat in ‘n sirkel bo hom hang en dan om en om draai: “as niemand sou uitvind nie,” “vermoed jy sou graag jou sperm in my panty wil skiet terwyl jy fantaseer oor my,” “my diepste geure ervaar en dit dan oor jou penis vryf tot jy oorkook.”
My asem begin bedaar. Ek begin besef dis ok, alles is ok. Ek is nie in die kak nie. Elmarie se ouers (my vriende van 25 fokken jaar!) weet nie. Haar ander vriendinne (my ander vriende van fokken 25 jaar se dogters!) weet ook nie. Jy is ok, Nick de Wet, jy is ok. Ek blaas ‘n lang slaak koolstofdioksied uit. Fokkit, dit voel of ek my asem al ophou vir ‘n week.
“Ek wag vir jou …” Kom die boodskap op my foon. Elmarie. Ek haal die stukkie rooi lappie uit my broeksak. Die material sag en glad onder my vingers. Ek lig dit op en hou dit voor my gesig. Ek kyk mooi. Kant omboorsel, in ‘n effens ligter skakering as die donker wynrooi. Dis ‘n gewone snit, maar ek kan sien waar die voue gevorm het soos dit tussen Elmarie se vars, ferm boudijes ingetrek het. Ek maak my broek los, val om my enkels. Ek trek die rooi panty oor my regterhand en sprei dan my vingers oop, span dit oor my hand. Ek draai dit om, die voorkant is in my palm. My penis wip met die gedagte van wat net-nou nog in daai stukkie materiaal was. Ek bring dit nader na my gesig, ek ruik. Eers versigtig, liggies. Parfuum, en ‘n reuk wat my herinner aan die binnekant van ‘n badkamer. Seep, stoom, shampoo. Dan druk ek die rooi satyn panty vas teen my neus en maak my vingers toe, my halwe vuis oor my gesig en neus. Ek teug diep en lank. Ek ruik mens, ek ruik die geur van vars poesie. Ek verbeel my die reuk van haar natheid. My neus reg op daai plekkie waar daai voggies sou uitkom. My linkerhand streel my harde penis, trek die vel terug en draai dan. Ek kyk af en sien my klipharde penis, blink en hard. ‘n Onverskillige jagsheid het my oorval. Elke keer as my penis opbeur, wip, kan ek voel hoe die vel om my balle saamtrek. Ek vryf oor my balle. Alles tintel, is uiters gevoelig.
“Ek sou wat wou gee om nou by jou te wees,” kom nog n boodskap van Elmarie af deur. As jy maar net weet, meisie, as jy maar net weet. Dis stil in die kleedkamer. Ek vat die rooi stukkie lekkerny in my linkerhand en begin met my regterhand werk. Trek en draai, en druk. Vinniger, stadiger. Ek kan voel hoe my dyspiere span en dan weer ontspan. Span en ontspan. Ek ruik Elmarie se jong poesie. Ek is in ‘n beswyming. Ek verbeel my die mees verbode fantasieë. Hoe Elmarie voor my sit, op ‘n bank of stoel. Ek is op grondvlak voor haar. Sy het net hierdie panty aan. Sy plaas haar voete op my skouers, beheer sò die afstand tussen ons. Trap my weg, of laat my nader. Haar hand binne hierdie rooi panty, haar oë kyk diep in myne, sy knip nie. Sy laat my elke keer bietjie nader toe aan haar, aan daai nat warm plekkie. Ek verbeel my die gesig van haar vingers wat uitsteek onder die kant omboorsel, nat. En dan wanneer ek weer my gesig baie naby aan haar het, trek sy die panty eenkant toe. Die fyn haartjies, donker en nat. “Eet my, saggies.”
Ek besef ek gaan binnekort oor die afgrond tuimel. Ek lig die toilet deksel op en hang Elmarie se rooi satyn panty oor die boonste rand. Ek probeer bietjie terughou. Ek kry my selfoon uit, my hande bewe. Die video begin opneem. Ek herinner myself om nie te hard asem te haal nie.
Dan is Elmarie weer voor my. Ek leun vorentoe en soen haar nat vingers liggies, suig liggies. Haar vingers hou nie op met beweeg in haar heelike nat poesie nie. En dan proe ek haar, die ligte slymergheid, die reuk van ‘n ryp somervrug. My tong en lippe op haar diepste, privaatste plekkie, gly en lek en proe. In en uit, heerlik. Sy maak haar bene wyer oop. “Nick, ooooh Nick. Jy moet my naai. Asseblief.”
Ek probeer die selfoon beheer, my bene trek stokstyf en ek mik my klipharde harde penis na die stukkie rooi lap. “O fok Elmarie prewel ek.” Die eerste skoot tref die omboorsel bo en mis amper. Maar dan skiet ek my sperm in wit toue en met ruk bewegings skoot na skoot na skoot reguit op Elmarie se rooi satyn panty. Reguit op haar jong vars, nat poesie. Ek ruk en struikel amper. Die laaste skoot val op die toilet sitplek. Ek moet konsentreer om my asemhaling saggies te hou. Ek leun teen die muur. Die panty is papnat, deurnat en slymerig. Die sperm drup af. Die video record nog. Ek vat die panty en vee die oortollige sperm van my halfstywe penis af. Dit help nie veel nie, die panty is deurweek. My penis wip-wip nog. Ek voel die sweet teen my rug afloop. Piep-piep stop die video.
