Hoe lank gaan ek lees: 19 minute

deur Boshcak

Rentia Malan gaan sit vir die eerste keer voel dit vir haar daardie dag.

Sjoe.

Sy blaas van haar donker hare weg wat uit haar bolla losgekom het. Sy is nog nuut by die skool, sopas gekwalifiseerd as onderwyseres in Afrikaans. Sy’t al die periodes na pouse gehad met vol klasse. Die kinders is redelik gedissiplineerd hier (daarvoor is sy baie dankbaar), maar van die matriekseuns gee haar moeilikheid.

Sy vermoed dit is omdat sy self skaars twee-en-twintig is, hulle is maar ‘n skamele vier na vyf jaar jonger as sy, so sy sukkel bietjie om dissipline af te dwing.

Sy sug saggies agter haar lessenaar in die klas en kyk na die pak boeke wat nog gemerk moet word. Dit is so baie werk! Sy’t geweet dit is, maar wou nog steeds onderwyseres word. Sy kom nie lekker by al die admin uit nie, sy’t gister haar klaslys vir haar voogklas probeer klaarkry, maar kon dit nie betyds regkry nie en moes dit toe vir Mev. Verster (die ou heks – oujongnooi en so suur soos ‘n Noord-Transvaalse pomelo en net so uitgedroog!) haar vakvoog, net so inhandig.

Gelukkig is die laaste periode nou verby en sy sien kinders by die skool se hek uitstroom. Sy sug weer, sy sal seker hier moet sit tot omtrent vier-uur daardie middag om deur al die werk te kom.

Haar hare sak weer voor haar gesig in. Verdomp! Sy’t nogal langerige bruin-swart hare wat sy maar so konserwatief moontlik probeer bymekaarmaak in ‘n bolla teen haar agterkop (ou tannie Verster het nie so subtiel laat weet die lang donker vlegsel wat sy die eerste paar dae probeer het is onaanvaarbaar – onaanvaarbaar vir ‘n jong damesonderwyseres, sê ek jou!) – so nou pas sy maar aan om die ou strydbyl se mond toe te hou.

Rentia wonder of die ou tannie jaloers is. Sy is nie vreeslik vol van haarself nie, maar is bewus dat mans haar redelik aantreklik vind. Van die jonger mansonderwysers het al bietjie kom gesels. Rentia is redelik goed gebou, effens aan die regte kant van mollig (alhoewel sy dink sy kan nog bietjie gewig verloor) met groot, donker-swart oë wat redelik wyd gespasieër is en lang, digte bruin-swart hare wat tot by haar middel hang as dit los is. Sy het ‘n klein wipneusie (een van haar vorige kêrels het altyd haar daarop begin soen – hy was mal oor dit) en ‘n breë, mooi mond wat maklik glimlag. ‘n Sterk kennetjie en pragtig eweredige wit tande rond haar mooiheid af.

Sy weet sy is nie ‘n model nie, maar daar is ‘n oop, skoon jong-vrou aantreklikheid aan haar wat meer as een man al ernstig haar laat raaksien het.

Sy kyk rond of ou strydbyl Verster in die omgewing is (haar klas is twee af met die ry) en woel vinnig haar bolla los, laat die donker sagte hare loskom oor haar skouers. Sy skep die los sweempies hare op in haar hand, trek dit vas en torring gou weer die bolla in plek. Dit lyk nie so goed as toe haar ma daardie oggend gehelp het nie, maar dit sal moet hou. Almal is besig om te loop so hopelik sal sy mense kan vermy.

Met ‘n sug trek sy die eerste boek nader. Dit is al kwart voor twee.

Die interkom gaan aan. Beep-boop!

“Juffrou Malan.”

Aggenee. Dit is Mnr. Venter, die skoolhoof. Wat maak hy nog hier?! Sy’t geweet die admin kantoor bly gewoonlik oop tot so drie-uur, maar …

“Ek is hier meneer.”

“Juffrou, kom asseblief dadelik na my kantoor.”

Iets soos vrees skiet deur haar. Is dit nou oor die verdomde klaslys? Sy wonder of die ou Verster tannie dalk die hoof se oor het en haar gaan verkla het.

“Goed meneer, nou daar.”

“Dankie juffrou.” Die interkom kliek en gaan af.

Sy skuif die boek weg, staan op. Sy sluit maar die klasdeur, druk die sleutels in haar sak en stap vinnig in die kantoorblok se rigting. Sy moet oppad by die badkamer verby, sy gaan gou daar in en probeer haar hare uitsorteer in die spieël. Sy moet eintlik ‘n draai loop, maar slaan dit oor (dit vat dalk al klaar te lank om by die kantoor te kom, Mnr. Venter is baie streng) en sy vermoed die uittrap – dit is seker wat oppad is – gaan hopelik nie te lank wees nie.

