Gesamentlike vervolgverhaal: Bobaasspeurder Faber (6)

Hoe lank gaan ek lees: 6 minute

deur Kroo

Taalversorging deur Lusman

Hier staan ek in die stort, rukkende met my klimaks in die kreunende Gerda wat self uitmekaar uit val. Harry staan leunend teen die badkamerdeurkosyn en aanskou die orgie … Fok, nou het ek myself regtig in my moer in gefok, dink ek terwyl ek na Harry se niksseggende-sonder-enige-emosie-gesig kyk.

Harry trek himself regop en sonder ‘n geluid draai hy om en loop weg.

Die twee vrouens weet duidelik nie eens dat Harry daar was nie. Hulle staan mekaar kreunend en steunend soen en vinger. Faber junior het alle lus verloor en ek klim uit die stort, droog af, trek my sweetpak aan en loop uit. Ek wil amper vir myself sê dat ek my verbeel het. Want, was Harry regtig daar? Hoekom het die vrouens hom nie gesien nie?

So in die loop praat ek met myself: Dit kom daarvan! Jou pa het jou gewaarsku om jou ding uit gate te hou! En nou is jy self erger as net ‘n verdagte! Wat gaan jy vir Paul, wat jou opdraggewer is, sê? Vir seker sal Harry, wat dik vriende met hom is, nie stilbly nie! Fok! Fok! Fok!

Ek hou by my kamerdeur verby. Ek het ernstige versterking nodig. Op die drankbuffet in die groot sit-eetkamer het ek ‘n bottel Jameson sien staan. Met net die ster- en maanlig loop ek deur soontoe. Die viervinger wat ek vir my gegooi het is in my hand as ek deur die groot glasdeur na die maanverligte vallei kyk.

Ek besluit om eers so ‘n bietjie in die koel nag te gaan sit om tot verhaal te kom. Ek loop tussen die sitkamerstoele deur. Dan struikel ek oor iets lapperigs. Ek gryp na die muur om myself te stabiliseer en my Jameson te red. Die klein gilletjie wat ek gehoor het, laat my omkyk.

In die halflig sien ek vir Paul en Janeke op die mat lê – kaal. Paul se vaalwit semen loop in straaltjies oor Janeke se bruingebrande maag, soos wat hy half skuins van haar afgeswaai het. Janeke vou haar arms oor haar borste terwyl sy steeds op haar rug lê. Sy draai na Paul toe. Paul kyk na my met groot oë. Ek mompel ‘n verskoning en gooi die kombers wat ek met my gestrompel van hulle afgeruk het na hulle toe. Ek loop kamer toe sonder om ‘n woord te sê. Die lus om op die stoep te sit, is skoon weg.

Met die deur agter my toegedruk, soek ek sitplek op die gemakstoel. My bene voel maar rubberig. Ek het te veel gesien, en ek is te veel gesien. Die groot sluk hardehout loop warm deur my mond en in my keel af en versprei in ‘n gloed deur my. Ek oorweeg dit om stilweg my goed te pak en te verdwyn, sommer van die aarde af te verdwyn voordat enigeen in die groep kan begin notas vergelyk.

Die klik van my deurslot laat my opkyk. Gerda staan met haar rug teen die deur, wat sy toegemaak het. Sy is geklee in ‘n wit japon. Trane biggel oor haar wange.

“Ek is bly jou deur is nie ook gesluit nie,” kom dit stotterend, amper huilend uit haar mond. “Paul het ons kamerdeur gesluit,” snik sy. “Janette en Elisna babbel en giggel,” sê sy met rukkerige asemhaling. “Willem-hulle snork en Harry en Janeke is in ‘n heftige fluistergesprek.”

Ek kyk haar oopmond aan, die glas halfpad na my lippe toe.

“Net jou deur is oop,” snik-snik sy, “en ek soek slaapplek.”

Sy loop na my toe, vat my glas en neem ‘n groot sluk. Die onverdunde alkohol laat haar snak na haar asem. Sy gee die glas vir my terug. Sonder ‘n woord verder, draai sy om en klim in die dubbelbed waar sy toe-oog nog snikkend-hortend asemhaal. Ek sit steeds oopmond versteen met die glas in my hand.

Langsamerhand raak sy rustiger. Sy maak haar oë oop en kyk vir my.

“Jy kan nie die heel nag daar sit nie, kom slaap,” sê sy en tik-tik op die anderkant van die bed agter haar rug. “Ek wil net slaap.”

Ek sluk die laaste van die voggies weg, sit die lig af en klim onder die duvet in. Veiligheidshalwe lê ek ver weg op my eie kant. Ek hoor haar asemhaling rustig raak terwyl ek voel ek is besig om in ‘n rustelose slaap te verval.

So teen ligdag word ek wakker van ‘n gevroetel in my hare en aan my oor. Ek maak my oë oop. Voor my is Gerda se ek-is-lus-oë. Ek wil nog wegdraai, toe soen sy my en pop met haar tong een van daardie vinnig-oplos-pepermente in my mond.

“Die koeël is in elk geval deur die kerk. Gisteraand het net begin lekker raak in die stort en toe ons weer sien, was jy weg,” fluister sy in my oor. “Janette sê jy doen wonderlike dinge met jou hande.” Met dié sit sy my regterhand op haar bors en rits my sweetpaktop oop.

Haar tepel is hard in die palm van my hand en onwillekeurig skulp my vingers om die satynsag ronding. Ons begin sagweg soen. Haar tong vlinder oor my lippe en toe verdwyn alle terughoudendheid. Ons tonge soek vroetelend lêplek bymekaar en beide my hande troetel en bevroetel haar borste en tepels.