Ek vee die panty af, sovêr ek kan, en maak skoon. Sit op die toilet en maak my boodskappe op die foon oop. Elmarie, reply, add item, from gallery, video gallery, select, ok, send. Bliep, en die koevertjie gly oor die skerm. Ek staan op, sit die panty in my broeksak en maak die grendel op die deur los. Ontsluit, ontlaai, ontlont. Stap wasbak toe. Was my gesig af met koue water. Kyk op en sien my bleek gesig in die spieël. Jy is ‘n bliksem, Nick de Wet, flits dit deur my kop.
Ek stap uit. Kinders, waiters, stemme, musiek, sonlig deur die kleurglaswerk. Elmarie smile. “Jou bier is al warm.”
(Lees die volgende episode HIER)
Dirty Old Man (1)
Hoe lank gaan ek lees: 9 minutedeur Pacman
Toe ek opkyk staan sy in die badkamer se deur! Red handed staan ek daar met ‘n ligblou panty in my hande. “Ek….ek….” probeer iets uitkry, maar my mond is droog en my hart klop bedonnerd in my borskas. Hoe verduidelik ‘n 42 jarige getroude man homself uit hierdie situasie? Haar gesigsuitdrukking sê sy het beslis nie verwag wat sy nou voor haar sien nie, maar sy begin nie gil of hardloop weg nie.
“Elmarie, ek….ek”, probeer ek weer, maar die 20 jarige student val my in die rede.
“Die bloue is myne, die pienke Maryna s’n en die swarte Lienka s’n.”
Haar arms is gevou voor haar, en sy kyk af op die vloer. Dit voel soos ‘n eweigheid, maar dis seker enkele sekondes.
“Ek sal later terugkom,” sê sy en stap uit. Sy trek die deur toe agter haar. Ek is kort van asem, ek voel lam en ek bewe. Wat de fok gaan nou gebeur? Ek is nou sò in my moer!
Ons is ‘n groep wat bestaan uit familie en vriende wat vakansie hou in die bosveld. Ons het ‘n groot self-catering lodge met braai, swembad, lapa en genoeg slaapplek vir baie. Elke dag is dit game drives, swem, braai, en dit word net al hoe lekkerder. Daar is nie meer “kinders” saam in diè sin dat hulle 10 of 12 jaar oud is en jou pla met koeldrank wat hulle mors, of een wat sy kop oopgeval het en so aan nie. Die “kinders” is nou studente en jong mense wat hulself besig hou en meestal met hulle eie dinge doenig is. Dis egter kinders van my skoonfamilie, vriende van ons, en vriende van my skoonfamilie se kinders. Twee jong manne vol spiere en drie mooi jong dames, almal uit die skool en almal so tussen 20 en 22 jaar oud. Die manne ry gewoonlik vroegoggend hulle eie koers in, en kom so by middagete aanmeld. Die meisiekinders is meer huisvas en spandeer meeste van hulle tyd op die bank met ‘n boek, of hulle is in die swembad. Elmarie en Lienka is vriendinne van my aangetroude niggie, Maryna, al 3 eerstejaar studente op ‘n bekende universiteit.
Dinge loop lekker, veral as jy heeldag rondom die vuur sit en die jong nat lywe loop verby huis toe en weer terug swembad toe. Of as ons op ‘n game drive gaan en voor jou op die game viewer voertuig se bankie sit een van die drie jong dames, of selfs van hulle ma’s, en jy sien so ‘n stukkie vlees onder ‘n hemp of romp uitsteek. Of as hulle langs die swembad lê en daai stywe bultjies onder swemklere laat jou gedagtes vêr dwaal. Ek het besluit dat nie een van die drie ‘n enkele haar op hulle jong dosies het nie. Die belofte van ‘n gleufie op die swembroek bottoms het my oortuig.
Daar is vier couples hier met die groepie jongmense. Die ma’s is self nie onooglik nie, veral Erika. Sy is my skoonsuster se beste vriendin, en ons ken mekaar al baie lank. Ook al saam op baie vakansies en naweke weg. Erika, soos meeste vroue seker maar in haar situasie, kyk baie mooi na haarself. Werk net halfdag (by haar man Daan, se makelaarspraktyk) en het dus tyd vir gym, haarsalon, naels ens. Sy lyk heelwat jonger as haar 46. Skoonsus (vroulief se suster) is self ook baie sexy. Donkerkop, altyd ‘n bok vir sports, lag baie. Lekker mens. Bietjie al laat oplig, uitsuig en watookal gedoen moes word om daai lyf so te hou. Net Gerda (my skoolvriend Niel se tweede vrou) is heelwat oorgewig en nou nie iemand oor wie ek fantasseer nie.