By die kantoorblok sien sy die sekretaresses is almal al huistoe. Mnr. Venter se kantoordeur is egter oop. Sy stap soontoe en klop maar.

“Middag Meneer.”

Hannes Venter is seker so net by die vyftig, nie te bles nie en van sy hare is nog swart. Hy kyk op en vir ‘n sekonde of twee sê hy niks. Rentia kwyn, hy lyk hoogs de moer in.

“Sit, juffrou.”

Sy gaan sit maar senuagtig, bene teen mekaar en vryf haar hande in haar skoot. Hemeltjie wat het ou Verster nou weer gaan oorvertel, dis net ‘n klaslys hy kan tog nie so woedend lyk nie?

“Mev. Verster het my daarop attent gemaak dat jou klaslys nog nie reg is nie.”

So dit was die ou bitch. Dom afgunstige koei!

“Ek is jammer meneer, ek sukkel effens om my administrasie by te hou …”

Hy kyk net na haar. Sy oë is onleesbaar.

“Dit is onaanvaarbaar, juffrou. Jou klaslys is waarby jy staan, of val. Wat as ons moet ontruim en jou lys is nie volledig nie? Wat as een van jou kinders in die skool êrens rondloop en ‘n bom ontplof na ons ontruim het? En jy het dit nie geweet nie? Gaan jy vir die ouers verduidelik?”

“Nee meneer … ek bedoel, ja meneer, ek is jammer, meneer ek sal dit regmaak, ek vra om verskoning …”

“Dit is eenvoudig nie aanvaarbaar nie,” sê hy weer. Hy staan op, loop om die tafel. Sy probeer nie na kom kyk nie. Oukei oukei, die klaslys is heilig, ek kry dit.

Dan maak hy die kantoordeur toe en sluit dit. Wat …?

Hy loop terug, staan langs haar, kyk af.

“Het jy gehoor wat ek gese het? Dit is nie aanvaarbaar dat jou klaslys onvolledig is nie.”

“Ja, meneer ek het gehoor meneer, ek is jammer meneer …”

Hemel! Wat gaan aan met hom?!

“Jy weet ek kan dissiplinêr teen jou optree?”

Aggenee. Sy voel skielik lus om te begin huil.

“Ja, meneer ek weet ek sal nie weer nie.”

Vir ‘n rukkie is dit stil. Sy kyk nie op na sy kant toe nie.

“Het jy enigiets om te sê in jou verweer?”

“Nee, meneer ek is jammer, ek sal probeer beter doen …”

“Ek het klaar die aanklag geskryf, juffrou Malan.”

“Ag tog, meneer ek is jammer! Ek sal dit reg maak.”

“Jy kan nie. Dis te laat.”

“Ag, meneer asseblief …”

“Staan op.”

Sy staan, kyk skugter na hom. Wat wil hy tog hê van haar?!

“Mevrou Verster sê vir my ook jou haarstyl is buite orde.”

“My hare?! Ag meneer hoe kan sy sulke goed sê, ek …”

“Bly jy stil. Maak los jou hare.”

“Meneer …?”

Sy is nou totaal onvankant betrap.

“Jy’t my gehoor, maak los jou hare, juffrou.”

Hy lyk steeds kwaad, maar iets anders … sy weet nie wat dit is nie maar sy voel iets aan. Daar is iets wat beweeg in sy oë.

Aggenee, om alles te kroon kom sy skielik agter haar besoek aan die badkamer moes ‘n besoek aan die toilet ingesluit het. Haar blaas is ongemaklik vol. Dalk is dit die stres.

Sy kyk maar af en druk haar vingers in haar bolla in, trek dit los, laat haar lang donker-bruin-swart hare loskom en oor haar skouers val. Dan kyk sy weer op na die skoolhoof.

Hy bly onverbiddelik.

“Ja-nee, sy het reg. Dit is onaanvaarbaar om sulke lang hare te hê vir ‘n damesonderwyseres.”

Nou voel Rentia sy wil regtig huil.

“Ek is jammer meneer…”

“Ek dink nie jy is jammer genoeg nie. Jy lyk soos ‘n slet.”

Sy ruk haar kop op. Dit was onnodig.

“Ek … wat sê meneer?”