Ek verbreek ons soen en trek haar japon heeltemal oop. Sy lig haarself en laat val die japon van haar skouers af en bevry haar arms. Sy is kaal soos ek haar in die stort gesien het. Sy trek my sweetpaktop van my af, haak haar tone in my broek se band in en stroop my kaal. Faber junior begin die lig sien en steier regop.

Ek druk haar weer terug op haar rug en terwyl ek met haar ore en hare speel, soen-lek ek haar keel en bors al laer – totdat my mond om die beurt haar borste insuig en my tande aan haar tepels knibbel. Sy wriemel kreunend en probeer vir Faber junior in haar verlangende warmte indruk. Maar ek het eers ander planne.

Ek skuif laer af en terwyl ek met haar borste speel en die tepels effe knyp, lek ek nat strepies oor haar maagvel en blaas daarop. Haar vel word hoendervleis. Sy druk my kop af tussen haar bene en so met die verbygaan lek ek die geswolle liefdeslippe. Sy kreun en lig haar heupe … soebat vir meer.

Bietjie vir bietjie en tergend lek ek. Ek proe haar luswees. My tong vroetel dieper. Sy maak haar bene heeltemal oop – haar binnelippies krul uit en oop. Haar natwees loop uit haar uit en ek slurp die nektar op. My tong flikker oor die uitstulping van haar klit.

Haar liggaam begin ruk met ‘n klimaks. Sy druk my mond op haar vas en ek suig haar klit tussen my lippe in. My linkerhand bly om die beurt met haar borste en tepels speel, terwyl my regterhand se vingers gladweg in haar vagina inglip.

Die vroetel en suig laat haar kom … en weer kom. Ek laat haar so ‘n bietjie tot verhaal kom en begin dan weer met my vingers die knopperigheid in haar warmnat poesie troetel. Sy tel die ritme met haar heupe op en ek voel hoe sy weer op die kruin van ‘n golf balanseer. Ek buk af, knibbelbyt haar klit en sy stort in die maalkolk van genot in. Ek gly teen haar lyf op en Faber junior vind sonder moeite die polsende warmte. Ek begin haar stoot in pas met die ritme van haar sametrekkings. Haar orgasme bereik ‘n crescendo terwyl sy die duvet in haar mond druk om haar gille te smoor. My eie binneste ontplof. Strome semen stort diep in haar elke keer as ons bekkens ontmoet. Haar sametrekkings melk my rukkend leeg.

En toe lê ons net, hygend, in mekaar se arms en bene verstrengel. Vir ‘n lang tyd.

“Die koeël is nou regtig deur die kerk,” sê sy saggies.

Ek kyk na haar en vra wat sy bedoel.

‘n Traan biggel in haar ooghoek. “Paul gaan my wegjaag,” sê sy.

Ek hou haar maar net vas en sê-vra na ‘n ruk: “Jy is lief vir hom? Maar jy sou met ‘n oper huwelik kon vrede maak?”

Sy knik bevestigend en sê: “Ons het al so geraak-praat van swieng, maar ons het nooit weer … dit genoem nie.”

Na lang ruk stilte sê ek so half versigtig: “Miskien moet julle weer daaroor praat.”

Sy knik net en haar oë val toe, haar asemhaling rustig.

Die son sit al goed hoog toe ek alleen wakker word en vrolike stemme in die eetkamer hoor. Ek stort vinnig en pluk klere aan my lyf. In die eetkamer sit Paul, Gerda, Harry en Janeke met koppe na aan mekaar giggelend en gesels. Die ontbytbuffet-opskepbakke word uitgepak en Paul roep my nader dat ek by hulle moet aansluit. Ons kry kos en koffie en sit aan.

Paul sê vir my dat iemand hom gebel het daaroor dat my neef aan moederskant siek geword het en dat my ondersteuning daar benodig word. Ek sê mompelend dankie en dink: Dis nou ‘n manier om gefire te word.

Maar dit bly vreemd dat die saamwees en die ontbyt baie gemoedelik verloop. Na my tweede koppie koffie maak ek verskoning dat ek maar moet gaan pak en staan op.

Paul staan ook op en groet my vriendelik en gee vir my ‘n koevert. “Pos dit vir my asseblief,” sê hy.

“Sekerlik, sal so maak.” Ek groet vir Harry en Janeke en Gerda.

In die kamer gooi ek my goed in my tas en verkas buitentoe. By my kar staan Gerda.

“Ek kom net behoorlik groet,” sê sy toe sy my soen en vasdruk. “Dankie! Vir alles! Ek weet Paul was jou kliënt, maar uiteindelik was ek toe ook. En Harry en Janeke! Ons het voor jy by ons kom sit het, lekker gesels oor ons gesamentlike toekoms!” sê sy blosend. “Hier is vir jou nog ‘n koevert om te pos asseblief.” Sy draai om en stap met ‘n huppel weg.

Ek klim in my kar en kyk na die twee koeverte. My naam is op albei. Binne die een van Paul is daar ‘n tjek wat vier keer meer is as ons kontrakprys. Daar is ook ‘n dankie-briefie met ‘n verwysing na ene André de Jager wat van my dienste gebruik wil maak.

En die een van Gerda? Dit het ook ‘n verwysing na ‘n vriendin, Petro. En saam daarmee is daar genoeg note wat ‘n FSB-navraag sou ontketen as ek dit sou bank.

Ek val kopskuddend in die pad Kaap toe.