Met soveel mense in een plek is die badkamers soms ‘n problem. Ons plek het egter ‘n aantrekkamer met toilet naby die swembad en dan het die boonste kamers almal en-suite badkamers. Op die onderste vloer is ‘n badkamer wat die meisies deel (hulle drie bly in die twee kamers onder.) Dis ook die badkamer wat ons almal gebruik wanneer ons braai of TV kyk. Die seuns moet soggens in Neil-hulle se en-suite gaan stort en regmaak, want Hanno is hulle seun, en Christo is sy pêl.
Die moeilikheid het begin toe ek op ‘n slag badkamer toe loop om bietjie water af te slaan. Ek merk op dat daar vroue-onderklere in die mandjie lê en ek besef dis seker die meisies wat hulle swembroeke daar aantrek (hulle hang moontlik die nat bikini’s op aan die krane of so om uit te droog). Skielik voel ek my hart klop vinniger. Dan bring ek myself tot beheersing. Nee, fok man, jy is mos nie ‘n siek bliksem nie. Daai kinders het anderdag nog op jou skoot aan die slaap geraak. Of jy het hulle leer skiet, met baie fisiese aanraking om haar te leer die geweer vashou, ens. Jy het hulle soms opgepas as hulle ouers weg is vir die naweek. Nee, fok man, wat dink jy?
Maar die nuuskierigheid en die versoeking het die oorhand begin kry. Elke dag as ek die eerste keer daardie badkamer gebruik, en die kinders swem, kan ek my opgewondenheid nie hou nie. Ek kyk heel eerste of ek weer die fyn goedjies sien. Sovêr elke dag is dit daar. Elke dag ander kleure. My hande bewe, maar ek vat aan niks nie. Wil ook nie te lank wegbly nie. Terug met my bier in die hand kan ek nie anders as om te wonder wie van hulle dra wat in daai mandjie nie. Dirty old man, dink ek. Maar, troos ek myself, ek het mos niks gedoen nie. Wel, nog nie ….
Toe, so drie dae gelede, kon ek myself nie keer nie. Ek stap in die badkamer in en nog voor ek die deur kon toemaak, sien ek ‘n pers panty langs die mandjie op die vloer. Ek voel my mond droog word en sweet in my palms uitslaan. Ek maak seker die deur is toe. Ek hurk en tel die fyn stukkie material op. Voel dit gly deur my vingers, vou dit oop om die snit te sien. Dis ‘n French cut. My hart klop in my keel. Ek hou die panty in albei hande, asof ek dit wil opdra aan iets of iemand, aanbid. En dan ruik ek dit. My fok! Ek ruik mens, ek ruik bietjie parfuum. Ek weet waar haar diepste privaatste plekkie in daai panty was. My penis wip-wip in my broek. Skielik hoor ek iemand in die kombuis. Ek gooi die panty op die vloer en spoel die toilet. Ek bewe. Ek haal diep asem. En stap uit. Dirty old man, dink ek. Maar fok, ek is opgewonde. Wie van daai drie se pers French panty het ek in my neus gehad?
Soos elke krimineel wat altyd wegkom met sy eerste oortreding, het ek ook weggekom. En net soos elke ander krimineel word ek mak en dink ek sal nie gevang word nie. Net vroulief wat gister opgemerk het ek meer gereeld toilet toe gaan …
Gistermiddag het ek die grootste kans gevat. Meeste van die ouers was weg dorp toe en net ek en Neil was by die vuur. Ek het die wasgoedmandjie oopgemaak en elke panty en bra mooi bevoel en bekyk. ‘n Rooi G String, ‘n wit satyn item, en ‘n bloue in gewone snit. Ek probeer uitwerk wie dra wat. Elke panty heerlik bevoel en besnuif. Die reuk van oorryp vrugte en parfuum. Ek was so jags toe ek daar uitstap, ek was bang Neil merk my horing op.
En toe, vanmiddag net na middagete, vang Elmarie my. Ek weet nie hoe dit gebeur het nie. Miskien het ek die deur nie behoorlik toegemaak nie. Miskien het sy nie gedink daar is iemand daar binne nie en net ingestap. Weet nie, maar dit maak ook nie saak nie. Sy weet nou iets wat my hele lewe kan opfok.
Terug by die vuur probeer ek my pose hou. Ek probeer ook luister of ek iets hoor by die swembad. Alles lyk en klink normaal. Nie een van die meisies kyk my skeef of anders aan nie. Ek haal bietjie makliker asem. Miskien skraap sy moed bymekaar om vir haar ouers later te vertel. Kan jy jouself die fokkop voorstel? Ek verloor my eetlus en hou sommer op drink. Die ander vra of ek OK is.
