Witbroodjie (5)
deur Nostradamus
(Lees die vorige episode HIER)
So met die omdraaislag sien sy dat hy nie mooi seker is wat aan die gebeur is nie. Dalk het hy so ontspan terwyl sy hom masseer, dat hy ingesluimer het. Of dalk het hy net ontspan en aan niks gedink nie, maar sy sien nou die verbasing in sy oë. Sy sien die worsteling wat hy binne-in homself het terwyl hy haar so sien. Sy kan haarself net voorstel watter tweestryd daar op die oomblik in sy binneste aan die gang is. Hoedat hy aan die een kant homself probeer oortuig dat sy sy onderwyseres is, dat sy niks bedoel nie, dat dit verkeerd is om so aan haar te dink, maar aan die ander kant sien sy ook hoedat sy liggaam reageer daarop wat hy sien en voel. O. Goeie genade, sonder om te dink het sy weer gaan sit om die nattigheid in haar panty weg te steek, maar nou voel sy dat sy bo-op klein Johan gaan sit het. En … uhm … klein Johan is besig om groot Johan te word soos dit vir haar voel. Sy sien die ongemak in Johan se oë terwyl sy liggaam reageer op dit wat sy brein nog moet erken: Hier sit ’n volbloedvrou, of nee eerder ’n volbloed poesie, bo-op sy piel. Want sy hormone dink seker nie aan haar as vrou nie, maar net aan haar geslagsdele. Sy weet dat sy al menigte nagte alleen in haar kamer met haarself gespeel het en dat sy besef het dat wanneer sy oor die afgrond tuimel, sy nie aan ’n man of iemand dink nie, nie aan ’n persoon of karaktereienskappe nie, maar net aan sy manlikheid wat homself diep in haar tuismaak.
Sy besef sy sal nou hier moet plan maak voordat sy brein registreer wat sy piel weet, want dan gaan hy van die bed af spring en homself uit die voete maak, want die skaamte en die skande in sy oë sal te veel wees om te hanteer. Sy besef sy moet nou iets doen. Nou! Nie oor ’n paar maande nie. Nou!
“Uhm Juffrou, uhmm … shit … ek’s so fokken jammer, ag ek bedoel jammer …” begin hy stamel terwyl hy probeer om met sy hande onder haar arms haar torso en pelvis van hom af op te lig sodat sy seker nie sy ongemak kan voel nie. Sonder om te dink sink sy aspris met haar pelvis op hom af en sy voel iets daar beweeg – onder haar maar ook binne haar. Sy vat sy hande onder haar oksels en druk dit liefderyk teen haar vas terwyl sy probeer om met haar oë die sagtste liefdesboodskap te stuur wat lovers mekaar as eeue lank woordeloos stuur.
“Johan, Johan dis ok. Moenie worry nie. Nee wag, moenie spartel en wegtrek nie, luister eers vir my …” begin sy uit haar hart en lende uitpraat.
***
Kak. Dis wat hy het. Groot, slap kak wat in hope al sy toekomsdrome gaan opfoeter. Hier lê hy en perv op sy juffrou wat uit die liefde van haar hart haar vakansie opgeoffer het om hom uit te help en nou gaan staan en word hy ’n seksbehepte tiener wat soos ’n seksoortreder dink almal wat ’n rok dra soek sy plesierspier. Hy het so lekker ontspan terwyl juffrou sy hamstring masseer het en toe sy die res van sy rug en bene begin masseer het hy so amper aan die slaap geraak.
Maar toe hy omdraai toe gebeur daar ‘n foutjie want eintlik ‘n fokop is. Want toe hy omdraai toe sien hy haar met ’n haarsliert wat sy so skrams probeer uit haar gesig blaas terwyl sy wydsbeen oor hom sit-staan. Hy sien haar rooi wange en haar nat hande en die jellytots in haar bra. Hy sien die nattigheid voorop haar panty en toe sy besef waarna hy kyk kry sy so skaam dat sy gaan sit en dit lei toe tot die tweede probleempie.