Gesamentlike vervolgverhaal: Bobaasspeurder Faber (4)

Hoe lank gaan ek lees: 7 minute

deur Jan Pielewiet

Taalversorging deur Lusman

(Lees vorige episode HIER)

Na drie weke se agtervolging het ek niks meer wys geword oor mevrou G nie en het ek my verslag op ‘n sonnige helderblou Maandagoggend om 08:30 aan meneer G oorhandig. Nadat hy dit rustig gesit en deurlees het, het hy gevra dat ek vir nog drie maande steekproewe doen, op haar gholfdae. En verder wou hy hê ek moet haar monitor as sy verdagte afsprake het.

Toe is dit terug kantoor toe vir ‘n afspraak om 11:00, met wat dalk die volgende moontlike kliënt is. Dit het weldra belowend gelyk.

Tannie Annetjie is ‘n boervrou wat redelik bekommerd is oor haar aanstaande skoonseun. Hy is getatoeëer en hy vape. Sy dink nie hy is die regte persoon vir haar Annabelle nie. Sy sê ek moet hom daarom asseblief dophou en enigiets moontlik kry wat sy kan gebruik as skietgoed. Sy wil dit gebruik sodat sy haar kind kan oortuig dat dit die verkeerde man vir haar is. Tannie Annetjie is heimlik bekommerd dat hy slegs agter Annabelle se erfgeld aan is. Sy en haar man sit daar goed in – die oom is ‘n baie groot Vrystaatse boer. Hulle weet ook absoluut niks van die verloofde se familie nie. As hulle probeer uitvis, word hulle deur Annabelle aangegluur.

Ek skryf soos gewoontlik al die detail wat Annabelle se ma beskikbaar het in my klein swart notaboekie en onderneem om die mannetjie vir twee weke te agtervolg. Ek sal probeer bewyse insamel en onder andere ‘n agtergrond-ontleding deur my polisiekontakte laat doen.

Na die eerste week het ek ‘n patroon saamgestel waarvolgens hy soggens werk toe gaan, na werk gaan gym en dan by Annabelle gaan kuier tot vroeg die volgende dag. Dan gaan hy terug na sy woonstel in Morningside, waar hy hom vinnig gaan opfris en andersins gereedmaak om weer werk toe te gaan. Hy is ‘n stelselanalitikus by een of ander staatsdepartement wat waterontledings doen en basies die land se water bestuur.

Met ‘n B.Tech-ingenieursgraad en ‘n string kwalifikasies in verskeie IT-rigtings kom die kêrel voor as ‘n baie intelligente jong man. Maar hy het ‘n wilde streep en dit dui in ‘n mate daarop dat hy neig na die homo-kant. Die lyfink word egter gedurende kantoorure onder langmouhemde verbloem. Teenoor sy kollegas is hy heel professioneel. My polisiekontak vind uit hy het geen kriminele rekord nie, hy word nie deur hulle gesoek nie en die paar spoedboetes wat hy die laaste paar jaar gehad het, is binne die grasietydperk betaal. Hy betaal selfs sy e-tol-rekening getrou.

Die uitsondering op die skedule was die Woensdagaand toe hy en Annabelle die klubs ingevaar het. Hulle het van een kroeg na ‘n ander gekerjakker, om uiteindelik by ‘n obskure klein kroegie in die middel van Houghton se rykmansbuurt te eindig. Dit is halftwaalf die nag wat hulle daar instap. Ek volg ‘n paar minute later.

Ek blaas my hele begroting op die toegangsgeld. Dan is ek in nirwana. Daar speel sagte musiek uit verskuilde luidsprekers en oral is intieme tafels waar twee tot ses mense sit en teug aan ‘n craft-bier of ‘n eksotiese jenewerkonkoksie. Hier en daar is ‘n dame besig met ‘n lang mengeldrankie met vrugte in. Dis beslis nie jou normale werkende mense se kroeg nie.

In die middel van die vertrek is daar ‘n ronde verhoog met ‘n dubbelbed op. Ek wandel rustig deur die kroegie, maar sien nêrens vir Annabelle en haar kêrel nie. Ek kry naderhand vir my ‘n skoon whiskey met ys en neem plaas op ‘n sitplek naby die badkamer. Ek vermoed hulle het dalk daar ingegaan voor ek hulle begin soek het en hoop hulle sal binnekort daar uitkom.

Mettertyd word die ligte verdoof. Ek kan skaars my hand voor my oë sien. ‘n Kollig gaan aan wat op die verhoog skyn. Daar lê ‘n vrou uitgestrek met ‘n tipe swart leerpakkie aan. Dit herinner my aan Catgirl. Sy het selfs die katore-kopstuk aan en vals snorbaarde weerskante van haar gesig. Daar is ‘n kort swepie in haar hand en op die vloer voor die bed kniel ‘n man met slegs ‘n swart deurtrekker aan. Sy spiere blink van die olie en mens kan sien hy ken die binnekant van ‘n gym. Ook hy het ‘n masker op sy gesig. Aan die tatoes kan ek sien dit is Annabelle se kêrel.

Nou herken ek vir Annabelle as die kat op die bed. Daar speel sulke vreemde musiek uit die luidsprekers en Annabelle begin die man met haar swepie streel. Hy bly gedienstig kniel todat sy hom ‘n raps gee. Net toe hy wil reageer, kry hy nog ‘n hou – wat hom weer gedienstig verder laat kniel. Dan beduie sy dat hy mag opstaan.

Hy gaan staan by haar voete langs die bed. As sy haar knieë laat oopval, sien ek haar geslag oopblom uit ‘n opening in haar broek. Haar tiete, wat tot dusver onsigbaar was as gevolg van die beligting, druk deur openinge in haar top.