“Ja, ek is net bietjie moeg, moet miskien so bietjie stadig met die Windhoek Lagers,” lieg ek deur my tande. “Nee Gerhard, ek is fokken bang jy vind uit ek het jou dogter, en haar vriendinne, se panties die laaste paar dae gaan snuif terwyl hulle geswem het,” dis wat in my kop aangaan. Fok, ek hoop nie ek het dit hardop gesê nie! Lyk darem nie so nie.
Ek staan op en verskoon myself. Ek gaan lê so bietjie. Vroulief is bekommerd.
“Hoe voel jy, het jy iets geeët wat jou ontstel, wil jy ‘n doktor gaan sien?”
Ek probeer my bes om haar gerus te stel. Sy los my later en ek gaan lê op die bed. Fokkol slaap. Ek is totaal angsbevange. Ek sukkel om my asem te kalmeer. My hart stamp in my bors, en ek besef ek het geen beheer oor wat volgende gaan gebeur nie. Elmarie gaan nou daardie besluit neem …
Ek gaan met sonsondergang weer af lapa toe. Almal wil weet of ek beter voel. Die meiskinders is ook daar en die vuur brand gesellig. Ek stel almal gerus, ek is OK, seker net bietjie ryk kos ens. Ek merk ook nie ‘n verandering in die atmosfeer of in enige iemand se gedrag op nie. Elmarie het seker nog vir niemand vertel nie. Ek weet nie wat om te doen nie. Sy treë op asof niks gebeur het nie. Ons gaan, soos ons al voorheen gedoen het, op ‘n night game drive. Elmarie beland op die bank voor my. Ons het fisiese kontak soos die voertuig oor hobbels en deur driffies ry. My bene teen haar rug. Sy gee my ‘n bier. Ek merk niks op in haar optrede dat sy ongemaklik of kwaad is nie. Terug by die lodge braai ons en gaan slaap. Almal behalwe ek. Rol rond, worry. Môre oggend gaan die kak spat. Ek kan my net indink hoe Elamrie nou alleen met haar ma gaan praat, en dan later in die kamer die ander meisies vertel van die dirty old man wat hulle panties bevoel en besnuif terwyl hulle swem.
Volgende oggend is ek eerste op. Stap af en gaan maak koffie en gaan sit by die lapa. Die sonopkoms in die bosveld is besonders mooi. Jy hoor voëltjies van alle soorte, die veld is vars. Ek gaan terug kombuis toe en maak nog ‘n koppie koffie. Ek draai om, en daar staan Elmarie. Die huis is stil, meeste mense slaap nog. Maar my ore suis. Ek wil weg hardloop.
“Môre Nick.”
“Hi Elmarie.”
Sy lyk nie ongemaklik nie.
“Ek … ek,” probeer ek weer.
“Ons moet praat,” val sy my in die rede.
“Ja, asseblief,” stotter ek.
“Ek sal jou laat weet,” sê sy en draai om.
Ek hoor die badkamer deur toe gaan. Ek is lam. Ek dink nie eers aan ‘n panty nie. Maar ten minste lyk dit of sy dit tussen ons wil uitsorteer. Fok! Dis darem ‘n bietjie van ‘n verligting.
By ontbyt word die dag se planne bespreek. Game drive, swem, lees, elkeen verklaar wat hy wil doen. Ek kry ‘n boodskap op my selfoon. Jy gaan aanbied om dorp toe te gaan. Dink aan ‘n rede. Ek ry saam. E. Die selfvertroue van die boodskap skok my. Sy weet duidelik dat sy my aan die ballas beet het! Ek werk saam, en verklaar my plan om dorp toe te gaan, apteek toe. Meeste van die gaste koop my storie.
“Ek wil saamry, Nick, ek moet paar goedjies kry. Is dit OK?” glip Elmarie in my plan in. Ek weet nie hoe om te reageer nie.
“Sekerlik, is jy reg, ek wil oor tien minute ry.”
Op die grondpad uit die plaas is dit doodstil in die bakkie. Die radio irriteer my en ek skakel dit af. Elmarie het ‘n kort denim romp aan en ‘n wit t-shirt wat styf oor haar borste span.
“Elmarie, ek … ek weet nie wat om te sê nie,” begin ek.
“Ek sal niemand vertel nie, moenie worry nie, Nick,” sê sy terwyl sy reguit in die pad kyk.
Weer die selfvertroue wat my stomslaan. Die venster is oop en sy hang haar arm uit terwyl sy praat.
“Daar is egter ‘n voorwaarde.”
Nou wil ek weer begin. Belowe ek sal nie weer nie. Belowe dit was ‘n enkele insident, en het nog nooit voorheen gebeur nie.
“Ek wil sien wat jy sou doen met my panty as niemand sou uitvind nie,” sê sy terwyl sy my reguit in die oë kyk.
My fok! Ek moet hard konsentreer om die bakkie in die pad te hou.
“Hoe, e … hoe bedoel jy?”
My stem bewe.
“Ek vermoed jy sou graag jou sperm in my panty wil skiet terwyl jy fantaseer oor my. Die sagte lappie voel en ruik. My diepste geure ervaar en dit dan oor jou penis vryf tot jy oorkook.”