Skielik, reg voor haar, reik die hoof af na sy broek. Haar oë verstar en sy kyk oorbluf hoe hy … stewig homself vasgryp en dan druk en streel deur die materiaal van sy pak klere se broek. Onmiddelik is sy gewalg, geskok, maar sy kan nie ophou kyk nie sy … ding is – hoe de hel, dit is dan enorm. Sy kan die skag soortvan sien deur sy klere, dit lê half af teen sy bo-been, maar (en sy sluk senuagtig) dit is duidelik … hard of besig om hard te word, vasgevang in sy klere.

Rentia het nie veel ervaring nie, geen man was nog by haar nie, nie op daardie manier nie … laaste was Piet, maar daar het nie veel gebeur nie, hy’t liggies haar daar gevat oor haar klere, maar toe skielik toe sy dieselfde wou doen … Sy’t hom uit sy broek gekry en wat sy gesien het was heerlik, maar toe begewe sy moed hom en hy’t opgetrek en opgestaan en so ‘n week later haar afgesê.

Mnr. Venter is … sjoe, Piet was so klein … in vergelyking.

“Ek sê jy lyk soos ‘n slet. Net goed vir een ding.”

Sy het nie woorde nie, staar net na hom. Sy hand druk en streel sy groot roede heen en weer. Rentia besef dit is besig om te … swel, die skag is dikker en begin half die broek wegdruk …

Haar blaas kramp weer, en skielik is sy baie bewus van haar koekie, onder haar rok … kan sy … is dit moontlik, die ou bok?

Oukei …

Sy kantel haar kop terug, draai dit effens, kyk skalks op na hom, lek haar lippe, maak haar mond effens oop. “Kan ek dalk iets doen vir meneer … dan vergeet meneer van die dissiplinêr?”

Sy gesig word rooi, en sy sien hoe hy sy meneer hard druk en dan pluk hy soortvan aan homself. En dit is ‘n meneer van ‘n piel, daaraan twyfel sy nou nie meer nie. Haar jongmeisie vulva kramp liggies in haar broekie onder die romp, en dan sterker, en skielik is sy daar en sy verstaan wat hier aangaan. Wel, dit sal interressant wees op die minste om sy vleis-swaard haar te voel probeer inpriem – maar sy is amper seker sy’s te klein vir hom.

Die opgewondenheid en skielike jagsheid suis deur haar lyfie … maar net vir ‘n oomblik and besef sy skielik weer hoe dringend sy moet piepie. Haar koekie bewe daarvan. Sy moet binnekort pie.

“Jy kan jou hemp uittrek, jou klein slet.”

“Kan … kan ek dalk net gou badkamer toe gaan, meneer?”

“Nee. Hoekom wil jy gaan? Jy doen wat ek vir jou sê.” Sy stem raak effens skor, die dik slang in sy broek beur teen die materiaal van binne af. Hy’s seker omtrent heeltemal in ereksie, flits dit deur haar gedagtes. Hy pluk-pluk liggies aan dit met sy vingers.

Hoekom wil sy gaan?!

“Ek moet … ek moet gaan pie …”

“Nee. Trek jou hemp uit. Nou dadelik.”

Sy knyp maar weer. Dit voel of haar blaas ‘n klip is wat tussen haar dye lê. Dit druk op haar skaamspleet van bo af. Is dit dalk oor sy begin … opgewonde raak? Dit is nogal lekker, die beginnende opwinding, half gemeng met die behoefte om haar blaas te ledig.

Sy glip die knopies van haar bloes los een vir een. Sy oë verteer haar, en toe glip hy sy belt los.

Sy laat haar bloesie val, staan daar net met haar wit bra, haar mooi klein ferm borsies tintel effens. Hy is ‘n groot man, toring bo haar uit, o hemel en daardie dik voël!

Hy trek die belt uit, vou dit terug. Klap dit.

“Draai om.”

Sy draai, half oor die stoel gebuk voor sy tafel.

“Buk.”

Wat nou?

En toe raps hy haar. Nie te lig ook nie, die belt klap oor haar smal netjiese agterstewe, oor haar rompie. Sy ruk van verrassing, kyk oor haar skouer terug na hom, deur die vlerk van haar sagte donker sy-sagte hare.

Mnr. Venter is duidelik uiters opgewerk, hy pluk steeds aan sy massiewe roede, sy gesig bloedrooi, die broek stok-styf gespan oor die enorme dikte en lengte van sy man-ding.

“Jy is ‘n stoute onderwyseressie en jy moet gestraf word!” Hy raps haar weer.