Die kêrel gaan lê op sy maag op die bed, sy kop by haar voete. Hy begin haar bene te lek van haar enkels af op. As hy bo kom, begin hy haar moemfie met ‘n passie te eet. Ek kan die slurpgeluide hoor hier waar ek ‘n taamlike ent weg van die verhoog sit. Dis duidelik dat hy byna waansinnig agter haar sappe aan is.

Annabelle se lyf begin krom; haar rug word hol soos sy haar kwak in sy mond indruk. Ek kan die sappe van haar opgewerkheid teen sy ken sien afloop. Dan piets sy hom weer liggies oor die rug. Onmiddellik staan hy op. Sy duime haak by sy deurtrekker in. Hy trek dit af, oor sy boude. Hy laat val dit op sy voete en stap daaruit. As hy na my kant toe draai, is ek verstom oor die lengte van sy harde, vorentoe pronkende manlikheid – nie baie dik nie, maar maklik 20 tot 25 cm lank.

Hy sak oor haar af, sy knieë weerskante van haar bolyf. Annabelle neem die punt in haar mond en dan lek sy die kop af, al rondom die glans. Stelselmatig neem sy al hoe meer van hom in haar mond in. Dan verstom sy die gehoor deur die hele lengte in haar keel te laat afglip. Ek sien hoe haar keel opswel soos sy dit insluk en dan, wanneer sy ballas op haar ken lê, maak die punt ‘n knop in haar kuiltjie. Sy laat hom weer amper heeltemal uit haar keel uit. Sy vertroetel hom so ‘n bietjie met die kop wat in haar kieste rondspeel, voordat sy hom weer tot aan die wortel insluk.

Ek is opgewerk en ontplof al amper in my broek van lusgeit.

Sy laat hom weer stadig uitgly en wanneer net die kop in haar mond oor is, laat sy hom smakkend heeltemal uitpop. Die skare juig as hy terugstaan en buk om haar ‘n diep, passievolle soen te gee. Wanneer hy die soen verbreek, gaan lê hy tussen haar bene. Hy skuifel vorentoe, sodat sy bekken al nader aan hare beweeg. Dan is hy in ‘n gunstige posisie vir penetrasie, sy bekken skuins bo hare en sy bene oop en na agtertoe uitgestrek. Stadig laat sak hy die punt tussen haar koeklippe in en dan stoot hy die volle lengte in haar weg.

Annabelle gil van plesier as hy haar stadig maar deeglik begin naai, met die nuuskierige, jagse oë van omtrent 15 tot 20 individue wat nie kan glo wat hulle sien nie. Mens kan sien dit is nie die eerste keer dat die twee mekaar beetkry nie. Wanneer hy haar amper op fyndraai het, trek hy uit. Ek verstom my weereens aan sy lang tril en wonder waar hy alles in sy broek wegbêre.

Annabelle se kêrel laat haar omdraai. Die katvrou gaan staan knielend met haar gesig in die kussings ingedruk en haar pikante boudjies in die lug. Dan gaan staan hy gehurk agter haar, sy voete plat op die bed en sy knieë net genoeg gebuig sodat sy piel op haar boude kan rus. Sy hande druk op haar rug. Hy laat speel sy pielkop tussen haar boude deur, al laer af, tot dit tussen haar lippies deur gly. Annabelle sit ‘n handjie by. Met ‘n ligte drukking van die vingers van haar regterhand om sy skag net agter sy kop, laat glip sy die begin van sy lenige orgaan in haar private liefdestonnel in.

Die skare juig en klap hande as hy sy hele piel in haar inplant en haar begin naai. Annabelle se regterhand het nou onder haar maag deurgeskuif en is op haar klit. Sy woel hom, om haar orgasme, wat vinnig naderkom, te versterk. Wanneer sy gil van die lekkerkry, pluk die kêrel uit. Sy spuit sulke wit strale uit wat agter hom op die vloer spat. Dan druk hy weer in en gee so ‘n paar stoothale, voor hy weer uittrek. Sy skwirt nog ‘n paar strome wat saam met die eerstes op die bed se rand en vloer beland. Dit lyk amper of sy urineer, so sterk is die strale wat sy spuit.

Die kêrel dop haar weer om, terug op haar rug, om haar verder te spyker. Hy tel haar enkels op en dan stoot hy weer sy paal weg in haar sloot. Dié keer maak sy knaters sulke nat klapgeluide elke keer wanneer hulle teen haar hol vasslaan met die instoothaal. Hy gebruik sulke lang bewegings waar hy omtrent driekwart van sy paal uit haar laat uitkom en dan met die inwaartse haal weer diep in haar plant. Stelselmatig tel hy spoed op en met ‘n paar vinnige stote lyk dit vir my hy is op fyndraai. Maar weereens trek hy uit en gee haar ‘n kans om sulke lang slymslierte uit te skiet.

Dan sit Annabelle regop. Sy neem hom weer in haar mond, terwyl al twee haar hande op en af aan sy skag trek. Wanneer die kêrel begin kom, trek sy sy draad met lang melkbewegings. Hy skiet lang wit blertse oor haar gesig en tiete. Annabelle probeer alles wat op haar lippe en om haar mond val, oplek. Dan skep sy die kom van haar tiete op en prop dit ook in haar mond. Terwyl sy haar vingers aflek, vryf sy met die ander hand die res in haar tiete in.

Uit die hoek van my oog sien ek ‘n hele paar opgewerkte mense en kan net wonder wat almal nog vanaand gaan doen voor die son opkom.