My fok! Ek kan my ore nie glo nie.
“En ek wil evidence hê,” lag sy. “Video clip. Ons weet albei die gevolge as ek my ouers moet vertel van hierdie ding.”
Haar hand is nou op my been. Ons ry in stilte verder. Ek is net so stom soos die dag toe sy my met haar panty in my hand gevang het.
Naby die dorp vra sy, “Het ons ‘n ooreenkoms?”
Voor ek kan reageer sê sy: “Moet ek jou bietjie help?”
“Hoe bedoel jy? Wil jy hê ek moet …. ek moet …” Ek weet eintlik nie wat om te sê nie.
“Ja, nou. Ry Spur toe, jy kan daar is in die badkamer gaan.”
Met diè lig sy haar onderlyf op en trek haar panty af. Sy gooi die rooi satyn lappie op my been en smile.
“Moenie my teleurstel nie!”
Ons stap by die Spur in. Dis besig, baie mense. Ons kry ‘n tafel. Sy bestel vir ons elkeen ‘n bier. Ek staan op en verskoon myself.
“Maak gou!”, sê sy en knip oog. My ore suis soos ek tussen die tafels mik vir die badkamers …
(Lees die volgende episode HIER)
Riana
Hoe lank gaan ek lees: 5 minutedeur Scorpio
Sondag, 13 April 1980
Ek staan en druiwe eet by die prieël tussen ons en Riana-hulle se huis. Haar kamer is donker. Riana is ons bure se dogter en sy is ook in matriek. Verskil is, sy is in die slim klas. My luigat (“Gebrek aan werksetiek” staan op my rapport) het my reeds vroeg in my skoolloopbaan tot die C klas gerelegeer. Sy is ‘n lang, skraal, benerige meisiekind, en ek dink sy is fantasties. Sy is een van min wat altyd waai as sy my sien, en af en toe by die busstop met my gesels. Môre is Valentynsdag en ek probeer al die hele week lank die moed bymekaar maak om vir haar ‘n anonieme kaartjie in hulle posbus te gooi. Ek ruk soos ek skrik toe haar kamerlig aangaan. Haar pa is ouderling, en hulle kom van die kerk af. Sy haat kerk. Haar hoed seil woes deur die lug, mis haar bed en verdwyn agter die vensterbank. Sy sluit haar deur, maak die slaapkamervenster oop en staar ‘n rukkie na buite, hande op haar heupe. Sy lyk moerig. Ek is net ‘n paar meter van haar af, maar dis al sterk skemer en die prieël is welig. Dit is ‘n bedompige aand, en sy trek die gordyn toe tot net duskant die oop venster, sodat die aandlug kan inkom. Al wat ek van die kamer kan sien is haar spieëlkas. Sy verdwyn agter die gordyn. Ek eet nog ‘n paar druiwe. ‘n Paar minute later verskyn sy en vir ‘n duiselingwekkende oomblik lyk dit asof sy net ‘n swart T-hemp aan het, maar toe sy voor die spieëlkas gaan sit om haar gesig skoon te maak, sien ek ‘n spierwit bikinibroekie wat kleef aan haar skraal heupe. Die spieëlkas is een van daardie outydse meubelstukke waarvan die groot ronde spieëls beide op en af en links en regs kan spil. Ek voel nie skuldig genoeg om pad te gee nie. ‘n Rukkie later verdwyn sy weer agter die gordyn en ek is verbaas oor hoe teleurgesteld ek is.
Toe ek wegdraai om die Wetenskaptaak, wat al laas Vrydag moes in wees, te gaan klaarmaak, vang die spieël my oog. In die refleksie kan ek haar hele bed van die voetenend af sien. Sy lê bo-op die kombers, een arm langs haar, die ander hand op haar maag. Haar hemp is effe opgetrek en ek kan haar in onstigtelik detail sien. Uit hierdie hoek is sy hoofsaaklik sinkplaatribbes en heupbene, en die wit broekie klou besitlik aan die prominente bult van haar pubis. Hoewel haar oë toe is roer sy onrustig. Ek dink nie die nabyheid van haar hand aan die rek, die fyn beweging van haar vingers is net ooraktiewe verbeelding nie, en tussen my bene voel ek meteens swaarder, dikker. Wanneer sy haar hand stadig afwaarts oor die voorkant van haar broekie vryf asof sy ‘n sweterige handpalm afvee, forseer die lug uit my longe uit. Meisiekinders maak mos nie so nie? Haar hand is eers stil, bak oor haar heuwel, asof sy haar beskerm teen onwelkome oë. As sy maar weet. Dan begin sy met ‘n kortgeknipte vingernael veerligte strepies oor die materiaal trek, bo na onder, heen en weer. Ek kry die indruk dit is nie haar eerste keer nie. Ek druk my hand voor by my broek in, groei harder in my vuis. Elke hartslag drom teen my ribbes en pols in my hand. Lank hou sy so aan, maar ek kan sien sy begin reageer op daardie vlytige vingernael, haar bors dein vinniger, een been trek lansaam op. Haar vinger huiwer soms vir ‘n oomblik by die boonste draaipunt, fermer, die katoen vlei teen haar kontoere aan en sny klammerig tussen haar lippe in. Haar