Want toe sy gaan sit probeer hy nog dink aan hoe erg sy straf gaan wees toe besef sy totterman al dat sy nou met haar poësie bo-op hom sit en al wat tussen hom en haar is, is twee baie dun lagies materiaal – waarvan een al nat van die olie is. En daar begin die man met ’n wil van sy eie reageer en pronk en kort voor lank voel hy hoe sy voel soos ’n poumannetjie pronk teen haar panty. Hy sien die skok op haar gesig en besef die enigste ding wat hy nou kan doen, is om die skade te probeer beperk en hy steek sy hande uit na haar om haar van hom af op te lig. Die oomblik toe hy haar natgesweet lyf aanraak is dit asof sy korasie ’n nuwe rat ontdek en haar natuurlike reuk is soos ’n feromoon wat sy sintuie oorweldig en vir ’n splitsekonde oorweeg hy dit om haar op te tel en op sy skoot sit te maak voordat hy haar dek soos wat Boesman, sy pa se Brahmanbul die eerste koeie dek van die nuwe seisoen nadat hy so lank droëbek moes staan. Hy bedink hom en op daai oomblik voel hy haar hande bo-op syne, onder haar arms en hy hoor haar stem, maar hy kan nie lekker uitmaak wat sy sê nie – dit klink asof sy onder water praat, want die momentum van haar hande bo-op syne het sy hande geskuif en nou sit hy met haar pragtige los borste genestel in die waai tussen sy duim en wysvinger. Hy vat ’n oomblik om tot verhaal te kom en hoor toe eers haar stem, terwyl hy probeer om sy hande weg te trek en hy voel hoe haar hande syne in haar vlees in vasdruk – en dit voel HEMELS!
“Johan, dis ok. Dis natuurlik, moenie worry nie,” hoor hy haar stem terwyl hy wonder of hierdie nie weer een van sy drome is wat so werklik voel nie. Hy sien weer haar mond oop en toe gaan, maar hoor nie woorde by haar mond uitkom nie en dis toe dat hy sien dat sy gefrustreerd afkyk na haar hande en sy hande van daardie wonderlike sagte borste af wegneem en bo-op sy maag neersit – terwyl haar hande syne omvou.
“Johan,” hoor hy weer. Hy skud so kop soos ’n hond wat wakker word en voel weer effens in beheer van sy lyf – behalwe een deel wat redelik duidelik sy ongehoorsaamheid aan sy brein te kenne gee.
“Johan, dis natuurlik, jy is ’n jong man wat opgewek word deur dit wat jy sien en voel en as ek eerlik moet wees, ek voel gevlei dat ek darem nog so reaksie uit jou uit kon kry!”
“Bedoel juffrou, juffrou is nie kwaad nie? Shit, juffrou, ek is jammer ek het nog so gelê en toe ek omdraai toe sien ek juffrouu se uhm … en toe …” stamel hy toe sy skielik vooroor leun en hom soen – vol op die mond.
Sy voel hoedat hy nog ’n woord of drie vorm met sy lippe voordat sy brein besef wat besig is om te gebeur en die volgende oomblik voel sy hoedat sy gevry word soos laas agter die druiwe prieel op haar pa se plaas. Sy voel hoedat sy tong leiding neem sonder om soos ’n likkewaan in haar keelgat te probeer afseil en toe hulle albei opkom vir asem is sy nie seker hoeveel tyd verloop het nie. Sy sien weer dat die twyfel en vrae sy verstand wil oorweldig en instinktief sit sy regop en skuif boontoe sodat sy nou bo-op sy bolyf sit en sy Johan se arms met haar skeenbene kan vasdruk. Voordat hy ’n woord kan uitkry, besef sy dat sy as die ervare, ouer vrou, al is dit ook net effens meer ervare en effens ouer, sal moet leiding neem. Sy skuif weer terug sodat sy hom in die oë kan kyk, neem ’n diep asemteug en begin dan – sonder om asem te haal of ’n nuwe sin te begin.