Die postuur, so oor die stoel gebuk, is nie goed vir haar al voller wordende blaas nie. Sy kramp, maar weer in, sidder half van die gemengde sensasies van haar effens-brandende boudjies af, haar al hoe natter wordende harige kontjie en die piepie wat steeds dringend net agter die spleet sit en wag om verlig te word tussen haar lippies uit.

Dalk moet sy dit maar so gou moontlik probeer verbykry?

Sy kyk maar weer af, probeer konsentreer om nie haar beheer te verloor nie. Hy raps nog ‘n keer. Dit is nie seer nie, inteendeel dit is asof die raps vorentoe gaan deur haar bekken en terugkaats van haar kloppende poeslippies af voor en dan opsidder in haar lyfie en boudjies. Dit is eintlik … lekker?

Haar vol blaas help dit aan, dit is asof dit haar poes net nog warmer en natter maak, vinniger.

“O ja ek is … raps my boude …” Hy doen dit weer. Sy loer terug oor haar skouer. Hy raps weer. En weer.

“Staan op,” beveel hy.

Sy kom regop, en hy reik uit en rof word haar bra van haar skouers afgeruk in een beweging. Dit is half skokkend,maar ook ongelooflik eroties, hy is so sterk en sy hoor iets skeur, maar dan gooi hy dit op die vloer en die koel lug in die kantoor streel liggies oor haar gepunte pienk tepels.

“O, jou slet hoe kan jy so wil klas gee …” Hy tel een van haar kleinerige B-grootte tieties op, druk dit terug teen haar bors, draai en wikkel die tepel, effens te hard. Sy sug van genoegdoening, dit is asof elektriese drade van die tepel af in haar inloop, af oor haar gespanne magie en reguit na die donker krullerige skaamheuweltjie wat sy tussen haar mooi heupe steeds weggesteek hou onder haar grys rompie.

Dan is die behoefte weer daar. Dit word al hoe erger. Sy sidder half regop en hy laat los die een tiet en begin dan met die ander een speel, draai weer hard die gepunte pragtige tepeltjie.

“Meneer … meneer ek moet regtig gaan piepie …”

Sy gesig word nog rooier. “Nee. Jy moet betaal vir jou oortredings eers. Maak my broek los.”

Sy kyk af, haar hande skud toe sy vorentoe reik. Haar vingers voel dom, sy is definitief opgekikker, en haar hande bewe. Sy glip die knippie bo op sy broek, vroetel ‘n oomblik en trek sy gulp oop.

O goeie hemel!

Die broek val neer, hy is harig, groot, sterk bene. Hy lyk goed ‘n man van amper vyftig, sy maag is plat en lyk hard. Sy voël is soos ‘n boomstomp, dit lyk so dik soos haar gewrig, sy onderbroek staan uitgerek en strem terug teen die enorme groot kop en die onbeskryflike dik skag van sy erekte penis onder dit.

Sy reik weer voorentoe om die ding los te laat uit sy onderbroek, maar hy raps haar hand. “Staan hier.”

Sy kom staan voor hom. Hy troon oor haar uit. Haar tepels wink, skitter elektries, haar borste tintel. Haar blaas voel of dit gaan bars. Haar koekie kramp lustig tussen haar mooi bene.

“Maak los jou romp.”

Sy vroetel vinnig met die knopie bo. Die romp gly los, val om haar enkels.

Sy het haar Victoria’s Secret panties aan, dit sit styf en is net effens deursigtig. Hy kyk af, sien die donker krulle raak. Hy reik af, streel oor dit liggies, gryp dan vas aan haar ronde skaamheuweltjie.

Sy sug hard, sidder effens. Dit voel goed … ten spyte van die dringende nood om haar blaas leeg te kry. Hy skud haar plomp veneris, tik oor dit, klap dan liggies die mat van donker hare deur die broekie se deursigtige voorpaneel.

“Onderwyseresse in my skool kan net so baie poes-hare hê as ek sê hulle mag …” Sy stem is hortend, en sy sien hoe sy onmoontlik enorm penis roer in sy onderbroek.

“Mag ek?” prewel sy, en wikkel haar heupies.

“Jy moet dit verdien, jou klein slet.”

“Hoe?”

“Draai om.”

Sy draai soos hy sê, krimp weer haar blaas. O hel ek gaan myself bepiepie!

“Lê oor die stoel.”

Sy doen so.

“Sprei jou bene oop.”

Sy stoot haar pragtige bene oop.

En toe gaan die boeie oor.