ander hand het die een of ander tyd ongesiens onder haar T-hemp verdwyn, maar die swart materiaal maak dit onmoontlik om te sien wat sy doen. Haar opgetrekte been vlerk oop teen die bed, en haar vingers kruip tussen vel en katoen in. Haar hand is besig, die dun materiaal span oor haar kneukels, beweeg soos ‘n lewende ding tussen haar bene. Dit voel soos ure later voor sy haar heupe effens lig en die broekie afglip, ontbloot eindelik haar rooibruin krulle aan my gulsige blik. Aanvanklik is dit net haar vingerpunte, vinniger nou, maar steeds sekuur en beslis. Langsaam delf sy in, ‘n vinger verdwyn tydsaam dieper, verskyn blinknat en glad. Geleidelik raak haar beheersde ritme vinniger, minder gekoördineerd, selfs effens ru, haar hare swiep heen en weer. Haar tande glinster wit en haar rug boog katagtig, skraal flanke konkaaf soos die mond van ‘n Sweedse aktrise. Skielik grawe haar hakskene tussen die deurmekaar linne vir vastrapplek, haar heupe ruk teen die wilde hale van haar haar hand. Tien woeste hartkloppe later sidder sy een laaste keer en sak terug op die bed. Haar hand is stil, maar steeds daar. Die beperkte beweegplek in my broek is nie veel van ‘n hindernis nie, semen spat warm teen my maag, drup dik en glibberig oor my hand. Die voorkant van my broek raak swaar en donker, en daar is nat vlekke op my geel hemp.
Op ‘n bedompige Desemberaand, ‘n maand na my agtiende verjaardag, kom groet sy. Môre haal ek die trein na Potchefstroom, destinasie 4 SA Infanteriebattaljon. Hoe sy uitgevind het, weet ek nie, maar my ma, wat meer weet van haar kinders as onsself, het waarskynlik iets daarmee te doen. Ons praat nie juis nie, ongemaklik met ons eie emosies. Toe sy opstaan om te gaan druk sy my ‘n oomblik teen haar lenige lyf. Dit is die eerste keer wat ons aan mekaar raak. Sy staan effens terug en glimlag, en sy is nie skaam vir haar trane nie.
“Kyk na jouself. As jy iets oorkom, wil ek nie eers daarvan hoor nie. Ek het jou ma ook gesê. Ek kan nie vir jou skryf nie. Ek kan jou ook nie weer sien voor oor twee jaar nie. Ek hoop jy verstaan.”
Ek sou eers heelwat later verstaan, na die fluisteringe oor die veiligheidspolisie, maar knik nogtans. ‘n Glashelder voorgevoel dat ek haar nooit weer gaan sien nie, breek my hart.
“Tweede ding: Let goed op as hulle die kamoefleerklas aanbied. Jy is nie juis goed daarmee nie.”
Sy verberg nie haar minagting of woede vir ‘hulle’ nie, en dit klink asof dit sommer ‘n aansienlike klompie mense insluit. Ek voel skoon jammer vir hulle.
“Mens kruip nie agter ‘n groen bos weg met ‘n geel hemp nie.”
Dis die laaste woorde wat ons praat. Wel, vir ‘n iemand wat ‘n beurs kon losslaan om volgende jaar ingenieurswese op Tuks te gaan swot, is vektore, en in- en uitvalshoeke en verstelbare spindelspieëls natuurlik kinderspeletjies. Agter die fasade van die bykans onbeholpe meisiekind voor my gewaar ek meteens die belofte van wat sy gaan wees, die getemperde staal van haar persoonlikheid gesmee uit intellek, passie en moed. As daar kritiek is, is dit haar ongeduld en die wye rebelse streep. Ek vermoed dat daar onder haar voorsate moeders tel wat kaalvoet oor die Drakensberg gestap het, verder terug dalk selfs een wat ‘n gehoringde helm gedra het. Geeneen wat ek daarna ontmoet kon vergelyk nie. My leë bestaan is die onredelike prys van my onvermoë om op daardie dag te begryp dat ek slegs ‘n enkele geleentheid sal kry.
Draadtrek planne
Hoe lank gaan ek lees: 6 minutedeur Skerf
Ek wil nie graag veralgemeen en sê dat alle tieners “X-ratedly” jags is en hulle privaatdele onbeheerst teen sagte voorwerpe skuur nie, maar in my geval was dit wel waar (under cover so…). Ek het draad getrek elke oomblik wat ek ‘n alleenheid gehad het (en dit was baie; onnodiglik baie) …….. in die hoenderhok, agter die sement plaasdam, onder die wilger by die spruit, agter die melkstal, op die koppie in my den, agter die trekker in die stoor, in die koelkamer tussen al die bees en skaap karkasse. En dan ook die usual: in die kakhuis, in die stort en met slapenstyd in my ingeboude kas (net om dubbel seker te maak my ouers hoor my nie). Ek moet bieg dat ek wel nice genoeg was om my “semen-kouse” self uit te spoel en met die “handdoek-skroefdraai-metode” half droog te maak voor ek dit in die wasgoed mandjie gegooi het.