Die kol lig verdoof en wanneer die ligte weer aan kom, is die twee weg. Ek neem aan daar is êrens ‘n aantrekkamer waar hulle kan gaan skoonmaak. Ek gaan wag solank buite waar ek ‘n sigaret aansteek en teen my kar se enjinkap leun. Om ‘n rokie te maak voor ek ry, sal lekker wees. Ek het seker gemaak ek stop in die donker deel van die parkeerarea, sodat ek nie maklik herken sal word indien iemand dalk oplettend is nie. Maar die meeste mense is te jags of te dronk om hulle aan my te steur.

Terwyl ek wag, staan en wonder ek hoe ek dit aan tannie Annetjie gaan verduidelik dat die twee eintlik perfek vir mekaar is. En dat ek vermoed dat dit eerder Annabelle is wat agter die kêrel se “erflating” – daai grote van hom! – aan is, as wat hy agter hare aan is.

Gelukkig lê daar nog die naweek en die hele volgende week oor voor ek aan die tannie verslag moet doen …

Gesamentlike vervolgverhaal: Bobaasspeurder Faber (3)

Hoe lank gaan ek lees: 9 minute

deur Kro Fox

Taalversorging deur Lusman

(Redakteursnota: Hierdie is weereens die enigste voorstel vir ‘n opvolg wat ons ontvang het. Lees die vorige episode HIER.)

 

Ek het in die ondersoek na die doen en late van mev. G, die hele week lank, niks ongerymds gesien nie. Sy was ‘n paar keer winkel toe om te gaan klere soek. By ‘n koffiewinkel het sy saam met haar vriendinne gekoek-en-tee. Sy was ook een keer, vir sowat ‘n driekwartier, by ‘n ginekoloogpraktyk.

Nou is dit weer Dinsdag en ek staan weer by die dryfbaan, hierdie keer met een van daardie kameratjies wat soos ‘n pen in my hempsak lyk. En natuurlik ‘n pet op die kop, nie die hoed van verlede week nie.

Na so ‘n paar dryfhoue met die nr. 1-hout, wat nie te sleg verloop het nie, probeer ek die nr. 4-yster. So uit hoek van my oog sien ek vir Spierpaleis met twee dames op die oefensetperk. Die bekende mev. G en ek herken die donkerkop-vriendin van verlede week by die bof. Hulle set hiernatoe en daarnatoe. Dit lyk nie of Spierpaleis so baie vatterig is soos die vorige keer nie. Ek bêre die nr. 4 en vat die wigstok.

Net toe die derde balletjie redelik netjies met ‘n boog deur die lug trek en tollend terugrol, hoor ek die stem van Spierpaleis so ‘n kort entjie weg: “Nie sleg nie. Ek sien jy tel nie kop op nie …

Ek ruk amper my ruggraat uit lit en voel ‘n warmte in my nek opkruip. Ek draai so beheersd as moontlik in die rigting van die stem en leun op die wigstok. My knieë voel skielik nie te stewig nie.

Die spierpaleis en mev. G en haar vriendin staan vir my en kyk. Hy stap nader en steek sy hand uit. “Christof is my naam.”

Ek antwoord, maar my stem klink asof hy deur ‘n stofwolk gorrel: “Faber, aangename kennis.”

Christof kyk na die twee vrouens en sê: “Ons is nie lus om net bietjie te putt nie. Hoe lyk dit, wil jy nie saam met ons ‘n vierbal maak nie, net ‘n kortetjie … nege putjies?”

Ek kyk na die twee vrouens wat glimlaggend na my kyk en terug na die spierpaleis. “Ek is heeltemal ‘n beginner. Ook nie lid van die klub nie; ek het net die besoekersfooi betaal om ‘n paar houe te slaan.”

Nie ‘n probleem nie,” sê hy glimlaggend. “Mev. G het ‘n voorgee van 14 en mev. J  het een van sewe. So jy sal op ‘n voorgee van 18 speel en ek met my voorgee van ses. Dis redelik as ek en mev. G spanmaats is en jy en mev. J saam speel. En so, terloops, die verloorderspan gee aan die wenspan elk drie nuwe Wilson-balle”.

Ek wou nog verder teëstribbel, toe stap die twee vrouens nader en stel hulself bekend. Mev. G sê dat dit lekker sal wees en mev. J stel voor ek en Spierpaleis gaan kry vir ons karretjies en kaartjies.

Ek is totaal op my senuwees op die eerste bof, maar wonder bo wonder is die dryfhou nie te kruppel nie. Mev. J is heel opgewonde toe sy haar balletjie op die pen plant en haar dryfhou lê so ‘n paar meter verder as myne. Spierpaleis plant mev. G. se balletjie. Hy gaan staan agter haar met sy hande op haar heupe en help haar so ‘n bietjie in posisie.

Mev. J maak beswaar: “Haai! Dis nie regverdig dat jy coach nie!”

“Jammer! Ek was bietjie ingedagte!” mompel Spierpaleis toe hy wegstaan. Ek weet nie of dit vanweë die afrigting was nie, maar mev. G speel ‘n uitstekende hou. Spierpaleis volg dit op met ‘n ewe goeie hou. En hulle kyk glimlaggend in mekaar se oë.

‘n Gholfuitstappie het sy oppe en affe – myne meestal af. Ek kan nie help aan ‘n bekende spreuk te dink nie; dis so waar vir my: Gholf is ‘n heerlike buitelugervaring wat bederf word deur een donnerse klein wit balletjie.