Sy weet nie waar hy dit kry nie, of waar hy dit weggesteek het nie. Hy glip behendig een om haar linkerenkel, maak dit aan die TOD stoel se poot vas, glip ‘n ander boei oor haar ander enkel, en klik dit vas.

Sy kan nie weg nie.

“Meneer?!”

“Bly stil jou slet. Hou jou arms.”

Hy het nog twee boeie. Haar smeltende koekie kramp erg, sy moet dringend urineer, maar sy verlekker haar ook in die kloppende seksuele opwinding in haar skaamspleetjie. Sy moet binnekort iets doen, haar blaas gaan ontplof!

Sy hou haar arms en hy klink albei haar gewrigte vas aan die stoel se armleunings.

Nou is sy vasgevang. Sy staan vooroor gebuk, effektief hulpeloos, haar bra geskeur, net haar Victoria’s Secret broekie wat haar klam, bruin-haar poesie bedek. Sy kan net net haar kop ver genoeg links gedraai kry in die benarde posisie om te sien hoe hy uiteindelik sy onderbroek afstroop.

Sy wil uitroep van verbasing, maar verstar net. Sy penis is soos ‘n ou, dik boomstomp, dit lel half na links, so swaar en dik dit kan selfs in volle ereksie nie heeltemal regop staan nie. Dik blou are slang langs die perel-wit skag af, aan en aan – dit is so lank! – tot dit teen sy maag onder kom, sy testikels lyk soos krieketballe vir haar, hulle hang laag en swaar en rond in ‘n stewige, haarige balsak wat sy nie met albei haar hande bedek sal kan kry nie.

Die kop is soos ‘n langwerpige pienk-blou-pers torpedo, dit bult uit bo sy penis-skag, so groot dit sal haar hele hand vol lê, en hy is onbesny, die dik, gekartelde voorhuid half-terug gespan oor die volgeswelde nat blou punt van sy penis-kop.

Naakte, dierlike honger ril deur Rentia se jong vrouelyf. Dit is die lieflikste en grootste man-ding wat sy nog ooit gesien het, Piet se roede lyk soos ‘n kleuter teen dit. Sy kan nie dink hoe die enorme pers punt eens halfpad tussen haar klein pienk skaamlippies sal kan instoot nie. Haar koekie kramp genadeloos, die dringende behoefte om te pie skielik effens minder. Sy ril weer kragtig om haar drupnat vagina. O ja!

“Gaan meneer my nou … ry?”

Hy drink haar hoofsaaklik naakte lyf in, die obsene dik penis roer effens tussen sy bene. Rentia skiet vol van warm sidderende opwinding, elektrisiteit krabbel liggies orals oor haar vel en gril te lekker oor haar nat skaamlippe. Haar vulva kramp weer kragtig, dit voel leeg, honger.

Hy buig, en bring sy rottang uit, kraak dit.

“Jy moet eers bietjie voel, jou slet van ‘n onderwyseressie.”

O hemel. Die rottang lyk boos in sy groot hand, maar sy sien sy onmeetlik dik perskop penis roer en wikkel toe hy aan dit vat. Hmm, hy like dit.

Hy kom nader, streel oor haar jong boudjies, vou sy vingers bo die rand van haar broekie in oor haar kruis. Dan trek hy, en in een lang beweging skil hy die sagte satyn af van haar mooi gat en oor haar bo-bene sodat dit om haar kniegies gaan hang. Weer kielie die koel lug in die kantoor haar, maar hierdie maal oor haar naakte boudjies en die dik wollerige lippies van haar onderwyseres-poesie.

Sy ruk effens, die beweging is amper folterend, haar stuwende behoefte om te urineer oorweldigend. Haar blaas pyn, maar dit is ook plesier, die drif om haar blaas te ledig soortvan omarm deur die geweldige seksuele opwinding wat in haar lekker lyf en kontjie bruis.

Hy streel een ronde wit boudjie, gryp dit dan vas, en raps liggies met die rottang op die naakte ronde perfeksie van haar agterstewetjie. Sy wil gil of kreun of iets doen, sy is mateloos opgewonde, maar probeer terselfdertyd haarself keer om net te ontplof van haar oorvol blaas. Die posisie is heerlik, die bekamping van beweging, die koue klemmede staal om haar enkels en gewrigte om een of ander rede onhanteerbaar opwekkend en eroties.

En nou slaan hy haar naakte boudjies met sy rottang.

Sy wikkel haar heupe. “O ja meneer … piets my … piets my gat …”

“Jou klein slet … jy skeer vanaand nog daardie poes, hoor jy my …” hy buk agter haar half, raps weer ‘n boudjie. Hy kan haar vet dik buitelippies sien loer tussen haar pragtige binne-bene, haar spleet donker en uitlokkend tussen die twee wollerige bultjies van haar saamgedrukte buite labias.