Graag wil ek net ‘n vinnige beskrywing van myself op die skamele ouderdom van veertien gee (want die indruk wat die meeste mense van my skep in my prille jeug is geheel en al ‘n misjudgement). Right, om te sê dat ek skaam was is beslis ‘n understatement. Dit was vir my gods-onmoontlik om met die fynere geslag te kommunikeer (sonner om soos ‘n vars tampon met ‘n beskroomde glimlag te lyk). “Hoekom?” vra jy. Wel, as gevolg van die feit dat ek meeste van hulle al in my gedagtes op trekkers, agter sementdamme, onder wilgerbome, in die melkstal en hangend en hygend tussen bees en skaap karkasse genaai het.
Die verskriklike “meisieskuheid” het dan tot gevolg gehad dat ek omtrent net met my ma en sussie van die teenoorgestelde geslag ‘n gesprek langer as twee sinne kon voer. Even die mooie Juffrou van Staaden (ek dink sy het vir my Wiskunde, Afrikaans of Geskiedenis gegee) kon nie meer as twee woorde met my praat nie; dan het my mond in die Saharawoestyn verander en dit het gevoel of ek ‘n ligte beroerte in my oogholtes en binne-oor ontwikkel. (Ek het haar telke male in vele posisies op die lower groen mosgras by die spruitjie genaai ….)
Hierdie “siekte” het my hele lewe oorgeneem; en ek kon vir ‘n fok met geen siel daaroor praat nie. Ek het geweet dat die subject “seks” in ons gesin was so uit soos ‘n medium-rare beeshaas in die Spur. My pa het geglo dat daar geensins seks gepraat word onder die Jirre se dak nie en ons huis was die Jirre se dak. Dit het my soms afgesit om te masturbate in ons huis, vir obvious reasons.
My sussie was so fokken preuts sy het nog geglo jy kan ‘n baba in die wêreld bring deur net oopmond te soen. My buddies het gepraat van hoe lekker hulle laas Saterdag draad getrek het, terwyl ek vanoggend twee keer al die “liewe denkbeeldige mos-put” besoek het. Het ek ooit gewonner oor die possibility dat ek dalk ‘n “skommel-probleem” het? Nee, ek was te besig om te visualise waar ek “dit” volgende kan doen. Dit was op hierdie stadium van die geveg nie meer ‘n kwessie van “een-meisie-in-‘n-enkele-seating-naai-nie,” maar ek het nou die boundries begin oorskrei met sommer :“Juffrou-van-Staaden-en-Michelle-en-Belinda-en-Talina-saam-in-een-seating-naai”.
My “plekkies” op die plaas het begin min en boring raak – wat my “masturbation-creativity” op hol gesit het. Dis hier waar ek en my getroue Chappie schooter die volgende grens oorskry het … die buurman (oom de Wet) se plaas … my ontembare jagse gedagtes het my ‘n hart-throbbingly excitement laat beleef!
Hier het ek ‘n paradys van “plekkies” ontdek en was ek van voor af baie opgewonde oor my nuut gevonde “plekkies”. Al wat ek nou moes doen was om “hulle” vir ‘n test drive te vat! Net een probleem: hierdie was ‘n woelige plaas! Ek kon nie exactly by oom de Wet stop met my Chappie scooter en vra: “sal oom omgee as ek gou-gou draad trek in oom se melkery?”
Moeilik was dit toe nie. Problem solving lei tot inspirasie en inspirasie lei tot kreatiwiteit. Ek was nog nooit in oom de Wet-hulle se huis nie en dit was dan ook my eerste target. Gevolglik sou ek met ‘n moerse kreatiewe plan vorendag moes kom om toegang tot hulle huis te kon kry. Ek het geweet dat tannie de Wet ‘n huisvrou was en dat dit possibly my grootste obstacle gaan wees. My eerste target was Yolanda se kamer. Yolanda was ‘n baie atleties-gespierde jong dame, met vloeiende blink-swart hare wat net-net bo haar stuitjie stop. Sy het probably die mooiste gat wat ek nog ooit aan ‘n agtienjarige gesien het. Haar vlei-lelie groen oë het my altyd laat dink aan ‘n pond ver weggesteek êrens in die middel van die Knysna woud. Haar gesig … wel, díe het die onderkant van ‘n lamp-paal resemble. Ek het haar net elke tweede Sondag by die kerk gesien wanneer sy kom kuier het vanaf die groot stad Pretoria, waar sy geswot het. Sy was baie spesiaal vir my omdat sy heelwat ouer was. Dus het ek haar net elke tweede Sondag ‘n baie spesiale naai gegee: in die koelkamer, hangend en hygend tussen die bees en skaap karkasse … nét Yolanda en Juffrou van Staaden het die eer gehad om ooit in die koelkamer genaai te word.