Mev. G en die spierpaleis is by bof 9 toe ons so halfpad op bof 8 is. So in die verte sien ek hulle weer styf teen mekaar staan. Maar ek en mev. J het ‘n ander probleem. Sy het met die naderhou haar balletjie laat skeef trek en tussen bome ingeslaan. Ek speel my hou en ons loop soek na die bal.

Sy loop voor my tussen die bome in en ek sien vir die hoeveelste keer die mooi wippende boudjies. Skielik draai sy om. Ek loop in haar vas. Ons vang mekaar om nie te val nie en vir ‘n lang oomblik staan ons styf teen mekaar.

Ek raak bewus van haar vinniger asemhaling met die drukking van haar borste teen my. Sy kyk op in my gesig en fluisterpraat: “Mev. G het gesê mens kry partykeer ‘n gelukkie op die gholfbaan. Soen my …” Sy maak haar oë toe en haar hande trek my kop af na haar toe.

Ons lippe sluit. Eers versigtig soekend. Ek proe die souterigheid van haar sweet op haar bolip en toe verdwyn die versigtigheid en dans lippe en tonge in drif en begeerte.

“Ons moet liewer aanspeel, die ander sal wonder,” sê sy. Dit klink vir my asof daar groot spyt in haar woorde en stemtoon hang. “Terloops Faber, my naam is Janette”.

Ons stap uit die bos uit. Sy vat ‘n ander bal en slaan ‘n netjiese hou tot op die setperk. Ek volg met twee houe voordat ons kon set en die laaste putjie aandurf.

Ek hou elke beweging van Janette dop. Ook die wippende boudjies en die woelende borste. Ek dink weer aan die drukking van haar lyf teen my. Dit maak dat ek weer kop optel en drie oor baansyfer vyf eindig op die negende. Sy voltooi die telkaart en ons stap klubhuis toe.

Mev. G en Christof teug al uit lang koue glase. Hy neem ons kaart en gee dit by die kiosk in sodat die persoon daar vir ons die tellings kan uitwerk.

Ek kry vir my en Janette elk ‘n lang koue en ons gesels oor die slegte en minder slegte houe. Die oomblik van waarheid breek aan. Ons kaarte word vir Christof gegee. Hy kry ‘n frons. Mev. G vra wat dan skort, waarop hy kortaf antwoord: “Ek tel net gou weer oor. Ek is seker Piet Kiosk het ‘n fout gemaak.”

Maar die frons bly en sy gesig word al hoe donkerder. Amper onhoorbaar sê hy vir mev G: “Hulle het gewen.”

Janette gee my been so ‘n drukkie onder die tafel en sê glimlaggend: “Dis nou ‘n gelukkie.”

Mev. G word rooi in haar gesig en sê vir Christof: “Gaan koop hulle balle … en dit kom uit jou sak uit!” Sy sluk ‘n groot teug van haar bier en staan op. “Ek gaan nou!”

“Waarheen?” vra Christof verbaas.

“Niks met jou uit te waai nie,” byt mev. G. terug.

“Wat dan van ons afspraa… a … a … ugh … ugh … ?” praat hy sy mond verby.

In rooigesig-woede snou mev. G hom toe: “Jy het my verneder, ons moes gewen het. Jy het vrot gespeel mnr. Professioneel! Sy vat haar handsak asof sy hom daarmee wil slaan en sis: “Ons het nie vandag ‘n afspraak nie, en nooit weer nie en jou afrigkontrak word nou beëindig.”

Daarmee swaai sy om en stap driftig weg. Die vernedering spoel oor spierpaleis Christof se gesig. Hy mompel ‘n verskoning en strompel uit.

Ek is stomgeslaan en kyk na Janette. “Dis hoe sy is … die arme afrigter is seker ook pret beloof vir ‘n maand se proeftydperk voor sy hom betaal. Hy is nie die eerste een nie en sal gewis ook nie die laaste een wees nie,” sê sy.

Ons drink ons biere in stilte klaar. Sy vat haar selfoon en praat so half met haarself: “Sal seker maar Uber moet bestel.”

“Uber?” vra ek.

“Ja,” sê sy, “mev. G het my vanoggend kom oplaai.”

Half versigtig vra ek: “Kan ék maar Uber wees?”

Dit is so asof sy gehoop het vir die aanbod, maar ook nie oorgretig wil klink nie: “Wil nie vir jou verontrief nie. Maar baie dankie.”

Ons vat ons gholfstokke en ‘n paar minute later, in navolging van haar instruksie, stop ons op die oprit van ‘n imposante woning.

Sy sluit oop en ons stap die koel halfskemer vertrek binne. Ek druk die deur agter my toe. Die Yale klik op slot.

Toe ek omdraai, staan sy bykans teen my. Met oë wat blink sê sy: “Kom ons maak klaar wat ons begin het.” Haar arms vou om my nek en weer speel ons tonge met mekaar, met vreeslike lus. Haar hand beweeg oor my bors en ek voel hoe sy my hempsknope losmaak. My hande gly agter haar rug onder haar bloes in. Ek voel haar vel, daar’s geen onderklere nie. Met een beweging lig ek haar bloes oor haar kop. Ek voel haar borste en tepels teen my vel druk. Sy breek die soen, want my lippe het weer gulsig op hare neergekom. Sy vat my aan die hand en lei my in die rigting van die gang.

Sy sleep my gang-af. Ek volg met groot gewilligheid. Die deur van haar slaapkamer is ‘n besonders welkome gesig toe ons dit bereik.