“Ek sal so … Ogod!” Dit ruk uit haar mond, want hy het die rottang afgebring en haar liggies, uitlokkend oor haar vet brunet skaamlippies geraps. Sensasie, nuut, effens pynlik maar verruklik heerlik en diep seksueel spoel soos ‘n tsunami oor haar. Hy raps nog ‘n keer, en dan weer. Sy gil, sidder. Siedende plesier was uitwaars oor haar hele lyf van haar sidderende koekie se lippe af.

Sy wil regop, maar die boeie hou haar vas. Haar blaas kramp, sy weet nie meer waarnatoe nie. Wilde dierlike genot tier en rol oor haar hele lyfie.

“Ja meneer, ja ek sal enigiets doen …”

Sy prewel, kreun vir hom.

Dit voel of sy opblaas, sy kan amper nie meer nie, haar blaas wil ontplof sy gaan nie meer lank kan knyp nie…

Hy streel weer oor haar boude, knyp effens, raps. Raps weer.

Sy wriemel, sy kan nie meer nie!

“Meneer … meneer ek moet piepie, meneer moet my losmaak asseblief … asseblief meneer ek kan nie uithou nie …”

“Nee. Jy het nognie betaal nie. Jou klaslys was laat, jou klein slet … jy dra jou hare soos ‘n hoer … Mev Verster het my gesê …”

Rentia voel of sy van haar trollie af raak. Haar lyf is verskiklik opgewek, sy sidder en bewe in haar geslagsdeeltjie, dis diep plesier, lekker pyn van haar geslaande boudjies, haar kloppende oorvol blaas, die nat lippe tussen haar bene waar hy ook geslaan het, die aangesig van sy ongelooflike groot en mooi man-spies…

Sy kreun woordeloos, probeer met haarself redeneer, probeer haar verbeel hoe sy haar piepie-openingkie in haar poesie sien toegaan en toe bly. Dit werk net ‘n paar oomblikke, en toe is die stuwende nood weer op haar kont om net te ontspan en haar pie te laat uitgaan … alles deurtrek met intense seksuele genoet en opwinding. Sy’t nog nooit so iets ervaar of eens moontlik geag nie.

Hy kom agter haar in, en sy voel hom haar perfekte boudjies oopsper. Sy probeer haarself inkrimp, sy weet wat hy sien, en is skielik skaam, maar hy hou haar lieflike boude wyd oop, kom nader en blaas dan liggies oor haar kloppende anus net bo haar smeltende meisie-kloof. Sy ril, sy kan nie meer nie, dit is te veel, sy kreun hard, stoot half terug sover as die boeie toelaat, kramp haar anus in tussen haar boude.

“Ek kan nie meer nie!” prewel sy.

“Stoute slet, jy moet lui …”

Hy klap die linker en regter boudjies, gryp hard, wikkel aan hulle.

En toe lek hy haar op haar op die klein bruin rosie van haar anus.

Eers weet sy nie wat aangaan nie, dit is asof sy deurboor word deur iets, dan besef sy dit is … sy het nie ‘n konsep hoe om eers te begin om dit te verwerk nie, sy ruk styf teen die stoel en bewe en ruk weer, gil dringend.

Dit is nie ‘n orgasme nie, sy het darem al een of twee gehad by haarself, haar wollerige koekie ruk en strem en hy lek weer haar anus, drif sy tong teen dit aan, en dit gebeur weer, en weer is dit nie ‘n klimaks nie maar iets … dit is … sy besef sy is verlore, haar lyf verraai haar.

“Meneer, meneer ek kan nie meer nie ek gaan pie!”

Die nood stoot in haar op, gekombineer met die wilde wellus van haar nat liefdeslootjie af, en sy kreun en voel hom haar poesie ooprem, hy trek die behaarde buitelippies oop en sy voel die lug op die vuurwarm binne-lippies en sy kreun weer en sy kan nie meer nie en haar koekie swel en swel en dan ontplof haar uriene onbeheerbaar uit haar uit, sy hoor dit spuit en skiet en die straal spat dik en nat oor sy bors en gesig en sy hoor dit spat op die vloer.

Sy pie lank en hard, kreun, skep asem soos die straaltjie verswak en kreun dan weer dringend en ‘n vars, dik straal piepie dartel uit haar pienk dik-gelipte vulva, en dan weer en weer.