Raait, terug by my “obstacle”. Dit was vir my baie belangrik dat ek ‘n alleentydtjie in Yolanda se kamer spandeer. My eerste gedagte was om miskien in te breek , dit sou nie vir ‘n fok werk nie … daai fokken boerboele. My enigste opsie was om na die huis te gaan en vir tannie de Wet een of ander storie te spin.
So scooter ek toe maar met my Chappie al die pad tot by oom en tannie de Wet se voorhek. Goddank die boerboele is op hok, dink ek vir myself. Daar aangekom sien ek net vir Ousie (oom en tannie de Wet se huisbediende) salig uitgestap kom om te sien waaroor die honde so bohaai opskop.
“Hello Ousie”
“Hello baas,” antwoord sy met ‘n vraagtekenfrons op haar voorkop.
My hart begin jags klop terwyl die rehearsed storie-leuen in my kop rond maal. My storie-leuen was eintlik bedoel vir tannie de Wet, maar ek reken ek hou hom net so vir Ousie.
“Jis Ousie, waar’s die miesies?”
“Nee baas, die miesies en die baas helle es by die town. Die miesies sy es siek, helle moes by die doktor gaan.”
“My maggies Ousie, is sy allraait?”
“Ek, ek weet nie wat es die fout by hom nie.”
“Ag Ousie, ek wil jou gou ‘n gunsie vra.”
“Ja my baas?”
“Man, ek was besig om die draad-strikke van ons grensdraad af te haal en nou my maag hy wil werk. Ek gaan hom nie maak tot by ons plaas nie. Kan ek assamblief julle toilet gebruik?”
“Assamblief, my baas, jy kan gou enkom en by die toilet gaan!”
My hart was al amper op fyndraai en ek het nog nie eens Yolanda se kamer gesien nie! Ousie vat toe sommer die lead en drafstap terug kombuisdeur toe om my die pad aan te wys. Ek galop agterna en vir ‘n split sekonde gaan dit deur my kop: “wat die fok is jy besig om te doen; jou fokkin psigopaat!?” Maar die wil om vir Yolanda in haar eie kamer te naai is te groot!
In die toilet begin ek my plan in werking sit. Ek maak die deur saggies oop en dan weer saggies toe. Doodstil voor die kakhuisdeur luister ek waar Ousie besig is om te werk. Ek hoor haar werkskaf in die kombuis. Die geklingel van die crockery wals met my jagse hartkloppings. Soos ‘n dief loer ek vinnig van kamer tot kamer in. Die eerste een is most definitely oom de Wet en die tannie s’n; dit stink na motbolle.
Die tweede kamer ruk my aan my manlikheid. Ek kan Yolanda ruik, ek kan haar ewe skielik sien voor my. Ek kan haar proe. Ek kan haar sagte mos-klam-poes-lippies teen my bobeen voel druk Ek kan haar klam asem in my nek hoor hyg-fluister: “Naai my, asseblief … naai my net …” Ek maak haar ingeboude kas met bewerige hande oop. My trained oë soekend na die “treasure.” Ek gewaar dit. Op die tweede rak: ‘n panty! Ek hou my woed-asem in en luister aandagtig of Ousie nog besig is in die kombuis. Die geklingel bevestig dit. Sagkens maak ek myself tussen Yolanda se klere in haar kas tuis en maak die kas deur toe. Ek maak die speelplek in my kreatiewe gedagtes oop en met Yolanda se pantie op my gesig begin ek masturbate.
Met my hande op haar ferm agtienjarige, atletiese gat en haar hygende fluisterstem klam in my nek, vou haar poeslippies saggies, maar tog verm om my manlikheid. Ons naai mekaar in die stort en toe strompel ons (ek steeds binne haar) haar kamer binne. Sy vra my met groot oë: “naai my asseblief op my lessenaar.” Met een beweging vee ek alles van die blad af en tel haar op die lessenaar. Ons naai en naai en naai en ek sien hoe haar nat mos-slym ‘n kol op die lessenaar maak. Haar asem word vinniger en vinniger, haar spoeg-asem fluister harder en met groter genot: “ek gaan kom …” Ek ruk die panty van gesig af en stort al my saad in haar fluweel sagte g-string.
Ek sukkel om bo my hartklop en hygende asem vir Ousie in die kombuis te hoor. Ek bly doodstil staan in die kas; dan hoor ek haar stem. Ek’s veilig. Ek klim uit die kas, trippel na die kakhuis, maak die deur saggies oop en weer toe agter my en spoel die toilet. Met ‘n nat panty in my broeksak en sweet wat nog steeds my ooghoeke brand, stap ek met niksseggende houding die kombuis binne.
“Dankie Ousie, ek voel nou sommer stukke beter.”
“Des reg my baas, djy moet mooi loop”
“Dankie Ousie …”
Ek het nooit weer vir Yolanda in haar huis genaai nie.