Stoeiend trek ons mekaar se laaste bietjie klere uit. Ons val op die bed neer. Ons hande is oral oor mekaar se lywe – ondersoekend, strelend en vroetelend. My vingers rol haar tepels terwyl ek haar aan die oorlel knibbel. Sy kreun en woel om haarself onder my in te kry. Faber junior voel hoe sy hom na haar bekken toe aansleep.

Haar asem jaag en sy sê skor: “Hou op met speel! Vat my! Vat my nou!”

Ek fluister in haar oor: “Kondoom?”

“Nie nodig nie! Ek is ‘n sportmodel! Ry my!” En met dit glip Faber junior in haar warm-nat begerende liefdesnes in. Sy wriemel en kreun en klimaks gou.

“Nog! Nog! Moenie ophou nie,” fluister sy terwyl sy my styf met haar arms en bene vasklem. Ek begin haar weer ritmies met lang stote naai en versnel na ‘n rukkie. Haar lyf begin weer styftrek. Ek voel die opwelling in my bekken groei. Sy kom weer en weer en aanmekaar, afwisselend met gillle en kreune. My eie lekkerte word in spuitende strome diep in haar lyf afgelaai.

Stadig begin sy ontspan. Ons lê in mekaar se oë en kyk. Dis oë wat voldaanheid en geluk en lekkerte weerspieël. Sy glimlag en sê: “Jy het die mooiste blou oë.”

Sy staan op en trek my agter haar aan, die stort binne. Die lou water en skuimende seep en hande vertroetel die lywe. Ons ervaar heerlike genot.

Terwyl ek met haar mooi borste so onder die stort speel, vroetel sy vir Faber junior tot opstandigheid.

Êrens biep ‘n selfoon. Sy gryp ‘n handdoek en gooi vir my een.

Ek trek my klere aan en stap sitkamer toe. ‘n Minuut of wat later hoor ek haar inkom. Sy sê dat haar kinders laat weet het dat sy hulle vieruur by die skool moet kry.

Ek draai na haar kant toe en wil amper lag. Sy het haar bloes agterstevoor aangetrek en die verkeerdom moue pen haar soos in ‘n dwangbuis vas.

Ek woel die bloes oor haar kop en met haar tepels so naby my gesig vergryp ek my aan die mooi. Ek suig een diep in my mond in.

Haar reaksie het ek nie verwag nie. Sy stamp my agteroor op die rusbank en voor ek nog behoorlik val, ruk sy my hemp oop en spring wydsbeen oor my.

Haar hande woel my broek hardhandig los. Ek weet nie of ek my verbeel nie, maar ek hoor ‘n knoop spat. Sy stroop my kaal tot op my knieë – langbroek en onderbroek in ‘n bondel gefrommel. Sy klim weer wydsbeen oor my skoot en skuif op tot oor Faber junior. Met my bobene, en in ‘n mate Junior ook, voel ek duidelik sy is kaal onder die romp.

Sy laat gly haar poeslippe op en af oor Junior. Hy vat nie lank om kop op te tel nie. Ek vroetel met haar tepels en vou my hande om haar borste. Haar oë blink amper fanaties. Sy trek haar romp ook oor haar kop. Ek verwonder my weer oor die heerlike, begeerlike vrou.

Janette woel vir Faber junior tot volle opstandigheid terwyl sy mompel: “Jy het my mal gemaak toe jy my tepel en bors so in jou mond ingesuig het. Jy gaan dit nou om die beurt met hulle doen terwyl ek jou naai.” Met dié lig sy haarself op en sak dan af oor Junior. Haar oë rek as sy voel hoe ek haar binneste volmaak.

Ek begin doen wat sy gesê het. Een na die ander tepel kry spesiale aandag. Hulle staan hard en donker soos moerbye. En met my as haar perd, speel sy cowboy op galop. Ek sit my een hand tussen ons bekkens in en my duim vind haar klit. Op haar ritme begin ek hom vryf en druk. Binne sekondes begin haar oë rol en haar liggaam ruk soos sy kom – dan ook nie ophou kom nie.

Haar kermende geskree sou seker die bure die polisie laat bel het, as hulle sou hoor. Die polsende, dwingende sametrekkings van haar vagina melk my asemjagend leeg. Sy stort hortend op my ineen. Geleidelik raak ons asemhaling normaal. Junior gly nat tevrede uit haar uit.

“Ek is 45 jaar oud. Ek het nog nooit sulke heerlike seks gehad nie. Hoe kry jy dit reg?” fluister sy.

Met my arm om haar, trek ek haar styf teen my vas met my linkerhand. Met my regterhand skulp ek haar linkerbors met die half harde tepel tussen duim en voorvinger.

Ek antwoord saggies in haar oor terwyl ek hom knibbel: “Ek doen maar net wat jou lyf en jy vir my vra! Dit was ‘n wonderlike heerlikheid.”

Sy vat haar bloes en maak my daarmee skoon. “Tyd dat jy gaan, ek moet tot verhaal kom voor ek die kinders moet gaan haal. Waar’s jou foon? Ek laai my nommer op hom.”

Ek begin my klere aantrek. Ek moet rondkyk of ek die afgebreekte knoop van my broek kan sien. Sy gee vir my my foon terug toe sy klaar is. Ek hoor hare lui. “Dis jou eerste oproep na my toe,” sê sy. “Ek hoop daar sal vele wees! Maar nou moet jy gaan.”

Sy vat haar bloes en romp en loop kamer toe. Ek kyk na haar wippende boudjies wat nou ‘n swaai bygekry het. Ek sien die blinknat wat wys op haar binnebene.

“Wat ‘n dag!” sê ek vir myself en stap deur toe terwyl ek voel of my broek sonder die knoop darem bo bly.