“O jou mooi slet …” kreun hy agter, onder haar, en die verligting is hemels, hy druk sy gesig onder die straal, lek aan dit, kom dan op en lek aan haar pissende poesie. Sy kreun weer, en ‘n vars straal van haar bloed-warm uriene spuit dringend uit haar uit. En weer.

Dinge gebeur toe vinnig, die piepie spuit nog uit haar kontjie uit toe hy agter haar regop kom en die enorme pers kop van sy voël druk vorentoe, haar pie-straaltjie kielie oor die kop en skag en dan raak die punt aan haar lippies en sy het ‘n oomblik van oorwinning en besef hy het beheer verloor en sy ontspan, en druk weer en die verligting is so oorwedligend en sy piepie weer sterk, maar toe druk sy kop teen die lippies en hy begin ingly in haar poes en sy wil huil so heerlik is die sensasie gekombineer met die sielvolle verligting om haar blaas te kan ledig, en sy het iets meer verwag, dit is die eerste penis wat in haar heuningpotjie insteek, maar sy is so opgewek en verswelg in wellus dat sy nie kan dink nie.

Op magiese wyse pas hy, sy weet nie hoe nie, sy wil mal word daarvan, hy druk vorentoe, nogal hard, haar poes-lippe druk inwaarts en begin dan oopgaan, trek sy dik voorhuid heeltemal weg sodat net die naakte pers-kop skag in haar vagina opdring. Die kop steek in haar in, sy voel haar kontjie oopgaan en oopgaan, wyer en wyer, en dit is onbeskryflik, sy voel dit insteek in haar in, die kop glip dieper en dieper, die skag druk nou al haar binneste labias oop, dieper en dieper in haar jong koek op en hy sidder en gil soos hy oor haar buk en sy besef hy het nog bietjie probeer terughou maar hy sidder en sug en dan stamp hy vorentoe en deurboor haar pienk lippies met sy staal-harde, enorme man-spies.

Sy sidder, en die gille borrel uit haar keel.

Sy weet nie waarnatoe nie, hy trek sy penis terug uit haar kont en sy wil mal word, stamp dit weer in haar in, dit gly diep, sy voel die punt teen haar serviks, hy sidder, pluk sy roede terug, en sy is steeds besig om liggies te urineer, die warm vloeistof besprinkel sy groot balsak, en dan met ‘n harde kreun steek hy sy orgaan weer diep in haar kloppende jong poes in.

“Jy moet gestraf word … jou slet … jou klaslys was onvolledig, jou hare lok mans uit …” hy roggel amper, ry haar pienk meisie-slootjie hard, stamp, trek uit, stamp, trek uit, diep, hard, die enigste geluide haar amper huilende gilletjies, sy jagende asem en die klap-klap-klap van sy lende teen haar naakte klein ronde boudjies.

Sy verloor heeltemal kontak met die werklikheid, haar wêreld word haar geslagsdeel, die woes-stotende penis in dit, die laaste bietjie piepie wat uit haar skiet, haar deinende borste wat heen en weer wieg soos hy haar meisie-kloof dringend en passievol ry van agter af.

“Ja, meneer ja meneer!! Ek is skuldig… straf my ry my poes. JA MENEERRRRR!!!”

Hy gryp haar lieflike heupe, druk hard, sy stampe en stote in haar seks skielik dringender, harder. Hy kreun luid.

“Jou stoute onderwyseressie … ek gaan jou wys jy moet boet, jou klein hoertjie, jou slet … jou klaslys moet volledig … jou klaslys moet volledig en jou hare lok mans uit!”

Hy stamp al vinniger, harder, dieper in haar waansinnige warm vagina in. Sy weet wat gaan gebeur al het sy dit nog nooit ervaar nie, sy’t darem internet by die huis, sy weet van …

Skielik klink dit of hy begin huil bo en agter haar. Hy ruk krampagtig, ruk weer, en dan ‘n derde maal in haar in, so hard dat hy haar en die stoel waaraan sy vasgeboei is ‘n entjie vorentoe stoot oor die kantoorvloer. Dan voeter hy ‘n vierde maal vorentoe in die jong onderwyseresie vulvatjie in, en ‘n deel van haar bewussyn wat nog lig is twyfel ‘n oomblik – o hemel die hoof kom in my kont – en dan word hy stil en met die vyfde opvolgende dringende stamp begin hy ruk en sidder en sy heupe klap manies haar wit boude en dan prewel hy iets en gil amper soos ‘n meisie, en vir ‘n oomblik gebeur daar niks, hy is soos ‘n boog bo-oor haar agterstewe gespan, en dan gil hy ‘n laaste maal, woordeloos, ruk weer vorentoe en dan weer en dit is asof hy sy penis in haar wil begrawe en die stoel skraap oor die vloer, ‘n kreet van onmeetlike seksuele genot en genoegdoening klink op en sy voel sy boomstomp-penis ontplof diep binne teen haar serviks en ongelooflike hitte spuit oor dit en in haar vagina in soos hy sy orgasme begin en sy enorme vrag saad in haar begin inspuit.