“Johan, ek het iets om te bely. Nee, moet niks sê nie en hou op wriemel hier onder my! Ek dink ek is verlief op jou, van daai eerste dag wat ek jou gesien het in Graad agt. Ek weet dit is verkeerd, maar ek weet ook dit voel reg en dit moet nie reg voel nie, maar ek is oor die skuldgevoelens en ek hoop nie ek verongeluk ons vriendskap nie, maar elke keer as ek vir jou kyk dan gebeur daar iets en ek wou wag tot Desember, maar toe kom ek saam hiernatoe en net nou toe ek wakker word en ek sien jou en ek sien waarna jy kyk toe wou ek, maar ek kon nie en nou toe jy omdraai en ek sien die skrik in jou oë toe weet ek ek kan nie langer wag nie, ek weet nie of jy dieselfde voel nie, maar ek dink ek is verlief op jou eintlik weet ek ek is en ek wens so graag dat jy dieselfde voel en ek het nie bedoel om jou te verlei nie, maar ek dink nie ek kan dit meer in my hou nie en toe ons netnou gesoen het – ek weet nie wat jy al gedoen het saam met ’n meisie bedoel ek nie, maar ek wou bitter graag verder gaan en ek hoop nie jy dink aan my as ‘n ou vrou nie, want ons verskil net agt jaar en ek weet dit klink nou na baie maar oor ’n paar jaar is dit nie so baie nie ek as jy my wil verkla by die hoof dan is dit reg so en as jy nie van my hou op hierdie manier nie dan is dit seker ook reg of nie reg nie, maar ek sal seker ’n plan maak om dit te oorleef en sê asseblief vir my wat jy dink, want ek kan nie agterkom as jy so na my kyk wat jy dink nie en ek is jammer ek begin huil, want ek wil nie huil nie, maar ek ….”
Sy kry nie nog ’n woord uit nie, want nou is dit Johan wat haar teen hom vasdruk met baie meer krag en passie as wat sy verwag het en haar soen om haar stil te maak. Vir ’n oomblik probeer sy nog om ’n woord uit te kry, maar toe hulle tonge eers die oeroue dans van die liefde begin doen, toe is haar brein nie meer in staat om helder te dink nie, of enigsins te dink nie. Dit voel asof haar brein ’n kortsluiting maak. Haar vel voel asof dit vir die eerste keer elke aanraking voel op elke plek waar hulle twee se liggame teen mekaar raak en skuur en elkeen van daardie stimuli word teen die spoed van wit lig vervoer nie na haar brein toe nie, maar na haar kern toe. Sy het hoeka hierdie week nog geen verligting van haar vingers gehad nie, so kort voor lank voel sy dat al hierdie stimuli besig is om haar klittie te oorlaai en toe sy haar weer kom kry toe is sy besig om haarself teen sy hardheid te skuur, maar dit voel asof sy op die afgrond huiwer en sy is bewus van Johan se ferm hande wat op en af teen haar ruggraat af maak en sy is bewus van die reuk van sy naskeermiddel en skielik is daar ’n nuwe sensasie – met haar geskuurdery het haar panty seker na die kant toe geskuif, want haar linkerlippie voel nou die satynsagte natheid van sy manwees en sy voel hoe haar panty se omboorsel ru teen haar genotknoppie skuur en die volgende oomblik …
(Lees finale episode HIER)
10 COMMENTS
Soos my vrou altyd se———Nog nog nog
Wat se jou vrou.
Ken nie dai 1 nie
Waar kan ek goeie Suid Afrikaanse pornography kry waar daar in Afrikaans gespyker word . Help asb
Sjaks ou Nostr, jys nou wragtig besig om die volk se lus soos n yo-yo te speel. Absoluut wonderlik.
Liefde is lekker!!!! Maar… lekker is nie altyd liefde nie…
Laat daar tog nig net 1 hoofstuk wees. Die spanning vreet my op.
Laat juf ou Johan se cherry pop en laat hy haar goed naai.
Puik storie sover!!!!
Stem saam. Lee hom als juff. Vanaf koek lek tot holnaai
Wat n great storie. Baie dankie daarvoor.
Baie nice,kani wag vir nom 6 nie.
Nostradamus, soos ek reeds gesê het, ek’t hierdie verhaal nou vanaf 1ste tot met hierdie episode (5) gedruk want omdat ek weet hoe ‘n goeie skrywer jy is, is dit ‘n meesterstuk (weereens) wat ek as dokument van uitmuntende skryfwerk wil bewaar in ‘n lê-er.
Wag net vir laaste episode(s)
Ek het nog so baie om by jou te leer, baie dankie.
Wille Will