Ek’s verstom dat ek al weer kop optel.

(Lees volgende episode HIER)

 

Gesamentlike vervolgverhaal: Bobaasspeurder Faber (2)

Hoe lank gaan ek lees: 3 minute

deur Kro Fox

Taalversorging deur Lusman

(Redakteursnota: Ek het net hierdie een voorstel vir episode twee gekry 🙂 Lees vorige episode HIER)

Voordat ek kon beweeg, lig mev. G haar lyf van die afrigter af op. Die spierpaleis help om die gholfstok met ‘n plop-geluid uit haar poesie te trek. Hy lek daaraan en sy soen hom met die kom wat van haar lippe drup. Hulle help mekaar op en staan in ‘n stywe omhelsing. Die spierpaleis kyk oor haar skouer, reg in my oë …

Ek pluk my hoed laer, val-val uit die boom en verkas vinnig tot by my motor waar ek my hoed in die kattebak gooi. Ek gryp ‘n drywer en ‘n sak balle en draf vinnig na die baan.

Sukkelend met houding en konsentrasie en so tien balle later, hoor ek iemand praat: “Jy moet nie jou kop optel nie.”

Ek draai so half stadig om. Die gespierde afrigter van mev. G staan met sy hande in sy sye na my en kyk.

“Wag ek wys jou.” Met dié stap hy nader, terwyl hy vir my wys ek moet weer regmaak vir afslaan.

Dit bibber en beef binne my en ek doen soos hy sê. Die hou wat ek slaan is ‘n fiasko. Alles wat verkeerd kan gaan, loop skeef. Ek skuif my voete net voor die slaan, maak my bene reguit en kyk op. Die balletjie skarrel so skuinsweg die bosse in.

“Probeer weer,” sê hy.

Dié poging was nie veel beter nie …

“Probeer nog ‘n keer.” Ek is seker ek het my nie verbeel nie … sy stem klink baie nader.

Die hou was so ‘n bietjie beter, maar dit moet vir hom duidelik wees dat ek eintlik ‘n gholfstok so sou vat in selfverdediging.

“Jy het definitief potensiaal, probeer weer.” Hy klink geduldig.

Sy stem is reg agter my. Skielik is sy hand op my knie. Hy druk my been so ‘n bietjie wyer uit.

“Jou voete moet naby dieselfde wydte uit mekaar wees as jou skouerwydte,” maak hy my wys.

Sy arms kom van agter af en hy vat aan my arms. Hy lei my na die slaanposisie, die drywer se kop net agter die bal. “Hou so … skuiwe jou voete agtertoe sodat alles lynreg is”.

Ek beweeg so ‘n bietjie agtertoe en raak bewus van ‘n groot harde knop wat teen my boude druk. Beide van ons verstyf. Ek raak bewus daarvan dat sy hande op my lyf is, soos toe hy vir mev. G gehelp het.

Faber junior in my broek kry ‘n lewe van sy eie. Ek weet nie vir hoe lank ons so verstok gestaan het nie. Spierpaleis se hande beweeg oor my lyf vorentoe en vat oor Faber junior. Met ‘n skor “Kom saam” vat hy my drywer uit my hande uit en stap vooruit klubhuis toe. Ek gryp die sak met balle en volg hom, seker daarvan dat hier nou moeilikheid is, veral toe hy die gang af stap na die klubbestuurder se kantoor.

Hy druk ‘n deur oop en pluk my binne. Dis die fisioterapeut se kamer.

Met een beweging druk hy die deur toe. Hy druk my teen die muur vas. Hy verskuif sy arms sodat sy hande weerskante van my skouers teen die muur druk. Sy oë blink en sy asem is half onreëlmatig. Hy kyk af na my en ek hoor hom fluister: “Jy is wragtag ook lus!” Met sy een hand pluk hy sy broek af. Dan help hy my met my belt, wat ek met my bewende hande sukkel om los te kry …

Hy sit my hand op sy horing. My vingers krul asof vanself om die warm lewendigheid. Sy hande voel-vat om my skrotum. Soos wat Faber junior nog meer verstyf, vou hy sy vingers om hom.

Stadig, baie stadig, beweeg twee hande oorkruis. Ons kyk in mekaar se oë en sien mekaar se lus groei. Ritmies rol-draaiend beweeg ons hande met mekaar se skagte langs op en af. Ons hande vang-vang mekaar so oor die oog van ons peniskoppe, om die blinknat by te sleep. Die hardheid raak vol in ons hande. Die ervaring van ‘n man se hand op my is so intens anders – vreemd en … malmakend.

Die ritme neem geleidelik toe. Behalwe vir ons asemhalings wat vinniger word, raak die slopgeluide van ons hande oor die druipende nat voorvog harder. Ons rûe het begin krom, ons bekkens en hande en voëls is woelend teen mekaar.

Ritmies vinniger en harder is ons bewegings nou. Dan is daar die crescendo van geluidlose ontploffings van lyflike genot wat deur bekkens stu en witgrys op hande en lywe meng.

Stadig verlangsaam die jagende asems. Die passie ontspan. Ons ontknoop ons van mekaar.

Met ‘n glimlag gee die afrigter vir my ‘n handdoek aan. Hy maak homself ook skoon, trek sy broek op, maak die deur oop en stap uit.

Vir laas draai hy om en sê: “Jy het die mooiste blou oë.” Hy af na my belt se kant toe en voeg glimlaggend by: “Jou kop lig te gou op!”

Dan is die deur toe. Ek maak my balle en drywer bymekaar en verdwyn na my kar toe.

(Lees volgende episode HIER)