Hy ruk en gil, ruk en gil, ruk en gil, die rolspelery vergete, sy penis spuit en ruk in haar en die stoel krap weer oor die vloer, instink het hom oorgeneem en Rentia skreeu saam, die warm, dik skote semen wat in haar seks in plof dryf haar oor die afgrond, die posisie, die beperking om haar hande en voete, die diepe verligting van haar blaas wat uitendelik leeg gepiepie is, sy gille van onhanteerbare genot, haar eie wonderlike dierlike seks-lus wat haar oorweldig en haar lyf in vlamme laat uitbars.

Die ergste is sy kan niks doen nie, sy’s vasgemaak, sy wil terugdruk teen die vet penis in haar pienk smeltende koekie, haar arms om hom vou, haar bene roer, maar sy kan nie. Haar boudjies brand steeds effens van sy rottang, en haar orgasme ploeg in haar kont in soos ‘n kar wat teen ‘n honderd kilometer per uur in ‘n muur vasry.

Dit voel of haar koekie eers gloei tussen haar bene, en toe bars die lippies in vlamme uit, en toe gaan die woeste vuur binne-in en glip in haar gleufie op en steek dit aan die brand, en toe word die hele nat jong poesie skielik oorweldigend vol en toe ontplof dit, die rukkende rillende plesier skeur oor haar uit van haar pienk slootjie af en was soos water oor haar hele lyfie, weer en weer, maak haar sidder en beef, elke millimeter van haar bewe en ril en word weer en weer oorspoel van onbeskryflike seksuele genot en helse intense seks-ekstase, die lieflike spasmas gryp haar en sy kan net gil en skree terwyl haar vagina vanself en outomaties gryp en druk, gryp en druk, gryp en druk soos hy skreeuend kom, gryp en druk aan sy steeds spuitende, rukkende penis, weer en weer en weer tot sy voel sy gaan van haar -kop- af raak, dieper, harder, vinnger en onhanteerbaar intens, meer bevredigend en genotvol as enigiets wat sy nog ooit ervaar het…

Erens, op een of ander manier, eindig dit, sy weet later nie hoe lank nie, en sy val erug in haar lyfie in, hygend soos ‘n resies perd, en sy kom by toe hy uiteindelik kermend nog een keer sy groot man-ding diep in haar nat, diep seks-opening inpriem en dan uit asem bo op haar rug gaan le van agter af, half staande en bewend oor haar.

“Stoute onderwyseressiepoesie …” prewel hy later saggies, soen haar rug en nek amper teer, sy penis steeds ingegrawe in haar druppende poes.

“Gaan die dissiplinêr voort, meneer?” vra sy skalks, loer oor haar skouer. Sy druk sy penis liggies met haar vagina.

“Nee … ek dink nie so nie, jou klein slet ….” hy soen weer haar nek, trek dan homself uit haar lyf uit.

Rentia voel sy warm saad uit haar koekie perel en teen haar been afloop.

Hy maak haar los, die kantoor is ‘n gemors, haar wilde-dringende gepiepie het uriene orals gespat waar hulle gehurk-staan het, en sy sien dat van sy semen al tot op die vloer gedrup het uit haar seks uit. Sy soek haar broekie, dit lê oor sy boekrak, sy trek dit aan, soek haar romp … haar bra is vernietig, so sy glip, maar die bloesie aan en hoop sy loop niemand raak nie. Haar tepeltjies is steeds styf en baie sensitief en druk duidelik deur die dun materiaal.

Die hoof het intussen sy broek opgetel, maar staan en kyk nou vir haar, sy ongelooflike groot penis halfmas met kom wat nog steeds stadig uit die klein spleetjie op die pers kop drup. Sy ding glinster in die middag lig en Rentia besef dit is haar poes-slympies wat sy sien orals – dit is oor die dik penis-skag gesmeer.

“Dankie Rentia. Ek dink jy het nou genoegsaam betaal … die dissiplinêr is af. Los maar jou hare so.”

“Die op my kop of die op my poesie, Meneer?”